W Jakie Gry Teraz Gracie...

[N!KO]

Polskie gry idą do przodu. Zaczynamy być poważną siłą w tej branży. Zaczynamy tworzyć produkcje, które znaczą coś na całym świecie. Wiedźmin to najlepszy przykład, Kholat już niekoniecznie. Realizacyjnie to bardzo fajna gra, z genialną muzyką Pani, która maczała palce w Silent Hillach. Piosenkę z końcówki warto włączyć choćby na YouTube, bo z całą grą chyba nie ma się co męczyć. Co kto lubi. Mnie ten nowy trend na ambitne/artystyczne gry "drogi" nie rusza. Łazisz, zbierasz notatki, dochodzisz do końca. Ni ziębi mnie to, ni grzeje. A tutejsza historia mnie nie ruszyła, ani też nie byłem szczególnie przerażony chodząc po tych śnieżnych terenach - gdzie te czasy SH2 - więc i motywacji brak, żeby cisnąć do finału.

 

WWE 2k15 ma już dostępne DLC na PC. Warto głównie mówić o Showcase'ach, bo dodane postaci w większości jaj nie urywają. Szczególnie bawi mnie bieda, jeśli chodzi o gwiazdy WCW. DDP czy Fit wyglądają bardzo słabiutko. Jakby wyrwani z innej, gorszej graficznie gry. Niby odwzorowani, ale trochę na odwal się, na szybko. Christiana Showcase'a jeszcze nie ruszałem. O Henrym mogę powiedzieć, że bardzo topornie mi się nim gra - choć destrukcja przy 3 Finisherach jest przyjemna - a Warriora zadania mnie dołują. Non-stop QTE. Fajnie, że można wygrać Heenana, Andre, Honky Tonk Mana i Rude'a.

[PH93]

To NBA 2k15 na PC to jakaś parodia. 4 minuty grałem i nie wytrzymałem, optymalizacja rodem z GTA : ballad of gay tony, grafika przeciętna i sterowanie z dupy. Jednak żałuje, że się WWE/2k przełamało.

[Susek]

To NBA 2k15 na PC to jakaś parodia. 4 minuty grałem i nie wytrzymałem, optymalizacja rodem z GTA : ballad of gay tony, grafika przeciętna i sterowanie z dupy. Jednak żałuje, że się WWE/2k przełamało.

 

Chyba Ci o WWE 2K15 chodzi co nie?

 

A pamiętam jak za dzieciaka, jakieś 16 lat temu, czytałem Magazyn PS gdzie WWE Smackdown na PS1 dostało maksymalną notę Swoją drogą to był chyba mój pierwszy, nieświadomy kontakt z wrestlingiem!

[Pavlos]

Wolfenstein: The Old Blood

pierwszy dodatek do gry Wolfenstein: The New Order – uznanej strzelanki FPP, wydanej na PC w 2014 roku. Tak jak podstawka, rozszerzenie zostało opracowane przez szwedzkie studio MachineGames i wydane przez firmę Bethesda Softworks. Co istotne, mamy tu do czynienia z samodzielną pozycją, w którą możemy grać, nawet jeśli nie dysponujemy podstawową wersją gry. Dodatek pokazuje wydarzenia poprzedzające bezpośrednio te z The New Order (jest to więc prequel) i stanowi ukłon w stronę fanów starych gier z serii Wolfenstein. Twórcy przenoszą nas do roku 1946 – do czasów, kiedy naziści są o krok od wygrania II wojny światowej – i umieszczają w Bawarii, gdzie rozgrywa się mini kampania podzielona na dwie części. W pierwszej B. J. Blazkowicz przekrada się do zamku Wolfenstein, by wykraść koordynaty ujawniające lokalizację ośrodka badawczego generała Deathsheada (Trupiej Główki). W części drugiej poszukiwania danych wywiadowczych zabierają bohatera do miasteczka Wulfburg, gdzie szalony nazistowski archeolog wykopuje z ziemi tajemnicze artefakty, niosące groźbę uwolnienia prastarych złych mocy. Eksperyment kończy się fatalnie, przez co protagonista musi przedzierać się nie tylko przez kolejne oddziały wrogich żołnierzy, ale i nazistowskich zombie. Z zagrożeniem radzimy sobie wykorzystując znane wcześniej bronie, jak i całkowicie nowe narzędzia zagłady.

 

Zacząłem od dodatku gdyż wolałem chronologiczne ułożenie akcji. Po raz kolejny wcielamy się w amerykańsko - polskiego bohatera, pradziadka FPS'ów, Blazkowicza. Pierwsze, co chciałem zaznaczyć to właśnie chronologię. Cieszę się, że twórcy pomyśleli i skoro akcja toczy się w 1946 r. czyli wcześniej niż podstawka wszystkie bronie oraz eksperymenty SS-manów są w starszych wersjach. Bardzo fajnie się to łączy kiedy widzimy jak niemiecka technologia, która wyprzedzała już aliancką w dodatku (czyli w czasie wojny) zmieniła się w jeszcze bardziej futurystyczną i robi większe wrażenie w podstawce. Przykładowo karabin wzorowany na STG 44, będący w podstawce zabójczym i nowocześnie wyglądającym gnatem tutaj jest lżejszy o parę kilo, bardziej przypomina stare bronie, ma zmienny tryb ognia itd. ale i tak wygląda już na technologiczny krok naprzód. Psy bojowe, zwykłe owczarki, które mają powszczepianie zarówno w ciało jak i w kości metalowe pancerze to jeszcze nie całkowicie opancerzone kundle ze mechanicznymi szczękami z New Order, a "super" żołnierze muszą być podłączeni do generatorów przez, co chodzą tylko 20 m w jedną i drugą stronę i łatwo ich wyminąć, gdyż hitlerowcy nie wynaleźli jeszcze przenośnych zasilaczy, które nowe wersje maszyn mają na plecach. Przykładów jest parę i bardzo mi to przypadło do gustu. Można zobaczyć jak daleko z czasem zaszła ta fikcyjna technologia. Dostajemy także snajperkę, niejaki Bombenschuss, której chyba zabrakło w podstawce. Szkoda, bo wygląda to na nową wersję bardzo skutecznego karabinu używanego przez spadochroniarzy - FG 42 (z resztą był w poprzednich Wolfach) i w grze również ma kopa. Nie zapominam także o klasycznej gazrurce, które służyła jako nóż, duża pałka i narzędzia do wspinaczki. Do kolejnych plusów należy tradycyjnie duża ilość przedmiotów do znalezienia jak listy, czy skarby. Przede wszystkim mamy aż parę miejsc, gdzie możemy zagrać w pierwszego Wolfa - 3D. Mamy 9 misji z tej gierki, doprowadzających nas do pierwszego bossa z tej gry. Jak dla mnie genialny pomysł i duże puszczenie oka w kierunku fanów. W grze ogólnie jest naprawdę masa odniesień do poprzednich części i tylko osoby, które od samego początku są z serią rozkminią wszystkie. Jak na dodatek przystało nie jest zbyt długi i akcja dzieje się w dwóch lokacjach. Pierwsza i moim zdaniem znaczenie lepsza to sam zamek Wolfenstein. Mimo iż bardziej rozwinięty i futurystyczny niż w innych odsłonach to coś z klimatu się zachowało. Niemieckie miasteczko w górach nad zamkiem jest ładnie zrobione. Spokojna osada w przedwojennym stylu cieszy oczy, ale jak dla mnie zabiera klimat. Najwięcej muszę ponarzekać na zombie. W mojej opinii nie postarali się. To już nie ciała rycerzy ze starego, dobrego RtCW, ale płonące zgniłki powstałe z cywilów i żołnierzy na skutek oparów z wykopalisk. Pomijając głupotę z ogniem i spadaniem z nieba to ich sprint jest po prostu komiczny. Sztywny chód, przyspieszony kilkunastokrotnie z towarzyszącym tupaniem jakby nosili szpilki. Słabo, aczkolwiek nie powiem, że dałem się zaskoczyć i wystraszyć za pierwszym razem, gdyż potwory biegną dopiero jak staniemy kilka metrów od nich (kij, że mają powykręcane kostki o 90 stopni ). Ostatni boss - przerośnięta, ślepa mumia także niezbyt mnie jara. Walka polega właściwie na uważaniu na nazioli, których wystarczy zabić, a potem uciekać z miejsca, bo bestia wali łapami gdzie słyszy strzały. Główni antagoniści - nie jaki Rudi Jäger, wysoki, umięśniony blondyn, istny przykład "Aryjczyka", który karmi swoje psy więźniami oraz ma nawalone w głowie, bo go ojciec tłukł w dzieciństwie i babka z niedowładem nogi, chcąca być największym archeologiem świata w towarzystwie okularnika ciamiajdy, przełożonego Trupiej główki. Nie są to złe charaktery biorąc pod uwagę, że to tylko dodatek i musiały być wykreowane w krótkim czasie. Plusem jest jej tożsamość - Helga von Schabbs. Imię i nazwisko to dwie postacie z poprzednich części gier. kolejne odniesienie. Dobrym ruchem było także poznanie tej archeologicznej historii - ponownie o fikcyjnym, pierwszym królu Niemiec, który już wtedy odkrył magiczne miejsca. Rzuca to trochę światła na historię. Niestety i tutaj jest też minus. Są informacje prawdziwe, bądź nawiązujące do prawdziwych wydarzeń, lecz niestety przekłamane. Największym szczegółem z błędem były naszywki na koszulach żołnierzy. Ranga Kapitana (Hauptmann) była w Wehrmahcie. W SS nazywało się to inaczej. Może się czepiam, bo to w końcu SF, ale jednak rzeczy prawdziwe powinny być odwzorowane dobrze. Z oczywistych rzeczy można tylko wspomnieć, że grafika jak i muzyka trzymają poziom New Order, aczkolwiek odnoszę wrażenie, iż lepiej to chodzi niż podstawka. Prawdopodobnie dlatego, że lokacje są mniejsze, a misje krótsze. Poza fabularką mamy tryb wyzwania. Fragmenty misji, ktore mamy wykonać w krótkim czasie i z dobrym wynikiem za zabijanie wrogów. Typowy zapychacz w "strzelankach".

 

"+"

- zachowanie chronologii czasu pod względem technologii (przedstawienie wyposażenia, maszyn i przeciwników we wczesnych fazach rozwoju)

- zamek Wolfenstein

- liczne sekrety i bardzo dużo odniesień do poprzednich części gry (głównie listy traktujące o wykopaliskach i fikcyjnych, starożytnych Niemcach)

- 9 misji z Wolfa 3D

- antagoniści nie są wybitni, ale jak na dodatek fajne przedstawienie stereotypowych świrów jakich w SS była masa

 

"-"

- wraz z drugą lokacją gra trochę traci klimat

- słabo wykonane zombie jak i rozczarowujący ostatni boss

- kilka przekłamań jak w notatkach zawierających wzmianki o wydarzeniach mających miejsce naprawdę, czy naszywki na mundurach

 

Dodatek wielu przypadł do gustu i ja przyznam, że również dobrze się bawiłem. Mimo iż rzeczy, które mi się nie spodobały to całkiem spory fragment gry to, jednak samo rozwalanie przeciwników i przekradanie się między nimi wciągało. Jeżeli planują kolejny dodatek to mogę liczyć żeby poprawili to, co wyżej wymieniłem i wymyślili coś fajnego na kampanię. Może akcja toczyła, by się gdy Blazko siedział w psychiatryku, a Rzesza miażdżyła aliantów do końca. Moglibyśmy się dowiedzieć, co się działo przez 14 lat, ale bohater musiałby być inny, a tutaj już jest konieczność wykreowania jakiejś postaci tak, aby nie zabić ducha Wolfa.

 

Ocena: 4-/5

[aRo]

Time Mysteries: Inheritance - Remastered

 

Fabuła nie była zbyt ciekawa. Grafika nie powala, a animacja twarzy to rzecz straszna i nie rozumiem, kto wpadł na pomysł, by wrzucić to do gry.

 

Nie zmienia to faktu, że to mój pierwszy Hidden Object i... wciągnąłem się. W życiu bym nie przypuszczał, że z własnej, nieprzymuszonej woli ukończę coś takiego i będę szukał kolejnych gier tego typu. A z opinii ludu wynika, że ten pierwszy Time Mysteries jest najsłabszy ze wszystkich HOGów Artifex Mundi... Moja przygoda z HO dopiero się zaczyna.

[Vempers!]

Ja teraz od czasu do czasu gram sobie w Assassin's Creed Revelations, którą jest naprawdę fajną i ciekawą grą w którą trzeba zagrać bez wątpienia. No i też w WWE 2K15, ale jakoś mnie ta gra nie podeszła do mnie, ze względu na dziwne sterowanie, które jest niewygodne oraz to że spadają mi klatki co jest dosyć uciążliwe i nie mogę wykonywać ruchów zawodnikiem, a tak to jest nawet, nawet.

[N!KO]

Myślałem, że ten Alone in the Dark sprzed kilku lat jest zły, ale Illumination pokazało, że może być jeszcze gorzej. Niegdyś szanowana seria, zamieniła się właśnie w potworka, którego wstydziłoby się jakieś podrzędne studio w Singapurze. Matko, jakie to jest złe. Zamiast Survival Horroru, dostajemy jakiegoś bezmózgiego shootera, z fatalnymi zadaniami, praktycznie bez fabuły, gdzie zabijać możemy tylko przy oświetleniu, które osłabia czające się na nas - fatalnie wyglądające w złym tych słów znaczeniu - potwory. Ktoś dobrze podsumował, że to takie Left 4 Dead, minus frajda, dobry system strzelania, artystyczne poziomy i dobry balans. Unikać jak ognia!

[N!KO]

Kolejny (piąty już) epizode Game of Thrones przynosi poważne decyzje wkraczając na ostatnią prostą tego sezonu. Ostatnia decyzja, jaką podejmiemy w grze, jest kluczowa do dalszego rozwoju fabuły, ale takich właśnie decyzji oczekuje od Telltale. To właśnie na takich wyborach powinny się opierać ich gry. Na takich, przez które aż życzylibyśmy sobie zagrać jeszcze raz i wybrać inaczej. Asher zbiera wojowników do walki w obronie domu. Rodrik ma dość brutalną rozmowę ze Snowem, ale nie ma go zbyt wiele w tym odcinku. Mira dalej pozostaje moim topem, bo jest wmieszana w polityczną intrygę, w której im dalej tym bardziej nie wiadomo komu ufać. A Gared... ... mógłby nie istnieć, bo mnie irytuje

 

Przy okazji skończyłem przygodę z inną serią tych samych twórców - Tales from the Borderlands. Tak jak nie jestem wielkim fanem oryginału, tak i to na dłuższą metę było dla mnie nijakie. Z początku było śmiesznie, potem nieco mniej, teraz już wcale. Do trzeciego epizodu się zbierałem kilkanaście dni, az w końcu wyłączyłem go i dałem sobie spokój. Nie przekonują mnie tamtejsze postaci, a nawiązań do oryginału nie czuje, bo i nie zagrywałem się w tego FPSa. Dla mnie najgorsza seria Telltale, i jedyna, której nie śledzę - Wilk i Walking Dead bardzo lubię.

 

Victor Vran jest... .. prostym w budowie hack'n'slashem, gdzie pad jest najlepszą opcją do gry. Na PC preferowałem sterowanie klawiaturą i atakowanie myszką, co dało fajną swobodę uników, przydatną w tutejszej walce. Walczy się szybko i przyjemnie, ale nic nie napędza do grania. Fabuła prosta, pisana na kolanie, postać główna też bez szaleństw - taki brzydszy bliźniak Van Helsinga.

[Pavlos]

Wolfenstein: The New Order

Wolfenstein: The New Order to kolejna odsłona legendarnej serii pierwszoosobowych strzelanin. Nad grą pracował, założony w 2009 roku, zespół deweloperski MachineGames (od 2010 roku szwedzki oddział firmy ZeniMax), który składa się z weteranów studia Starbreeze, twórców takich tytułów jak Kroniki Riddicka czy The Darkness. W nowej odsłonie Wolfensteina wcielamy się ponownie B.J. Blazkowicza, amerykańskiego bohatera wojennego. Historia gry rozpoczyna się jeszcze podczas II wojny światowej, ale szybko przenosi się do lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku. W tej alternatywnej wersji rzeczywistości naziści wygrali II wojnę światową za pomocą Wunderwaffe (niem. cudowna broń) i przejęli kontrolę nad całą Ziemią, wprowadzając tytułowy nowy porządek. Blazkowicz ponownie chwyta za broń, by zmierzyć się ze swoimi odwiecznymi przeciwnikami.

 

Najnowsza odsłona przygód amerykańskiego agenta o polskich korzeniach, która mimo iż wyszła już z rąk innych twórców to zyskała wysokie noty. Po ograniu dodatku tak jak zamierzałem, wziąłem na celownik podstawkę. Jak dla mnie jest to naprawdę udana produkcja, która wyróżniała się nie tylko alternatywną, a zarazem na pewno kontrowersyjną rzeczywistością, ale także samą długością. Jest to pod tym względem perełka wśród dzisiejszych FPSów, gdyż nie skończymy jej w 3 godziny (przynajmniej na najtrudniejszym poziomie). Oprócz całej technologii i jej rozwinięciu o czym już wspominałem przy okazji recenzowania dodatku tutaj głównie rozpisze się o świecie w jakim dzieje się akcja. Jak dla mnie twórcy włożyli bardzo wiele i skomponowali naprawdę wiarygodną (oczywiście pomijając już niektóre bajery) wersję wydarzeń. Rzesza panuje na świecie, który podbiła dzięki zaawansowanej technologii. W przeciągu 20 lat od zakończenia wojny rozwinęli cywilizację na własny sposób i bez litośnie kontynuują "czyszczenie świata z podludzi". Wszędzie niemiecki ordnung, propaganda, masa materiałów w naszej kryjówce mówiących o wydarzeniach w różnych zakątkach globu. Przeciwnicy nazizmu nazywani terrorystami niszczącymi ład, niedawni sojusznicy Hitlera, poznający prawdziwe oblicze Niemiec, czyli Japonia stająca się satelitą i Włochy, od których Rzesza się odwraca i atakuje. Obozy "pracy", informacje o pierwszym człowieku na księżycu, rzecz jasna Niemcu jak i bazy w kosmosie, budowa kopuły Hitlera, jaką planowano w rzeczywistości wznieść po zwycięstwie, znajdźki w postaci płyt znanych zespołów, będących niemieckim odzwierciedleniem prawdziwych grup jak Die Käfer (The Beatles), czy niemieckojęzyczna wersja "Domu wschodzącego słońca", która zrobiła po premierze furorę. Całość jest skomponowana z rozmachem. Cieszy mnie, że nie bano się pokazać realiów i nie mówię tu tylko o swastykach i innych symbolach, dzisiaj cenzurowanych, ale także o okrucieństwie jakie pokazała nam między innymi pierwsza misja w szpitalu. Gracz jest świadomy zła, ale jednocześnie pod wrażeniem patrząc na to, co mogliby osiągnąć nasi, zachodni sąsiedzi, gdyby wygrali. Wszystkie lokacje wybudowane za pomocą żydowskiej technologii (ironia ) wyglądają solidnie z zewnątrz jak i zaawansowanie i niejednokrotnie ładnie od środka. Przeciwnicy znani już z poprzednich części jak i dodatku w lepszej odsłonie nadal są wyzwaniem. Musimy przebijać się przez szeregi eksperymentów jak i przeróżnych rodzajów piechoty - SS, Afrika Corps, marynarka, oddziały kosmiczne, plus za różnorodność i logikę, bo każdą lokację bronią ludzie przydzieleni specjalnie do roli miejsca i otoczenia. Niestety nie uświadczymy tutaj starego, dobrego zamku, lecz pozostałe lokacje wpadają w oko. Głównym przeciwnikiem jest oczywiście Trupia Główka, który dzięki swoim zasługą przejął władzę w nazistowskim imperium po Adolfie. Oprócz tego przywódczyni kobiecej bojówki Irene Engel. Wredna fanatyczka, która sprawuje pieczę nad obozami koncentracyjnymi, oddana idei "rasy panów" i jednocześnie głęboko wierząca chrześcijanka u boku szczupłego blondyna o niebieskich oczach, którym opiekuje się od dzieciaka widząc w nim potencjał. Młody "Bubi" jest jej pomocnikiem, kompanem, przyrodnim synem i jednocześnie kochankiem. Zdecydowanie bardziej charakterni niż przeciwnicy z Old Blood. Trochę więcej o sojusznikach, bo tutaj także bogato. Przede wszystkim urocza, polska pielęgniarka Ania Oliwa, która kradnie serce Blazkowiczowi, znana z niechlubnego Wolfa 2009 Caroline Becker, były SSman Klaus Kreutz opiekujący się cofniętym w rozwoju z powodu straty połowy czaszki Maxem, czy J, jawne odzwierciedlenie do Jimmy'ego Hendrixa. Cały czas grywa na gitarze elektrycznej, a także używa środków odurzających. Przez grę możemy ich nieco poznać. Mini questy i szyfry enigmy to tylko kolejne smaczki, urozmaicające grę.

 

"+"

- wizja alternatywnej rzeczywistości wliczając w to technologię, budynki, los Europy, osiągnięcia w dziedzinach nauki, przyjemne, niemieckojęzyczne odwzorowania zespołów

- ciekawi antagoniści jak i towarzysze

- misje z Wolfa 3D

- ukazania okrucieństwa jak i brak przesadnej poprawności politycznej

- laser pozwalający przecinać kraty w dowolny sposób (jestem ciekaw ilu graczy wycinało przyrodzenie )

 

"-"

- parę błędów ze strony technicznej

 

Gierka to na pewno krok do przodu wśród "strzelanek" i wyróżnia się z pośród wszystkich Battlefieldów czy Call of Duty. Fajna historia, aranżacja fikcyjnych losów świata, smaczki czynią z tej produkcji solidną pozycję, przede wszystkim zmazującą lekki niedosyt po poprzednim Wolfie (który nie był z jednej strony aż taki zły).

 

Ocena: 5-/5

[N!KO]

Całkiem przyjemnie prezentuje się nowe King's Quest. Klasyka wśród przygodówek, wraca w nowej oprawie i z podziałem na epizody. Ten ostatni trochę gryzie, szczególnie, że nie widzę na horyzoncie zbyt wielu wyborów moralnych. Oprawa jest przyjemna, sterowanie - mimo, że strzałkami - wypada spoko, a humor daje radę. Solidna pozycja, która może świata przygodówek nie zwojuje - na kolana nikogo nie rzuci - ale będzie miło wspominana w podsumowaniu tego roku. Zagadki tylko takie proste - rozwiązują się praktycznie same.

[N!KO]

Battlefield Hardline ma trochę feeling gry z poprzedniej epoki. Zero frajdy ze strzelania, kiepskie zatrzymania, jazda samochodem do wycięcia. Jakieś to wszystko pozbawione klimatu czy fajnych postaci. Spięli się, żeby zrobić dobrą kampanię single-player, ale polegli na tym polu niemiłosiernie. Plus tej gry jest taki, że jak ją włączysz, to wrócą miłe wspomnienia ze SWATa 4 A, i dla własnego dobra, nie włączajcie polskiego dubbingu... Wróć. Najlepiej w ogóle tego nie włączajcie.

[TheVillain]

Battlefield Hardline ma trochę feeling gry z poprzedniej epoki. Zero frajdy ze strzelania, kiepskie zatrzymania,(...)A, i dla własnego dobra, nie włączajcie polskiego dubbingu... Wróć. Najlepiej w ogóle tego nie włączajcie.

 

 

 

Grałem w wersję językową polską. I stąd mam pytanie do Ciebie: chodzi o to, że wersja angielskojęzyczna jest lepsza, czy o to, że polska ssie? Jeśli to pierwsze to przyznaję rację (w połowie gry zmieniłem na ang. dla porównania), jeśli mówisz, że ssie to ja się gubię w twojej logice... dubbing w porównaniu do innych, zagranicznych gier, jest całkiem, całkiem spoko

 

 

PS Całkiem spoko = ~~ 6-6,5/10.

[N!KO]

jeśli mówisz, że ssie to ja się gubię w twojej logice... dubbing w porównaniu do innych, zagranicznych gier, jest całkiem, całkiem spoko

 

W czym się gubisz? Jest przerażająco zły. A to, że są bardziej złe od niego na rynku, nie czyni go dobrym

 

Fani zombie mogą poszerzyć swoją kolekcje gier o Zombi. Hit z WiiU to całkiem klimatyczna gierka, gdzie czuć niezłe zaszczucie wszechobecnymi zdechlakami. Problem w tym, że edycja PC została potraktowana po macoszemu, i zmienione nie zostało nic. Mamy tę samą grafikę - sprzed 3 lat - tę samą mechanikę - dość toporną - i mało trybów rozgrywki - te nawet wycięli. Trochę ubogo, i dla tych, którzy nie są w Zombie zakochani, pewnie nie będzie to nic atrakcyjnego. Lepiej będzie zostać przy Dying Light

[demku]

Moi drodzy, siedzi ktoś z Was w temacie Counter Strike'a? Mam pytanie, podczas półfinałowego meczu ESL fnatic vs Virtus.Pro dropnęła mi skrzynka, której wartość na ten moment to ok. 26 euro. Mam pytanie, czy sprzedawać ją, bo ludzie bulą tyle z racji wygrania przez Szwedów ESL, czy poczekać kilka miesięcy i pojemnik pójdzie w górę? Paczuszka z autografem flushy.

[SideWays]

Ta sama skrzynka z poprzedniego majora kosztuje obecnie 35 euro więc zostaw to wyciągniesz te 10 euro więcej. Nie wiem jak autografami czy podbijają cenę czy nie.

Edit: Sprawdziłem po ile była sprzedawana wcześniej i parę tygodni temu ludzie sprzedawali po 50 euro

Edytowane 23 Sierpnia 2015 przez SideWays