W Jakie Gry Teraz Gracie...

[NalepRKO]

Assassin's Creed II

 

 

Druga część gry, w której wcielamy się w Asasyna za mną. Pierwsze wrażenia? Dwójka przebiła jedynkę, która momentami była bardzo monotonna pod względem liniowości. Ubisoft postarał się, aby tutaj każda misja wyglądała trochę inaczej niż w jedynce. Pomijam motyw zabijania wyznaczonych postaci, chociaż tu także zauważyłem plusy. W fabułę gry zostało wplątanych więcej ludzi niż w części pierwszej. Ba! Ważną postacią w tej grze jest sam Leonardo da Vinci. Dopiero za drugim razem, gdy miałem do czynienia z da Vincim, kapnąłem się, że to on.

 

No dobra, może skupię się na głównym bohaterze. Postaram się opisać jego losy bez spoilerów. W grze, w przeciwieństwie do AC I i Altaira, wcielamy się w Ezio Auditore. Syna jakiegoś włoskiego ważniaka. Tyle mogę powiedzieć o ojcu Ezio, bo nie zagłębiałem się w szczegóły. Na początku gry można dostrzec, że Ezio i jego rodzinie robi na złość jakiś zadufany gnojek, Ezio pracuje dla ojca, pomaga matce, siostrze i braciom itd. Aż do pewnego momentu, w którym jego życie zmienia się diametralnie. Dowiaduje się, że jest Asasynem i walczy w imieniu dobra... bla, bla, bla. W AC II zwiedzamy takie lokacje jak Wenecja, Florencja, Toskania, Forli, a nawet Rzym. Możemy likwidować przeciwników z po cichu (także z ukrycia, np. ze stogu siana) lub też wywołać rozpierduchę w całym mieście atakując straże i powodując, że zbiegną się pozostałe. To też zależy od misji jakie mamy. Czy mamy pozbyć się kogoś po cichu, czy też na oczach wszystkich.

 

Co do przeciwników, czyli straż miejskich. Tutaj mamy do czynienia z kilkoma poziomami trudności, jeśli chodzi o straże, co widać nawet po ubiorze. Zwykłych "paziów" zabić łatwo, tych ubranych w złote zbroje itd. już trudniej. Są nawet tzw. zwinne straże, które potrafią nas dogonić chociaż ja osobiście znalazłem sposób na ucieczkę. Po prostu gdy zbliżał się zwinny strażnik (chyba nawet tak się nazywają w grze), wystarczy wykonać skok spacją. A co do skoków to jak wiadomo ta gierka jest znana z tego, że skacze się po dachach zaliczając punkty widokowe (tak samo jak w pierwotnej części). Można też wykonywać misje poboczne, tj. pogoń za złodziejem, bo taki kradnie Floreny (czyli jednostkę monetarną w grze), za które można np. ulepszać miasteczko, czy też osadę (nie wiem jak to nazwać), w której Ezio zjawia się w pewnym momencie gry wraz z rodziną.

 

AC II nie zanudził mnie, co zdarzało się w graniu w poprzednią część. Tak więc to na plus. Tak samo jak poziom trudności gry (a w zasadzie to przeciwników). Fabuła także ciekawa. Niewątpliwie zakończenie jest zapewne wprowadzeniem do części trzeciej (AC: Brotherhood), w którą zamierzam zagrać niebawem. Grę oceniam na 8,5/10.

[Bullinho]

Deus Ex: The Fall

 

 

Tytułu "Deus Ex" przedstawiać nie trzeba, a seria (prócz jednego, niechlubnego wyjątku...) prezentuje najwyższy poziom gamingu. Tym większa była moja ciekawość, co wyniknie z produkcji, która ukazała się kilka tygodni temu na platformach mobilnych.

 

To, co od razu rzuca się w oczy, to multum opcji w menu. Jest ono bardzo rozbudowane (jak na gry mobilne) i pozwala nam nie tylko wyciszać dźwięki, ale również sprawdzać zdobyte osiągnięcia czy usuwanie postępu gry. Zanim jednak zobaczyłem menu, na screenach widoczna była niesamowita..

 

...grafika, która sprawia dobre wrażenie od pierwszego odpalenia gry. Szkoda jednak, że to wrażenie psuje się, kiedy przyglądałem się coraz to mniejszym detalom jak lampa czy jakieś meble - ocena jednak nie jest miarodajna, gdyż w produkcję nie grałem na najlepszym możliwym sprzęcie na rynku.

 

W grze otrzymujemy oczywiście fabułę, która nie jest ściśle powiązana z produkcją na "większe" platformy. Dostajemy kilka możliwości sterowania (tradycyjny lub za pomocą "tapnięcia"), z wykorzystaniem kucania i chowania się za przeszkodami. Mamy również bogaty interfejs (ulepszenia postaci, mapa świata, misje itd) oraz... zapis i wczytanie gry! Jest to dla mnie mega zaskoczenie, bo twórcy mogli śmiało iść na łatwiznę i postawić jedynie na checkpointy. Oprócz głównego wątku, możemy wykonywać również misje poboczne, które dają nam dodatkowe punkty doświadczenia.

 

Jak wygląda rozgrywka? Jest to dobrze nam znany mechanizm z Human Revolution - mamy wszystkie sprzęty, ulepszenia postaci, łamiemy kody do zamków i włamujemy się do komputerów... Level designerzy spisali się rewelacyjnie, pozwalając nam dostać się do niemal każdego pomieszczenia kilkoma sposobami. Niektórzy mogą narzekać na małą różnorodność lokacji (w sumie, biegamy tylko po jednym mieście), ale i tam znajdują się w nim metro, klinika, hotel czy klub nocny.

 

Oprócz wyżej wspomnianych niesnasek ze szczegółami graficznymi, grze towarzyszyło kilka większych lub mniejszych bugów. Na szczęście, twórcy byli w ostatnim czasie na bieżąco z update'ami i wierzę, że zostaną one w przyszłości wyeliminowane. Wadą jest również niedostosowanie interefejsu do używania gry na telefonie - nie ukrywam, że ciężko mi było wpisać dużymi palcami kod do drzwi czy po prostu wybrać którąś opcję z menu podczas rozgrywki.

 

Jakby nie patrzeć na te mniejsze niedogodności, gra jest rewelacyjna. Nie jest produkcją najtańszą, ale na pewno godną swojej ceny. Ponieważ na koniec otrzymujemy otwarte zakończenie i wyraźną zapowiedź kontynuacji, a gra raczej odniesie sukces finansowy (oceny również ma wysokie), dostaniemy następną część. Nie mogę się doczekać, a wszyscy, którzy posiadają sprzęt z androidem (gra dla tego systemu ukaże się w przyszłości) lub jabłkowe wynalazki - muszą w to zagrać.

 

Ocena: 9/10

[N!KO]

Shadowrun Returns

Ciężko Shadowruna opisać. Niby jest to powrót klasycznej serii. Niby wprowadza w klimatyczny, cyberpunkowy świat. Ale daleko temu do jakiegoś wybitnego dzieła... przynajmniej na razie. Szanse na rozwój są, bo od razu rzucili ludziom edytor, którym społeczeństwo spłodzi jakieś ciekawe kampanie – czyt. do gry będą wracać. Ja się jednak skupiam na tym, co dostałem od tych, którzy wyprosili pieniądze na Kickstarterze.

Z pozoru mamy do czynienia z RPG-iem. Tworzymy postać, zdobywamy doświadczenie, rozwiązujemy questy. Niestety, tylko z pozoru. To wszystko, co wymieniłem tu jest, ale nie w takiej formie, jakiej fani pewnie by sobie życzyli. Lepiej to określić przygodówką, z elementami RPG. Nie można mówić o otwartym świecie – prowadzą nas za rączkę – co jest sporym problemem. Jednak od tego gatunku wypada wymagać swobody – dla wielu jest to sprawa kluczowa.

Druga kwestia, która świadczy o dobrym RPG-u, to fabuła. Jeśli ta nie „pyknie”, to możemy złożyć broń. Nie ukrywam, że mnie lekko zaintrygowała na starcie, ale nowy „Shadowrun” ma poważne braki, jeśli chodzi o wartościowych bohaterów – co mocno utrudnia poznawanie historii. Może to przez brak dialogów. W końcu ten powrót do przeszłości, objawia się również sporą dawką czytania – nie lubisz, nie podbijaj.

Przekombinowali ze zdobywaniem doświadczenia. Zamienili to na karme. W zasadzie nie można tu nabijać poziomu – levelować postać - na walkach z podrzędnymi stworami. Prowadzą nas po wyznaczonej ścieżce do kolejnych zadań, a za nasze czyny, będziemy nagradzani wspomnianym substytutem punktów XP. Warto doszlifować, bo na razie wcale to mnie nie rajcuje.

Taktyczna walka jest spoko, ale – to „ale” jest chyba w każdym akapicie – tak naprawdę nie należy do wymagających. Może później serwują konkretniejsze batalie, jednak ja ich nie uświadcze. Winni są sobie sami, przez niezrozumiały system save’owania. Musimy polegać na grze. Nie możemy zapisać stanu w dowolnym momencie. Przy słabo rozmieszczonych checkpointach, przy moim braku czasu, granie w to jest niewykonalne. W sumie się cieszę, że ma to inne wady, które mnie upewniają, że straciłbym czas.

[Bullinho]

Codename Eagle

 

 

Produkcja, z którą pierwszy raz natknąłem się w CD-Action kilkanaście lat temu i od razu dziwnie przypadła mi do gustu. Z drugiej strony, byłem wtedy dzieciakiem i łykałem wszystko, jak leci. Dopiero po kilkunastu latach podjąłem próbę przejścia pełnej wersji gry i sprawdzenia, czy ten tytuł jest jakkolwiek grywalny...

 

Kącik historyczny

 

Jest tutaj dość istotny. Wydawcą tej gry była firma Take-Two Interactive, która z powodzeniem utrzymuje się na rynku do dziś i jest odpowiedzialna za ukazanie się takich tytułów, jak seria GTA. Ciekawostką będzie fakt, że za produkcję tej gry odpowiedzialni są ludzie, którzy utworzyli studio DICE i stworzyli serię Battlefield (łącznie z pierwszą częścią, czyli "Battlefield 1942").

 

Informacje techniczne

 

Graficznie możemy ustawić wysoką rodzielczość (1600x900 u mnie), dźwiękowo również bez zarzutu. Gra wygląda całkiem dobrze (na pewno lepiej, niż Soldier of Fortune 2, który odpaliłem kilka lat temu), a dopiero pierwszy zgrzyt pojawia się przy zapisach gry. Niestety, podczas próby dokonania zapisu, dostaję komunikat o błędzie i wyskok do Windowsa. Niby gra zachowuje swój stan, ale cały przebieg misji zostaje niemal skasowany...

 

Subiektywnie...

 

Bałem się, że cala przyjemność z gry skończy się na misji zamieszczonej powyżej i jeździe motorem... ale nie! Tutaj da się strzelać, jeździć czołgiem, latać samolotem... Mega! Całość nie jest tylko bezmyślnym FPS-em, a pozwala nam na skorzystaniu z kilku ciekawych opcji, jak przebranie się za żołnierza, poczęstowanie kogoś wódką itd., a najprzyjemniej pamiętany przeze mnie motor, towarzyszy nam w kilku misjach.

 

...i obiektywnie

 

Trzeba spojrzeć prawdzie w oczy - ta gra w tamtych czasach nie była jakimś hitem i rewelacją. Oeny w recenzjach, które wtedy przeglądąłem, naprawdę nie powalają. Jestem również świadomy, że wiele osób nie zaakceptuje tej produkcji w takiej postaci w tych czasach, chociaż mam dziwne wrażenie, że w 2013 roku możemy przymknąć oko na wiele niedogodności i ta gra może tylko zyskać.

 

Czy warto?

 

Jeśli ktoś miał słabe wspomnienia związane z tą produkcją, na pewno jej nie ruszy. Inni, którzy lepiej pamiętają tą grę, mogą powrócić do niej na własne ryzyko, bo wiele mechanizmów może być obecnie niezjadliwych. Sam jednak nie żałuję, a jeśli ktoś ma kilka minut, może sięgnąć po 3(0)MB demo i pojeździć motorkiem w jednej z misji - bo ta jazda daje niesamowitą frajdę nawet dziś. A jeśli ktoś jest ciekawy, co kiedyś robili twórcy współczesnego BF-a, niech lepiej sięgnie po wspomnianą wyżej Battlefield 1942, bo poziom tej produkcji jest nieporównanie lepszy od tego, co można ujrzeć w CE.

 

A wracając jeszcze do Deadpool'a...

 

Postanowiłem ukończyć grę na najwyższym poziomie trudności, a następnie skorzystać z opcji "Challenges". Niestety, tylko gra traci na wartości po tym, co spotkałem:

 

- ostatnia misja zamienia się w strzelaninę i nie ma nic wspólnego z rozgrywką, która nam przyniosła tak wiele zabawy. Braki amunicji są niemal nie do nadrobienia, a atakujące nas demony z powietrza tylko utrudniają sprawę. Walka z bossem... pff, zapomnijcie o użyciu supermocy, które posiada postać! Klony Sinistera skutecznie przerywają nam te specjalne ataki, które tylko możemy wykonywać "z dystansu" (nie muszę mówić, że kilka z nich jest wtedy bezużytecznych).

 

- zawsze myślałem, że dodatkowa opcja w grze ma służyć przedłużeniu rozrywki. Owszem, tutaj tak jest, ale czemu nie jest zrobiona poprawnie? Fajnie jest mieć dużo czasu, aby wyelimonować wszystkich wrogów... szkoda, że twórcy nie postarali się, aby te postacie chociaż starały się wychodzić z niedostępnych miejsc, do których nie mamy dojścia. Ten błąd powoduje, że kilka poziomów w tym trybie są niemożliwe do ukończenia. A szkoda, bo zamiast kombinować i tworzyć jakieś dziwne korytarze, wystarczyło stworzyć jeden wielki plac, na którym pojawiają się wrogowie (tak jak w serii Batman).

[NalepRKO]

Virtua Tennis 4

 

 

Miałem ogromne oczekiwania, jeśli chodzi o tą grę. Niestety na PC nie ma Top Spina, a nie chciało mi się bawić w emulacje, więc zagrałem w VT4 i co? Zawiodłem się. World Tour, czyli tryb kariery, składa się z czterech sezonów, a co gorsze każdy wielkoszlemowy turniej... to sezon. To pierwszy minus gry. Drugim jest fakt, że gra jest strasznie prosta. Wystarczy opracować sobie schemat gry i wygra się każdy mecz, który składa się z... 2 gemów. Naprawdę przesadzili. Do tego dochodzi jakaś dziwna plansza, po której się poruszamy. Treningi pomiędzy turniejami to też jakaś kpina, bo strzelanie rakietą w piłkę do nogi na bramkę, na której stoi ruchomy bramkarz z jakiegoś plastiku, czy zbieranie jajek z kurczakami (?) na czas, to jakieś nieporozumienie. Do tego bardzo mały roster. Łącznie bodajże 19, czy 20 tenisistów i tenisistek. Jednym słowem nie nazwałbym tego grą, bo takie coś równie dobrze mogłoby być na jakimś MiniClipie... 1/10.

[aRo]

Virtua Tennis 1 i 3 mnie się bardzo podobały. Wątpię że w czwórce zmieniło się tyle, by zmienić o serii zdanie. Niedawno zamówiłem za piątaka z innymi grami, to chętnie to sprawdzę

[NalepRKO]

Virtua Tennis 1 i 3 mnie się bardzo podobały. Wątpię że w czwórce zmieniło się tyle, by zmienić o serii zdanie. Niedawno zamówiłem za piątaka z innymi grami, to chętnie to sprawdzę

 

Nie grałem w poprzednie części, ale czwórka miała dla mnie tyle minusów, że to wystarczyło do tego, żeby ją negatywnie ocenić. Skoro stworzyli grę o tenisie ziemnym, to mogli chociaż dać pełną ilość gemów.

[aRo]

Jeśli ktoś nadal nie kupuje oryginalnych gier, to to go MUSI zachęcić...

 

Humble Bundle: Deep Silver

 

Wszystko to KLUCZE STEAM.

Za 1$:

-Saints Row: The Third

-Saints Row 2

-Risen 2

-Sacred 2 Gold

 

Powyżej średniej(ok. 4,50$, ciągle się zmienia, wiadomo):

-SR3 The Full Package - wszystkie DLC do The Thirda

-Dead Island GOTY - ze wszystkimi DLC[a CDA właśnie rzuciło samą podstawką]

 

Na dodatek, powyżej 25$:

-Dead Island Riptide

 

A jak ktoś kupi w tym tygodniu za minimum 1$, to za tydzień dostanie dodatkowo klucze do:

-Metro 2033

-Risen - jedynka

-Sacred Citadel

 

Brać.

[maly619]

Jeśli ktoś nadal nie kupuje oryginalnych gier, to to go MUSI zachęcić...

 

Humble Bundle: Deep Silver

 

Wszystko to KLUCZE STEAM.

Za 1$:

-Saints Row: The Third

-Saints Row 2

-Risen 2

-Sacred 2 Gold

 

Powyżej średniej(ok. 4,50$, ciągle się zmienia, wiadomo):

-SR3 The Full Package - wszystkie DLC do The Thirda

-Dead Island GOTY - ze wszystkimi DLC[a CDA właśnie rzuciło samą podstawką]

 

Na dodatek, powyżej 25$:

-Dead Island Riptide

 

A jak ktoś kupi w tym tygodniu za minimum 1$, to za tydzień dostanie dodatkowo klucze do:

-Metro 2033

-Risen - jedynka

-Sacred Citadel

 

Brać.

 

No i mam problem, bo część gier z tego już mam (SR2 i 3, Metro i Sacred) i nie wiem co robić. Chyba jednak się skuszę, a klucze które już mam po prostu sprzedam (jeśli będzie taka możliwość, bo mogą wrzucić jeden klucz dodający wszystkie gry na raz, a wtedy nie będzie tak fajnie )

[aRo]

Wszystko w 1 kluczu, drugi key jest na gry powyżej średniej.

 

Nawet jakbyś nie miał tylko 1 z tych gier, to i tak świetna cena. Ech, już dać 1$ za większość z tego to... prawie jak ukraść Ja brałem powyżej średniej ze względu na dodatki do SR3.

 

Fajne też jest to, że można później dopłacić jakby się kupiło za dolca, by dobić do average. I wtedy trzeba dojechać do wartości BTA, która była w momencie kupienia tego za 1$, więc jak cena pójdzie w górę, mamy to gdzieś

[Stylu]

Ogólnie warto jest się zainteresować inicjatywą humble bundle, bo można zdobyć naprawdę multum świetnych gier za kompletne grosze. Ja wydając tyle, co za grę z koszyka w supermarkecie dorobiłem się między innymi Alan'a Wake, serii Company of Heroes, pierwszej części Darksiders, Killing Floor itd.

 

A w temacie gier za grosze/darmo, polecam również stronę http://www.steamgifts.com/

gdzie przy odrobinie szczęścia i cierpliwości można po jakimś czasie zdobyć oryginalne gry na steam'a za darmo. Wymogiem założenia tam konta jest posiadania konta na steamie, na którym znajdują się gry o określonej wartości(nie pamiętam ile to było).

[aRo]

Wymogiem założenia tam konta jest posiadania konta na steamie, na którym znajdują się gry o określonej wartości(nie pamiętam ile to było).

100$, ale nie liczą się gry, które można było dostać w bundlach.

Poza SteamGifts są jeszcze Playblink, Gameminer i Galagiveaways, wszystko uczciwe[zdarzają się wyjątki, ale to wystarczy sprawdzić profil osoby, która wystawia grę - kto uwierzy w oddanie np. Bioshocka Infinite przez gościa co ma tylko 5 tanich gier na swoim koncie], na każdej ze stron wygrałem parę gier[na SG już ponad 30]. Na niektórych może być rejestracja zablokowana jeśli się nie posiada klucza-"zaproszenia", wtedy walcie do mnie to podeślę. Fakt, są z tego jakieś korzyści dla mnie, ale 1 - tak nikłe że prawie niezauważalne, 2 - czasem inaczej się nie da założyć konta

 

Jakieś pytania, a może po prostu +1 do znajomych na liście Steama - pisać TUTAJ

[LASTRIDER]

No no...Bardzo fajnego hubla bubla dostaliśmy, za 1$ mieć Saints Row III, które jest świetną grą to jednak coś .

[N!KO]

Rise of the Triad, to remake poczciwego FPSa. W zasadzie podrasowali tylko grafikę - i to nie w jakiś niebywały sposób (wygląda bardzo słabo) - i pokazali dzisiejszym graczom, jak to wyglądało kiedyś. Bez jakiegoś celowania, bez jakiejś wielkiej fabuly, po prostu idź i eksterminuj wszystko, co do Ciebie strzela. Dynamiką przypomina to serie Unreal, tylko... jest od niej słabsza Może przemawia przeze mnie moja wierność serii UT, ale autentycznie wolałbym zainstalować starą jedynkę, niż męczyc się z nowym RotT - czy to do singla, czy do multi. Słabo rozmieszczone checkpointy, bronie bez polotu, nijacy przeciwnicy. Okazjonalny humor tego nie uratuje. Doceniam takie formy powrotów do przeszłości - z chęcią z nich korzystam, żeby powspominać - ale dobrze by było, żeby starały się być czymś więcej. Żeby robiły coś, bym miał motywację do gry.

[Ghostwriter]

Pytanie do tych, którzy są na czasie w sprawie gier. Poszukuję gierki w stylu (o ile ktoś kiedyś grał) Incubation: Time is running out (turówka, w której oddział komandosów walczy z obcymi - zajebiście mnie to swojego czasu wciągnęło) lub serii Xcom (nie wiem, w którą część grałem jako ostatnią, ale był oto cholernie dawno temu - chyba jeszcze w latach 90). Chciałbym pogierczyć w coś w tym stylu, oczywiście względnie świeżego, a przede wszystkim wciągającego. Na PC.