UFC 177: Dillashaw vs. Barao 2

[N!KO]

Data: 30 sierpnia 2014

Miejsce: MGM Grand Garden Arena, Las Vegas, Nevada, USA

Transmisja: PPV

 

Walka wieczoru:

Pojedynek o pas mistrza UFC w wadze koguciej

135 lbs: T.J. Dillashaw (10-2) vs. Renan Barao (32-2)

 

Główna karta:

155 lbs: Tony Ferguson (16-3) vs. Danny Castillo (17-6)

135 lbs: Beth Correia (8-0) vs. Shayna Baszler (15-

155 lbs: Ramsey Nijem (10-4) vs. Carlos Diego Ferreira (10-0)

155 lbs: Yancy Medeiros (9-2) vs. Justin Edwards (9-4)

 

Walki w FOX Sports 1:

185 lbs: Lorenz Larkin (14-3) vs. Derek Brunson (11-3)

125 lbs: Henry Cejudo (6-0) vs. Scott Jorgensen (15-9)

265 lbs: Ruan Potts (8-2) vs. Anthony Hamilton (12-3)

135 lbs: Joe Soto (15-2) vs. Anthony Birchak (11-1)

 

Walki w UFC Fight Pass:

155 lbs: Cain Carrizosa (6-0) vs. Chris Wade (7-1)

 

TJ Dillashaw Last 3: W - Renan Barao ; W - Mike Easton ; L - Raphael Assuncao

Renan Barao Last 3: L - T.J. Dillashaw ; W - Urijah Faber ; W - Eddie Wineland

 

Trzy miesiące temu, TJ © zaskoczył wszystkich przejmując pas. Barao (1) dostaje natychmiastowy rewanż, i tak jak było w przypadku Silva vs Weidman, kolejny raz wątpie w nowego mistrza. Pomimo faktu, że zwycięstwo było przekonujące, Renan zakorzenił się jako ten terminator w swojej dywizji. Tym razem będzie wiedział, czego się spodziewać. Chyba, że Dillashaw ma jeszcze więcej asów w rękawie.

 

Derek Brunson Last 3: L - Yoel Romero ; W - Brian Houston ; W - Chris Leben

Lorenz Larkin Last 3: L - Costas Philippou ; L - Brad Tavares ; W - Chris Camozzi

 

Pamiętam, jak w Strikeforce wszyscy zachwycali się Larkinem. Potrafił skopać każdą postawioną przed nim przeszkodę - w tym Robbiego Lawlera. W UFC walczy o życie/kontrakt, z rekordem 1-3 - przed przyjściem do UFC, gość był niepokonany. Przed nim kolejny zawodnik przejęty z SF. Walka może nie będzie wielce promowana, ale patrząc na nędzną rozpiskę, wydaje się jedną z ciekawszych.

 

Poza tym, na pewno zerknę na Fergusona, któremu po TUFie kibicowałem. I to by było chyba na tyle - stąd też tylko dwie walki wyżej (a nie trzy, jak to zwykle bywa). Jak na numerowaną galę, to karta jest tragiczna. Zero wsparcia dla walki o pas wagi koguciej.

[Raven69]

Zmienił się Main Event UFC 177 - Podczas ścinania wagi gorącą kąpielą Renan Barao stracił przytomność i uderzył głową o ścianę, został odwieziony do szpitala i nie weźmie udziału w jutrzejszej gali. Zastąpi go Joe Soto i to on zmierzy się z TJ Dillashawem o pas. Soto w UFC debiutuje, ale ma dobry bilans walk i jest pierwszym mistrzem Bellatora w featherweight. Sądzę, że szanse ma minimalne, ale może walka będzie dobra.

[Edgar]

To co się dzieje w ostatnich miesiącach w UFC to prawdziwa parodia. Albo gale (te numerowane) nie mają takiego starpowera jak powinny a jeżeli już w karcie znajdzie się jakaś perełka to musi zostać przerwana przez jedną ze stron. W ostatnim czasie dostajemy masę kontuzji i to na ostatniej prostej przed walką.

O ile wcześniejsze odwołane main eventy można podciągnąć pod urazy, tak ten w przypadku Barao śmierdzi mi celowym odpuszczeniem walki.

 

Wracając do walki. Dillashaw vs Soto? Ten drugi może i jest dobrym zawodnikiem ale na zmianę mistrza nie liczę. TJ musiałby nieźle zlekceważyć swojego rywala aby coś osiągnąć. Ciekawi mnie tylko ile osób wykupi takie PPV. Barao nie ma, Soto to nie ten potencjał marketingowy a inne walki niespecjalnie zachęcają do obejrzenia.

[-Raven-]

Karta się spierdoliła na maksa. Jak obejrzę z niej 2 walki, to max (w tym main event, bez większej erekcji).

 

Albo gale (te numerowane) nie mają takiego starpowera jak powinny a jeżeli już w karcie znajdzie się jakaś perełka to musi zostać przerwana przez jedną ze stron. W ostatnim czasie dostajemy masę kontuzji i to na ostatniej prostej przed walką.

 

UFC popełnia ten sam błąd co McMahon. Kiedyś PPV's u Vince'a były co 3 miechy i człowiek srał z radości po girach kiedy przychodził czas tego "małego święta". Teraz jest PPV co miesiąc, a walki często się powtarzają przez co człowiek ogląda je wyłącznie z przyzwyczajenia, bez większej podjarki.

Łysy doprowadza do tego samego, srając galami jak pojebany. Skoro dochodzi już do takich motywów jak 2 gale w jeden weekend, to czasem bez picu oglądam je żeby obejrzeć i często czuje wręcz męczący przesyt. Dana, do chuja pana (człowiek nie czuje jak sobie rymuje), pozwól człowiekowi zatęsknić za tym MMA!

[N!KO]

Lorenz Larkin (14-4) vs. Derek Brunson (12-3) - Czas chyba darować sobie Larkina. Chłop naprawdę dobrze kopie, ale praktycznie nie robi nic poza tym. Zapasy to konieczność w dzisiejszym MMA, a Brunson mu to dobitnie pokazal. Wyleżał chłopa w dość nudnej, 15-minutowej walce, zgarniając zwycięstwo na punkty, niczym Rosholt z Omielanczukiem.

 

TJ Dillashaw (11-2) vs Joe Soto (15-3) - Pretendent z przypadku miał za mało argumentów na mistrza. Dillashaw narzucił mu tempo, którego chłopak nie ogarnał. Ładne KO, ale wszystko inne - to jak ta karta była słaba, a na ostatniej prostej stała się jeszcze słabsza - wymazuje z pamięci. Danka, ja rozumiem Fight Nighty z takimi rozpiskami, ale numerowane PPV? WTF!

[-Raven-]

1. Derek Brunson vs Lorenz Larkin - było widać ewidentnie lepsza stójkę u Larkina, ale co z tego, kiedy Brunson pokazał po raz kolejny kozackie zapasy i obalał rywala jak chciał, nie dając sobie zrobić krzywdy w pionie?

Derek może nie zawalczył efektownie, ale bardzo efektywnie, niemal gwałcąc rywala na glebie, gdzie utrzymywał go przez większośc czasu.

Słabiutka walka Larkina z pleców. Kiedy pracował gumową gardą, aż prosiło się o uruchomienie łokci na łeb Brunsona. Polecam udać się na nauki do ostatniej przeciwniczki Sary McMann, jak kradnie się rundy, nawet leżąc na plerach.

 

2. TJ Dillashaw vs Joe Soto - solidny pojedynek, gdzie mistrz cały czas napierał i miał kontrolę, ale rywal - który wziął tą walkę z biegu - także pozostawił niezłe wrażenie, bo odgryzał się aż do 5 rundy, nie dając sobie zrobić większej krzywdy.

Kapitalnie Dillashaw składa te kombinacje i wypuszcza je z prędkością karabinu maszynowego! nie podobało mi sie tylko to jego pajacowanie, wychylanie się do przodu i rozkładanie łap. Jak chce błaznować, to proponuję dorabiać sobie po godzinach, w cyrku.

Ładne skończenie, bo po tym high kicku widać było, że prąd został odłączony Soto niemal całkowicie. Automatyczny, szybki lewy sierpowy na brodę, wysadził mu korki kompletnie.

Szkoda, że Soto nie postanowił iśc na całość (wyglądało bardziej jakby chciał wyłącznie przetrwać do decyzji), bo skoro i tak nikt na niego nie stawiał złamanego centa (a Danka nawet nie bąknie w przypadku przegranej), to spokojnie mógł pójść na berserkerskie szarże i wymiany, a przy dużej dawce szczęścia - ustrzelić rywala. W końcu, co miał do stracenia?

[Kowal]

Yancy Medeiros vs Damon Jackson Do zmiany rywala Madeirosa musiało dojść niedawno, bo we wstawionej przez Nikodema tydzień temu karcie widnieje jeszcze Justin Edwards, więc Jackson nie miał zbyt wiele czasu na przygotowanie się. No ale mimo to prezentował się całkiem nieźle, zwłaszcza w pierwszej rundzie, gdzie pomimo przyjęcia kilku naprawdę mocnych ciosów dalej starał się na miarę swoich możliwości przeciwstawić się Yancy'emu, choć ten z każdą chwila zyskiwał coraz większą przewagę. Drugą rundę Jackson rozpoczął z większym animuszem i starał się często atakować. Jednak to co się stało w tej rundzie skutecznie mu wymazało z pamięci marzenia o wygranej. Medeiros oplótł mu ręce wokół szyi zaczynając dusić i się odwrócił, przez co gilotyna wyglądała na tak mocno zapiętą jakby naprawdę miała odciąć Jacksonowi głowę. Zdążył jeszcze co prawda odklepać, ale jak Yancy go puścił to od razu wywróciły mu się oczy i pokazał białka, co idealnie zaprezentowało jak mocne było to duszenie po którym Jackson stracił przytomność.

 

Ramsey Nijem vs Carlos Diego Ferreira Walka skończyła się po podobnym czasie co poprzednia, tyle że tutaj stało się to dzięki mocnym ciosom wciąż niepokonanego Ferreiry, który jak widać umie wychodzić obronną ręka z trudnych sytuacji. Bo w pierwszej rundzie dość trudno walczyło mu się z trochę wyższym rywalem i to Nijem miał kontrolę nad tą walką. Jednak w drugiej rundzie został dość mocno trafiony i później nawet już się nie bronił. Uważam że gdyby nie ten nokaut to na punkty z Ferreirą mógłby mieć szansę.

 

Beth Correia vs Shayna Beszler W pierwszej rundzie nie było zbyt wiele emocji, a ataki z obu stron były szybko blokowane albo walka była długo trzymana w mało efektownym parterze. W drugiej okazało się czemu kumpela Rondy ma tak cienki bilans walk i zasłużenie przegrała z Brazylijką. Druga runda to właściwie Beth vs worek bokserski, bo Shayna stała przy siatce a Correia waliła w nią seriami. Dobrze że sędzia to skończył bo to było lekko kompromitujące dla Shayny, kiedy Beth obijała ją seriami jak na treningu.

 

Tony Ferguson vs Danny Castillo Jeden z sędziów chyba kierował się ostatnia akcją walki dając zwycięstwo dla Castillo. Przecież Ferguson przez większość walki miał kontrolę, a w dodatku często po jego potencjalnie niebezpiecznych akcjach kończyło się tym, że spędzali w korzystnej dla niego pozycji dość dużo czasu. Szczególnie było to widać w pierwszej rundzie, kiedy był blisko uduszenia rywala, ale skończyło się tym że ze dwie minuty przeleżeli bez większej krzywdy dla Castillo. Walka jakaś wybitna nie była, ale to przynajmniej pierwsza która trwała pełne trzy rundy i obaj mieli wystarczająco dużo czasu żeby się wykazać. Moim zdaniem zasłużona wygrana Fergusona.

 

T.J. Dillashaw vs Joe Soto Joe tą walką pewnie załatwił sobie dłuższy pobyt w UFC. Nie dość że zgodził się walczyć choć gala była praktycznie za chwilę, to w dodatku dość dobrze bronił się przed atakami mistrza i czasem nawet mu ładnie odpowiadał. Nie zdało się to na wiele, co widać było nawet po statystykach, w których TJ miał czasem i sto uderzeń więcej. Liczy się jednak jakość a nie ilość i Joe przetrwał w dobrej formie do ostatniej rundy umiejętnie odpierając ataki. No ale do końca nie dotrwał bo TJ wyprowadził świetne kopnięcie. Nie chcę szydzić z tego nokautu czy coś, ale jak Joe zgarnął kopa to jego zachowanie idealnie pasowałoby to filmiku pokazującego człowieka przed i po znacznej ilości alko, czyli po tym kopnięciu. Świetnie został trafiony i ostatni cios to był tylko formalność. Zapewne jakby Soto dostał na początek słabszego rywala to mógłby walczyć bardziej otwarcie i mam nadzieję że będzie mu to dane na jakiejś gali UFC.

[Morison]

Yancy Medeiros vs Damon Jackson - wiadomo, że Jackson najgroźniejszy jestw patrzerze, stąd plan Medeirosa był prosty - nie dać się obalić, a że wychodziło mu to świetnie, rywal inicjował klincze, w których również przewagę miał Yancy. Druga runda wydawała się być bliźniaczo podobna, ale to, jak Hawajczyk zapiął przeciwnika...szapo-fakin-ba

 

Carlos Diego Ferreria vs Ramsey Nijem - Ramsey po ostatniej szybkiej porażce tym razem zaczał z większym animuszem, przeważał sporą część 1. rundy i zapewne wygrał ją na kartach sędziowskich, potem do głosu doszedł rywal, który po trafionym ciosie próbował skończyć walkę poddaniem, gdy to nie wychodziło, trzecią bodajże szansę wykorzystał używając do tego G&P. Ramsey z ciekawego, przekrojowego zawodnika niestety staje się kolejnym gościem z TUFa, sądziłem, że granica jego możliwościsięga nieco wyżej.

 

Tony Ferguson vs Danny Castillo - czy ja wiem...Tony miał zdecydowanie więcej trafionych ciosów, jego ataki wydaały się skuteczniejsze, z drugiej strony castillo spędził masę czasu na górze, a parteru w tej walce było sporo, możliwe, że El cucuy zasłużył na wygraną, ale nie zachwycił i nie pokazał maksimum możliwości.

 

TJ Dillashaw vs Joe Soto - challenger w zasadzie ani razu nie zagroził TJ'owi, jednak spisał się lepiej, niż większość przypuszczała - stawiał opór przez ponad 20 minut, nie dawał się zbytnio obijać, klasowe KO w wykonaniu mistrza, zrobił swoje, ale i tak wszyscy będą się zastanawiać, kto wyszedłby zwycięsko z oryginalnie rozpisanego main eventu.