Jakie płyty polecacie?

[Przemek_1991]

Same riffy są zabójcze, a intro od "Head Crusher" miażdży te wszystkie Dragonforce'y i inne pseudo zespoły

 

Ja bym nie porównywał Megadeth'u do Dragonforce'a , gdyż te zespoły grają zupełnie inny rodzaj metalu

 

Ja mogę polecić płytę Gamma Ray " Lands of the Free 2 " . Zespół ten gra Power metal , a założony został przez byłego gitarzystę Helloween'u . Zajebiście spodobał mi się wokal , same utwory też są bardo zróżnicowane .

[Staz]

Ja mogę polecić płytę Gamma Ray " Lands of the Free 2 " . Zespół ten gra Power metal , a założony został przez byłego gitarzystę Helloween'u . Zajebiście spodobał mi się wokal , same utwory też są bardo zróżnicowane .

Oł, nie zgodzę się. Land of the Free 2 jest najsłabszą(lub na równi z Insanity and Genius) płytą w dorobku Gamma Ray. Niektóre piosenki bardziej przypominają disko polo niż power metal z jakiego słynie Gamma Ray. O wiele lepszy jest "Land of the Free", z 95 roku bodajże, uwazany za najlepszy album w historii zespołu.

Jako fan tego zespołu mogę polecić wszystkim zainteresowanym ich płytę pt

"Powerplant". Od początku do końca - pure power metal. Hansen i jego paczka nagrali prawdziwy majstersztyk (jak większość ichniej twórczości), na którym pełno jest zajebistych piosenek. Wymienić warto "Send Me a Sign" ze świetnym, klimatycznym intrem, "Armageddon" z zajebistymi solówami i tysiącem swietnych przejść, oraz moją ulubioną piosenkę, mianowicie "Heavy Metal Universe". Polecam każdemu, niekoniecznie fanom heavy metalu. Ta płyta ukazuje potęgę power/heavy metalu.

[Przemek_1991]

Oł, nie zgodzę się. Land of the Free 2 jest najsłabszą(lub na równi z Insanity and Genius) płytą w dorobku Gamma Ray. Niektóre piosenki bardziej przypominają disko polo niż power metal z jakiego słynie Gamma Ray. O wiele lepszy jest "Land of the Free", z 95 roku bodajże, uwazany za najlepszy album w historii zespołu.

 

Hmm kwestia gustu , być może wyraziłem się zbyt pochopnie , gdyż bardzo słabo znam stare płyty Gamma Ray . A co byś powiedział o No world Order ? Przypadkowo od tej właśnie płyty zainteresowałem się tym zespołem .

 

Z zespołów power-metalowych spodobały mi się jeszcze Primal Fear ( szczególnie ich pierwsza płyta "Nuclear Fire" jest znakomita ) i Iron Fire .

[Streetovs]

No word order dla mnie najlepsza plyta Gamma Ray. Do land of the free 2, na poczatku mi nie zabardzo podeszla, az po jakims czasie nie zdejmowalem jej ze sluchawek przy bieganiu np, daje fajnego kopa pozytywnego.

Z power metalu to Accept pozniejszy, he uwielbialem ta kepele szkoda ze sie rozleciala, takze swietny jest Halloween czy Grave Digger ktory juz bardziej podchodzi pod speed, Iron savior zreszta też.

A ogolnie szeroko rozumianym heavy metalu to dla mnie rzadza Running wild, Judas Priest ich ostatni album Nostradamus wyjebisty powrot do korzeni najczystrzego heavy, mistrz.

Powymienialbym jeszcze pare swietnych kapel z tego gatunku i albumow, jak znajde czas to moze kiedy indziej

[Przemek_1991]

Do land of the free 2, na poczatku mi nie zabardzo podeszla, az po jakims czasie nie zdejmowalem jej ze sluchawek przy bieganiu np, daje fajnego kopa pozytywnego.

 

Mi szczególnie kawałki " Empress " , " Into the storm " i " Real World " przypadły do gustu z tej płyty .

 

Judas Priest ich ostatni album Nostradamus wyjebisty powrot do korzeni najczystrzego heavy, mistrz.

 

I tak nic nie przebije genialnego pod każdym wzgędem " Painkiller'a " z 1990 roku

[Staz]

Hmm kwestia gustu , być może wyraziłem się zbyt pochopnie , gdyż bardzo słabo znam stare płyty Gamma Ray . A co byś powiedział o No world Order ? Przypadkowo od tej właśnie płyty zainteresowałem się tym zespołem .

Zachęcam do zapoznania się ze starszymi płytami Gamma Ray, szczególnie wymieniony już "Land of the Free" czy "Heading for Tommorow" są świetnymi płytami.

A co do "No World Order", cóż, jest to kolejny majstersztyk od Hansena i spółki. Kawałki takie jak "New World Order", "Followe Me", "Heaven or Hell" czy mój ulubiony "Deathrone Tyranny" są świetne, i są obecne na każdej mojej plejliście.

Wokalista Primal Fearu, Ralf Scheppers, śpiewał w Gamma Ray, na pierwszych 3 płytach ("Heading for Tommorow", "Sight no More" oraz " Insanity and Genius"), i szło mu to całkiem dobrze, jednak z całym szacunkiem do Ralfa, daleko mu do Hansena.

Kontynuując temat Primal Fearu, to żadna ich płyta nie przypadła mi do gustu w 100%. Najlepszy wydaje mi się "Devil's Ground", ale nie jest to album który uważam za arcydzieło.

Ich ostatnia płyta, "16.6" jest cieniutka, zupełnie się nie popisali. Mam nadzieję że wrócą jeszcze do formy.

 

Z power metalu to Accept pozniejszy, he uwielbialem ta kepele szkoda ze sie rozleciala, takze swietny jest Halloween czy Grave Digger ktory juz bardziej podchodzi pod speed, Iron savior zreszta też.

 

Osobiście Accept lubię, ale nie uważam ich za szczególnie zajebisty band. Natomiast Helloween to mistrzostwo wszechświata, u mnie na równi z Gamma Ray i Grave Diggerem stoją. Szczególnie starsze, najlepsze płyty to "Keeper of The Seven Keys pt I" i "Keeper of the Seven Keys pt II", na obu wokalistą jest Michael Kiske - świetna sprawa. Potem, po odejsciu Hansena, gdy Kiske wziął się za kierowanie Helloween, to była żenada. Dwie najgorsze płyty zespołu - "Pink Bubbles go Ape" oraz "Chameleon" powstały właśnie wtedy. Szit, kit i obraza dla Helloween.

Obecny wokalista, Andi Deris śpiewa przeciętnie. Nie jest rewelacyjny, ale nie jest też ssący. Z dorobku zespołu z Derisem na wokalu warto wymienić "The Dark Ride", album od którego w sumie zacząłem słuchać metalu.

 

Natomiast jeżeli chodzi o Grave Diggera, to należy wymienić 3 albumy. Po pierwsze, "Tunes of War". Świetne, klimatyczne granie, płyta nie ma ani jednego fillera, 100% killerów, do tego chyba najbardziej znany kawałek grupy - "Rebellion".

Po drugie, "The Reaper". Świetny album, heavy metal w 100%. Bothendal jest świetnym wokalistą, a tytułowy "The Reaper" jedynie to potwierdza.

No i po trzecie, mój ulubiony album zespołu (i zapewne jeden z ulubionych generalnie), mianowicie - "Excalibur". Gdy pierwszy raz sobie posłuchałem tego albumu, przez parę godzin nie wierzyłem, że da się robić tak zajebistą muzykę. Płyta jest pełna perełek. W każdej piosence Bothendal wraz z Lullisem i resztą kolegów udowadniali, że są najlepsi w tym co robią. Kawałki takie jak "The Roundtable" czy tytułowy "Excalibur" są po prostu boskie. Przy słuchaniu solówki z "Excalibura" mam łezkę w oku, zawsze.

[Streetovs]

Helloween dla mnie Walls of Jericho, Keeper of the seven keys i to cala trylogia, jakos mi 3podeszla, rabbit dont come cos tam z tych nowych.

Grave Digger to Excalibur zgadzam sie to wyjebisty album, najlepszy tego zespolu, ostatnie mi nie podchodza tylko.

Judas Priest- Painkiller to klasyk!!!! poprostu. ale wiekszosc plyta maja swietnych, a ostatnia jak juz pisalem mistrzostwo.

Do heavy szeroko wrzucilbym z moich ulubionych kapel power metalowa Icead Earth.

Takie albumy jak The Dark Saga, Horror Show, Glorious Burden esencja.

2ostatnie albumy tez mi sie bardzo podobaly, koncertowo zespol zreszta tak samo Judas Priest mistrzostwo.

Co do Running wild-Gates to Purgatory, Port royal, black hand inn to moje ulubione albumy.

[Staz]

Judas Priest- Painkiller to klasyk!!!! poprostu. ale wiekszosc plyta maja swietnych, a ostatnia jak juz pisalem mistrzostwo.

Jeżeli chodzi o Judas Priest, to moim faworytem jest "British Steel". Płyta bardzo spoko, są swietne piosenki ("You don't have to be old to be wise", "Grinder") no i moja ulubiona piosenka Priestów ogólnie, czyli "Breaking the Law".

Ogólnie to Priestów średnio lubię, niemniej jednak są zespołem, który trzeba znać.

 

Z cięższych brzmień, tak przy okazji nadchodzącego koncertu w Wawie (na który się wybieram ofc ) chciałbym polecić nie tylko pojedyńczą płytę, ale i całą dyskografię zespołu Tankard. Twórcy alcocholic metalu są w formie od początku zespołu - lat już bardzo dużo. Moim zdaniem ich najlepszą płytą jest "Chemical Invasion". Natomiast ostatnie ich wydanie, "Thirst" jest bardzo user-friendly, dlatego od niego polecam zacząć słuchanie Tankardu.

[-Raven-]

Jeżeli chodzi o najlepszą płytę Helloween, to na początku jest wyjebane w kosmos "Walls of Jericho" a później długo, długo nic. Ta płyta to nakwyższa maestria muzyków z Helloween i nawet dzisiaj to wydanie nic a nic się nie zestarzało (nadal uwielbiam je sobie przypominac).

 

Z nowości mogę polecić najnowsze wydanie Katatonii ("Night Is The New Day"). Płyta nagrana jest może w trochę spokojniejszym i mniej dołującym stylu niż poprzedniczka, ale wielbiciele Katatonii zdecydowanie na jej klimat narzekać nie będą. Z pewnością warta jest zapoznania.

 

Zgadzam się ze Street'em co do najnowszych płyt Graveworm'a ("Diabolical Figures ") i Destroyer 666 ("Defiance"). Włosi momentami przypominają stare płyty Cradle of Filth (kiedy jeszcze nie odwalali popeliny) a Destroyer 666 zapodał na prawdę świetny mariaż szybkości z klimatem. Jedna i druga płyta to kawał dobej muzy, która powinna zadowolić fanów metalu.

[Nikuś]

Ja bym nie porównywał Megadeth'u do Dragonforce'a , gdyż te zespoły grają zupełnie inny rodzaj metalu

 

Nie porównałem samych zespołów, tylko intra od ich piosenek. Wiesz zapewne, że Dragonforce jest sławne ze względu na intro od "Through the Fire and Flames", które "podobno" jest jednym z lepszych w muzyce metalowej. Ja osobiście Dragonforce nie lubię i uważam, że intro od piosenki Megadeth jest ciekawsze

[damiandziki]

O widzę, że trwa tutaj ciekawa dyskusja na temat mojego ulubionego odłamu metalu, to i ja chętnie się wypowiem . Było o Helloween i Gamma Ray to ja może polecę szwedzki zespół - Hammerfall, który swoją twórczością bardzo przypomina właśnie wczesne Helloween. Moim zdaniem ich najlepsze płyty to "Crimson Thunder", "Legacy Of Kings" i "Threshold". Na tych płytach każdy fan power metalu znajdzie coś dla siebie, obojętnie czy lubi mocne i kipiące energią piosenki z wyrazistym, czystym i wysokim wokalem czy też pełne uczuć i wrażliwości ballady. Pozostałe ich krążki stoją na bardzo wysokim poziomie, zawsze znajdzie się coś co komuś wpadnie w ucho, jednak brakuje im tej wybitności, tego czegoś co czyni je niezwykłymi. Jedynym wyjątkiem od tej reguły jest najnowsza płyta tej formacji, którą osobiście słuchałem wiele razy i ani razu nie potrafiła mnie zaskoczyć, dla mnie ta pozycja jest po prostu słaba.

 

Drugim zespołem, który chciałbym wam polecić jest Thunderstone. Ich najlepsza płyta moim zdaniem to: "The Burning", na której można znaleść szybkie kawałki, przy których dostaje się dużych zastrzyków energii jak np. "Break The Emotion", "Drawn To The Flame" czy "Side By Side", czy ukochane już przezemnie ballady - "Sea of Sorrow" oraz cover Manowar - "Heart of Steel". Na szczególną uwagę na tej płycie zasługują jednak otwierający krążek "Until We Touch The Burning Sun", w którym świetnie przeplatują się łagodne i mocne motywy - kawałek jest świetny, z mądrze napisanym tekstem, wpada w ucho. Drugim kawałkiem jest cover - "Welcome Home (Sanitarium)", utworu, którego chyba nie trzeba przedstawiać

[Przemek_1991]

Nie porównałem samych zespołów, tylko intra od ich piosenek

 

A to w takim razie zwracam honor Źle to zinterpretowałem .

 

Co do Hammerfall - Szwedzi niestety dobre/ bardzo dobre albumy przeplatają słabymi . Mi najbardziej przypadła mi do gustu płyta zatytułowana " Legacy of Kings " , ale już " No Sacrifice , no victory " delikatnie mówiąc jest bardzo przeciętna . Brak jakiegoś polotu , bez energii wydawało mi się , że panowie odbębniali niemiłą robotę , jedynie dwa - trzy kawałki można nazwać udanymi - zajebisty " Legion " ," Any means necessary" i "one of a kind " . Trochę to za mało , by można było to nazwać dobrą płytą .

 

Z Power metalu polecam jeszcze Sinergy ( a zwłaszcza stare płyty min. Beware the heavens ) , ze względu na Alexi Laiho , który jest wspaniałym gitarzystą .

[RVD]

Również ostatnio miałem okazję przesłuchać nową płytkę Katatonii i muszę powiedzieć, że to kolejny naprawdę dobry album w wykonaniu szwedów. Niezwykle klimatyczny a kawałki takie jak "Idle Blood", otwierający płytę "Forsaker" czy chociażby "Nephilim" po prostu miażdżą! "Night Is The New Day" to jedna z tych płytek, którą ostatnio katuje na okrągło.

 

 

W łapska wpadły mi także inne albumy:

 

http://3.bp.blogspot.com/_mpOnd-WSiN0/SotsE5yqR0I/AAAAAAAAABM/QBd-IiOiygA/s320/creed-full-circle.jpg

Creed "Full Circle" - z amerykańcami jest tak, że od dłuższego czasu grają praktycznie to samo i niczym nowym nie zaskakują, jednak ich płyty słucha się z prawdziwą przyjemnością. Może ich nowy krążek nie jest czymś z górnej półki hard rocka, jednak jest wprost idealny do słuchania w tramwaju/samochodzie. Bardzo melodyjny.

 

http://www.melodicrock.com/geff-landofthefree.jpg

GEFF "Land Of The Free" - całkiem udany hard rockowy szwedzki debiut. Album całkiem miło przelatuje począwszy od zachęcającego do dalszego słuchania, kawałka "Xtacy" utrzymanego w dość szybkiej konwencji poprzez "Mr. Cain" (zdecydowanie najmocniejszy punkt tej płyty), momentami do złudzenia przypominającego nieco twórczości Guns & Roses (i bynajmniej, nie jestem w tej opinii odosobniony) a skończywszy na całkiem dobrym "Innervations". Dla osób lubiących szukać czegoś nowego w rocku, materiał jak najbardziej wart zapoznania się.

 

http://image.blog.livedoor.jp/needled_2407/imgs/4/0/406f8c42.jpg http://img379.imageshack.us/img379/151/ac22f5b89879734a6640c5ahh7.jpg

Dark the Suns "All Ends in Silence" oraz "The Dead End" - drugi studyjny album w dość krótkiej historii tej fińskiej grupy grającej melodyjny death metal czy jak kto woli, gotycki metal a także poprzedzający ją singiel (The Dead End). Wpadły mi całkiem przypadkiem i....nie mogłem się przez dłuższy okres czasu oderwać od słuchania! Świetne połączenie cięższego grania z klimatycznym pianinem. Całość bardzo klimatyczna, melodyjna. Na uwagę zasługują takie kawałki jak "All Ends in Silence" (mega klimatyczny, mnie rozpieprzył już za pierwszym podejściem!), "The Dead End", "Rimed with Frost" (mający w sobie duże pokłady "mocy") czy "The Rain" (najszybszy utwór z całej płyty). Na singlu z kolei znalazło się kilka utworów, które nie pojawiły się na pełnej płycie - "Take this Pain" (kolejny szybki utwór) oraz dwa covery "Episode 666" (In Flames) i "When Love and Death Embrace" (HIM). Pierwszy cover specjalnie mi nie podszedł, za to drugi jest wart uwagi. Generalnie muszę przyznać, że po średnim "In Darkness Comes Beauty", w końcu Dark the Suns zaprezentowało coś naprawdę dobrego i równego. Moim zdaniem, "All Ends in Silence" to jeden z lepszych krążków tego roku.

 

http://onlygoodmusic.blox.pl/resource/darz_cd.jpg

Darzamat "Solfernus' Path" - trzeci album wszystkim dobrze znanej katowickiej grupy grającej symfoniczny black metal. Pierwsze co odstrasza, to cena płyty (60zł!) i bynajmniej pieniądze nie zwrócą się po jej odsłuchaniu(wiadomo, zawsze jest także druga opcja nabycia płyty . W mojej ocenie, album gorszy od "Transkarpatii". Nie ma tutaj jakiegoś wyróżniającego się kawałka, który śmiało mógłby promować tą płytę. Nera o dziwo jakaś nijaka w porównaniu do wcześniejszych dokonań Darzamat, powiedziałbym, że strasznie nierówna i osobiście w kilku wypadkach mógłbym doczepić się do jej wokalu. Minus także za to, że chwilami odnosiłem wrażenie, że album zmierza w nieco inną stronę, momentami odcinając się od blacku. Czy jestem zawiedziony? Jak najbardziej, tym bardziej, że po 4-ech latach od wydania "Transkarpatii" liczyłem na bardziej udany materiał.

 

http://2.bp.blogspot.com/_mHnT_XU-ltI/Ssif-Y721bI/AAAAAAAABT4/nnnQkVtnimI/s320/karlahan.jpg

Karlahan "A Portrait of Life" - po demówce "Twigliht" z 2007 roku pora na oficjalny debiut Karlahana na rynku wydawniczym w postaci dość krótkiej ale zaskakującej płytki "A Portrait of Life". Zaledwie 6 kawałków (w zasadzie to 5, nie licząc wstępu) wraz z "Twigliht" który został przetransportowany z dema i mogę z całym sumieniem powiedzieć, że to co zrobili hiszpanie w tych kilku kawałkach jest zaiście świetne! Ten album to dla mnie jedno z największych zaskoczeń tego roku. Album szybki, melodyjny, potrafiący wywołać emocje u odbiorców jak na symfoniczny metal przystało. Na płycie mamy "The Harvest" który jest takim jakby połączeniem symfonicznego metalu z folk metalem, co moim zdaniem wyszło kapitalnie (zwłaszcza z wokalami Gonzaleza oraz Rejona). "Twilight" to kawałek potraktowany na największym "luzie" - melodyjny, podczas którego słuchania odnosi się wrażenie, że w porównaniu do reszty płyty nie jest tak poważny. Zamykający album "Reverie" zaskakuje pianinem i idealnym wkomponowaniem się w dźwięki gitar (mieszanka wybuchowa!). Jeśli Karlahan będzie wypuszczał taki materiał, to mi pozostaje już nic innego jak zacierać ręce na kolejną płytę Zdecydowanie polecam!

 

http://www.enemydivision.bydzia.com/obrazki/stl09.jpg

Enemy Division "Sentenced To Lie" - pierwsza a w zasadzie druga (po demówce z 2006 roku) płyta bydgoskiego Enemy Division. Całkiem udany materiał. Początek nie specjalnie mi podszedł (całkiem średnie "To Nowhere" czy też "Destroy Your Hydrant"), jednak później było już o wiele, wiele lepiej ("Complex Of God" samą melodią przypominające mi czasy System of A Down; jedyny kawałek wykonywany w całości po Polsku - "Butelka wina i perspektywy liczone na palcach" czy też moim zdaniem najlepsze na tej płycie "Darkside Of The Sun"). Największy plus jednak tej płyty jest taki, że została ona wydana całkowicie za free a link do niej daje poniżej. Sami ocencie

Album dostępny zupełnie za free tutaj: http://www.enemydivision.bydzia.com/download/Enemy%20Division%20-%20Sentenced%20To%20Lie%20(2009).zip

 

http://www.metalkingdom.net/album/img/d15/23614.jpg

Eternal Tears Of Sorrow "Children Of The Dark Waters" - nowy album finów nie jest albumem złym ani specjalnie dobrym. Powiedziałbym, że jest po prostu średnim. Na 15-lecie istnienia, wydali oni "Children Of The Dark Waters", które niczym specjalnym się nie wyróżnia. W porównaniu bowiem do wcześniejszych dokonań ETOS'u ma się wrażenie, że płytka jest po prostu wtórna. Gorsza od "Before the Bleeding Sun"? Nieznacznie, aczkolwiek tamten album bardziej mi podszedł. Nie mówię wcale, że jest źle, bo "Tears Of Autumn Rain" czy "Nocturne Thule" pokazują, że w zespole jest jeszcze potencjał. Jednakże reszta materiału jest po prostu średnia i niczym świeżym, nowym mnie nie zaskoczyła.

 

http://ec2.images-amazon.com/images/I/515z9wynkEL._SL500_AA240_.jpg

Infected Malignity "The Malignity Born From Despair" - postanowiłem z ciekawości przesłuchać co tam ciekawego mają do powiedzenia japończycy. Album utrzymany ściśle w konwencji brutal death metalu, ma już 3 lata na karku (był zarazem debiutem tej grupy). Po pierwszym razie, metariał tutaj zebrany nie trafił do mnie, jednak po kilku kolejnych całkiem mi podszedł. Japończycy jasno wytyczyli sobie cele swojej twórczości i są one tutaj słyszalne. W zamierzeniach album miał być brutalny, dziki i pomimo kilku zwolnień ("Inveracity"), całość jest naprawdę ostra. Osobiście nie jestem jakimś wielkim fanem brutal death metalu, jednak o dziwo "The Malignity Born From Despair" całkiem przypadło mi do gustu. Nie wiem, może dlatego, że całkiem mało słuchałem wcześniej akurat z brutalu?

 

http://1.bp.blogspot.com/_KyTuyEyHZFw/Si5ttwdtGBI/AAAAAAAAAWM/I5YYRSy6MaY/s320/cover.jpg

Nightrage "Wearing a Martyr's Crown" - powrót Szwedów i to w naprawdę wielkim stylu! Świetny płytka, która chyba przeszła oczekiwania wszystkich (tym bardziej, że wcześniejsza twórczość Nightrage nie wyróżniała się specjalnie). Tutaj zafundowali nam, kawał dobrego, melodyjnego death'u, który już od pierwszego kawałka ("Shed the Blood"), do samego końca słucha się po prostu świetnie. Jest melodia, jest dzikość. Są też elementy podchodzące mi niestety bardziej pod metalcore. "Wearing a Martyr's Crown" to jeden z najlepszych, o ile nie najlepszy album nagrany w klimatach melodyjnego death metalu w tym roku!

 

http://www.lionmusic.com/cd/infinityoverture_file/kingdomofutopia300.jpg

Infinity Overture "Kingdom Of Utopia" - nowa płyta Infinity Overture niczym nowym mnie nie zaskoczyła. Słabsza od "Elegy" z momentami wręcz wkurzającym wokalem Lene. Mniej więcej w tym samym czasie wyszedł także nowy album Sonaty Arctica "The Days of Grays", bardzo zbliżony stylistycznie i w mojej ocenie bije o głowę "Kingdon of Utopie". Może to tylko moja opinia i jestem w niej odobniony ale zdecydowanie materiał który wypiścili duńczycy nie trafił do mnie.

 

http://merlin.pl/Liebe-Ist-Fur-Alle-Da_Rammstein,images_product,29,2719515.JPG

Rammstein "Liebe Ist Fur Alle Da" - po czterech latach przerwy od wydania "Rosenrot", Rammstein powrócił z nowym materiałem. Płytę promował singiel "Pussy" jak również mocno kontrowersyjny klip o tym samym tytule (w zasadzie porno-teledysk). Till Lindemann i spółka aby nagrać "Liebe Ist Fur Alle Da" udali się specjalnie na jakiś czas do Los Angeles i tam, siedząc w studiu nagrali płytę która...jest najgorsza w historii Rammsteina! Niemców słucham od 1997 roku, miałem styczność ze wszystkimi płytami oraz wydawnictwami na dvd ale większego gówna dawno nie słuchałem! Owszem, w niektórych momentach albumów nawet korzystnie wygląda, tylko, że bardziej dla świerzaków, niż osób które wychowały się na ich starych płytach, tym bardziej kapitalnym "Sehnsucht". "Liebe Ist Fur Alle Da" pokazuje, że Rammstein od czasu "Reise, Reise" zmienił się i nie grają już tak jak kiedyś. Idą w kierunku kompletnej komercjalizacji, main streamu i nie ma szans na powrót do undergroundu (kto pamięta koncerty Rammsteina chociażby w Berlinie, ten wie o co chodzi). Dla mnie ten album to porażka, której spodziewałem się. Zdecydowanie nie polecam!

[Staz]

Na temat hammerfalla powiem tyle, że jak zauważył Przemek_1991, zespół jest bardzo nierówny. Moim ulubionym albumem jest "Crimson Thunder", i piosenka pt "Hearts on fire" - cudo. Niemniej jednak nie jestem wielkim fanem Hammerfalla.

Było Hammerfallu, to ja powiem o jeszcze jednym zespole, mianowicie o niemieckim Axxisie. Grają fajny, wesolutki i skoczny power metal. Wokal (wykonywany przez Bernharda Weissa) jest bardzo spoko, u mnie wpasowuje się w tą cienką lukę pomiędzy "pedalskim" a "zbyt trv". Natomiast tym co naprawdę urzeka jeżeli chodzi o Axxis, jest gitara. Marco Wriedt, obecny gitarzysta zespołu, na płycie zatytuowanej "Doom of Destiny" wykonuje naprawdę świetną robotę, jego solówy są wręcz mistrzowskie.

Właśnie tą płytę, "Doom of Destiny", chciałbym wam polecić, jeżeli nie jesteście zaznajomieni z Axxisem. Ich muzyka jest niezwykle pozytywna i wesoła, co w moim przekonaniu powinno być cechą charakterystyczną dla każdego power metalowego zespołu.

[Tomos]

Jeśli ktoś lubi Rock, niekoniecznie w ostrzejszej postaci, polecam mu najnowszą płytę Nickelback pt "Dark Horse". Płyta z tych "must-have". Jest tam kilka ostrzejszych jak i spokojniejszych kawałków, no i oczywiście nowy theme RAW czyli "Burn It To the Ground". Polecam każdemu