Jakie płyty polecacie?

[Bonkol]

http://img232.imageshack.us/img232/1156/sokimarysiastarostaczys.jpg

 

Sokół i Marysia Starosta - Czysta brudna prawda.

Powiem szczerze, że z dużymi obawami podchodziłem do tej produkcji, bo nie byłem przekonany, czy mieszanka rapu i popu mi się spodoba, ale jak się okazało jest to mieszanka(może nie mieszanka, ale dodatek popu do rapu, wiadomo o co chodzi) wybuchowa. Sokół tekstowo na tej płycie totalnie niszczy, a te jego storytellingi są po prostu nie do przebicia(bezapelacyjnie najlepszy tekściarz w naszym kraju). To czym się przejmowałem, czyli jak wypadnie Marysia już po pierwszym przesłuchaniu było nieaktualne, bo te jej popowe wejścia idealnie wpasowały się w klimat tej płyty co w połączeniu z genialnymi bitami dało jak dla mnie płytę idealną, która już leży u mnie na półce. Od razu uprzedzam możliwe pytania - tak markuje Sokołowi, ale jak się wypuszcza taki materiał to trudno się dziwić. 10/10

[wojtek95]

Eminem-Recovery

Ten album przesłuchałem dopiero niedawno i uważam, że jest to najbardziej dojrzały ze wszystkich albumów Eminema. Co prawda w niektórych momentach cały czas znajdziemy tu starego Eminema(np. w pierwszym kawałku, który jest przejściem między starym, a nowym stylem rapera), ale w większej części na tej płycie Eminem jest poważny przyznaje się do tego, że kiedyś ćpał(nawet mówi po jakich substancjach pisał teksty). Gości na płycie mamy tylko 4, a nie spodobała mi się tylko Rihanna, która moim zdaniem jest na tej płycie tylko po to aby sprzedaż była wyższa. Lil Wayne, którego nie trawie i do dziś nie rozumie jak takie coś jak "The Carter 3" jest uznawane za klasykę, a on sam uważa się za najlepszego żyjącego rapera na świecie o dziwo dał dobrą zwrotkę. Jednak nie jest tak pięknie do końca, gdyż w niektórych momentach płyta robi się zwyczajnie nudna.

Mimo tego to uważam, że Recovery nie zawiodło i było jedną z najlepszych płyt rapowych w całej(bardzo słabej) dekadzie w USA.

Ocena 8/10

[Eiro]

Dobra wracam do skali 0-5 . Albumy opiszę i ocenię, a mixtejpy tylko ocenię.

 

 

http://monosearch.org/images/0e9ef2d/908-maybach-music-group-self-made-vol-1-2011.jpg

 

Maybach Music Group- Self Made vol.2

 

 

Przepych miał być zdefiniowany na nowo, miały być bangierki. Jak wyszło?

Całkiem nieźle. Maybach Music Group ( czyli Rick Ross,Wale, Meek Mill, oraz Pill) wydali całkiem przyjemny album, idealny na zbliżające się wakacje. Na krążku wódka i inne specjały leją się strumieniami. Znajdziemy również coś o drugach. Ogólnie tematyka raczej z tych "hustlerskich".

Bity są bardzo przyjemne. Znajdziemy tu tłuste bangiery Lexa Lugera oraz spokojne podkłady. Cała 4 wypadła w miarę dobrze.

Jeśli jesteś fanem truskulu to nie sięgaj po ten tytuł.

 

Ocena:3.5/5

 

 

http://media.soletron.com/blog/wp-content/uploads/2011/03/techn9ne-album-cover.jpg

 

Tech N9ne-All 6's and 7's

 

Mainstream pozyskał kolejnego zawodnika. Fakt, może ma już 40 lat, ale jego technika, flow to MAGIA. Jego debiut mainstreamowy wypadł zajebiście. Tecca odnajduje się na każdym bicie. Z łatwością zwalnia i przyspiesza. Jego flow jest bardzo różnorodne ( coś takiego ma jeszcze tylko Em i Jay-Z). Jeśli chodzi o teksty to również jest dobrze. Tematyka jest różnorodna, od klimatycznych opowieści po bangiery z Weezym. Producenci w sumie nie zawiedli ( produkcją zajęli się m.in. J.U.S.T.I.C.E. League i B.o.B. ) oprócz kilku nołnejmów. Featy też na plus, chociaż np. Snoop Dogg zawiódł.

Mimo, że na płycie mamy w sumie 31 kawałków ( 24 na płycie + 7 bonusowych), to nie nudzimy się ani przez chwilę. Płytę polecam każdemu!

 

Ocena:4.5/5

 

http://ology.com/sites/default/files/imagecache/post-image/eminem-royce-da-59-hell-the-sequel.jpg

 

Bad Meets Evil- Hell:The Sequel [EP]

 

Duet Eminem & Royce Da 5'9 był skazany na sukces. Jak wyszło?

Wyszło....średnio. Po świetnym raperze i geniuszu można więcej się spodziewać. Mocno kuleje warstwa muzyczna. Bity są średnie, żeby nie napisać słabe. Całość ratuje oczywiście nawijka Eminema i Royca. Najlepszy track to Fastlane ( FASTLANE > cała epka), natomiast najgorszy to Loud Noisses. Co więcej napisać o tym projekcie? Chyba tylko tyle, że jest do odsłuchania tylko na kilka razy.

 

Ocena: 3.5/5

 

Mixtejpy:

 

http://2.bp.blogspot.com/-xc5qG44jrNs/TeFFWblqsnI/AAAAAAAAA64/p_Mj5M4cpX0/s400/wpid-Young_Jeezy_The_Real_Is_Back-front-large.jpg

 

Young Jeezy-The Real is Back

 

Ocena:5/5

 

http://www.blazed1.com/wp-content/uploads/2011/06/DuFlocka-Rant-400x400.jpg

 

Waka Flocka Flame- DuFlocka Rant vol.1

 

Ocena:4/5

[wojtek95]

Shellerini PDG Gawrosz

Z tą płytą miałem spory problem i kilka razy się do niej zabierałem. Shellera zawsze uważałem, za słabszą część WSRH. Nie jarało mnie jego nawijka która jest właściwie o niczym. Na tej płycie Sheller też nawija w podobnych klimatach. Trzeba jednak przyznać, że jest to płytka ze świetnym klimatem i jeśli ktoś nie zwraca zbyt dużej na przekaz to ten album powinien mu się bardzo spodobać. Na płycie znajdziemy wielu gości między innymi Gurala, Słonia, Piha, RR Brygadę czy Kaczora. Z całej tej listy najlepiej moim zdaniem wypadają dwa kawałki z Guralem. Polecam sprawdzić klip do Wstań i Idź właśnie z Guralem, a później klip do No Love Eminema i Lil Wayna. Reszta gości też nie zawodzi i trzyma solidny poziom tej płyty.

Kończąć już legalny debiut Shellera wypadł przyzwoicie bez żadnych fajerwerków, ale z nadziejami, że kolejne albumy będą lepsze.

Ocena 7/10

[Eiro]

http://www.hhzone.pl/wp-content/uploads/2011/06/praWFDepowiedziafszy.jpg

 

Warszafski Deszcz-Prawde Powiedziafszy

 

Tede solówki ma coraz gorsze, Numerem nigdy się nie jarałem. Jednak między nimi jest chemia i płyty WFD były bardzo dobre. Prawde Powiedziafszy nie zawiodło i ma taki sam klimat jak poprzednie płyty ( no może poza ostatnim kawałkiem). Numera i Tedego w duecie mogę słuchać, słuchać, słuchać i słuchać. Jeśli chodzi bity to jest dobrze. Najbardziej podobają mi się bity, które robił Tede( TEDE>Sir Michu). Ogólnie płyta jest bardzo równa i żaden kawałek nie odstaje.

 

Ocena:4/5 Warszafski Deszcz ciągle pada

 

http://plixid.a.icdn.biz/imager/w_300/h_/237410867963aeaf0e6a546022f62956.jpg

 

AraabMUZIK-Electronic Dream

 

Beatmaker Dipsetów wydał album ( instrumental), który jest po prostu zajebisty. Każdym bitem się jaram niesamowicie. Małym minusem jest to, że kawałki zajeżdżają wixą . Osobiście mi to nie przeszkadza i czekam na jego bity do nowej płyty Dipsetów Najlepszy track to Underground Stream.

 

Ocena:4.5/5

 

Itz more than MUZIK.Itz AraabMUZIK!

[wojtek95]

Warszafski Deszcz-Prawdę Powiedziafszy

Trzeci album legendarnej grupy i jest to najsłabszy z tych trzech albumów. Nie jest to dobry album, jest to bardzo dobry album. To, że jest najsłabszą płytą tej formacji pokazuje jak wysoko była zawieszona poprzeczka. Nastukafszy i Powrócifszy to klasyki polskiego rapu i każdy fan tej muzyki powinien mieć chociaż jeden z nich na półce. Niemal na wszystkich kawałkach można się zawiesić i słuchać przez dłuższy czas. Wyjątkiem jest tu tylko tytułowy kawałek który jest "tylko" dobry. Poza ostatnim kawałkiem "Zrobiliśmy Coś Ważnego" w którym rapuje tylko Tede reszta jest utrzymana w luźnym klimacie. Co do ostatniego kawałka to zrobił on na mnie ogromne wrażenie. Tede pokazał różnice między kulturą hip hop w naszym kraju dawniej i tą dzisiejszą. Dobitnie to pokazują te wersy: "Kiedyś każdy gość w szerokich spodniach,

Nieważne co robił, skąd był - był od nas.

Dziś każdy gość w szerokich spodniach nie jest od nas.

Liczy się napis na bluzie, nie jej rozmiar"

Tede mógł sobie odpuścić jedynie tą przemowę o hejterach, którzy przebywają na portalu z kreską. Specjalnie tam zajrzałem no i jest nawet tam specjalny temat w którym admin tego portalu wypowiada się o Tede.

Podsumuwując najnowsza płyta Warszafskiego Deszczu trzyma bardzo dobry poziom Numer Raz i Tede są w bardzo dobrej formie. Mocny kandydat do płyty roku.

Ocena 9/10

[Vision]

Warszafski Deszcz - PraWFDę Powiedziafszy

Płyta dla mnie totalna miazga, może dlatego, że Tedego propsuję niemiłosiernie. Wszystkie kawałki trzymają równy, bardzo wysoki poziom, a takie tracki jak "Zrobiliśmy coś ważnego", "Nie bądź tak sobą", "Być kimś w życiu" wpiszą się na stałe w kulturę hip-hop. Ponadto świetne (IMO oczywiście) solo Numera Raz ("Dzień świstaka") + intro, po którym byłem pewien, że to będzie płyta roku. Niestety dalej było minimalnie gorzej, po dwóch pierwszych kawałkach jak już pisałem- niemal sikałem w spodnie ze szczęścia. Płyta jest genialna, ale czy można będzie ją nazwać arcydziełem, lub klasykiem? Nie byłbym tego pewien w 100%.

9/10

 

Bonson/Matek - Historia po pewnej historii

Dla mnie meeega płyta! Zresztą nie tylko dla mnie, praktycznie wszystkie portale o tejże tematyce rozpływają się z zachwytu. W chuj podoba mi się wers Bonsona

 

  Cytat

Matek mówi, że nowy projekt będzie klasykiem, ale chuja prawda Matek, każdy obsra to, jak zwykle, pojmij- nie ci ludzie, nie te wersy.

 

Polecam wszystkim. Kawał dobrego andergrandu.

9/10

 

Mimo wszystko ciągle katuję w foobarze Warszafski Deszcz, który od zawsze na propsie.

[RazorBMW]

Jeff Mills - The Power

 

http://s.dsimg.com/image/R-2809048-1302002233.jpeg

 

Okładka i Tracklista tutaj http://www.discogs.com/Jeff-Mills-The-Power/release/2809048

 

Jeff Mills powrócił w nowym roku z twórczością labelu AXIS, wydając początkowo bardzo dobrą "The Beatmaster EP" na dwunastocalowym winylku.

Teraz zaś powraca z album, który jest ostatnią częścią kosmicznej trylogii, zapoczątkowanej na albumach Sleeper Wakes z 2009 i The Occurrence z roku zeszłego.

 

Po raz kolejny dostajemy Detroit Techno w ambientowym, kosmicznym i bardzo minimalistycznym wydźwięku, dotyczące wg presspacków alienacji w kosmosie. Czuć ten klimat... tyle że nie warto słuchać trzech albumów w jednym dniu. Lepiej posłuchać i zrobić sobie przerwę, bo dla kogoś, kto po raz pierwszy styka się z twórczością Millsa będzie to materiał za trudny w odbiorze lub przymulający ze względu na swój minimalizm dźwiękowy - tak, oto całe eksperymentalne techno od Millsa.

 

Sam zaś, jako miłośnik twórczości "The Wizard'a" jestem zadowolony z końca sagi. Gdzie trzeba, jest obco mimo plumkającego bitu z TR-909.

Całość trzyma klimat, to jest najważniejsze! W kategorii techno, ten album jest jednym z kandydatów do albumu roku w tejże kategorii. Jednak chciałbym, by Jeff zrobił kiedyś materiał do klubów, jak na słynnej Kat Moda EP, a nie robienie znowu przestrzennych pejzaży, które są, bądź co bądź, bardzo dobre...

 

The Power dostaje mocne 8/10

 

Jeśli jesteś miłośnikiem Millsa - sięgaj śmiało po tą pozycję. Jeśli zaś chcesz zapoznać się z twórczością tego płodnego artysty, polecałbym jednak sztandarowe albumy - Waveform Transmission vol. 1 i vol.3, następnie Purpose Maker Compilation i kamień milowy w jego ambientowej twórczości - soundtrack do filmu Metropolis z 1927 roku. Wtedy zaczęło się eksperymentowanie w jego twórczości... zaś jeśli lubisz wręcz chilloutowe techno - sięgaj bezsprzecznie po At First Sight z 2002 roku.

Z ciekawostek mogę polecić Blue Potential - czyli jak przerobić kawałki Millsa na orkiestrę. Wyszło w porządku, nie oszałamiająco, ale nawet da się przy tym tańczyć, a tła spokojne też są. ;]

[Ganzes]

http://img231.imageshack.us/img231/8568/bandidrockin20b.jpg

 

Płytka dosyć stara ale jara nagrana w składzie Para Wino, Tytus i Peter (vader).Na płytce same covery zagrane w całkiem nowy sposób na zachętę teledysk

 

 

http://www.youtube.com/watch?v=M211S80DidQ

[Kubiko]

  Vision napisał(a):

Bonson/Matek - Historia po pewnej historii

Dla mnie meeega płyta! Zresztą nie tylko dla mnie, praktycznie wszystkie portale o tejże tematyce rozpływają się z zachwytu. W chuj podoba mi się wers Bonsona

  Cytat

Matek mówi, że nowy projekt będzie klasykiem, ale chuja prawda Matek, każdy obsra to, jak zwykle, pojmij- nie ci ludzie, nie te wersy.

Polecam wszystkim. Kawał dobrego andergrandu.

9/10

 

Podbijam, bardzo dobry krążek. Nie będę się tutaj bawił w wymienianie ulubionych utworów, bo musiałbym wymienić większość płyty. Najmniej podobają mi się kawałki "Osiedla wciąż w nas wierzą" (może ze względu na feat. PMM, niezbyt ich lubię) i "To nie ja z Racą, i to też raczej ze względu na Racę. Bonson dał zajebiste wersy, ma dobre flow. Tak jak pisałem wcześniej, nie pasują mi na featach PMM i Raca, ale to i tak nie zmienia oceny płyty. Matek też dał bardzo fajne bity. Ogólnie Bonson pokazał, że jest jednym z lepszych graczy w podziemiu, a ta płyta jest w mojej topce, jeżeli chodzi o 2011 rok. 9/10

[TakerFanKrk]

http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR1_yX3XK3WlwoYTez7SA4FycX8Txte2T4tPX6WjoNQ8fN5KWK_ig

 

Beyonce- 4 (2011)

 

Nie będę ukrywał- Beyonce to jedna z tych artystek za którymi szaleję (i muzycznie i sercowo) więc na jej nowy album czekałem z zapartym tchem (miałem to szczęście że wpadła mi w ręce wersja Deluxe z trzema dodatkowymi utworami)

 

Ogólnie album słucha się nieźle, szczególnie mocnym punktem jest kompozycja otwierająca album- ballada "1+1" (jak dla mnie murowany kandydat na hit), jestem lekko zdziwiony czemu panna Knowles (Jay-Z ty szczęściarzu!! ) nie wydała tego utworu na singlu... Dalej mamy średniaki: "I Care", "I Miss You" i drugi hicior "Best Thing I Never Had" (polecam zobaczyć teledysk- gorąca Beyonce w bieliźnie )...

Duet z gościem z Outkasta (piosenka "Party") niezbyt przypadł mi do gustu, Beyonce mogła zaśpiewać go sama i byłoby o wiele lepiej...

 

Czy ten album ma minusy? Owszem ma: choćby wspomnę tylko słowem o kończącej album beznadziejnej kompozycji "Run The World (Girls)"- pomyśleć tylko że coś tak dennego mogło wyjść spod ręki pięknej Beyonce... Zgroza!! Zdecydowanie najsłabszy punkt tej płyty...

 

Muszę także trochę ponarzekać ze względu na zawartość wersji Deluxe... Mianowicie podczas sesji nagraniowych do "4" Knowles nagrała aż 72 utwory z których zamieszczono na albumie zaledwie 15 (dodatkowo w "nagrodę" dodano 3 miksy utworu Run The World- czyli jak już mówiłem wrzoda tego CD), dlaczego? Przecież można było na drugiej płycie zamieścić drugie 15 skoro była to tak owocna sesja nagraniowa i wydać dwupłytowy album z samymi premierowymi utworami zamiast dawać miksy najsłabszej piosenki na płycie (no chyba że Beyonce tyle nagrała materiału by nie wchodzić przez długi czas do studia tylko wydać wszystko w przeciągu 4-5 lat, takie podejście to ja rozumiem )

 

Ogólnie mówiąc "4" to wciąż dobre R&B i pop idealne do grania na imprezach i w domowym zaciszu. Oceniam album na 6/10 (byłoby wyżej gdyby usunięto RTW(Girls) oraz jego beznadziejne i nikomu nie potrzebne mixy a dodano w zamian za to kilkanaście premierowych utworów)[/i]

[Mad-Man]

http://i.datapremiery.pl/3/000/02/724/adelitas-way-home-school-valedictorian-cover-okladka.jpg

 

Adelitas Way - Home School Valedictorian

 

Dopiero znalazłem informację, że zespół od piosenki tygodniówki Superstars, wydał drugą płytę. Nie lubię zbytnio rocka, ale w wykonaniu Adelitas Way jest całkiem znośny. Płyta jest chyba lepsza niż pierwsza i być może będzie w piątce w tym roku (oczywiście nie w PL). Żadna piosenka się nie wybija jakoś szczególnie. Przyjemnie się słucha. Jest to jeden z niewielu zespołów rockowych, które obecnie trzymają poziom. Szczególnie polecam tym, którym spodobała się ich pierwsza płyta.

 

7/10

[Eiro]

Lato wygląda w Rap Świecie zajebiście. W te wakacje płyty wydają, bądź wydali : Game, Royce da 5'9", Lil' Wayne,Young Jeezy, Kanye West & Jay-Z.

 

Dużo płyt już wyszło, więc opiszę (krótko ) co warto przesłuchać, a co nie :

 

 

 

http://2.bp.blogspot.com/-vCQAb8z27_A/TiDYwAnjA9I/AAAAAAAAMVo/vmi4kwuozpk/s400/dj-khaled-we-the-best-forever-album-cover-495x492.png

 

DJ Khaled- We The Best Forever

 

Ta płyta to właściwie zbiór mainstreamowych raperów oraz producentów. Rola Khaleda ogranicza się do krzyków " We The Best" oraz do wyprodukowania jednego remixu (Welcome To My Hood). Jednak tym razem Khaled z głową dobrał raperów , producentów i wyszedł naprawde bardzo dobry materiał. "We the best forever" ,mimo obecności wykonawców z różnych zakątków USA, ma charakter południowy. Na płycie każdy znajdzie coś dla siebie, od Legendary (naszpikowane gwiazdami RnB), aż po ukłon w stronę trapu (Im Thuggin, Money).

Dużym atutem płyty jest to, że wykonawcy w większości są we formie. Niechlubny wyjątek to Birdman. We the best forever jest najmocniejszą pozycją w dyskografi Khaleda, zeszłoroczne Victory wciąga nosem.

 

Ocena:4.5/5

 

 

http://1.bp.blogspot.com/-nUh3vhBp5T8/TjenqfeWqqI/AAAAAAAAMYA/ss6Ck1ceFdU/s400/folder.jpg

 

Royce Da 5'9"-Success Is Certain

 

Po słabej poprzedniej solówce i średniej EPce ( z Eminemem) byłem ciekawy jak wypadnie nowy album Royce'a. Muszę przyznać, że wypadł bardzo dobrze. Przede wszystkim płyta nie jest za długa ( tak jak Street Hop) i ma tylko 11 kawałków. Royce na płycie prezentuje naprawdę dobrą formę. Tym razem dobrał bardzo fajne bity i porzucił image gangstara, który był obecny na Street hop. Krótko mówiąc: album zaczyna się mocarnie (Legendary to mój faworyt) i tak samo się kończy. Między tymi trackami są bardzo solidne kawałki, więc ocena jak najbardziej pozytywna.

 

Ocena: 4/5

 

 

http://1.bp.blogspot.com/-rdydzpJD_c8/TkTcF5ErWuI/AAAAAAAAGg4/ybjkxRgx4Ac/s400/jayzkanyewestwatchtheth.jpg

 

Throne (Jay-Z & Kanye West)- Watch The Throne

 

Watch the Throne to projekt dwóch największych ludzi w rapgrze. Jay-Z i Kanye West są jak król Midas- wszystko czego się dotkną zmienią w złoto. Czy tak samo jest z ich wspólnym albumem?

Już na wstępie rozwieje wątpliwości i powiem, że tak. Każdy robi to co potrafi najlepiej. Hova daje zajebiste zwrotki, a Ye dał wspaniałe bity. Torchę się obawiałem, jak Yeezy wypadnie przy Jayu, ale nie było tak źle, czasami nawet dorównywał staremu mistrzowi.

Od strony muzycznej jest naprawdę świetnie. Co ciekawe, Westowi udało się sprawić, że zaproszeni producenci ( The Neptunes, Swizz Beats, No ID, i Southside & Lex Luger [producenci powiązani z TRAPEM!]) zrobili bity w jego stylu.

Tekstowo to nic odkrywczego, kawałki są w większości o wybujałym ego Westa i bogactwie Jaya-Z.

Goście również dobrze się spisali, Frank Ocean,Beyonce i Mr. Hudson dali bardzo fajne refreny.

Cóż mogę więcej powiedzieć? Chyba tylko tyle, że jest to póki co najmocniejsza pozycja w tym roku oraz pierwszy five star

 

Ocena:5/5

 

Jutro zeedytuję i wrzucę notkę o nowym albumie Game'a, który już jest dostępny

[Pinio]

DJ Khaled - We The Best Forever

 

To jest coś dla mnie. Kilku ulubieńców na jednym bicie. Bardzo dobry krążek i zgadzam się z Roteiro, że Victory zostało połknięte. Zasłużone 5/5 za ten krążek. Oby więcej takich produkcji!

 

Kanye West & Jay Z - Watch The Throne

 

Album sprzedaje się świetnie i chyba nie ma się co dziwić. Dwóch genialnych, znanych i cenionych w świecie raperów. Współpraca zaowocowała garścią dobrych kawałków na tej płycie i także 5/5 jest idealną oceną. Bardzo przyjemnie słucha się ich dzieła.

 

Game - The R.E.D. Album

 

3 lata czekania i... nie zawiodłem się! Jest wszystko czego potrzebuję by być zadowolonym od lajtowych kawałków po te z pieprznięciem. Dobra robota Gracza. Mój ulubiony raper zadowolił mnie swoich albumem i już drugi raz dzisiaj album na głośnikach. Oczywiście 5/5

 

Ace Hood - Blood Sweat & Tears

 

Tutaj już nie jest aż tak. Myślałem, że Ajjjjjjjsss Huuuuuud spisze się lepiej. W pamięci jednak pozostają takie kawałki jak Body 2 Body, Letter To My Ex oraz Hustle Hard Remix. Ogólnie mogło być lepiej ale tragicznie nie jest. 4/5

[Staz]

Kreator - Terror Prevails (Live at Rock Hard Fest)

powiem szczerze - Kreator odżył. Po śmiesznie słabych Hordach Chaosu, ten lajwik pokazał mi że Millie jeszce umie fajnie grać (+ ich koncert na WOA też mi o tym przypomniał). tak więc teraz znowu zapawałem miłością do Kreatora.

Dobra, przejdę do konkretów (konkluzja na poczatku, huh?). Lajwik pełen dobrych numerów (poza Hordami oczywiście) w dobrym wykonaniu (ja cały czas chcę ponownego nagrania Pleasure to Kill, bo strasznie się już postarzalo) które naprawdę emanują pure thrashem. Dobór setki bardzo dobry, bo przeciez jest Pestilence, jest Phobia, nawet Endless Pain jest (nawet - grają to na każdym koncercie).

Podsumowując tą beznadziejną recenzję, to ma moc. 5/6. Minusik jedyny to hordy chaosu.