Independent Zone

26 Stycznia 2013

PH93 tylko ta walka nie zasługuje na bycie ME. Sami jest średni a Younger dobry, ale ich walka z grudnia było przeciętna. Jak widzę taki skład walki to mam wyjebane kto wygra i bardzo się zdziwiłem że zrobili z tego ME. Trzeba jeszcze dodać że Steen będzie komentować, więc o humor nie ma się co martwić.

26 Stycznia 2013

Walka sama w sobie nie jest może potencjalnym Main Eventem, ale ta dwójka prowadzi ze sobą mini-feud, mają serię walk (na DDT4 mieli już gimmick match) i jeżeli chcą to zakończyć w interesujący sposób (a walka na w.w. zasadach to pewnie zagwarantuje) to będę zadowolony. Z resztą, to ME dnia pierwszego, mam nadzieję, że na dzień drugi przyszykują coś z większym potencjałem, a śmierdzi mi tutaj rewanżem Cole vs Steen.

3 Lutego 2013

Sin Limite 19.01.2013

Długo nie mogłem się doczekać gal AAA, a jak już wyszły to nie miałem zbytnio czasu, aby je oglądać. Dziś jednak postanowiłem troszke nadrobić zaległości. Pierwszą walką na Sin Limite było walka 3 vs 3 w składzie : Dinastía, Mascarita Dorada, Octagoncito vs Mini Charly Manson, Mini Histeria, Mini Psicosis. Pojedynek wrestlerów, którzy głową ledwo siegają do ostatniej lini Walka od samego początku trzymała dobre tempo i utrzymało się ono do samego końca. Jak na Lucha Libre przystało było również kilka skoków poza ring. Ogólnie walka była średnia i w miarę krótka. Po walce doszło jeszcze do małej przepychanki, do której dołączył Psiciosis oraz Drago.

Ocena : ** i 1/2 *

Drago, El Elegido, Fénix vs Devil Rocker, Machine Rocker, Soul Rocker

El Elegido od początku mnie rozśmieszył swoim tańcem do Gangnam Style natomiast skład Rocker ma ciekawe stroje. Walka była niestety krótka, trwała około 5 minut. W takim czasie nie można zbyt wiele pokazać. Na szczęście po walce doszło do kolejnej przepychanki, w której został użyty zszywacz. Szkoda, że Fenix praktycznie się nie pokazał, bo jest to naprawde dobry zawodnik.

Ocena : **

Monster Clown, Murder Clown, Psycho Clown vs Máscara Año 2000 Jr., Texano Jr., Toscano

Na początku już rozbawił mnie jeden z klaunów, który porwał dzieciaka z trybun i nosił go wokół ringu, aż jakiś ochroniarz wyrwał dzieciaka ( nie wiem po co, bo przecież nic by mu się nie stało... ). Walka była fajna, były zmiany przewag, sporo ciekawych akcji i dobre tempo. Pojedynek wygrali klauni co mnie osobiście bardzo cieszy, bo jako team prezentują się naprawde ciekawie. Ich wygrana była pewna już gdzieś w środku pojedynku, gdzie doszło do pewnych spięć w drugim teamie, a jak się okazało po walce doszło nawet do przepychanek.

Ocena : ***

Sin Limite 26.01.2013

Cuervo, Fabi Apache, Pimpinela Escarlata vs Halloween, Mari Apache, Polvo de Estrellas

Postać Pimpinela Escarlata mnie obrzydza Koleś przebrany za panienke, całuje facetów itd. Z drugiej jednak strony wprowadza troszke komedii do pojedynków jak np wtedy, gdy klepnął w tyłek, a oberwało się za to Halloween'owi. Co do samej walki to była nawet fajna.Sporo akcji, szybkie tempo, czyli to co najbardziej lubię. Fajnie, że w AAA często są pojedynki, w których kobiety walczą z mężczyznami.

Ocena : ** i 3/4 *

Cibernético, El Mesías, La Parka vs Chessman, el Hijo del Perro Aguayo, Psicosis

Już po samym składzie mam wrażenie, że będzie to dobry pojedynek.

Walka była bardzo dobra. Prawdziwa walka wagi ciężkiej, mimo tego, że wszyscy zawodnicy swoje kilogramy mają to tempo walki była naprawde świetne. Od samego początku w ruch poszły krzesełka i walka przeniosła się poza ring. Z dobrej strony pokazał się El Mesias, koleś wygląda świetnie, publika go kocha, a w ringu również potrafi pokazać coś ciekawego. Nawet skoczył na przeciwników z narożnika poza ring. Chciałbym częściej widywać takie pojedynki w wadze ciężkiej. Naprawde warto zobaczyć ten pojedynek.

Ocena: *** i 3/4 *

6 Lutego 2013

AAA on Televisa: 2013-01-26

taped 2012-12-21 @ Unidad Deportiva Acapulco, Guerrero

1) Cuervo, Fabi Apache, Pimpinela Escarlata vs Halloween, Mari Apache, Polvo de Estrellas **1/2

2) Cibernético, El Mesías, La Parka vs Chessman, el Hijo del Perro Aguayo, Psicosis**3/4

Ciąg dalszy gali w Acapulco. Poprzedni odcinek był niezły i federacja skupiła się na pokazaniu kilku konfliktów które mogą być kluczowe w tym roku. W tym odcinku natomiast dostaliśmy porządne walki w stylu AAA. Z początku jak zobaczyłem że w karcie jest Pimpinela i Polovo byłem przekonany że mecz nie wypadnie ciekawie. Jednak nawet ta dwójka dała radę. Co prawda oglądało się to dobrze głównie dla tego że właśnie tej pary był mało w ringu. Cieszy fakt że do starej formy powraca Faby Apache która po raz kolejny pokazuje że jedyna luchadora jaka może z nią się równać to Sexy Star. Fajnie się oglądało starcie między Faby a Halloweenem. Ogólnie pierwsza walka pozytywnie zaskoczyła i warto sprawdzić. Druga walka w gwiazdorskiej obsadzie. Ciekawy jestem czy AAA dostrzegło już ten błąd jaki zrobili na TripleManii nie dając Perro tytułu wagi ciężkiej. Chłopak ma chyba największy pop w całej federacji zaraz za nim jest Mesias czyli były mistrz. Mega nie wypałem było właśnie zabranie mega lubianemu Mesiasowi tytuł i danie go Texano, Jr którego mało kto kupuje. Coś czuje że na Rey de Reyes straci ten tytuł. Wracając do drugiej walki to tradycyjny main event AAA, krzesełka i ogóle rozwałka. Miłym zaskoczeniem było kilka spotów poza ring. Niby to AAA i tam divingi to normalne jednak na tygodniówkach w wadze ciężkiej niema tego za wiele. Tutaj była duża dynamika i ogólnie nie oglądało się tego najgorzej. Tak więc podsumowując warto obejrzeć całą tygodniówkę gdyż stoi naprawdę na niezłym poziomie

6 Lutego 2013

NOAH "GREAT VOYAGE 2013 IN OSAKA"

MAYBACH Taniguchi Jr. & Genba Hirayanagi vs. Takaku Fuke & Nanyjo Hayato [*1/2]

Ross & Marshall von Erich vs. Harlem & Lancelot Bravado [**3/4]

Katsuhiko Nakajima & Satoshi Kajiwara vs. Colt Cabana & Jason Jones [**1/2]

Yoshinari Ogawa & Atsushi Kotoge vs. Jushin Thunder Liger & Tiger Mask IV [***1/4]

Mohammed Yone & Ryuji Hijikata vs. Yuji Nagata & Takaaki Watanabe [***1/2]

GHC Jr. Heavyweight Title: Shuji Kondo © vs. Taiji Ishimori - wspaniała walka, szybkość Ishimoriego kontra lariaty Kondo. Mimo początkowej nudy poza ringiem, panowie się pięknie rozkręcili. Myślałem że po dwóch 450 splashach to już koniec walki, ale to był dopiero początek emocji. Takich niesamowitych near-falli dawno nie widziałem i za każdym razem łapałem się za głowę, że to jeszcze nie koniec. [****1/2]

GHC Tag Team Title: Takashi Sugiura & Naomichi Marufuji © vs. Yoshihiro Takayama & MAYBACH Taniguchi - przez pierwsze dziesięć minut przysypiałem i wiało nudą, aż do wejścia Marufuji. Potem odrodził się pogryziony Sugiura i walka stała się bardzo przyjemna. Pod koniec siedziałem wpatrzony w monitor i błagałem żeby BRAVE nie straciło pasów, na całe szczęście wygrali, bo niestety Takayamy nie trawię. [***3/4]

GHC Heavyweight Title: Takeshi Morishima © vs. KENTA - no i ME, pojedynek na który czekałem z niecierpliwością i się zawiodłem - jakoś nie zdążyłem się wkręcić w to starcie, a ono się już skończyło. Mieliśmy parę kopniaków od KENTY, potem akcję poza ringiem i końcówkę za szybko. Nie mówię że żle zabookowali koniec, bo kontra z backdropa w crossface była bardzo fajna, tylko za szybko Morishima odklepał. Podsumowując KENTA jest nowym mistrzem i jest to ładny początek roku, ponieważ jest genialnym wrestlerem, a federacji życzę aby nowym roku wyszła z dołka finansowego. [***3/4]

8 Lutego 2013

EVOLVE 18 - 12/8/12

AR Fox vs Tony Nese - ciekawy pokaz dwóch świetnych highflyerów. Nese pokazuje, że nie zasługiwał na to, co dostał w TNA. Pojawił się może ze 2-3razy, o czym nawet wspominali na komentatorce[wgl część show komentował sam Colt Cabana]. A Fox kiedyś powinien dostać propozycję od Dixie i iść naprawić X-Div.

Masada vs Papadon - słabizna. O tym pierwszym słyszałem wiele negatywnych opinii i aż tak mnie to nie dziwi. Drugiego widzę pierwszy raz w życiu i tęsknił nie będę.

Rich Swann vs Jigsaw - nie było źle, obaj są dobrzy ringowo, ale czegoś mi zabrakło. Na początku się trochę nudziłem.

Jon Davis vs Chuck Taylor - Za Davisem nie przepadam, a widać, że go promują. Taylor jest zdecydowanie lepszy. Walka do zapomnienia, ale nie najgorsza na gali.

El Generico & Samuray Del Sol vs SSB - świetny TT Match. Jedno z ostatnich wystąpień Generico i wygrana na jego koncie. Super Smash Brothers to chyba najlepszy team, jaki widziałem w zeszłym roku jeśli chodzi o walki - prawdziwy TT, a nie zlepek walczący tak, jakby nie chciał mieć nic wspólnego z partnerem.

4-way Freestyle - czyli walka, do której zakwalifikowało się 4 zwycięzców z singlowych walk na początku gali. Zapowiadało się ciekawie, panowie się rozkręcali, a tu... koniec. To miało tylko 5 minut. Spory zawód.

Gargano vs Callihan? Tu się nie wypowiem, bo Samiego nie trawię i ciężko mi oglądać jego 30minutowe starcie. Gargano lubię, ale to za mało.

13 Lutego 2013

AAA Sin Limite 02.02.2013

Mini Charly Manson & Mini Abismo Negro vs Octagoncito & Dinastía

Niby było fajnie, ale jednak czegoś mi brakowało w tym pojedynku. Z dobrej strony pokazał się Octagoncito, koleś naprawde wiele potrafi w ringu. Brakowało mi troche różnych skoków z narożników i za ring. Tempo walki dość szybkie, ale sama walka jakoś mi się dłużyła.

Ocena : ** i 3/4 *

Secta Bizarra vs Los Inferno Rockers

Dobry pojedynek, w którym sporo się działo. Inaczej być nie mogło, gdy w ringu mamy aż 6 osób. Podobało mi się to, że nie było prawie żadnych przerw, w której wszyscy zawodnicy by leżeli. Było tak tylko raz, gdy Secta Bizarra wyskoczyli poza ring na Rockersów, ale i tak trwało to krótko. Było wiele zmian przewag przez co obie drużyny dostały czas na zaprezentowanie się. Wygrywają Rockersi po dziwnym zakończeniu. Słychać muzykę i wtedy jeden z Los Inferno Rockers wykorzystuje zaskoczenie i przypina rywala. Na ring wbiegła Faby Apache, ale gdy miała oberwać z krzesełkiem wbieg na pomoc Cibernetico.

Ocena : *** i 1/4 *

Pentagon Jr. & Daga & Silver King vs Octagón & Drago & Fénix

Ostatni pojedynek na tej gali i wypadł równie dobrze jak ten poprzedni. Podoba mi się w AAA to, że jest wiele walk 3 vs 3 przez co możemy zobaczyć znacznie więcej ciekawych akcji niż w klasycznym pojedynku 1 vs 1. Tutaj było podobnie. Wiele akcji 2 vs 1 i 3 vs 1 i wiele wyskoków z ringu sprawiało, że walka była ciekawa. Mogliby jedynie zakończenie lepiej wymyślić.

Ocena : *** i 1/4 *

Ostatnio oglądałem również pierwszy w tym roku Fusion, ale niestety się zawiodłem. Na początku widząc, że będą same walki pań nawet się ucieszyłem, bo niektóre potrafią stworzyć dobrą walkę. Niestety nie tym razem. Obie walki były nudne i wolne. Jedyne co z tego zapamiętałem to to, że Sexy Star jest mistrzynią ponad 400 dni.

4 Marca 2013

Prawie pół roku temu ogłoszono że Dragon Gate powraca na kolejny weekend do Anglii. Na początku stycznia zdecydowałem się na wyjazd. Z 3 kolejnych gal wybrałem się na dwie piątkowa i sobotnią. Po poprzednich dwóch wyjazdach były to odpowiednio 3 i 4 gala DG na żywo. W ostatnich moich wizytach galę prezentowały wysoki światowy poziom wrestlingu i moje oczekiwania były duże. Na galę zapowiedziany był El Generico jednak jak wiadomo w styczniu podpisał kontrakt z WWE i musiał zrezygnować z występu, zastąpił go Genki. Samolot z Gdańska do Londynu miałem w piątek o 15.30. O 13 wyjechałem samochodem z mojej wsi i bez problemu dostałem się do samolotu. W London Stansted byłem o 16.45 czasu lokalnego. Po niecałej godzinie każdy jazdy pociągiem i wizycie w hotelu około 19.00 byłem pod halą. Po 6 godzinach zegarowych a 7 realnych byłem już na miejscu. Nie jedną osoba dłużej podrozowalł na WWE w Gdańsku. Gala rozpoczęła się o 19.45. Jak zwykle wiele stoisk gdzie można było zakupić wiele rzeczy. sklep AMerchandise sprzedawał koszulki, dvd tna, dvd z takich federacji jak roh, pwg czy Noah. Angielscy wrestlerzy sprzedawali swoje gadżety. Na stoisku Dragon Gate pierwsze co rzuciło mi się w oczy to okulary CIMY. Cena jedyne 100 funtów. Oba poszły. Jak równiez dużo koszulek, dvd, plakatów już w bardziej przystępnych cenach około 20 funtów. Niestety nie było koszulki Cima Royal i wstrzymałem się z zakupem czegokolwiek do następnego dnia. Za każdym razem przy stoisku był jeden z wrestlerow dg i sprzedawał merch. Był również bar, nie tylko przed gala ale również po każdej walce ktoś wychodził i wracał z piwem. Miejsce miałem w 7 rzędzie ale na podwyższeniu i widok był idealny.

http://i47.tinypic.com/vy6sxx.jpg

DG:UK Festival of Fire Night 1 22.02.13

Martin Kirby vs. Stixx

Walka awizowana jako bonus match przed główną karta. Jeszcze trochę pusto i dużo osób przychodziło w czasie pojedynku. Stixx to silny Straszący posturą wrestler. Trzeba przyznać , że to co najmmiej drugi najbardziej wyrazisty heel na gali. Wrestlerzy z Angli i Japonii, mimo swoich postaci są przyjmowali pozytywnie i tylko Doi swoim zachowaniem zasłużył na heat. Przeciwnik Kirby w odcieniach różu i przy hicie O-zone musiał być faceam. Pojedynek wyszedł spoko, dostali około 10 minut.. Kirby zaliczył kilka efektownych spotów a Stixx często odpowiadał fana na zaczepki i wykonał kilka power moves.

Lion Kid def Naruki Doi

Podczas pierwszego w historii DG w UK Lion Kid debiutował w pre show a teraz jak pokazał przebieg pojedynku rozpoczyna feud. Doi prawie od początku skupił się na masce przeciwnika. Gdy mówił masked zbierał mieszana reakcję, ale gdy zaczął wyrywać z niej włosy zgarnął porządny heat. Mimo to na pojedynczy okrzyk Naruki dużo osób odpowiadało Doi. Lion Kid zaprezentował się dobrze i wykorzystał to, że przeciwnik skupiał się na jego masce. Doi jednak po walce zrobił co chciał i zdjął maskę Lionowi, który szybko zasłonił twarz rękoma.

Jimmy Susumu vs. Noam Dar

http://i50.tinypic.com/2gt2rmc.jpg

Noam występami w Anglii zasłużył sobie na występ w głównej karcie. Dar od samego początku zajął się nogą przeciwnika, co skutkowało wieloma submissionami i częstymi okrzykami publiki ask him. Obaj również preferowali podczas walki stifftowe uderzenia. Podczas przyjmowania finishera Dar groźnie upadł na głowę jednak po kilkunastu sekundach wstał o własnych siłach. Obok mnie siedział starszy pan, przyszedł z dorosłym synem, kilka razy reagował śmiechem w paru przypadkach sarkastycznie, ale po dwóch walkach zaczął co raz czesciej bić brawo.

Marty Scurll vs. CIMA vs. BxB Hulk vs. Mark Haskins

http://i46.tinypic.com/6ds9ox.jpg

Scurll i Haskins mogą być kojarzeni z występów w TNA, Marty jeszcze kilka tygodniu temu prawie złamał kark na ich tapingu. Marty wchodził przy techniawie i kilka osób machało z nim rekom ale do szaleństwa z wXw dużo brakowało. Na DG UK wprowadzono zasadę, jeżeli ktoś będzie miał bilans walk -5 będzie musiał opuścić roster na zawsze. W sytuacji -4 był Scurll i musiał wygrać pojedynek, co CIMA podsumowal machnięciem ręki w stronę wyjścia. Smartowe podejście ma to do siebie, że wiedziałem, że ma zaplanowane jeszcze dwie walki i był murowanym faworytem. Związku z możliwością odejścia przez Scurlla Mark kilka razy mu pomagać oddając nawet możliwość pinu. Reakcja na wszystkich była zbliża, Hulk oprócz chantu kill the emo dostawał pop. Mimo , że to był 4 way dało się odczuć, że to mamy tutaj uk vs Japan. Podczas pojedynku najbardziej imponował Hulk swoją efektownoscia. W butelce, która miał było białe wino a nie woda, było je czuć po tym jak opluł przeciwnika. Końcówka była bardzo dobra, szybka i świetnie rozgrzali publikę przed przerwą podczas, której zdecydowana część uczestników pierwszych walk sprzedawała merch.

Akira Tozawa vs. Genki Horiguchi

http://i46.tinypic.com/2ujrs3k.jpg

Tozawa jest niesamowity, ma zdecydowanie największą charyzmę z rosteru Dragon Gate. Ma świetny kontakt z publicznością i wie czego fani oczekuje. Nie dziwię się, że zrobił taka furorę podczas kilku gal PWG. Jeżeli podczas pierwszych dwóch walk reakcja była średnia to tutaj już mieliśmy szaleństwo. Genki jednak zbyt dużo nie odstawał i tez otrzymał kilka chantow. Numerów Akiry pewnie nie wymienię wszystkich, wzięcie łyka piwa i od razu je wyplucie, zabranie chusty z głowy fana czy wchodzenie w publiczność, to tylko najciekawsze jego wyczyny. Dobry poziom ringowy, charyzmą Tozawy, ogromna reakcja publiki składa się na genialna walką podczas oglądania jej na żywo i szalejąc z reszta fanów.

Masaaki Mochizuki vs. YAMATO

http://i49.tinypic.com/2z6rqqt.jpg

Jak można było się spodziewać emocje trochę opadły. Zrobiło się ciszej, ale pewno trochę świadomie by posłuchać kopnięć Masaaki. Nie zdziwił bym się jakby niektóre było słychać aż w Polsce. Realność i odgłosy potrafią zrobić wrażenie na każdym. Pojedynek poszedł właśnie w ta stronę. YAMATO tez ogrywał się mocniejszymi uderzeniami i kopami. Jednak liczyłem, że pokaże się trochę z lepszej strony. Mimo to walką była bardzo dobra, ale pewnie nie wszystkim przypadła do gustu. Finisher Mochizuki czyli odbicie od dwóch lin przy narożniku i kop w głowę nie ma takiego impetu i siły jak inne np. w klatkę. Jednak realnie jako nokautujące uderzenia najlepiej pasuje.

Shingo vs. Ricochet

http://i47.tinypic.com/1zbcq2x.jpg

Czas na main event, który zapowiadał się znakomicie i taki był, najlepsza walka tej gali. Pierwsza myśl po zobaczeniu Ricochet to jego kaloryfer jest niesamowity. To nie jest chudzinka skacząca po ringu, tylko porządnie zbudowany mężczyzna. Obaj dostali duża owację, jednak więcej osób było po stronie Richochet. Dobrym momentem było jak po chwili ktoś rozpoczął znane w PWG O-chet, O-chet i sam wrestler zaczął tańczyć w charakterystyczny sposób. Jego podejście do walki było luźne, często coś odpowiadał publice czy wsłuchiwał się w chanty. Jego luz jednak przekroczył granice, bo zaczął bawić się włosami Shingo i musiało się to dla niego źle skończyć. Przebieg walki to głównie siłowe akcje Shingo, mocne lariaty. Po raz kolejny widziałem go na żywo i jest niesamowitym, a szczególnie przy takim Ricochet, który nie dość, że wygląda parę rozmiarów mniej to jeszcze potrafił świetnie przyjmować akcję i oddawać ich moc. Shingo to wręcz przeciwieństwo Tozawy, skupiony tylko na pojedynku nie interesujący co się dzieje na trybunach i wręcz zachęcający przeciwnika do walka. Ricochet popisał się kilkoma akcjami high-fly, niestety nie zdecydował się na wykonanie Double Moonsalta, mimo nie mam co narzekać na ten świetny pojedynek.

Bardzo dobra gala, choć pierwsze dwa pojedynki nie wzbudziły wielkich emocji, ale już kolejne sprawiały, że na sali robiło się co raz głośniej. Bardzo dobry spot fest i charyzmatyczny Tozawa sprawił, że zrobiło się bardzo gorąco, a świetny main event był znakomitym podsumowanie całej gali. Kawał dobrego puro ze żywiołowo reagującą publiką. Motywem przewodnim było liczenie sędziego, on one, publika two, on two, publika three i tak cały dzień.

Charlie Haas na mieście

http://i45.tinypic.com/5tujnk.jpg

Wyczytałem w internecie że w miejscowości gdzie mam nocleg w sobotę w galerii handlowej ma być podpisanie kontraktu na walkę pomiędzy Charliem Haasem a miejscowym wrestlerem. Pojedynek zaplanowany był na następny dzień podczas gali lokalnej federacji. Oprócz Haasa z plakatu nikogo nie rozpoznałem. Do gali DG było jeszcze sporo czasu, więc poszedłem zobaczyć co przygotują. Na środku galerii na tle dużego plakatu gali postawiono stół. Konferansjer zapowiedział obu wrestlerow, którzy weszli przy użyciu ruchomych schodów. Obaj podpisali kontrakt powiedzieli dwa zdania, Haas sprzedał puncha przeciwnikowi. Rozdzieliła ich ochrona federacji, Haasa wyprowadzono, a miejscowy przybił kilka piątek. Ogólnie pomysł dobry by w takim miejscu promować federacji, można byłoby to nawet w Polsce zrobić. Tylko można to o wiele lepiej zorganizować. Obaj mogli dać dłuższy speech i mogli pojawić sic tez inni wrestlerzy. Czy każda taka promocja musi się kończyć brawlem?

Konferencja prasowa przed druga gala

http://i46.tinypic.com/20hobjk.jpg

Podobnie jak podczas poprzedniego touru zdecydowałem się ma zakup biletu ma konferencję połączoną ze spotkani z wrestlerami. Oczywiście głównym tematem była zbliżającą się gala, ale można było zadawać pytania na inne tematy. Wszystkie wypowiedzi były tłumaczone odpowiednio na język japoński albo angielski. Oczywiście nie było żadnych charyzmatycznych speechy, ale było kilka smaczkow. BxB Hulk opowiadający o swoim zamiłowaniu do wina i chęci oplucia nim któregoś z przeciwników, co Hasking skwitował pytaniem o co ci chodzi. Lion Kid przeżywających zdjęcie maski. Dyskusja CIMY I Scurlla zeszła na temat jako potencjalnego przeciwnika Marty o pas CIMY, który odpowiedział, że jest za słaby, Marty zamilkł. Genki zastępujący Generico krzyknął Ole, czym wzbudził podejrzenie, że o to on jest Elem, ale bez maski. Na koniec wszyscy uczestnicy walk stawali twarzą w twarz. CIMA nie mógł sobie darować i wyskoczył z krzesłem na Marty.

Następnie odbyło się spotkanie z wrestlerami. Spokojnie można było zrobić sobie zdjęcie, wziąść autograf. Kolejno sobie robiłem fotki i dawałem plakat do podpisu, który zakupiłem prędzej. Miałem na sobie koszulkę Junction 3, która kupiłem podczas poprzedniego touru DG. Niektórzy wrestlerzy mówili że dobra koszulka. Aż podszedłem do stolika CIMY, nie powiedziałem słowa, a on ooo Junction 3, mogę ci zrobić zdjęcie z Maasaki (były lider tej stajni). Lekko zdziwiony odpowiedziałem tak, CIMA wziął swój telefon i zrobił mi zdjęcie z nim. Zapytał mnie czy mam facebooka, powiedziałem nie, co go lekko zdziwiło. Chyba chciał mi podesłać tą fotkę, ale i tak w między czasie zrobiłem sobie z nimi. Pierwszy raz w życiu zapisałem że nie mam facebooka.

DG:UK Festival of Fire Night 2 23.02.13

http://i46.tinypic.com/1zguvr6.jpg

Stixx vs. Jonny Storm

Znów rozpoczynali od pre show matchu. Tym razem miałem miejsce w drugim rzędzie ale bardziej z boku. Już od początku uaktywniło się dwóch kolesi po lewej stronie, zapowiadało się wesoło, szczególnie, że co chwilę ktoś od nich skakał po piwo i wyglądali jakby musieli mieć ciągle pełny kubek podczas gali. Stixx zdąrzył już sobie wyrobić bilans 0-3, więc przy ewentualnej porażce mógł być zagrożonym wyrzuceniem w rosteru. Johnny Storm ma już wyrobiona markę, ale jakoś nie może sie przebić wyżej. Odniosłem wrażenie jakby dostali parę minut mniej poprzedni, ale pojedynek na podobnym znośnym poziomie i podobnie, Storm trochę poskakał a Stixx wykonywał power movesy i co chwilę dyskutował z publika.

Masaaki Mochizuki vs. Noam Dar

http://i46.tinypic.com/ipo8ee.jpg

Już od samego początku publika była żywsza niż na poprzedniej gali, choć nazwiska nie powalały. Pojedynek jednak pozytywnie zaskoczył. Dar nie służył tylko jako mięso armatnie i odważnie odpowiadał na kopnięcia przeciwnika, które znów robiły ogromne wrażenia. Dobry pojedynek w stylu hard- hitting.

Haskins vs. Lion Kid v Doi v BxB Hulk

http://i48.tinypic.com/21cfl3k.jpg

Już od samego początku wszyscy dostali dużą owację, ja najmniej reagowałem na Haskinga. Na poprzedniej gali Doi zdjął maskę Kida. Mimo, że to bardzo heelowe zagranie to co chwilę na pojedynczy Naruki sala odpowiadała Doi, nie mówiąc o ciągłym Doi Doi Doi. BxB Hulkowi delektującemu się winem publika nie szczędzila chantow. Przez zdecydowana część pojedynku mieli tag team match. Najbardziej że sobą współpracowali Hulk i Doi, wręcz co chwilę sypiąc jakimś double teamem. Dochodziło do tego, że Hulk nie łamał pinu Doi. Jednak przez to walką była znacznie efektowniejsza. Dopiepo w końcówce zaczęli myśleć o sobie. Nawet Lion Kid zrzucił Haskinga z narożnika i sam wykonał z niego akcję, czym zasłużył sobie na największy heat walki. Pojedynek jeszcze bardziej efektownym od poprzedniego 4 waha, szybki z dużą ilością spotów i double teamów z gorąca publika.

Ricochet vs. Genk Horiguchi

http://i50.tinypic.com/2hhllr7.jpg

Pierwotnie miało dojść do pojedynku Ricochet vs. El Generico. Najbardziej nastawiałem się na niego, dla mnie to był taki dream match. Jednak zafundowana walka w pełni zrekompensowała absencje Generico. Niesamowicie wiele zabawy miałem przy tym pojedynku, tak mnie wkrecił, że chantowalem wszystko, niezależnie dla którego wrestlera. Już na samym początku mieliśmy O-chet, podczas którego Ricochet zaczął tanczyć, ale również Genki, któremu szybko pokazał, że to niego tylko dla niego i ma przestać. Dużej większości walka prowadzona w sposób humorystyczny, z dobra praca ringowa. Kulminacyjnym momentem była rozciągająca się guma. Pewnie niektórzy już ją widzieli na galach DG. Genki ją wyjął, ale szybko przejął jak Ricochet i ustawił sobie przy linach przeciwnika. Na pomoc przyszedł mu Doi, który zaczął rozciągać gumę aż na sam szczyt trybun. Szybkość puszczonej gumy była olbrzymia, a do tego świetny selling. Holly shit. Po chwili powtórzono to drugiej stronie. Najlepszy moment weekendu. Walka przyspieszyła i na koniec Ricochet uraczył nas 630. Standing ovaction świetnie podsumowuje ten pojedynek.

Mieliśmy przerwę przed drugą częścią gali. Podczas której wyszło kilku wrestlerów do stoisk. Wśród nich był Ricochet. Podobnie jak Kings of Wrestling podczas dwóch gal NOAH był najbardziej oblegany i ustawiła się kolejka po wspólną fotke. Brak bariery językowej i większa znajomość amerykańskiego indy może być tego powodem. Jedną z dziewczyn spytała czy może zrobić fotke jak całuje go w policzek. Ricochet trochę się zdziwił, ale powiedział tak. Po chwili słychać było chant one more time. Dziewczyna nie miała wyboru.

Yamato vs. Jimmy Susumu

http://i46.tinypic.com/xc287r.jpg

Patrząc na postawę Yamato poprzedniego dnia nie liczyłem na wiele. Okazało się, że przekroczyła jakiekolwiek oczekiwania. Jest to świetny przykład jak publika kreuje walkę i sprawia, że staje się bardziej niezwykła. Ciężko było znaleźć moment ciszy, reakcja na każdy lariat, chops czy spot była największa na gali. Jednak najlepszy był chant one more time prawie po każdym uderzeniu czy spocie. Wrestlerzy reagowali na niego i powtarzali akcję chodź nie raz nadziewali się na kontrę. Doszło do tego, że po wykonaniu superplexu z narożniku na one more time Jimmy się aż uśmiechnął, ale podjął nie udała próbę powtórki. W końcówce wymiany uderzen sięgały zenitu, w połączeniu z próbami wykonania finisherow robiło ogromne wrażenie. Była to najlepsza walką weekendu i zdecydowanie można ją zaliczyć do motyc. Owacji i chantow na zakończenie nie było końca. Tylko szkoda, że po gongu Jimmy poszedł w komedię.

CIMA vs. Marty Scurll

http://i49.tinypic.com/qzkrgl.jpg

Między ta dwójką utworzyła się ciekawa historia. Na poprzednim tourze walczyli dwa razy w tagu między sobą, w przed drugim pojedynkiem CIMA miał bilans -4 i musiał bronić się przed wyrzuceniem z rosteru. Na pierwszej gali tego weekendu to Marty bronił się w podobnej sytuacji w 4-wayu. Wygrał pinując CIME. Przed dzisiejszym pojedynkiem obaj mieli bilans -3 i walczyli by na następnej gali nie musieli być w sytuacji do or die. Czy możliwe by Marty dwa razy z rzędu spinowal CIME ? Ważny pojedynek i w narożniku stał chyba cały team UK, już na początku jeden z nich przyjął suiside dive. Na chwilę obaj przenieśli się na trybuny korzystając z przy okazji z kubków piwa. Główny chantem było let's go CIMA, CIMA sucks, co nie którzy kojarzyli z największą gwiazda amerykańskiego mainstreamu. Pojedynek wyszedł dobrze.

Shingo vs. Akira Tozawa

http://i49.tinypic.com/2wn5yqw.jpg

W main evencie spotkał się nie pokonany w UK Tozawa z bilansem 4-0 i robiącym furorę Shingo, który w ten weekend obstawiał wszystkie 3 me. Jeszcze dobrze nie zaczęli, ale Akira musiał sobie zrobić przerwę siadając obok najstarszej kobiety na sali. Mimo to dalej skupiał się na swoim przeciwniku i ograniczał wygłupy do minimum. Publika była podzielona i ciężko było powiedzieć czy głośniejsze było Let’s go Shingo czy Tozawa. Po raz kolejny Shingo ze swoją siła wyglądał niszczycielsko, ale Akira starał mu się dorównać. Ostatecznie bo dużej dawce emocji mieliśmy świetną walkę, tylko trochę gorszą od najlepszej Yamato vs. Susumu. Podziękowania od publiki trwały bardzo długo.

Gala wyszła świetnie i mimo, że to dopiero początek roku, ale powinna być brana pod uwagę przy wyborze tej najlepszej. Mieszanka stylów była bardzo róznorodna, had-hitting na początek, spot fest podczas 4-wayu, szybki pojedynek z dawką humoru, motyc w stylu puro, walkę z ciekawą historią i stawką oraz main event z power moves’ami i charyzmatycznym wrestlerem. Jedna z tym gal, którą trzeba będzie obejrzeć jak tylko będzie dostępna. To był drugi dzień, pozostał jeszcze jeden, jednak głównie ze względu na duże koszty dojazdu na następną i skomplikowanym powrotem do Polski nie pojechał na trzecią galą kończącą weekend. Kolejny mój wyjazd na DG do Anglii znów okazał się udany. Cała otoczka, duży poziom, bez słabej walki sprawiły, że jestem bardzo z niego zadowolonyy i pozostaje żal, że będę musiał długo czekać by przeżyć takie emocje podczas gali na żywo.

Jeszcze takie małe porównanie tego co dzieje się z DG w USA a tym co widziałem w Anglii. Konstrukcja rosteru jest w miarę podobna 6-8 wrestlerów z Japonii i reszta to miejscowi. Pierwszą znacząca różnica to publika, w USA reakcja jest bardzo słabo, jakby mało kogo interesowało co się dzieje na ringu. W Anglii wręcz odwrotnie jak jest choć chwila ciszy robi się głupio i zaczyna ktoś chant albo klaszcze do rytmu. Widzów w Anglii na każdej z gal było po 400 osób, w USA to nawet podczas weekendu WM nie było takiej widowni. Ostatnio rzecz pewnie to trudno to określi z innych perspektyw, ale walki w Anglii są lepsze niż to co pokazują w USA.

http://i50.tinypic.com/2hnz29t.jpg

BxB Hulk, Akira Tozawa

http://i50.tinypic.com/20jqvwh.jpg

Genk Horiguchi, Jimmy Susumu

http://i48.tinypic.com/21e1cmb.jpg

CIMA, Masaaki Mochizuki

http://i49.tinypic.com/25pn706.jpg

Yamato, Shingo

http://i49.tinypic.com/15dpdg1.jpg

Ricochet, Naruki Doi

http://i50.tinypic.com/107007b.jpg

Lion Kid

http://i48.tinypic.com/1z3zb46.jpg

Noam Dar, Marty Scurll

http://i49.tinypic.com/21axqbc.jpg

Parę rzeczy zakupionych podczas gal

4 Marca 2013

AAA Sin Limite 23.02.2013

Dinastía, Mascarita Sagrada, Octagoncito vs Mini Abismo Negro, Mini Histeria, Mini Psicosis

Przyjemny pojedynek na początek show. Najbardziej zapadał mi w pamięci Mascarita Sagrada, który wykonywał świetne akrobacje w ringu. Ogólnie pojedynek był nieco za krótki i brakowało w nim czegoś co można by zapamiętać na dłużej ( ale to wkońcu tylko tygodniówka ). Po walce wbiegł na ring Psicosis, który zaatakował Dinastia, nie zabrakło również zszywacza i została zapowiedziana walka Dinastía vs Mini Psicosis o pas AAA MINI. Szykuje się ciekawa walka.

Ocena : ** i 3/4 *

Fabi Apache, La Jarochita, Lolita vs Jennifer Blake, Mari Apache, Taya Valkyrie

Na początku Taya Valkyrie została świetnie przedstawiona ( oczywiście chodzi mi o to, że po hiszpańsku brzmiało jak po polsku ) " una kurwa " Muszę przyznać, że Jennifer i Lolita wyglądają naprawde świetnie. Walka jak na standardy kobiet była naprawde bardzo dobra. Szybkie tempo, wiele ciekawych akcji, których nie zobaczymy u kobiet z WWE lub TNA. Po walce doszło jeszcze do przepychanki Tayi i Jennifer w co włączyła się Mari Apache. Na pomoc rywalce ( Jennifer, bo to ona przegrała tą bójkę ) przybiegły pozostałe trzy panie.

Ocena : *** i 1/2 *

Następnie był fajny filmik, w którym było pokazane w skrócie cały konflikt Las Claves del Conflicto de La Sociedad vs AAA.

Cibernético, El Mesías, La Parka vs Chessman, Parka Negra, Texano

Bardzo fajny Main Event gali. Za to właśnie lubię AAA, bo nawet zawodnicy wagi ciężkiej są w stanie pokazać kilka efektownych akcji, które zazwyczaj wykonują tylko zawodnicy wagi lekkiej. La Parka znów mnie rozbawił w pewnym momencie, gdy tak kierował swoimi przeciwnikami, że uderzali swoich kompanów z teamu. El Mesias również dobrze się pokazał, gdy wchodził na ring strasznie przypominał mi Undertakera. Troszke nie podobało mi się zakończenie, gdzie Parka Negra przypiął La Parka, gdyby nie to, to pojedynek zostawiłby po sobie znacznie lepszy ślad.

Ocena: *** i 1/2 *

Ogólnie podobał mi się ten epizod, bo był cały na wyrównanym poziomie.

20 Marca 2013

Po kilku podejściach wreszcie ogarnąłem dwie gali Puro NOAH 2nd Navigation oraz NJPW New Japan Cup 2013. Oto jak prezentowały się poszczególne pojedynki:

NOAH 2ND Navigation 10.02.2013

Mitsuhiro Kitamiya vs Hitoshi Kumano - *1/2

Kento Miyahara defeats Ross von Erich - **1/2

Yoshinari Ogawa defeats Harlem Bravado - **3/4

Taiji Ishimori defeats Lance Bravado - ***

Maybach Taniguchi defeats Marshall von Erich - **3/4

BRAVE (Naomichi Marufuji & Takashi Sugiura) defeat Diamond Ring (Katsuhiko Nakajima & Satoshi Kajiwara) - ***1/4

No Mercy (Genba Hirayanagi, KENTA & Maybach Taniguchi Jr.) defeat BRAVE (Atsushi Kotoge, Mohammed Yone & Takeshi Morishima) - ***

Na początek o samej gali. Pierwszy raz oglądałem 2nd Navigation. Nie wiem z jakiej serii była to gala ale bliżej jej było do zwyłego live eventu. Bardzo mała liczba osób, która nie potrafiła zrobić atmosfery dzięki, której mozna by było obejrzeć galę.. Tak naprawdę krzyków nie było słychać prawie wcale a jedyne co szło od publiczności do klaskanie w niektórych momentach.

Jeżeli chodzi o walki do pierwsza wogóle nie powinna mieć miejsca. Bardzo słaby opener z dwoma wrestlerami przypominającymi amatorów. Tak naprawdę obijali się niemiłosiernie po klacie a nogi odrywali tylko w momencie drop kicków. Miałem wrażenie, że bardziej męczą się samym krzykiem niż tym co się dzieje w ringu. Oglądałem tą walkę wczoraj a teraz mam trudności z przypomnieniem sobie tego co się działo w tej walce.

Kolejne dwie to bardzo podobne walki. Niczym specjalnym się nie wyróżniły, ciekawych akcji było jak na lekarstwo i w ostatecznym rozrachunku lepiej wypadła walka z jednym z braci Bravado.

Z niecierpliwością czekałem na czwartą walkę a więc pojedynek Ishiimoriego z Lancem Bravado. Spodziewałem się nieco lepszej walki ale się nie zawiodłem. Bravado nie jest słabym wrestlerem ale to japończych wypadł lepiej i to on prowadził cały pojedynek, dwoił sie i troił by pojedynek wyszedł w miarę przyzwoicie. Ze strony Lance'a zapamiętam tylko fajny skok przez liny i przejście do DDT.

Ostatnia walka nie zawiodła oczekiwan jednak spodziewałem sie nieco innego zakończenia a przede wszystkim dłuższej walki. Kenta tak naprawdę widoczny tylko na początku i pod koniec walki gdy po GTS przypiął zawodnika. Z bardzo dobrej strony pokazali sie Hirayangi oraz Kotone, natomiast Mohhamed Yone to nieporozumienie, cały czas zdawał się na swoje nogi i bardzo mocne kopnięcia jednak jego udział w tej walce był marginalny.

Podsumowując, gala nie spełniła moich oczekiwań. Tak naprawdę warte obejrzenia są 3 pojedynki. Pozostałe typowe midcardowe niczym sie nie wyrózniające i napewno nie zapamiętam ich na dłużej.

NJPW New Japan Cup 2013