Co ostatnio oglądaliście?

[aRo]

WWE 24: Kurt Angle: Homecoming - miałem trochę inne oczekiwania co do tej serii. Liczyłem na dużo więcej materiałów z zaplecza, przede wszystkim z tego roku, w końcu teraz wrócił. A takie rzeczy to tylko początek i koniec odcinka. Przez 40 minut była historia kariery Kurta i jego problemów. Historia ciekawa, dla niektórych może być nawet inspirująca, jasne. Ale też dla wielu była już znana. Nowych rzeczy było tu niewiele. Trochę szkoda. Przyjemny filmik, ale nic ponadto.

 

Jakby ktoś chciał obejrzeć dla Dixie - miała 3 kwestie, na ekranie jest w sumie poniżej 30 sekund I na koniec jej nazwisko w podziękowaniach. Ale OK, sam fakt, że była, to coś do odnotowania.

[N!KO]

Mi się ten Kurt Angle Homecoming podobał. Materiały, których wcześniej nie widziałem - to najważniejsze. Poza tym, miało to spory ładunek emocjonalny i nie ukrywali ciemnych faktów - mówie o Dixie, nie painkillerach

[aRo]

The Resurrection of Jake The Snake - późno, ale obejrzałem. Rewelacja. Nie będę się rozpisywał: kogo interesuje historia Jake'a (i trochę Scotta Halla, bo miał tu swoje 5 minut), ten i tak obejrzy.

Widziałem opinie, że momentami przypomina to długą reklamę DDPYogi - nie odniosłem takiego wrażenia...

[N!KO]

Dawn of the Attitude, które kolejny raz przypomina nam o latach świetności. WWE zaczyna w tym przypominać Polskę, i nasze wycieczki w czasie do 74, jak Lato strzelał bramkę Brazylijczykom. Dali losową ekipę (która była akurat pod ręką) i pogadali przez godzinkę o rzecach, o których gadali setki razy, puszczając filmiki, które puszczali setki razy. Jakoś specjalnie bym się na to nie rzucał. Nic specjalnego.

[Morison]

Lukał ktoś NXT: From Secret to Senastion? Nawet nie wiem, w którym temacie wrzucić ten post Spodziewałem się zwykłego DVD z najlepszymi walkami w historii rosteru, a pierwsza część zaskoczyła mnie pozytywnie równie sztampową formułą - top25 gwiazd, które wykreował Kurnik, ale przedstawiona w formie zlepku najciekawszych momentów każdego z zawodników, okraszonych wypowiedziami ich samych + Liv Morgan (;>), a za takimi wstawkami przepadam, była to m. in. niespotykana okazja posłuchania, jak Alexa z uśmiechem na ustach spuszcza się nad swoimi odwiecznymi rywalkami z Four Horsewomen, dzięki czemu przypomniałem sobie o na prawdę kapitalnych momentach, jak seria walk Samiego z Cesaro, redbiut Corbina, który nawet nie dostał wtedy wejściówki i każdy miał go za lokalnego jobbera, który szybko padnie pod ciosami CJ Parkera, a złożył go w 20 sekund, czy "three ain't enough man, I need five" Big E Langstona.

Co do samego zestawienia to raczej obyło się bez bullshitów, trochę zawiodłem się niskim miejscem Ruseva, obecnością Ember Moon, która jako jedna z obecnego rosteru NXT została uwzględniona w rankingu, zdziwiony jestem też zwycięzcą, spodziewałem się bardziej Rollinsa, czy nawet Zayna.

Na plus docenienie osiągnięć Bayley (była wyżej niż Charlotte) i jej feudu z Sashą, ponadto można było posłuchać jak pęka dupa Kramcasibowi, bo Dillinger był wyżej, niż King of Swing Cesaro :P

 

Z tego co wiem, dwa pozostałe DVD to już kompilacja meczy, ale chyba też się skuszę na pobranie i przypomnienie co lepszych starć, zwłaszcza tych z początków działania NXT, w wykonaniu Rollinsa czy Paige.

[aRo]

ESPN 30 for 30: Ric Flair - co tu dużo mówić: dokument o Ricu. Od faktów z młodości i pierwszych treningów, po NWA, WWF/E, WCW, aż do chwili z TNA, śmierci Reida i sukcesu Charlotte. Masa informacji i mieszanka nastrojów - w jednym momencie możesz się pośmiać, a potem wjeżdżają smutne fakty, których w tym wypadku przemilczeć się nie dało. I ten montaż z Figure Four pod koniec, dobre. Nie chcę za wiele zdradzać (zresztą część rzeczy fani Flaira i tak znają), warto zobaczyć. Około 80 minut, które zleciało bardzo szybko. Jak lubię WWE 24, tego nie są w stanie przebić.

 

Fun fact: nawet Taker się pojawił bez gimmicku, ale już Road Warrior Animal musiał mieć pomalowaną twarz!

[N!KO]

The Price of Fame, to nowy dokument o Million Dollar Manie, w którym Ted Jr. rozmawia z wrestlerami tamtych czasów, niejako odtwarzając drogę kariery swojego ojca. Nie tyle pod kątem sukcesów, czy konkretnych walk/feudów, ale pod kątem zaplecza i zdrady jakiej się dopuścił. Bardzo nietypowe widowisko jak na wrestling. Praktycznie zalane jest to religią, która naprostowała wiele jednostek zepsutych wrestlingiem sprzed lat. Mam mocno mieszane uczucia, bo i moje podejście do religii jest od dawna znane. Początek zapowiadał przyjemniejsze półtorej godziny, ale po dwóch kwadransach zbaczamy na mroczną ścieżkę zdrady, o której jest tu stanowczo za dużo. Cena sławy.

[N!KO]

  Morison napisał(a):

Lukał ktoś NXT: From Secret to Senastion?

 

Właśnie zobaczyłem i jestem miło zaskoczony. Nie jest to może wielkie DVD, nie jest to żaden dokument, ale ogląda się przyjemnie. Jeśli ktoś lubi zajawki, winiety, materiały promocyjne (jak zwał tak zwał), to będzie miał z tym sporo frajdy. Nie ważne, czy zgadza się z listą, czy nie. Zrobili laurkę większości. Dla mnie był tylko jeden "kwas" w postaci Ember Moon. W ogóle jej nie powinno być, co tylko udowodnili podczas gadki o niej inni zawodnicy. Powiedzieli, że wysportowana, że oczy ma ładne i ... przeszli do następnego miejsca.

[Arkao]

WrestleMania Greatest Moment

 

O ile Rock vs Cena to pozycja obowiązkowa to TLC Match z WM2000 zaskoczył. Jednak jakby nie patrzeć dużo bardziej popularny pojedynek był z gali, która odbyła się rok pózniej (pisze posta na bieżąco, ale wątpie by ten moment się jeszcze pojawił). Przy wspominaniu WrestleManii 1 zacząłem się zastanawiać czy McMahon wtedy marzył chociaż o tak wielkim sukcesie tej gali w kolejnych latach.

 

Przerwanie streaku Undertakera dopiero na ósmym miejscu to przesada. To był szok jakiego chyba w wrestlingu nie było wcześniej. Gdyby dali to na pierwszym miejscu to bym się nie zdziwił. Mimo że nigdy nie byłem fanem streaku to jednak smutno się robi na myśl, że nie istnieje on już od 4 lat. Ta cisza bezpośredniu po trzecim klepnięciu sędziego miała nigdy nie nadejść. Wrestling jest jednak cholernie mało przewidywalny.

 

Miejscie siódme to jednak cholerny żart xD Nikki i Cena większym momentem niż koniec streaku? Wiele ludzi po latach wspomina to Undertaker vs Triple H z WrestleManii 28, ale jednak nie umieściłbym tego pojedynku w tym zestawieniu. Sorry ale jednak możliwość zakończenia streaku nie powinno być wyżej niż zakończenie streaku. Chociaż do dziś pamiętam to jaranie się po SCM + Pedigree.

 

Cholera. Body Slam Hogana na Andre dopiero na 5 miejscu. Myślałem że to właśnie wygra, ale jednak nie. Mimo że człowiek urodził się około dekade po tej walce to wiadomo, że musiała ona budzić gigantyczne emocje skoro wtedy udało się im wyprzedać tak wielki stadion. No i z czwartym miejscem przesadzili Sorry, można lubić Hardasów, ale dawać ich powrót zeszłoroczny tak wysoko to wręcz mało przyzwoite.

 

Myślałem że dali walke kobiet z 32 na trzecim miejscu, ale to tylko zajawka Danielson wysoko, ale zasłużył. Kolejny moment z WrestleManii 30, którym się strasznie jarałem. W sumie wtedy to byłaby jeszcze wieksza reakcja, gdyby nie szok fanów po przegranej Undertakera. Rollinsa dali jeszcze wyżej. To był też świetny moment, który został na kilka lat zapomniany przez ten ban na Curb Stompie. Właściwie można wysunąc teze, że wejście Rollinsa do tej walki uratowało odbiór całej WrestleManii.

 

Wygrywa walka Takera z Michaelsem z 25. Znowu dość kontrowersyjnie. Ogólnie to fajnie spędzone 40 minut, ale jednak jak to przy takich „głosowaniach” bywa, nie ma co tego brać na poważnie.

[VillainLee]

WrestleMania Greatest Moment

 

10. Once In a lifetime - no faktycznie wielka walka to była, miała w sobie sporo emocji, na pewno moment który zapisał się wielkimi literami w dziejach WWE. Ale czy dopiero miejsce 10? Tu zaznaczam że z paroma miejscami można się kłócić, w sensie delikatnie pozmieniać ich kolejność.

 

9. Triangle Ladder Match - i tutaj jestem zdziwiony że WWE pamiętało o takiej walce. Miłe wspomnienie.

 

8. No kurwa mać, ja pierdolę, serio zakończenie streaku dopiero na 8 miejscu? Coś co było kreowane takie długie lata na takim miejscu? Ja rozumiem że można mieć sceptyczne/jakiekolwiek inne podejście do takich rankingów, no ale jednak, trochę tu przesadzili. To było wydarzenie o jakim nie słyszy się na co dzień w wrestlingu. To było coś po czym wielu fanów miało stan przedzawałowy, wielu nie wiedziałem o co kurwa chodzi, wielu zadawało sobie wtedy pytanie - Czy to kur.. żart? Czy ja śnię? Ja sam jak to oglądałem wtedy Live byłem w mega-wielkim-kurewskim szoku. Moment który KAŻDY fan wrestlingu powinien zobaczyć, nie ważne w jakim wieku, jeśli nie widział niech KONIECZNIE to zobaczy, jeśli zapomniał niech sobie przypomni. Moment dla którego warto oglądać wrestling, czy to WWE, czy TNA/GFW/IMPACT WRESTLING, czy też NJPW czy inne federacje.

 

7. Ja się pytam (sorki za słownictwo, moja ciemna strona znowu przejmuje nade mną kontrolę) ale że co kurwa?!?!?!?!? Co to w ogóle robi w rankingu? Na jaki ch..-wafel to tutaj? Po co to? W jakim celu? Jedyny moment z tego feudu warty zapamiętania to gdy Maryse się przebrała za Nikki, i wyglądała jakieś 100 razy lepiej niż oryginał. No kur... na miejscu Miza to w tamtym czasie pukał bym Maryse tak często jak świadkowie jehowi pukają do drzwi kolejnych mieszkań.

 

6. (Mój jad chyba powoli zanika, obym się tylko w język nie ugryzł, bo jeszcze żmija zabije jadem samą siebie ) Taker vs Triple H, sędzia HBK. To kombo Sweet chin music + Pedigree = serce w gardle stawało, ale taker jakimś cudem kick-out'ował! Kto wtedy był pewien tego że będzie 3 count ręka w górę!. Świetna walka, świetna podbudowa, niesamowity gest po walce!

 

5. Body Slam na Andrzeju the Gigancie, czyli po części Polski wkład w pisanie historii Wrestlemanii. Powiem wam jedno - takich momentów brakuje w obecnych czasach. Ktoś powie - przecież masz prze-chuja Brocka i underdoga Romka, ale oni mogą buty czyścić parze Hogan - Andre. Wtedy to było coś, Hogan gwiazda wielkiego formatu, takich gwiazd brakuje jak dla mnie (co z tego że jest Jasiek, wtedy na nazwisko Hogan srali z szału radości)

Może jestem dziwny, ale brakuje mi po prostu takich wielkich momentów z prawdziwego zdarzenia.

 

4. Hardy Boys wrócili! Chyba jednak za wysokie to miejsce. Rozumiem że to było wielkie wydarzenie, że mało kto przypuszczał że zawitają do WWE, zwłaszcza po docinkach Matta jeszcze gdy ten z Jeffem występowali w WWE.

 

3. Bryan który pokonał siedemnaście tysięcy gór, tyle samo mórz i rzek, który przeskakiwał wszelkie rzucane mu kłody pod nogi, aż wreszcie dostał swoje upragnione miejsce na Wrestlemanii, ale zanim dokopał się do obrazka z pasem w tle musiał pokonać Bossa, jednego z trzech tego dnia. Mimo kurewsko ciężkiej walki, mimo kontuzji się nie poddał, pokonał tego groźnego Bossa, i mógł stanąć do walki przeciwko kolejnym Bossom, bossom których łączyły dwie rzeczy - oboje w sobie minimum 25% tuszu w ciele, oboje znienawidzeni do granic możliwości przez fanów. Nasz dzielny Bryan, z futerkiem na butach od jego żony Brie kontynuuje morderczą podróż po upragniony tytuł. Nie dał się znieść na noszach, ten gigant w nim drzemiący krzyczał do niego - wstawaj kur.. ojczyzna wzywa! Zapier....do walki, rozpie..... tego Baristę (czy jak mu tam) i rozpier... tego węża ogrodowego Ortona! Bryan zrobił to co należało, pokonał zło, wzniósł się ponad wyżyny,dopiął swego, zostań Chempionem...jak się okazało parę lat później,mimo kontuzji która mogła by go nawet zabić, został ponownie czempionem, tym razem rozpłodowym. Tak o to on i jego żona Brie zostaliśmy rodzicami dziewczynki o imieniu Birdie. Dziwne imię, ale to nie ten temat.

Nie dobrze ze mną jest, tak teraz czytam swoje wypociny, i mam z nich ubaw (a piszę całkiem całkiem na trzeźwo, jedno piwko to nic złego )

Za walkę z HHH'em powinien być 5 star. Były emocje, był świetny storyline, walka też dobra, po prostu Meltzer powinien mieć konkurencję, ktoś powinien wymyślić gwiazdki po nowemu, tak czasami sądzę.

 

2. Romek vs Lesnar....vs Rollins - tak, to jest moment który powinien być wysoko. Walka dwóch rozpierdzielatorów, jeden większy od drugiego, że fani źle reagowali na romka to nic dziwnego, ale prawdziwy orgazm na widowni nastał gdy Rollins wbiegł ze swoim neseserem z MITB,i udanie, jako pierwszy dokonał skutecznej,udanej wymiany walizki MITB na tytuł mistrzowski. Brawo WWE,postarali się wtedy o coś szokującego!

 

1. Taker vs HBK - Wrestlemania 25. Walka za którą powinno być nawet te 6 gwiazdek. Czego tutaj zabrakło? NICZEGO! Wszystko iście cudowne,genialne, rozpisane z wielkim WOW! Zabrakło tylko 3/4 gwiazdki aby ta walka otrzymała 5 gwiazdek od Meltzera. Dla mnie za całokształt to jest walka na 6 gwiazdek, jest za co. Kolejna rzecz którą każdy fan wrestlingu powinien zobaczyć. Wspaniały moment, wspaniała walka, nic dodać nic ująć.

 

Finito.

Dziękuję za uwagę.

Dobranoc

 

[ Dodano: 2018-04-07, 02:47 ]

PS. Tak, wiem, nie należy tego rankingu brać w 100% na poważnie (co przeczytałem, i chyba nawet powtórzyłem w swoim wpisie) ale miejsce numer 7 to totalna alpaka-padaka, ubój gospodarczy, pruszków i wołomin i cokolwiek tam jeszcze.

[N!KO]

Fajnie wyszedł ten dokument HBO o Andre The Giant. Nie jest to produkt WWE, więc storyline'y nie grają tu większej roli. Z walk wyróżniona została tylko ta największa na WM3. Pokazany jest gigant z problemami. Wesoły i smutny. Fajnie zobrazowali to, jak silnym był gościem i jak inni się go bali. Jak kogoś nie lubił, to ten miał zwyczajnie przesrane. Sporo z tych historii już słyszałem, ale i tak fajna rzecz utrwalić to raz jeszcze, i przypomnieć sobie jakim on był zjawiskiem. Miło, że Vince i reszta znanych osób się zaangażowała. Sam McMahon pokazał sporo emocji w swoich wypowiedziach.

[IIL]

Andre The Giant HBO Documentary - Przedstawiają w bardzo przystępny sposób legendę pro wrestlingu. W dzisiejszej dobie, szczególnie młodszym fanom, coraz trudniej wraca się do zamierzchłych czasów, ale ekipa HBO sprawiła, że bardzo sprawnie odbierało się tę historię. Pokazano nie tylko mistyczną legendę, ale również i kryjącego się za nią normalnego człowieka, który borykał się z problemami zdrowotnymi. To wszystko z komentarzem Hulka Hogana, Gene Okerlunda, Dave Meltzera, Vince McMahona i wieloma innymi. Takich wysokobudżetowych - i nie przekłamanych przez WWE - dokumentów jest jak na lekarstwo. Polecam.

[N!KO]

Polecam dokument Bipolar o chorobie z jaką zmaga się Mauro Ranallo. Postać dla wielu, w tym dla mnie, dość mało znana. Jasne, wiesz kto to, kojarzysz głos, ale o jego życiu prywatnym, czy dokonaniach sprzed Showtime'u, niewiele byłbym w stanie powiedzieć. Tutaj wszystko w przystępnej formie. Faktycznie gość skrojony pod wrestlingowy biznes. Nie miałem pojęcia, że zaczął w tak młodym wieku.

[N!KO]

Nienawidzę tych kompilacji WWE. To takie ponure skoki na kasę, które nie oferują sobie nic szczególnego. Rzucą się fani, ale nawet oni się zmęczą oglądaniem i zapomną po tygodniu. Zbiór walk, przeplatanych jakąś gadką. W gadkach zazwyczaj nie ma nic konkretnego, tylko takie pitu-pitu, gdzie gadają, ale nie mówią nic. Takie Table for 3, jest super merytoryczne przy tych antologiach. Twist of Fate Hardasów, to kolejny dowód na to, jak beznadziejne są te DVD. Jest wzmianka o TNA, ludzie mogą się podniecać, ale te 3 do 5 minut niewiele sobą wnoszą. Jeden moment chciałem sobie odświeżyć - wygraną Jeffa na Armageddon. Okazało się, że nie przewidzieli dla niej miejsca 9-godzin, ale nie starczyło najwyraźniej czasu. Trzeba było pokazać porażki z Mizem...

[N!KO]

Cienko wyglądał dokument "The Trade", w którym poruszany jest temat dążenia do destrukcji przez Nicka Mondo, i tego, jaki wpływ miała jego kariera na innych. Nie jest to rzecz totalnie nie do obejrzenia, jednak moje oczekiwania były większe. Za dużo głupot pokroju gadania ze swoim "alter ego", co wyszło komicznie. Nawet nie czułem, żeby temat świadomego okaleczania się, został należycie obgadany. Mądrzejszy nie jestem. Tyle, że przypomniałem sobie, jak pojebane było CZW.