Independent Zone

[aRo]

ACH vs. John Hennigan

Bez smyczy ROH ACH bawi się w najlepsze. Świetnie się czuje wygłupiając się w ringu i parodiując przeciwnika. Hennigan nie bardzo mu dotrzymywał w tym kroku, ale jak przeszli do wrestlingu to on był górą. Nie było to nic wielkiego, ale jako całość mi się podobało.

Pod względem rozrywki to było ekstra, można to uznać za comedy match i to naprawdę dobry W ringu nie było tak widowiskowo, jakbym oczekiwał, ale to był czysty entertainment. Super 15 minut, polecam

[IIL]

14 czerwca wybieram się na mój drugi event Revolution Pro - High Stakes 2015 w Londynie. Karta zajebista i nie mogę się doczekać:

 

Undisputed British Heavyweight Championship

- 'The Villain' Marty Scurll © Vs. 'The Phenomenal' AJ Styles

 

2 Out of 3 Falls for the British Cruiserweight Championship

- Matt Sydal vs Will Ospreay ©

 

Undisputed British Tag Team Championship Match

- Revolutionists vs The Thrillers ©

 

International Dream Match

- Shinsuke Nakamura vs King Ricochet

 

Heavyweight War

- Tomohiro Ishii vs Big Damo

 

Tag Team Challenge Match

- Colt Cabana & Matt Classic vs Lord Gideon Grey & Rishi Ghosh

 

Nakamura, Ricochet, AJ, Ishii i Sydal!

 

Z okazji wyprzedania wszystkich miejsc na tę galę (!), wypuszczono już bilety do sprzedaży na ich większe show w październiku - Uprising. Póki co potwierdzono jedynie obecność ACH, ale spoglądając na kartę wyżej i poprzednie znów zaprezentują wyborowe show. Jeżeli ktoś chciałby się wybrać, to polecam teraz ogarnąć bilety, by mieć dobre miejsca. Zabookowałem już front row w ciemno.

 

http://www.revolutionprowrestling.com/tpl/uploads/thumbs/5568a8f1cca2d_290x1_fill.jpg

 

Rok temu w październiku mieli m.in. Okadę i Austina Ariesa. Liczę na Rainmakera w tym roku oraz kogoś nowego z New Japan, kogo jeszcze do siebie nie ściągali - np. Kota Ibushi, czy Katsuyori Shibata.

[Maxi4]

Ogłoszono listę 20 wrestlerów, którzy wezmą udział w tegorocznym Cimaxie. Mimo, że będzie aż 19 gal nie zdecydowali się na większą liczbę uczestników. Będzie mniejsza intensywność pojedynków turniejowych. Pewnie jeden blok będzie walczyl jednego dnia, a drugi kolejnego. W końcowej rywalizacji już wspólnie. Dostaliśmy przedstawiciela ROH, jedynego z poza rosteru NJPW i okazał się nim Elgin. Co uważam za zmarnowane miejsce, jak prezentuję się z przedstawicielami New Japan mogliśmy przekonać się w maju. Nie wygladało to dobrze. Szkoda takich wrestlerów jak Strong, Cole, Jay Briscoe, Lethal, O'Reily, którzy ringowo prezentują się o wiele lepiej i mogli by dac o wiele wiecej turniejowi. Znów mamy Yano, który będzie jest tylko po to by wrestlerzy mogli sobie odpocząć tocząc krótki pojedynek. Nie podoba mi się jeszcze Takahashi, który ostatnio prezentuje się fatalnie . Faworyci podobni jak rok temu Okada, Nakamura, Tanahashi. Życzyłbym sobie zwycięstwa Nakamury i pojedynku z AJ Stylesem na WK10.

 

1. Okada

2. AJ Styles

3. Goto

4. Makabe

5. Tenzan

6. Tanahashi

7. Nagata

8. Kojima

9. Naito

10. Shibata

11. Nakamura

12. Yano

13. Ishii

14.Takahashi

15. Anderson

16. Gallows

17. Fale

18. Elgin

19. Ibushi

20. Honma

 

[Arkao]

Przeboleje wszystko. Nawet tego Elgina ale dlaczego tam nie ma Suzukiego ? Gość jest jednym z lepszych w federacji i powinien na ten miesiąc wrócić z NOAH by przy okazji wypromować ich główny pas. Co do Elgina to mówiło się o tym dość często więc jakoś bardzo mnie to nie dziwi. Faworytów według mnie jest dwóch. Realny czyli Shinsuke Nakamura i ten z moich marzeń czyli...Karl Anderson.

[Jack Doomsday]

Powiem wprost - prawie dostałem ataku serca na widok Elgina w Climaxie. Jakkolwiek moje serce w miarę to udźwignęło, to moje oczy nie mogły się powstrzymać od łez - naprawdę popłakałem się ze smutku. Dla mnie to cios bardo bolesny, nie potrafię tego zrozumieć. Liczę że w jego bloku będą zawodnicy, tacy jak Shibata, Ishii, Nagata, Kojima, Goto, Makabe czy nawet drewniany Fale, którzy pokażą mu co to znaczy walczyć w tym maratonie.

 

Szkoda takich wrestlerów jak Strong, Cole, Jay Briscoe, Lethal, O'Reily, którzy ringowo prezentują się o wiele lepiej i mogli by dac o wiele wiecej turniejowi.

 

Cole'a ew. mógłbym z tej listy skreślić, bo facet dopiero wrócił po kontuzji i było po nim widać że potrzebuje czasu na powrót do formy fizycznej/kondycji (ten bęben ...) - choć do lata miałby jeszcze trochę czasu. Natomiast co do reszty to się absolutnie zgadzam - każdy z nich pokazałby więcej, ba, Bennett i Taven pokazali by więcej, bo oni mają Marię, którą można się zachwycać kiedy w ringu jest blado.

 

Yano i Yujiro jestem w stanie przeboleć - są jakkolwiek zasłużeni dla NJ więc niech sobie będą. Oczywiście, gdybym mógł ich wymienić to bym się nie zawahał (nawet na Kingdom).

 

Zwycięzców jeszcze nie typuję - nie mam do tego głowy. Jestem zdziwiony że udało mi się napisać tego posta bez przekleństw.

 

Przeboleje wszystko. Nawet tego Elgina ale dlaczego tam nie ma Suzukiego ? Gość jest jednym z lepszych w federacji i powinien na ten miesiąc wrócić z NOAH by przy okazji wypromować ich główny pas. Co do Elgina to mówiło się o tym dość często więc jakoś bardzo mnie to nie dziwi. Faworytów według mnie jest dwóch. Realny czyli Shinsuke Nakamura i ten z moich marzeń czyli...Karl Anderson.

 

Skoro Suzuki-gun jest w NOAH, i się tłuczą o tytuły tamtej federacji, i co najważniejsze Minoru jest tam mistrzem HW to jego obecność nie jest konieczna .... (piszę to przez łzy, bo gdybym miał wybierać, to jego brałbym w ciemno - szczególnie mając w pamięci jego pojedynek ze Stylesem)

[Edgar]

19 dni ale dwóch uczestników mniej. Cieszy mnie taka informacja cholernie. Bałem się niesamowitego maratonu ale całe szczęście nie przesadzili. Co za dużo to nie zdrowo.

Dwóch nowych uczestników: Ibushi i Elgin. Pierwszy wybór cieszy mając w pamięci wydarzenia czy to z WK czy z Climaxa 2013, drugi wybór już tak nie cieszy. Już Jack podał przykłady wrestlerów, którzy pasowaliby idealnie ale trzeba sobie jasno powiedzieć - Elgin dopiął swego. Czuje również, że nie będzie tylko dostarczycielem punktów ale zajmie jedną z wyższych pozycji. Mam tylko nadzieję, że nikt nie wpadnie na pomysł rzucenia go na AJ'a. Tradycyjnie moim faworytem zostaje Shibata.

Edytowane 7 Czerwca 2015 przez Edgar

[Maxi4]

Podano pełną kartę na lipcowe Dominion i tak powinno wyglądać każde PPV. Wszystkie walki są ważne albo o coś i każdą chce obejrzeć. Mamy kilka powtórek, ale Styles vs. Okada czy Ishii vs Makabe można oglądać w kółko. Jestem ciekaw jak zostanie potraktowany Omega i Kushida, w finale BOSJ wrestlerzy dostali aż 30 minut. Tutaj mamy środek karty i skończy się na 15 minutach i tylko dobrym pojedynku. W takiej karcie to nawet Taven i Bennett mi nie przeszkadzają, bo realizatorzy znów skupią się na tym co najważniejsze. Shibata vs. Sakuraba bym mógł nazwać mocnym kandydatem do najlepszej walki, ale coś dali ich nisko w karcie i pewnie długo ona nie potrwa. O ewentualnych rozstrzygnięciach będzie można napisać bliżej gali.

 

1) IWGP Junior Tag Championship 3WAY Match: [42nd Champions] “Young Bucks” Matt & Nick Jackson vs. [Challengers] “RPG Vice” Rocky Romero & Barreta vs. [Challengers] “reDRagon” Kyle O’Reilly & Bobby Fish

~ 1st title defense.

 

(2) Tetsuya Naito & Tomoaki Honma vs. Yujiro Takahashi & Bad Luck Fale

 

(3) Special Single Match: Katsuyori Shibata vs. Kazushi Sakuraba

 

(4) IWGP Junior Heavyweight Championship Match: [70th Champion] Kenny Omega vs. [Challenger/Winner of BOSJ XXII] KUSHIDA

~ 4th title defense.

 

(5) NEVER Openweight Championship Match: [8th Champion] Togi Makabe vs. [Challenger] Tomohiro Ishii

~ 1st title defense.

 

(6) IWGP Tag Championship Match: [67th Champions] Mike Bennett & Matt Taven vs. [Challengers] Karl Anderson & Doc Gallows

~ 1st title defense.

 

(7) Special Single Match: Hiroshi Tanahashi vs. Toru Yano

 

( IWGP Intercontinental Championship Match: [11th Champion] Hirooki Goto vs. [Challenger] Shinsuke Nakamura

~ 1st title defense.

 

(9) IWGP Heavyweight Championship Match: [62nd Champion] AJ Styles vs. [Challenger] Kazuchika Okada

~ 2nd title defense.

 

Warto jeszcze zwrócić uwagę na jedną walkę z gali road to 28 czerwca. Rzadko kiedy w NJPW mamy elimination match i to jeszcze w takim zestawieniu. W New Japan bardzo dbają o pin falle swoich największych gwiazd, dlatego ciekawy mnie booking największych gwiazd Tanahashiego i Nakamury, którzy staną po przeciwnych stronach.

 

Special Elimination Match: Hirooki Goto, Togi Makabe, Hiroshi Tanahashi, Katsuyori Shibata & Tomoaki Honma vs. Shinsuke Nakamura, Tomohiro Ishii, Toru Yano, Kazushi Sakuraba & YOSHI-HASHI

[PH93]

Skąd ten hejt na Eligina? O co cho? Nie oglądam ROH więc nie rozumiem... ale w pozostałych fedkach AIW, PWG itd zawsze propsuje Eligina więc się dziwie.

[DashingNoMore]

Skąd ten hejt na Eligina? O co cho? Nie oglądam ROH więc nie rozumiem... ale w pozostałych fedkach AIW, PWG itd zawsze propsuje Eligina więc się dziwie.

 

Może jest to kwestia spadku formy? Mnie również nie ogląda się Elgina tak dobrze jak na początku mojej przygody ze sceną niezależną (Okolicę Supercard of Honor i ostatni miesiąc runu Kevina Steena). Wtedy uważałem tego gościa za boga wrestlingu, każdy jego pojedynek od starcia z Lethalem był zabójczy a koleś w moich oczach szybko urósł do rangi gościa z którym nie da sie spierdolić. Tendencja spadkowa chyba zaczęła się od jego problemów z wizą, utraty pasa i akcji z try-outami baseballowymi(?). Nie jest już tak dobry w ringu a oprócz tego okazał się być beznadziejnym heelem który nie odnajduje się w swojej roli. Ja tam Michaela nie hejtuje ale w porównaniu do tego jak propsowałem go 2 lata temu, regres jest widoczny. Stał mi się obojętny.

[Kejrol]

Obiektywnie to ten Elgin nie jest taki zły, tylko on za grosz nie ma tego "czegoś', charyzmy, cokolwiek....i po prostu nie chce się go oglądać. Ja tak mam i widzę, że inni też. Dlatego pomimo wszelkich zalet, ciężkiej pracy i właściwego bookingu był ciężkostrawny jako mistrz RoH. Edytowane 10 Czerwca 2015 przez Kejrol

[IIL]

Byłem na Revolution Pro w Londynie i wyszło świetnie. Nakamura/Strong, Ishii/Damo, Ospreay/Sydal i Styles/Scrull zajebiste. Miała miejsce ciekawa zmiana pasa:

 

 

http://i58.tinypic.com/2guxx6b.jpg

 

 

Na galę Uprising w październiku potwierdzono:

 

Hiroshi Tanahashi & Jushin Liger vs. Kazuchika Okada & Gedo

Shinsuke Nakamura vs. Big Damo

AJ Styles vs. Marty Scrull vs. Will Ospreay

 

Mam już bilety i jadę znowu.

Edytowane 16 Czerwca 2015 przez IIL

[Streetovs]

CZW TOD 14

 

Wyszxło średnio, ale najgorzej nie było. Fajnie widziec pare starych mord jak Cage czy Havok.

Ostatnimi czasy w okrojonym srodowisku uv usa, zaczal laury zdobywac Tremont ( master of pain, carnage cup, king of deathmatch) no i

 

 

dolaczyl w tym roku tez TOD, wygral caly turniej, choc moim zdaniem prezentowal sie lepiej Claxton, mloda nadzieja, choc sredni jak narazie.

Najlepsz bump, byl.. w 1 walce Jake Crist vs Ron Mathis, pozniej nic ciekawego, troche jarzeniowek, szkla, niezle akcje przyjol na siebie Cage i tyle.

I tak to jedyna gala gdzie jeszcze momentami mozna poczuc klimat dawnego CZW, wiec warto obejrzec.

 

4/10

 

[PH93]

ToD'y z ostatnich lat to fenomeny. Wraz z każdą walką poziom/jakoś bumpów spada. Tak tez było na tegorocznym turnieju, gdzie najbardziej utkwiły mi w pamięci dwie pierwsze walki. Buldożera jako wygranego kupuje w 100% (najbardziej zasługiwał z obecnego rosteru) ale powinien to zrobić w lepszym stylu. Ktoś pamięta jakiś bump Matta? Na plus w tym roku można zaliczyć za to publikę, zdecydowanie większa? i lepsza jakościowo. Trzeba teraz czekać na KODM - który na pewno będzie lepszy (co już pokazał PODM). Edytowane 16 Czerwca 2015 przez PH93

[Arkao]

CZW Tournament od Death XIV

 

1 Round - Ron Mathis vs Jake Crist - *** i 1/4

Fajna walka jak na opener, która pokazała, że zarówno jeden jak i drugi potrafią dość sporo przyjąć na siebie a zwłaszcza fajnie pokazał się Mathis. Szkoda że odpadł tak szybko ale nie żałuję za bardzo, bo co by nie mówić ale Crist także fajnie się pokazał. Zwłaszcza wyszedł mu ten Tomstowne Piledriver z trzeciej liny, po którym myślałem, że walka się zakończy ale oni to jeszcze trochę pociągnęli.

 

1 Round – Matt Tremomt vs Josh Crane - *** i 1/2

Walka lepsza niż opener. Podobało mi się szybkie tempo oraz to, że nie było za dużo leżenia a zawodnicy szybko wstawali i wykonywali na sobie kolejne akcje. Tremont przyjął dość sporo i były to spoty głównie na pinezki, które musiały spowodować to, że pojawiło się tam trochę krwi. Crane mimo wszystko nie wyglądał blado przy swoim przeciwniku mimo iż przyjął w tej walce zdecydowanie mniej.

 

1 Round – Danny Havoc vs Rickey Shane Page - *** i 1/2

Walka poziom przypominała dwie poprzednie, które mimo wszystko także stały na dobrym poziomie. Tutaj jednak było ciut lepiej i to za sprawą Havoca, który potrafił zaciekawić widza kilka fajnymi spotami. Trzeba tutaj także oddać klasę Page'owi, który starał się nie tylko przyjmować akcję ale także pokazać coś fajnego ze zwykłego tradycyjnego wrestlingu. Trzeba przyznać, że mu się to udało i starcie wyszło fajnie.

 

1 Round – Conor Claxton vs Nick Gage vs DJ Hyde - *** i 3/4

Najlepsza walka pierwszej rundy. Nie chodzi tutaj nawet o brutalność pojedynku a o fakt, że potrafili zaciekawić mocno fanów m.in. pojedynkiem w publice, gdzie to nawet Gage wszedł do przyczepy jednego z widzów. Przez pierwszą część walki trochę z boku był Claxton, który włączył się potem i pokazał się także z bardzo dobrej strony. Na plus to, że pojawiło się sporo przedmiotów takich jak betonowe bloczki czy plazma.

 

Non Tournament Match – Lucky 13 vs Eric Ryan - ***

Walka sama w sobie była bardzo przyjemna. Czuć było, że to nie jest turniej a walka typowo na przerwę, w której owszem były przedmioty i nawet fajne spoty jak ten Leg Drop na drabinę wiszącą między ringiem a barierkami. Tylko że było także sporo komedii co mogą udowodnić klocki lego, pomarańcze czy właśnie inne motywy tego typu. Zwycięzca chyba przewidywalny ale i tak fajnie się to oglądało.

 

2 Round – Danny Havoc vs Matt Tremont - ** i 1/2

Bardzo krótko i pewnie właśnie to sprawiło, że odbiór tej walki nie był tak dobry jak mógłby być. Oczywiście poziom był dobry może nie taki sam jak w poprzednich starciach ale na pewno nie było słabo. Szkoda, że tak krótko to trwało jednak z drugiej strony Tremonta czeka dzisiaj jeszcze jeden pojedynek i lepiej by tam się wyszalał, bowiem to będzie finał. Zakończenie trochę dziwne.

 

2 Round Match – Conor Claxton vs Jake Crist - ** i 3/4

Ponownie było dość fajnie ale ponownie widać było, że panowie mocno się oszczędzają. Ostatecznie wygrał to Claxton, który przez 90 % czasu walki był obijany i rzucany po wszystkich tych szybach. Szkoda, że te walki półfinałowe były sporo gorsze niż starcia pierwszej rundy. Oby finał mi to wynagrodził jakimś na serio mocnym starciem. Cieszę się, że Conor jest w finale.

 

Non Tournament Match – Devon Moore vs Dave Crist - ** i 3/4

Jeden bardzo mocny spot na koniec to chyba wszystko co mogło mnie zaskoczyć w tej walce. Na początku otrzymaliśmy bardzo mocny chaos gdy to spora ilość wrestlerów obijała się po całej „arenie”. Gdy w ringu zostali już tylko Moore i Crist to zrobiło się wielkie szykowanie do końcówki co zabiło tą walkę. Tak więc było ciekawie jednak to nic wielkiego. Usprawiedliwieniem może być fakt, że to walka o nic.

 

Main Event – Tournament of Death Final – Conor Claxton vs Matt Tremont - ** i 1/2

Bardzo wielki zawód nie tylko tą walką ale i całą galą. Ja osoba, która uwielbia oglądać techniczne walki Gulaka z Hero tutaj poczuła „ten ból” tylko kilka razy. Ta walka według mnie to jakiś mocny niewypał. Chcieli chyba dobrze ale im nie wyszło. Szkoda, że tak się to skończyła, bo turniej rozpoczął się czterema bardzo przyjemnymi pojedynkami a potem była mocna tendencja spadkowa. Zwycięstwo Tremonta jakoś mi zwisa, końcówka absolutnie bez emocji.

[N!KO]

PWG DDT4 (2015)

Beaver Boys vs Team Tremendous – Tremendousi odpadali, więc musieli prowadzić tę walkę jak najdłużej. Pokazali sporo swojego repertuaru, który pewnie gwarantuje im przyszłe bookingi. Od początku dali się polubić, kiedy dał okulary Barnettowi. Później było tylko lepiej, bo wrestling na kolanach był rozrywkowy. Przeszedłby tylko w PWG, ale opłaciło się. Podobnie miała się sprawa z zabawą w dobrego i złego glinę. Bardzo dobry pojedynek. I śmiesznie i efektownie – tym powinien się cechować każdy opener.

 

Busick & Gulak vs Inner City Machine Guns – Solidny pojedynek. Nieco przydługi, ale opiewający w kilka przyjemnych akcji. Intensywność Busicka wyrzuciła w powietrze Swanna. Niestety, ten upadek z wysokości nie obudził go ze snu, i dalej był tu najsłabszym ogniwem. Często botchował. Ricochet – klasa. Gulack – techniczny geniusz, a i przyjemnie się patrzyło jak przeskakuje nad dwoma rywalami (niby proste, a i tak wrażenie zrobiło)

 

Bailey & Sydal vs Everett & Lee – Kolejne dobre starcie. W zasadzie można narzekać jedynie na brak różnorodności. Weszło tu 4 bardzo podobnych do siebie gości i ciężko było im mnie zaskoczyć. Speedball zasługuje na pochwałę, bo zaliczył dobrego hot taga, którego rozpoczął kilkudziesięcioma kickami. Finish szalony!

 

Joey & Candice vs Monster Mafia – Thank You Mafia! Nowi mistrzowie już w ćwierćfinale. To nakręca emocje na dalszy przebieg turnieju. Niestety, interwencja Rodericka wskazuje nam kolejnych prendentów do glównego tytułu... Oby pretendenta. Oby pretendenta. Nie lubię Ryana, ale niech już on walczy o pas, a nie Candice, czego też wykluczać nie możemy. Ethan Page był dosłownie obrzydliwym heelem paradując z dupą na wierzchu. Mimo niechęci do LaRae, nie załużyła na taki los. Bez wątpienia był to najsłabszy ćwierćfinał. Pokazali niewiele. O ile ówcześni mistrzowie zwykle pokazują tylko terminatorzenie kobiety, tak nowi mocno mnie zawiedli. Są lepsi, ale pewnie na więcej przyjdzie czas w dalszej części DDT.

 

Monster Mafia vs Beaver Boys – Bez żadnej przerwy w postaci innego boju? Ethan nie musiał odpoczywać od dogadywania rywalom Rodzi się ciekawy czarny charakter. Ciekaw jestem, czy zainwestują w niego w pojedynkę, bo Alexander zakończył karierę. Odhaczył mistrzostwo w takiej fedce na koniec – fajne przeżycie. Pal licho, że był mistrzem jakieś 20minut.

Oba teamy polubiłem od ich debiutów, ale to było niewystarczające jak na poziom PWG. Silver pokazał tylko parę akcji i ... zwinęli interes. Do odnotowania tylko kombinacja nowych mistrzów pod koniec.

 

Inner City Machine Guns vs Everett & Lee – Klasyczne PWG z ciągłymi zmianami przewag i coraz to efektowniejszymi akcjami. W kombinacjach to wręcz się prześcigali. Everett i Lee okazali się dobrym połączeniem, które prezentuje się fajnie nawet na tle uznanego w PWG teamu.

 

Johnny Gargano vs TJ Perkins – Niby tempo bylo przyzwoite, niby troche polatali, ale nie dziwie się PWG, że nie uświadczyliśmy tego w highlightach, które sprawdziłem po gali. Tu po prostu ciężko wyróżnić pojedyncze akcje, a nawet jeśli, to byłoby ich stanowczo za mało – 2? – żeby podgrzewać nimi atmosferę. Typowy przerywnik. Tak dla turnieju, jak i dla widza.

 

Roderick Strong vs Brian Cage vs Chris Hero – Przyjemny motyw walki, gdzie ten najmniejszy musiał kombinować, jak nie tylko wygrać, ale przede wszystkim skłocić pretendentów. Sporo przyjemnych akcji, ale głównie ze znanego repertuaru. Fajnie wyszła końcówka, gdzie Strong zmieścił kolano na twarzy Hero.

 

Beaver Boys vs Everett & Lee – Beaversi zbyt Main-Streamowi? O czym mówię. Wyraźnie ich efektowność i rozrywkowość, została przesłonięta typowym heelowaniem. Od krzesła Everettowi – dobrze sprzedawał ból w walce od tego momentu – zaczęli się zachowywać jak typowi heele, którym jakby za bardzo nie można było jarać publiki. Zwyczajnie w świecie nudzili. PWG to nie miejsce na takie sztywne podziały face-heel. Może ktoś być heelem, ale niech daje show, dla którego ludzie tu przyszli. Tak jak byłem za Beaversami, to przebieg prosił się o przejęcie pasów przez tych drugich – byli zwyczajnie ciekawsi na przestrzeni całego turnieju, jak i przede wszystkim tego finału.