Wypowiedz Kurta (ang.)

[Sinner]

Na oficjalnej stronce Kurt Angle jest jego wypowiedz na temat swojego odejscia niestety tylko po ang. z wiadomych przyczyn. Tak czy siak postanowiłem umiescic moze ktos nie widział

 

"To all my respective fans in WWE/ECW,

 

The letter you are about to read is not from WWE, nor from my agent, but from me- Kurt Angle…to my all fans.

 

This is my personal ‘Thank You’ straight from my heart, to all my fans for being here with me and providing me with the most honorable privilege to perform and entertain for you. Thank you for tuning into your TVs weekly, for visiting me at hundreds of house show chanting ‘You Suck’ (I love that phrase), to every single good, bad or indifferent e-mail I’ve received over the past 6 years and continue to receive daily.

 

Thank you for being there and making my life truly blessed. When I came to WWE, many fans had doubts that an Olympic Gold Medalist in Amateur Wrestling could turn and master the art of Sports Entertainment. To my humble surprise, God graciously granted me the gift to make this exciting transition in my life. Coming into the WWE, I had one goal in mind...to be the VERY BEST! Many say I am; some may say I'm not. But I want you to know with over six solid years of non-stop wrestling action under my belt from all the shows to the world tours...I treated every single match as if it were my last!

 

I’ve never known a time in my life from training, competition or entertainment that I have not tried to give over 100%. I honestly do not know of any other way to wrestle or perform, and I have always wanted to give YOU, the fans, what I would expect to see. From the entertainment standpoint, (good guy or bad guy), it’s been truly exciting, but I know in my heart that I have not reached my peak. Critics have compared me to very honorable wrestlers like Rick (sic) Flair, Bret Hart, Shawn Michaels and the Undertaker, all of whom I value and truly respect. But there is one BIG difference between us. I am by far the most aggressive and intense athlete of all on the mat. When I step into the ring, I treat it as real, it feels real and then I play it like a real shoot fight.

 

As an amateur wrestler for 23 years and a pro for 6, unfortunately over the past 4 years I have suffered many injuries. I broke my neck twice and had two major neck surgeries. I’ve fractured my ribs, hip, tailbone, fingers and toes while also tearing almost every major muscle at least one time or another. Injuries have always been a natural part of the business and my life, but where I have failed is not taking the time off to recover. When I’m off the mental stress, sitting back becomes worse than the physical pain. Something tells my inner soul to go back regardless of the condition. The funny thing is, this obsession is what the industry loves, but this obsession can also be my destruction.

 

Week after week, day after day, 250 days a year on the road can be a living hell for anyone, especially when you're in daily pain for months on end. It was at home when I began to realize how severe the problems were- when a simple task like taking out the garbage is like a full workout and I needed Motrin in order to get up and do it.

 

It’s time to rest! After 6 long years, I looked into my wife’s eyes and finally saw that she, too, was severely stressed and worn out due to my livelihood that she had to endure. My 3-year old daughter Kyra basically became my nurse, thinking she had to put ice packs or heating pads on my neck, back and legs because she could see the pain her daddy was in.

 

At this point, something happened that made me realize that wrestling wasn't the most important thing in my life. I sat down with my wife Karen, who had tears in her eyes. I could see in her face how concerned she was for me. She said, “I love you. I didn't marry you because you were a WWE Superstar. I married you before you ever joined them. Kurt, I’m so worried that if you continue going at this pace, something bad is really going to happen and I don't want Kyra and Kody (our unborn son) to grow up without their father.”

 

I did take this all to heart, but then, as usual, a couple of days later, I went back on the road, wanting to electrify my new ECW fans.

 

My last event was at the Westchester Arena in White Plains, New York. The show was sold out. The main event was me against RVD. I had a great match against RVD as the fans were cheering for both of us. The more we wrestled (Rob and I wrestle more of a realistic shoot style), the more I wanted to give them. Ten minutes into the match, I severely pulled my groin. Most wrestlers would have quit right on the spot. But the fans were chanting louder and louder "THIS MATCH RULES!" continuously, so I kept going. Compensating for my groin injury, I pulled my lower abdominal muscle off my pelvic bone. Now, I was in trouble, but I looked up at the fans and they were screaming louder than ever.

 

So Rob and I started into our finish, false finish after false finish, back and forth. But the one thing the fans noticed is that I was doing half of the match on one leg. That made it feel even more real for the fans. I can only thank God and the fans for keeping me going, as I was in so much pain. And at the end of the match, I had the opportunity to beat RVD. I set him up for the Angle Slam and Rob countered with a flying DDT. My hamstring blew out. The fans cheered and I could not move in the ring. As the agonizing pain grew greater, I could only look around. Every fan was on their feet giving me a standing ovation. And this was at a house show, not a PPV. My only regret was that I could not stand up and thank them all for it.

 

To the ones who love me, the ones who hated me and even the ones who loved to hate me- You were and are my inspiration. God was and is my strength and so is my family—my Mom, sister and brothers, my father (God rest his soul), my Manager Dave Hawk and most especially, my wife Karen, who went through hell during my career. She has never given up on me.

 

Fans, thank you all for the memories. It was quite a ride. I would not trade any of it for the world. As I sit here a bit teary eyed, I do want all of you to know, I will be fine. I will finally get to spend some real quality time with my family… time that is much, much overdue. My plan and goal is to become stronger mentally, physically and spiritually. I, Kurt Angle, will be back! That’s a promise. And that’s DAMN TRUE!

 

Vince, if you happen to read this, I want to again say thank you from the bottom of my heart. You are a great man!

 

When we get together, the next cup of coffee is on me. ; )

 

God Bless,

 

Kurt Angle"

 

Wiec juz wszystko wiadomo

[Spinebuster]

Czyli TNA raczej może zaciskać pięści w bezsilnej złości, obie strony pożegnały się w cywilizowany sposób i zostawiły sobie otwartą furtkę na przyszłość. I bardzo dobrze.

[Elliott]

Teraz czekać na jego powrót... ja myśle, za rok, a może już na Wrestlemanię (ale wątpie)... w końcu to jest KURT ANGLE "THE WRESTLING MACHINE"

Co do tego co napisał Spinebuster to musze powiedzieć, że zgadzam się z nim w 100%. Angle to jest jeden z najpopularniejszych wrestlerów w historii i powinien zostać w najpopularniejszej federacji, a do TNA to będzie mógł sobie iść dorobić do emerytury, tak jak to Sting czy Kevin Nash czyni

[Hartfan]

My plan and goal is to become stronger mentally, physically and spiritually. I, Kurt Angle, will be back! That’s a promise. And that’s DAMN TRUE! - to zdanie sprawilo ze poprawil mi sie humor

[Sinner]

My plan and goal is to become stronger mentally, physically and spiritually. I, Kurt Angle, will be back! That’s a promise. And that’s DAMN TRUE! - to zdanie sprawilo ze poprawil mi sie humor

 

Hehe mi tez ulżyło czytajac to zdanie

 

W ogole bardzo miła wypowiedz trafiajaca do fanow (przynajmniej do mnie trafiło) widac ze bardzo go to boli ze musi na jakis czas odejsc. Ale faktycznie nie ma juz innego wyjscia. W koncu organizm potrzebuje odpoczynku i jak sam na pisał nie wrestling jest najwazniejszy w zyciu rodzina tez sie liczy W sumie w pełni go rozumiem i popieram

 

Nie pozostaje nic innego jak zyczyc mu szybkiego powrotu do zdrowia niech odpoczywa bo zasłużył na to:D i niech wraca w pełni sił bo chce go widziej w akcji w 100% albo i wiecej zdolnego do robienia swietnych walk

[TiggerR]

Ten odpoczynek Kurtowi się należy. Walczył na ringu przez 6 lat nie oszczędzając się. Zdrowie jednak jest najważniejsze. Odpocznij Kurt i wróć do nas .

[Dimos89]

Będę czekał na niego. Kiedyś wróci się, żeby znów nieść radość do fanów. I bardzo dobrze, że wróci się do WWE, dlatego, że mianowicie WWE zrobiła z niego gwiazdę. I słowy "Kurt Angle" i "WWE" już od dawna zjawią się synonimami.

[Stasek]

Tak tak należy mu sie... gdyby tak jeszcze pare debili wróciło z odpoczynku. Mówie tu o The Rock'u. Kurt to jest wrestler... nie wiem dlaczego wiecej osób woli tą szumowine Rock'a niż Kurta. On przynajmniej nie sprzedał sie...

[Wee Man]

nie wiem dlaczego wiecej osób woli tą szumowine Rock'a niż Kurta.

 

Uważaj na słowa... co innego wyrażanie swojej opinii, a co innego jechanie po wrestlerze, którego ktoś może bardzo lubić... [choćby ja].

 

Wiadomość bardzo dobra, ale w sumie to nic nowego - od dawna był przecież znany powód jego nieobecności, pewne było też, że wróci do WWE...

[SixKiller]

Ktoś powinien to przetłumaczyć i wrzucić na Attitude, bo to bardzo ważny list i myślę, że warto byłoby go w ten sposób zachować, bo ci, którzy jeszcze nie interesują sie wrestlingiem nigdy go nie przeczytają, a my kiedyś zapomnimy, że coś takiego w ogóle było.

 

Ja jestem pewny, że Kurt wróci. Gdybym mógł mu odpisać, to zrobiłbym to w następujący sposób: Kurt czekamy z niecierpliwością na Twój powrót! A tymczasem żegnaj... i pamiętaj jedno - You Suck! (skoro to tak bardzo lubi ).

[Elliott]

A więc mi się chciało i z pomysłem SixKillera wziąłem się do roboty. Przetłumaczyłem ten tekst. Pewnie jest trochę błędów, ale każdy błąd można naprawić Jakby ktoś zauważył błąd jakowyś, to niech mnie poinformuje. Mam nadzieję, że uszanujecie moją pracę, a ludzie odpowiedzialni za Attitude mogą go umieścić na stronie jeśli uznają te tłumaczenie za warte umieszczenia!

 

 

Do wszystkich moich fanów w WWE/ECW,

 

List, który czytacie nie jest od WWE ani od mojego agenta, ale ode mnie - Kurta Angle'a... do wszystkich moich fanów.

 

To jest moje osobiste "Dziękuje" prosto z mojego serca do wszystkich moich fanów za to, że byli ze mną i zapewnili mi największy przywilej dostarczania wam rozrywki. Dziękuje za oglądanie mnie w TV co tydzień, za odwiedzanie mnie na setkach house show i skandowanie "You Suck" (kocham te zdanie), za każdy dobry, zły lub neutralny e-mail, który otrzymałem od was przez ostatnie 6 lat, aż do dzisiaj.

 

Dziękuje, że byliście tutaj i uczyniliście moje życie naprawdę błogosławione. Kiedy przybyłem do WWE, wielu fanów miało wątpliwości co do tego czy złoty medalista olimpijski w amatorskich zapasach może zmienić i polepszyć sztukę Sports Entertainment. Ku mojemu zakoczeniu, Bóg łaskawie dał mi dar, który zmienił moje życzie. Przychodząć do WWE miałem jeden cel... być NAJLEPSZY! Wielu mówi że jestem, inni mówią, że nie. Ale chciałbym żebyście wiedzieli, że przez całe sześć lat wrestlingu bez przerwy, od wszystkich show'ów do światowych tourne... każdy mecz traktowałem jakby to miał być ostatni.

 

Nie znam momentu w moim życiu z treningu, zawodów czy przedstawienia, żebym nie próbował dać z siebie ponad 100%. Szczerze mówiąc, nie znam innego sposobu zapasów lub występu i zawsze chciałem dać Wam, kibicom, to co sam chciałbym zobaczyć. Z punktu widzenia rozrywki (jako dobry lub zły gość), to było naprawdę ekscytujące, ale wiem, że nie osiągnąłem swojego szczytu. Krytycy porównywali mnie do bardzo renomowanych wrestlerów, takich jak Rick Flair, Bret Hart, Shawn Michaels czy The Underatker, których cenię i szanuję. Ale jest jedna WIELKA różnica między nami. Jestem najbardziej agresywnym i intensywnym atletą ze wszysktich na macie. Kiedy wchodzę na ring, traktuję to jak prawdziwą walkę, czuć to jak prawdziwą walkę i wtedy gram jakby to była prawdziwa walka.

 

Jako amator walczyłem 23 lata, jako zawodowiec 6, ale przez ostatnie 4 lata doznałem wielu poważnych kontuzji. Dwukrotnie złamałem kark i miałem dwie poważne operacje karku. Złamałem żebra, biodro, kość ogonową, palce u rąk i u nóg oraz przemęczałem prawie każdy najważniejszy muskuł raz lub kilka razy. Kontuzje są naturalną częścią tego biznesu i mojego życia, ale popełniłem błąd nie dając sobie czasu na odpoczynek. Kiedy przechodziłem stres psychiczny, siedzenie w domu stało się gorsze od fizycznego bólu. Coś mi w duszy mówiło by wrócić nie zważając na zdrowie. Zabawne jest, że ta obsesja, którą ten przemysł kochał, mogła doprowadzić do mojej destrukcji.

 

Tydzień po tygodniu, 250 dni w roku w trasie, może być dla kogoś piekłem na ziemii, tym bardziej gdy cały czas odczówasz ból. W domu zdałem sobie sprawę z tego, jak poważny jest problem, kiedy na przykład wyrzucenie śmieci jest jak cały trening i potrzebowałem środków przeciwbólowych by wstać i to zrobić.

 

Czas na odpoczynek! Po sześciu długich latach, spojrzałem w oczy mojej żonie i w końcu dostrzegłem, że ona też bardzo się stresuje i martwi moimi problemami, które musi znosić. Moja 3-letnia córka Kyra stała się moją pielęgniarką, myślała, że musi przykładać torebki lodu lub elektryczne poduszki na mój kark, plecy i nogi, ponieważ dostrzegała w jakim bólu jej tatuś żyje.

 

W tym momencie, coś spowodowało, że zdałem sobie sprawę, że wrestling nie jest najważniejszą rzeczą w moim życiu. Usiadłem z moją żoną Karen, która miała w oczach łzy. Widziałem na jej twarzy jak bardzo martwiła się o mnie. Powiedziała "Kocham cię. Nie poślubiłam się dlatego, że jesteś gwiazdą WWE. Poślubiłam cię za nim do nich dołączyłeś. Kurt, boje się, że jeśli będziesz dalej walczył w takim stanie, może stać się coś złego, a nie chcę, żeby Kyra i Kody (nasz jeszcze nienarodzony syn) dorastały bez ojca."

 

Wziąłem to sobie do serca, ale jak zwykle, kilka dni później, wróciłem do pracy, chcąc zaelektryzować swoich nowych fanów z ECW.

 

Mój ostatni występ był w Westchester Arena w White Plains w stanie New York. Gala była wysprzedana. Main Eventem była moja walka z RVD. Miałem świetną walkę z RVD i fani dopingowali nas obu. Im bardziej walczyliśmy (Rob i ja walczymy bardziej realistycznym stylem), więcej chciałem im dać. W 10 minucie walki, poważnie naciągnąłem sobie pachwinę. Większość wrestlerów od razu by zrezygnowała. Ale fani co raz głośniej i ciągle krzyczeli: "THIS MATCH RULES!", więc walczyłem dalej. W dodadtku do kontuzji mojej pachwiny, naciągnałem sobie jeszcze dolny miesień brzucha na biodrze. Teraz byłem w opałach, ale spojrzałem na kibiców, a oni krzyczeli głośniej niż zwykle.

 

Więc Rob i ja zaczęczliśmy zakończenie, nieudane liczenie po nieudanym. Jedną rzecz jaką fani zauważyli to to, że połowę meczu stoczyłem na jednej nodze. To sprawiło, że dla fanów było to jeszcze bardziej realistyczne. Mogę tylko dziękować Bogu i fanom, że utrzymywali mnie przy siłach, a przeżywałem straszny ból. Na koniec meczu, miałem okazję pokonać RVD. Już miałem wykonać Angle Slam, ale Rob skontrował to do Flying DDT. Moje ścięgno podkolanowe puściło. Fani dopingowali, ale ja nie mogłem się ruszyć. Kiedy ból stawał się jeszcze mocniejszy, mogłem się tylko rozejrzeć. Każdy fan stał i dali mi owację na stojąco. I to był house show, nie PPV. Żałowałem tylko, że nie mogłem wstać i im podziękować.

 

Tym, którzy mnie kochali, tym, którzy nienawidzieli, i tym, którzy kochali mnie nienawidzieć - byliście i jesteście moją inspiracją. Bóg był i moja siła i także moja rodzina - moja mama, siostry i bracia, mój ojciec (Boże miej go w swej opiece), mój manager Dave Hawk i najbardziej moja żona Karen, która przeszła piekło w czasie mojej kariery. Nigdy mnie nie opuściła.

 

Fanom dziękuje za wszystkie te wspomnienia. To była nie zła zabawa. Nie zamienił bym tego na nic innego. Kiedy tu siedzę z załzawionymi oczami, chcę wam powiedzieć, że będę zdrowy. Nareszczie spędze wiele czasu z moją rodziną... czasu, którego jest bardzo wiele do nadrobienia. Moim celem jest stanie się silniejszym mentalnie, fizycznie i duchowo. Ja, Kurt Angle, wrócę! To jest obietnica. And that’s DAMN TRUE!

 

Vince, jeśli to czytasz, chciałbym znowu Ci podziękować prosto z serca. Jesteś wielkim człowiekiem.

 

Kiedy się spotkamy, za następną kawę ja płacę.

 

Z Bogiem,

 

Kurt Angle

[SixKiller]

Jak dla mnie jest dobrze . Mógłbyś tylko poprawić kilka ortów i możma wrzucać (o ile panowie z Attitude będą mieli na to ochotę). Dzięki za tłumaczenie, właśnie o to mi chodziło. To nie jest zwykły list, więc warto go zachowac.