WWF 1998: Here comes the crap!

[LooseCannon]

Skończmy wreszcie z tą wrestlingową poprawnością. Era Attitude była crapowata. Nie udawajmy, że było inaczej. Ale to był najlepszy crap, jaki przytrafił się tej rozrywce. Od początku do końca karty, dominowały storyline'y. Obecnie, w 2010 roku, storyline'y są mdłe, bardzo "oficjalne" (tzn krótka piłka: X uważa się za lepszego wrestlera od Y i chce mu to udowodnić), i nie zmuszają widza do koniecznego obejrzenia następnego odcinka. Dlaczego? Bo wiadomo co będzie w następnym odcinku, Cena wygra i tyle. Era Attitude może i nie miała fantastycznego wrestlingu z czysto technicznego punktu widzenia, ale była bardzo intensywna, pełna unikalnych charakterów, wielkich osobowości. I właśnie diary zaczyna się w momencie, gdy WWF stoi u progu tego okresu. Dojdzie jednak do bardzo poważnej zmiany w stosunku do wydarzeń rodem z prawdziwego świata. Ale o tym przekonają się ci, którzy rozszyfrują opis tematu, albo doczekają do Raw z 13 Kwietnia, które będzie przełomowe.

 

Mamy rok 1998. Britney Spears i Eminem niedługo wydadzą swoje pierwsze płyty, stając się ikonami popkultury swoich czasów. Bill Clinton folguje sobie z Monicą Lewinsky w swoim prezydenckim gabinecie. Prawie każdy w Stanach wie, kto to jest Jay Leno. Pro Wrestling jest popularną rozrywką, reprezentowaną main streamowo w Ameryce przez dwie federacje: WCW i WWF. Obecnie ta pierwsza ma w swoim rosterze więcej gwiazd, śrubuje wyższe ratingi, ma więcej fanów i przepływają przez nią większe pieniądze. Ale WWF ma coś, czego brakuje WCW. A mianowicie - rozsądek.

 

Wrestlemania 14 okazała się przełomowa dla WWF. Polecam przeczytać artykuł o niej na Wikipedii: Wrestlemania 14

Na Raw dzień po Wrestlemanii doszło do szeregu ważnych zmian:

- Do DX dołączyli X-Pac, Billy Gunn i Road Dogg

- New Age Outlaws odbili pasy tagowe w cage matchu

 

Moje Diary to właściwie kontynuacja wydarzeń, które zaszły w prawdziwym świecie, rozpoczynająca się od Kwietnia 1998 roku. Do tego czasu wszystko jest identycznie jak w prawdziwym WWF, z jedną różnicą. Shawn Michaels nie nabawił się kontuzji w walce z Undertakerem na Royal Rumble. Jest w pełni zdrowy ale zaraz po Wrestlemanii wziął sobie trochę wolnego. Jeżeli ktoś pomyśli, że to duże ułatwienie dla WWF, to niech zaczeka na Raw 13 Kwietnia. Dojdzie na nim do czegoś, co sprawi, że to diary nie będzie zerżnięciem z prawdziwej historii WWF tego okresu. Liczby w nawiasach po każdym segmencie to ratingi z ewr.

 

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/8/8a/Rawiswar.jpg

 

WWF Raw Is War

6 Kwiecień 1998

 

Apologise to me or die like the rest

Poniedziałkową galę otwiera WWF Chairman, Vincent Kennedy McMahon, stojący pośrodku ringu. Tydzień temu charyzmatyczny szef jednej z dwóch wielkich federacji pro wrestlingu został powalony Stunnerem w wykonaniu człowieka, którego trudno nazwać pracownikiem miesiąca. Stone Cold Steve Austin nie kłania się nikomu i nie uznaje żadnych autorytetów. Dlatego dzisiaj Vince McMahon domaga się oficjalnych przeprosin od Austina. a także zaaplikowania w nim nowej, profesjonalnej postawy, godnej mistrza federacji. W przeciwnym wypadku, zostaną poniesione konsekwencje. Dzięki swojej niezwykłej dobroduszności, Mr.McMahon wybaczy tego jednego Stunnera, w imię nowego, potężnego sojuszu. Jeszcze dzisiaj dowiemy się jaka będzie odpowiedź Steve'a Austina. (96%)

 

NWA World Tag Team Championship

The New Midnight Express © /J.Cornette vs The Rock and Roll Express

Bob Holly i Bart Gunn zostali wciągnięci do stajni reprezentującej NWA, dowodzonej przez niezmordowanego w walce o klasyczne wartości pro wrestlingu, Jamesa Cornette. The Rock and Roll Express natomiast to dwójka weteranów ringu, Ricky Morton oraz Robert Gibson, i jeden z bardziej zasłużonych dla NWA teamów. James Cornette zwrócił się przeciwko nim po tym, jak nie byli w stanie uzyskać ani jednego zwycięstwa, i starcili pasy NWA Tag Team na rzecz Headbangersów. Sprytny manager Cornette zmontował wtedy swoją nową drużynę, złożoną z zawodników WWF, których kariera wcześniej zdawała się stać w miejscu. To właśnie Bob Holly i Bart Gunn, którzy zdołali odzyskać dla stajni Jamesa pasy mistrzowskie, ale teraz musieli bronic ich w walce z szukającymi zemsty na swoim byłym managerze R&R Express. Po niezbyt porywającej walce Bobt spinował Mortona po Alabama Slam.

Wynik: The New Midnight Express poprzez pinfall (66%)

 

Rob Van Dam vs Brian Christopher

RVD wcześniej miał okazję zaprezentować się widowni WWF jako egzotyczna atrakcja w ramach umowy z ECW. Jednak teraz ma już podpisany kontrakt i jest pełnoprawnym członkiem rosteru. Brian Christopher jest synem kontrowersyjnego komentatora, Jerry'ego Lawlera.

 

Jim Ross: Spójrz, twój syn nieźle sobie radzi. Ofensywa, którą przeprowadza jest naprawdę imponująca.

Jerry Lawler: Sam go tego nauczyłem, moja krew JR, moja krew!

 

RVD powala Briana Christophera kopnięciem z wyskoku. Rozejrzał się po hali w poszukiwaniu aprobaty, i gdy publiczność odpowiedziała cheerem, naładowany niczym bateria Van Dam wskoczył na narożnik. Five Star Frog Splash! 1..2..3!

 

Jim Ross: Jerry, nie przejmuj się, następnym razem twój syn na pewno poradzi sobie ...

Jerry Lawler: On nie jest moim synem, tyle razy już ci to mówiłem! Nie znam tego gościa, czego ode mnie chcesz? Zajmij się swoimi sprawami ... grillowy chłopcze.

Wynik: RVD przez pinfall (71%)

 

I'm torn apart!!!

Najgroźniejszy człowiek wzdłuż i wszerz całego Teksasu, Cactus Jack, siedzi na krześle pośrodku ringu. Publiczność przyjęła go owacjami.

- Czuję pustkę. Nie wiem jak mam wam to opisać. Ale spróbuję, jestem wam to winny. To tak jakby wewnątrz mojego ciała (wskazuje ręką na swój tors), tam głęboko, powstało coś okropnego. Pustka, która rozprzestrzenia się (pauza, po czym Cactus spogląda w górę jakby w oczekiwaniu na znak z niebios). I NIC NIE MOŻE JEJ ZATRZYMAĆ!!! We mnie jest coś, co nie jest mną. (odetchnięcie i krótka pauza) Kiedy Terry był w pobliżu ... (publiczność reaguje cheerem, gdy Jack wspomina legendę hardcoru, Terrego Funka), czułem się szczęśliwy (mała konsernacja publiki w związku z dosyć dwuznacznym oświadczeniem). Nie, to nie to co myślicie. Obaj myśleliśmy tymi samymi kategoriami. Obaj znajdywaliśmy radość w robieniu tych samych rzeczy. A były to bardzo brutalne ... rzeczy. Teraz Terry odpoczywa w swoim domu, liżąc rany, których nabawił się tydzień temu. Dzisiaj miałem również dostać wolne, aby pobyć z rodziną. Ale nie mogłem tego zrobić. Muszę trzymać ich daleka od pustki, od siebie. Ja nie potrafię lizać ran, gdyż one nigdy nie znikną. Moje rany są głębsze niż otchłanie piekieł. Nie zaleczą się do końca mojego życia. Nie, nie będę odpoczywał! NIE BĘDĘ ODPOCZYWAŁ!!! (zduszony huk rozlega się gdy mikrofon upada na matę, a Cactus Jack opuszcza ring) (81%)

 

Non-Title Match

Jeff Jarrett/ James Cornette&Barry Windham vs Goldust /w Luna

Goldust od ostatniego czasu ma problemy ze znalezieniem własnej tożsamości. Tym razem jego twarz wymalowana jest kolorem białym, co przypomina jedną z największych gwiazd konkurencyjnej federacji - Stinga. Luna zaatakowała Jamesa Cornette, jednak to odwróciło uwagę sędziego, który nie zauważył jak Barry Windham powalił Goldusta potężnym Lariatem. Jeff Jarrett wykonał wtedy The Stroke i spinował oponenta.

Wynik: Jeff Jarrett poprzez pinfall (69%)

 

United We Stand

W ringu znajdują się członkowie kontrowersyjnej stajni, Degeneration X. Brakuje tylko lidera i byłego mistrza WWF - Shawna Michaelsa. Są za to European Champion Triple H, jego imponujących gabarytów managerka Chyna, oraz nowe nabytki, X-Pac i mistrzowie tagów, New Age Outlaws. Pod nieobecność HBK'a, to Hunter Hearst Helmsley wziął na siebie rolę lidera. W jego dłoniach znajduje się mikrofon.

- Jeżeli wydawało wam się, że to drobne potknięcie na Wrestlemanii będzie oznaczało koniec DX, to nie mogliście się bardziej mylić. Jesteśmy silniejsi niż kiedykolwiek. Shawn Michaels wkrótce powróci i odzyska swój pas mistrzowski. A tymczasem zaprezentuję wam największe gwiazdy tej federacji. Lepiej się do nich przyzwyczajcie, bo będą oni centralnym punktem każdej gali, na jakiej się pojawią. (podchodzi do X-Paca). Najbardziej utalentowany zabijaka jakiego znam. Nikt z was, pruderyjnych świętoszków, nie wytrzymałby ani jednego jego kopniaka (X-Pac demonstracyjnie wykonuje kilka kopnięć w powietrze). Przedstawiam wam X-Paca! (typowa dla DX mieszanka popu z heatem ze strony publiczności). Tej dwójki chyba nie muszę wam przedstawiać. Tydzień temu skopali dupska dwóm szalonym spaślakom (wyraźne buczenie gdy HHH wypowiada się lekceważąco o legendach hardcoru: Terrym Funku i Cactusie Jacku). Pokonali każdą drużynę w tej federacji, są najbardziej dominującą drużyną w historii WWF! Oto "Bad Ass" Billy Gunn i "Road Dogg" Jesse James, czyli New Age Outlaws! Brakuje jeszcze ostatniego ogniwa. I wierzcie mi, to najseksowniejsze ogniwo ... (Chyna spogląda na niego groźnie) ... prawie najseksowniejsze (HHH spojrzał wymownie na Chynę, która przyjęła to z zadowoleniem) ogniwo, jakie można sobie wyobrazić. I kiedy wróci, skopie Austinowi jego łyse dupsko, odzyskując to, co należy się jemu - pas mistrzowski WWF! And if you're not down with that ...

- Wygląda na to, że dzisiaj ja i Outlaws mamy walczyć z bandą nieudaczników. Owen Hart i LOD 2000 dobrali się wręcz wzorowo. Wszyscy jak jeden mąż są już skończeni i dopierdalanie się do nas jest dla nich antidotum na wewnętrzną frustrację. No ale przekonają się dzisiaj, że gdy wkłada się rękę do ognia, to parzy. Owen wciąż nie ma dość po łomocie, jaki sprawiłem mu na Wrestlemanii. Upór może go bardzo wiele kosztować. Ale wiecie, to nie jest mój cholerny problem. Mogę równie dobrze nakopać mu do dupy po raz kolejny. A co do was, Hawk i Animal, możecie uzgodnić, że dzisiaj w łóżku mężczyznę będzie odgrywał ten, który nie zostanie spinowany. Bo chwila wzajemnego wsparcia będzie wam cholernie potrzebna po łomocie 2000, jaki wam zaaplikujemy! And if you're not down with that, we got two words for ya ...

SUCK IT! (99% - wow, Trajpel zaszalał)

 

Chainz vs Savio Vega

Trzy stajnie w WWF prowadzą ze sobą świętą wojnę. Są to:

Disciples of Apocalypse (Chainz, 8-Ball,Skull) - gang twardych motocyklistów

Los Boricuas (Savio, Jose Estrada, Jesus Castillo, Miquel Perez) - gang sfrustrowanych portorykańców

The Truth Commission (Jackyl, Kurrgan, Sniper, Recon) - organizacja paramilitarna z południowej Afryki.

Chainz wykorzystał swoją przewagę warunków fizycznych i pokonał Savio po Choke Slamie. Pozostali członkowie portorykańskiego gangu wbiegli jednak na ring i zaczęli okładać wielkiego harlejowca, któremu z kolei na pomoc przybyli jego kompani. Zrobiło się ogromne zamieszanie.

Wynik: Chainz przez pinfall (65%)

 

Dante knows shit about Inferno!

Człowiek, który byłby samochodem ciężarowym, gdyby tylko nosił ciuchy o jeszcze jeden numer większe - Paul Bearer, nie może przeboleć porażki swojego podopiecznego, demona Kane'a, z Undertakerem na Wrestlemanii. Wyzywa najpopularniejszego księcia ciemności w WWF na rewanż, który odbędzie się w postaci zupełnie innowacyjnego rodzaju walki: Inferno Match! Dookoła ringu będą płonąć ognie piekielne a wygra ten zawodnik, który podpali swojego przeciwnika. Piekło, do którego zszedł Dante, jest dziecięcą zabawą w porównaniu do tego, które Kane zaaplikuje swojemu starszemu bratu. (70%)

 

Intercontinental Championship

Rocky Maivia © /w The Nation vs Ken Shamrock /Steve Blackman

Były lider The Nation, Farooq, wraz ze Stevem Blackmanem zajęli się trójką podwładnych Rockiego: Markiem Henrym, Kamą oraz D-Lo Brownem. Zdezorientowany sędzia próbował uspokoić pięciu walczących poza ringiem facetów. Rocky postanowił to wykorzystać i wziął swój pas mistrzowski. Szykował się do uderzenia nim Shamrocka. Stał jednak przy samych linach, i Farooq, będący poza ringiem, zdołał wyrwać mu pas z rąk. To wywołało chaos i frustrację w umyśle Rocka, który odwracając się, stanął oko w oko ze zregenerowanym już Shamrockiem. Były mistrz UFC powalił oponenta frankensteinerem, po czym zapiął Ankle Lock. Publiczność oszalała. Wszyscy trzej członkowie Nation, który mogliby teraz przerwać tę walkę, są poza ringiem i walczą z Farooqiem i Blackmanem. Nikt nie pomoże Rockiemu! Ból jest nie do wytrzymania, walcz Rocky walcz ... Tap Out! Shamrock zostaje nowym mistrzem interkontynentalnym.

Wynik: Ken Shamrock przez pinfall, zostając nowym mistrzem Intercontinental (82%)

 

Owen Hart&LOD2000 vs Degeneration X (Triple H, Billy Gunn, Road Dogg)

Ta walka chyba od samego początku nie miała szans zakończyć się w normalny sposób. Między "Czarnym Sercem", Owenem Hartem, a Hunterem jest tyle nienawiści, ze szybko skończyli oni poza ringiem, brawlując wśród publiczności. LOD2000 w składzie Hawk i Animal mieli już walkę wygraną, kiedy X-Pac interweniował, powodując dyskwalifikację. Chyna ruszyła za walczącymi Owenem i Triple H'em, którzy zostali niedługo rozdzieleni przez funkcjonariuszy ochrony. Triple H, pobity i zakrwawiony, razem z Chyną uciekli i dołączyli do reszty członków DX na zapleczu. Razem wpakowali się do limuzyny i odjechali. Wtedy na parking wbiegł wkurwiony do czerwoności Owen Hart, ale było już za późno i po samochodzie pozostał tylko dobiegający z oddali warkot silnika,.

Wynik: Owen&LOD 2000 przez DQ (75%)

 

Don’t fuck with the rattlesnake

WWF Champion, Steve Austin, stoi pośrodku ringu. W lewej ręce trzyma wywalczony przed ośmioma dniami wspaniały pas mistrzowski, natomiast w prawej mikrofon.

- Dzisiaj Stone Cold obudził się w pokoju hotelowym na potwornym kacu (równie potworny cheer publiki). Rozejrzał się dookoła. Zobaczył pudełko po pizzy, dwa kawałki leżące na podłodze, przypominające swoją drogą twarz Shawna Michaelsa po tym, gdy skopałem mu tą jego słodką twarzyczkę (megapop). Stone Cold zobaczył też puste puszki po piwie. Nie wie ile ich było dokładnie bo zawsze pierdolił lekcje matematyki w szkole. Pośród jednak tych wszystkich puszek, znalazła się jedna pełna. Stone Cold opróżnił ją szybko. Po tym znalazła się kolejna. A po niej kolejna. Co przypomina Stone Cold’owi, jak wykopał z ringu najpierw jednego frajera, potem następnego, potem jeszcze następnego, aż w końcu wygrał Royal Rumble (megapop). To dało mu prawo do występu w main evencie Wrestlemanii. Teraz jest już po wszystkim. I kiedy Stone Cold tak siedział w tym pokoju hotelowym, i kiedy trzymał ostatnią puszkę w dłoni, zapytał się sam siebie, czy było warto. Czy było kurwa warto? Jeżeli uważacie że było warto, gimme a Hell Yeah …

HELL YEAH!!!

Odpowiedzieliście Stone Coldowi na jego pytanie. Teraz musi on zająć się sprawą drugorzędną. Pewien stary pierdziel ponad godzinę temu wyszedł na ten ring, i powiedział … no właśnie, co on powiedział? Stone Cold chyba go nie dosłyszał bo był zajęty. Jeżeli chcecie żeby Stone Cold nie zajmował swojej głowy takimi pierdołami, a za to walnął sobie kilka głębszych, gimme a Hell Yeah …

NO CHANCE IN HELL!!!

Vincent McMahon wychodzi na ring a w głośnikach rozlega się jego nowy theme, który fanom w 2010 roku jest już doskonale znany. Chairman jest wyraźnie niepocieszony. Domaga się przeprosin i deklaracji zmiany postawy. Stone Cold przyjął ze spokojem wypodziedź Vince’a, po czym sam podjął mikrofon.

- Wiesz, Vinnie Boy, masz rację. Stone Cold jest ci winien przeprosiny. Z głębi swojego serca, o ile jeszcze je ma, Stone Cold Steve Austin przeprasza Vincenta Kennediego McMahona za to, że nie skopał mu tydzień temu dupy mocniej. A konkretniej tak, żeby teraz, zamiast stać tu na ringu i stroić miny jak babcia Shawna Michaelsa oglądająca magazyn, do którego jej wnuczek pozował (pop) … , żebyś zamiast tego leżał gdzies w szpitalu i romansował z 200-kilogramową pielęgniarką. Błagałbyś ją, aby przytuliła cię do swojej ogromnej piersi. Abyś mógł poczuć się bezpiecznie, zupełnie jak wtedy gdy byłeś małym dzieciakiem, któremu wszyscy pluli do obiadu w szkolnej stołówce. Bo może to poczucie bezpieczeństwa sprawiłoby, że zamykając oczy mógłbyś śnić o jakiś pierdolonych jednorożcach, zamiast walczyć wciąż z tym samym koszmarem. Tak Vince, wiem, że kiedy zamykasz oczy, pojawia się grzechotnik. Próbujesz zaproponować mu sojusz, ale to jest tylko twoja desperacja i twój strach. Boisz się tego, co zamiast opisywać, Stone Cold pokaże w sposób praktyczny …

Stone Cold Stunner!

Publiczność wybucha w egzaltycznym popie a Stone Cold opuszcza ring, zostawiając na nim nieprzytomnego Vince’a McMahona. Raw schodzi z anteny. (100%, magia Austina działa)

 

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/c/cc/Wwfshotgunsat.png

 

Shotgun Saturday Night

11 Kwiecień 1998

 

Wyniki:

Farooq&Steve Blackman beat Kama&D-Lo Brown (66%)

Taka Michinoku beat Jesusa Castillo (63%)

Sniper&Recon beat 8-Ball&Skull (61%)

Kane beat Vader (83%)

Co się wydarzyło: Jackyl, lider Truth Commisssion, doszedł z Chainzem (liderem Disciples of Apocalypse) do porozumienia, że ich stajnie nie mogą egzystować równocześnie. Na następnym Raw Chainz zmierzy się z najsilniejszym członkiem Truth Commission, mierzącym 7 stóp Kurrganem. Przegrany musi rozwiązać swoją stajnię.

Edytowane 25 Września 2011 przez LooseCannon

[Suchy]

Bardzo mi się podoba. Szczególnie czas wydarzeń za jaki się zabrałeś. To takie odbiegnięcie od tematu, i daj ci duże pole do popisu. Fajnie, bo jest to jakaś nowość a nie 8 diar z TNA. Liczę, że pociągniesz te gale, ponieważ grzechem było by zmarnowanie pomysłu.

[LooseCannon]

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/8/8a/Rawiswar.jpg

WWF Raw Is War

13 Kwiecień 1998

 

Tydzień temu, Stone Cold Steve Austin odrzucił propozycję rozejmu ze strony Vince’a McMahona, i odpowiedział swojemu szefowi wykonując na nim Stunnera. Jakie konsekwencje zostaną w tej materii poniesione? Dowiemy się dzisiaj.

 

It’s Time. It’s Time! It’s Vader’s time … time … time …

Galę otwiera potwór z Gór Skalistych, człowiek zwany Vaderem. Sporo się zmieniło od ostatniego roku i potężny zawodnik z brutalnego złoczyńcy, zmienił się w jednego z ulubieńców publiki. Dzisiaj ma zmierzyć się z przeciwnikiem wyznaczonym przez Jamesa Cornette’a. Nie wiadomo niestety kim ten przeciwnik ma być. Vader podejmuje mikrofon:

- Cornette, mamy ze sobą długą historię, nieprawdaż? Obaj dobrze wiemy, że byłem najtwardszym człowiekiem, jakiego kiedykolwiek menadżerowałeś. I udowodnię to co mówię, wgniatając twoich chłoptasiów w matę! Chcesz oldshoolu? Chcesz tradycji tu w WWF? W najbardziej tradycyjny ze znanych mi sposobów sprawię lanie każdemu, kto stanie na mojej drodze. Ruszaj tu swoje leniwe dupsko zanim moja cierpliwość się skończy i pójdę tam na zaplecze aby poszukać cię osobiście.

Nie było to jednak konieczne, gdyż Cornette wkrótce pojawił się na rampie. Wyglądał na bardzo zadowolonego z siebie:

- Vader, twój tupet nie przestaje mnie zadziwiać. Ale zważ na to, że nie potwierdziłeś jeszcze swoich słów. Jak możesz być taki pewien, nie znając nawet swojego przeciwnika? A co byś powiedział na to, że twój dzisiejszy rywal to jeden z najniebezpieczniejszych ludzi na tej planecie? Ktoś, kto walczył w klatkach z największymi twardzielami naszej epoki? Chcę ci teraz kogoś przedstawić …

 

Non Title Match

Vader vs NWA Champion Dan Severn/w James Cornette

Bestia Dan Severn, człowiek, który w UFC pokonał Kena Shamrocka, jest obecnym mistrzem NWA. Pas ten nie jest jednak na szali w tym pojedynku. Starcie szybko przeniosło się za ring i przerodziło w brutalną bijatykę. Obaj zawodnicy zaatakowali się gradem potężnych ciosów i konieczna była interwencja ochrony. Z pewnością nie wyjaśnili jeszcze dzielących ich kwestii.

Wynik: Remis poprzez double count out (63%)

 

Bring in some love, brother

Vincent McMahon stoi pośrodku ringu, otoczony armią ochroniarzy. Mają oni uchronić go przed ewentualnym atakiem Steve’a Austina. Pan McMahon bierze mikrofon:

- Widzisz Austin, przez ciebie czuję się jak potencjalna ofiara ataku terrorystycznego. Jednak to tylko przejściowe uniedogodnienie. Vincent McMahon nie jest ofiarą. Jest drapieżnikiem. I sezon na grzechotniki właśnie się zaczął. Dzisiaj, mam dla ciebie coś specjalnego. Uważasz się za tak twardego, ze możesz skopać dupsko każdemu, kto tylko się napatoczy? W porządku, będziesz miał okazję to udowodnić. Wystąpisz dzisiaj w gauntlet matchu. Będziesz miał trzy walki pod rząd. Musisz wygrać je wszystkie, aby zachować tytuł mistrzowski. Jeżeli ci się to nie uda, pas zostanie zawieszony, a potem sam zadecyduję o wyborze kandydatów. Jeżeli przegrasz którąkolwiek walkę, odpadasz. Możesz powiedzieć mi żebym wsadził sobie ten gauntlet gdzieś, ale zważ na to, że zostaniesz wtedy oficjalnie pozbawiony pasa mistrzowskiego. Wiem, że mimo wszystko tego nie chcesz. Że przyjemność sprawia ci bycie cierniem w moich trzewiach. Dlatego wystąpisz w tym gauntlecie. Wierzysz w to, że możesz pokonać każdego i o każdej porze, w dowolnym stanie. Jesteś na tyle głupi i zadufany w sobie, że naprawdę w to wierzysz. Jednak wiara nie oznacza prawdy. I brutalna rzeczywistość dzisiaj spadnie ci na głowę niczym ołowiany blok.

 

JR: Jerry, słyszysz

?!

Jerry Lawler: To muzyka Dude Love’a!

JR: Mick Foley jeszcze tydzień temu sprawiał, że ciarki przechodziły mi po plecach, kiedy jako Cactus Jack wygłosił chwytające za serce przemówienie. A teraz, spójrz na niego! Jest taki odmieniony, wygląda na … szczęśliwego!

 

Dude Love to jedno z trzech wcieleń Micka Foleya. Pozostałymi są „Deranged one” Mankind oraz ekstremalny Cactus Jack. Ulubieniec publiczności wygląda zupełnie inaczej niż jeszcze tydzień temu. Teraz … uśmiecha się. Podejmuje mikrofon:

- Znalazłem sposób, aby wypełnić pustkę (palnął jakby to co mówił było czymś oczywistym, chociaż praktycznie nikt nie ma pojęcia, o co chodzi tak naprawdę). Mogę cieszyć się szczęściem innych. Steve Austin jest moim przyjacielem (zapewne sam zainteresowany nie odwzajemnia tego „uczucia”, ale Foley’owi taka rzekoma prawda objawiła się kiedyś w głowie, i tak już pozostało) i będę wspierał każdy dzień, każdą godzinę, każdą sekundę, kiedy ma on honor dzierżyć najważniejszy kawałek złota w całej rozrywce sportowej (Sting, który w obecnej chwili jest posiadaczem pasa mistrzowskiego WCW, mógłby wtrącić coś od siebie na ten temat).

Vince McMahon w końcu nie wytrzymał i wybuchł:

- Za kogo ty się do jasnej cholery uważasz?! Wchodzisz tu bez żadnego zaproszenia i przerywasz moje promo. Jesteś bezczelny i niem dlaczego cię jeszcze nie zwolniłem!

Dude Love podszedł do niego, co postawiło ochronę na baczność.

- Bracie, czyń pokój, nie wojnę – tą kwestią Dude Love zakończył swoje promo i opuścił ring, zostawiając na nim McMahona w towarzystwie kilkunastu jego goryli.(88%)

Chainz vs Kurrgan

Przegrany tej walki zobowiązany jest do rozwiązania swojej stajni. Poplecznicy zarówno jednego, jak i drugiego, trzymali się z daleka, dając szansę na uczciwy pojedynek. Niestety Los Boricuas nie poczuli się zobowiązani wobec sportowego ducha i w czwórkę wparowali na ring, atakując obu uczestników walki. Po chwili Truth Commission i Disciples of Apocalypse w pełnym składzie znaleźli się na ringu i przepędzili Portorykańczyków.

Wynik: Remis, poprzez podwójną dyskwalifikację z powodu zewnętrznej interwencji (56%)

 

„Summabitch” must pay

Na ringu znajdują się członkowie The Nation, pod przewodnictwem charyzmatycznego Rockiego Maivii, posługującego się pseudonimem The Rock.

- Rock nie przyszedł tu aby marnować czas na minoderyjne głupoty. Rock przyszedł tutaj aby wymierzyć zemstę na tej kupie gówna, która kosztowała go tydzień temu pas mistrza interkontynentalnego. Farooq, nie dość, że kaleczysz język angielski jeszcze bardziej niż Taka Michinoku, o ile on w ogóle mówi po angielsku, to jeszcze zabijasz w tych wszystkich ludziach chęć oglądania tego teatru. Miliony … miliony fanów Rocka siedzą właśnie głęboko w swoich fotelach, patrząc na ten mały, szklany ekranik. I Rock mówi ci, że ci wszyscy fani dostają ciarek gdy tylko słyszą twoją zapowiedź. Bo jesteś najnudniejszą osobą, jaką Rock w życiu spotkał. Twoja charyzma jest na poziomie podeszwy lewego buta Brooklyn Brawlera. Ale to nie obchodzi Rocka. Obchodzi go za to fakt, że w brutalny sposób pozbawiłeś go pasa interkontynentalnego tydzień temu. Tym samym podpisałeś na siebie wyrok, który dzisiaj zostanie wykonany. (73%)

 

Rocky Maivia /w The Nation vs Farooq /w Steve Blackman&Ken Shamrock

W narożniku Rockiego znajdują się trzej członkowie The Nation, natomiast dwóch sojuszników wyszło razem z Farooq’iem. Walka jest ostra a między zawodnikami widać wyraźną niechęć.

 

Jerry Lawler: Rocky jest świetny, uwielbiam go JR. Tak poza tym, kiedy mówił o Farooq’u, odniosłem pewne dziwne skojarzenie z gościem, którego zapewne dobrze znasz. Widzisz go codziennie w lustrze.

JR: Bardzo śmieszne.

 

Doszło do przepychanki poza ringiem pomiędzy poplecznikami obu zawodników. Przewaga liczebna członków Nation pozwoliła jednak Kamie wyrwać się i wejść na ring. Zauważył to jednak Farooq i Lariatem wyrzucił dawnego kompana ponad górną linę. Gdy się odwrócił, Rocky był już gotowy do wykonania Rock Bottom.

Wynik: Rocky Maivia poprzez pinfall (68%)

 

Po walce Shamrock i Blackman wbiegli na ring a członkowie Nation wycofali się do rampy. Gdy Farooq doszedł do siebie, podjął mikrofon:

- To jeszcze nie koniec Rocky. Wiem coś, czego nie wiesz jeszcze ty. Na następnym PPV, In Your House Unforgiven, odbędzie się walka z naszym udziałem. Dogadałem się z odpowiednimi ludźmi i ustaliliśmy, że wybrana trójka z was, zmierzy się ze mną, Shamrockiem i Blackmanem, w 6-osobowym tag team matchu. To nie ja podpisałem wyrok na siebie. Ty to zrobiłeś, a dokładniej w momencie, kiedy zdradziłeś mnie i ukradłeś moje Nation. Zachowaj sobie tą śmierdzącą stajnię, zlożoną ze sprzedajnych frajerów (Mark Henry rwie się do wyjścia na ring ale D-Lo z Kamą go powstrzymują). Ale wiedz, że każdego dnia będziesz żałował tej decyzji, czując ból od łomotu, jaki ci sprawię.

 

There is a heart in this world that cannot be broken

Owen Hart jest jak koszmar. Zawsze wraca. Dlatego Triple H nie będzie miał łatwego życia tak długo jak nie zdoła unieszkodliwić rywala na dobre. Albo, dopóki Owen nie zrealizuje swojej zemsty. Wszystko zaczęło się na Survivor Series 97, gdzie doszło do słynnego, montrealskiego screw jobu. Owen Hart pozostał ostatnim przedstawicielem swojej zasłużonej dla wrestlingu rodziny. Teraz, zamiast „The King of Hearts”, mianuje siebie jako „Black Heart”. Jest żądny zemsty za to, co przytrafiło się jego bratu. Pierwszą osobą, która stoi mu na drodze, jest European Champion, Triple H. Owen od długiego czasu nie jest w stanie go pokonać ze względu na ciągłe interwencje Chyny, kobiety, która byłaby mężczyzną, gdyby tylko nie nazywała się Chyna. Teraz, DX jest jeszcze bardziej wzmocnione po tym, jak dołączyli X-Pac i Outlaws.

Na dzisiejszym Raw, Hart i Hunter spotkali się twarzą w twarz, natomiast mediatorem był WWF Commisioner, Sgt.Slaughter. Ustalił on, że za wszelką cenę musi zapobiec interwencji Chyny w kolejnym starciu dwóch nemezis. Dlatego walka odbędzie się w klatce. Zasady jednak nie będą pozwalały na zwycięstwo poprzez ucieczkę. Jedyny sposób to albo odliczyć, albo poddać swojego przeciwnika. A sędzią specjalnym pojedynku będzie Slaughter we własnej osobie. Ostrzegł on Chynę, że jeżeli ta w jakiś sposób dostanie się do klatki, to nie zważy on na fakt, że jakby na to nie patrzeć, jest ona kobietą. Potraktuje ją jak intruza i osobiście się nią zajmie. Obaj zawodnicy przyjęli to do wiadomości, ale postawa Huntera jest i tak lekceważąca. Aby to zmienić, Commissioner zarządza, że Triple H wraz ze swoim nowym kumplem, X-Packiem, zmierzą się z … LOD 2000. I ta walka odbędzie się teraz. Owen będzie wspierał swoich sojuszników w ich narożniku.

(75%)

 

European Champion Triple H&X-Pac/ w Chyna vs LOD 2000/ w Owen Hart

Walka nie trwała długo, gdyż sprowokowany przez Triple H’a Owen Hart nie wytrzymał nerwowo i zaatakował człowieka, którego szczerze nienawidzi. Sędzia musiał zarządzić dyskwalifikację. Degeneration X szybko wycofali się, natomiast Owen musiał wytłumaczyć swoje zachowanie niepocieszonym członkom LOD. Animal i Hawk jednak rozumieją, co znaczy prawdziwa determinacja i wybaczyli Owenowi to zajście.

Wynik: Triple H&X-Pac przez DQ (76%)

 

RVD&Al Snow&Scorpio vs The Godwinns&Brian Christopher

Trójka byłych zawodników ECW: Rob Van Dam, Al Snow oraz Scorpio, podejmuje Briana Christiphera oraz dwójkę farmerów: Henrego i Phinneasa Godwinnów. RVD oraz Scorpio czarują publiczność świetnymi akcjami powietrznymi.

 

JR: Uwielbiam oglądać takich zawodników. Cóż za nieprawdopodobny atletyzm, to jest takie ekscytujące …

Jerry Lawler: Ekscytujące to jest jak w dwie sekundy pochłaniasz hamburgera grubasie. Te wyrzutki z ECW nie posiadają żadnego talentu. To nie jest wrestling. Zaraz nasi chłopcy pokażą im co to prawdziwy wrestling!

 

Godwinnsi znajdują się poza ringiem. Scorpio rozpędza się i wykonuje na nich suicide dive. W tym czasie Al. Snow powala Briana Christophera suplexem. Ale nie pinuje go, tylko wskazuje na Roba Van Dama, który już wspiął się na narożnik …

 

Jerry Lawler: Wstawaj ty ofermo, on zaraz na ciebie skoczy, wstawaj i walcz do cholery!

JR: Chyba jest trochę zbyt oszołomiony po tym supleksie …

Jerry Lawler: Zamknij się!

 

Five Star Frog Splash! 1..2..3. Podobnie jak tydzień temu, Rob Van Dam przypina Christophera po swoim finisherze. Wszyscy trzej byli ekstremiści z ECW świętują razem w ringu.

Wynik: RVD&Al. Snow&Scorpio przez pinfall (54%)

 

JR: Jerry, przykro mi z powodu twojego syna …

Jerry Lawler: Zamknij się bo zaczynasz mnie wkurzać!

 

“Tattooed all I see, all that I am, all I'll be”

Undertaker przy ogłuszającej owacji publiczności stoi pośrodku ringu. Nie należy on do szczególnie wylewnych, także krótko podsumował swoje zwycięstwo nad Kane’m. Zaznaczył, że często inni zawodnicy nie rozumieją tego, że Deadman jest najniebezpieczniejszą istotą, jaka kiedykolwiek postawiła stopę na tym ringu. I że każde wyzwania kończy się tak samo. Przeciwnik w końcu spoczywa w pokoju.

Burned

Theme Kane’a rozlega się w hali. Demon z otchłani, olbrzym o pustym spojrzeniu, czerwona śmierć we własnej osobie, wchodzi na ring razem ze swoim jedynym sojusznikiem, Paulem Bearerem. Szokiem jednak było to, że tym razem to nie upiorny grubasek podjął mikrofon, a sam Kane we własnej osobie. Nawet w oczach Undertakera pojawiło się zdziwienie.

- Wiesz, jak to jest być pogrzebanym żywcem. Kiedy zimna, mokra ziemia jest twoim jedynym światem. Ja wiem jak to jest, kiedy jedynym powietrzem, którym oddycham, jest płomień. Łączy nas wiele, a dzieli nas przeznaczenie. Tylko jeden z nas pozostanie taki sam po Unforgiven PPV. To się musi tam skończyć. Jeżeli spalisz mnie w ogniu, mój duch przestanie cię nękać (publiczność nie kupuje crapowatego scenariusza ale cheeruje ze względu na szacunek, jaki ma dla Undertakera). Jeżeli sam spłoniesz, moja zemsta się dokona. Nie chcę ciągnąć tego dłużej. (Kane opuszcza mikrofon, przez chwilę patrzy swojemu bratu w oczy. Po czym odwraca się i opuszcza ring. Nie udaje się jednak na zaplecze. Przez chwilę myśli, po czym wraca, ku dezaprobacie Bearera).

 

Publiczność odpowiedziała cheerem gdy bracia stanęli naprzeciwko siebie, patrząc sobie w oczy. Cóż za epicki staredown!

 

Undertaker zachował kamienną twarz. Kane tym razem już opuścił ring na dobre. Udał się na zaplecze, słuchając zażaleń swojego grubego menadżera. Undertaker jeszcze rozejrzał się po hali, otrzymując owacje od uwielbiającej go publiczności. (81%)

 

Shattered Glass!

Stone Cold Steve Austin wychodzi gotowy do podjęcia wyzwania rzuconego przez Vince’a McMahona. Tauntuje do publiczności, a następnie siada w narożniku oczekując swoich przeciwników. W rampie pojawia się James Cornette, wraz z dwoma swoimi podopiecznymi. Wygląda na to, że pierwsza walka Austina będzie handicapem.

 

Steve Austin vs Jeff Jarrett&Barry Windham /w James Cornette

Z niebywałą furią, przy nieprawdopodobnym dopingu publiczności, Austin rzucił się na słabsze ogniwo (przynajmniej sądząc po warunkach fizycznych), Jeffa Jarretta. Windham próbował go powtrzymać, jednak Austin skierował swoją agresję tym razem na niego. To pozwoliło Jarretowi na dojście do siebie. Sędzia oddelegował go do narożnika i zostawił walczących w ringu Stone Colda z Windhamem.

 

JR: Nie pochwalam sposobu, w jaki zachowuje się Steve Austin, ale w tej walce jestem za nim. To handicap, ma przeciwko sobie nie jednego, a dwóch przeciwników. I to nie byle jakich.

Jerry Lawler: Ja chcę zobaczyć dobrą akcję. Mają być trzy walki Austina. Jeżeli nie da rady przejść tej pierwszej, to osobiście wejdę na ten ring i zaaplikuję mu piledrivera.

JR: Aż nie chcę wiedzieć co Austin by z tobą zrobił gdybyś się na to odwazył.

Jerry Lawler: Jestem wrestlerem światowej klasy JR, jestem też Królem Ringu. Czasami zdajesz się o tym zapominać.

JR: Nie Jerry, pamięć mam dobrą, ale kiedy ostatnio zaczynałeś z Bretem Hartem, skończyłeś całując jego stopy. Aż nie chcę nawet myśleć o tym, co mógłby zrobić ci Steve Austin …

Jerry Lawler: Dość! Nie mam zamiaru dłuzej tego słuchać …

 

Przez całą walkę przeważali Jarrett i Windham. W końcu jednak los się odwrócił. Jarrett wszedł na ring wspomóc Windhama, co oczywiście spotkało się z protestem sędziego. Były wokalista country wciąż dyskutował z arbitrem, odwracając jego uwagę od zmagań Austina z Windhamem. James Cornette chciał uderzyć Austina rakietą tenisową. Ten jednak zrobił unik i cios wyłapał Windham. Austin szybko znokautował Cornette’a puchem, następnie wykorzystał fakt, że oszołomiony Barry ledwo trzymał się na nogach. Stunner! Jarrett próbuje interweniować ale Austin wyrzuca go za ring a następnie przypina Windhama. 1..2..3! Pierwsza runda zakończona.

Wynik: Steve Austin przez pinfall (72%)

 

Steve Austin vs Ahmed Johnson

Pearl River Powerhouse, Ahmed Johnson, powraca po dwumiesięcznej nieobecności. Jego twarz wyraża głęboką determinację. Został wyznaczony przez samego Vince’a McMahona aby zatrzymać momentum Austina. Teksański Grzechotnik jest już trochę zmęczony, ale dalej znajduje w sobie siły aby przeciwstawiać się ofensywie czarnoskórego wrestlera.

 

Jerry Lawler: Do boju Ahmed, pokaż temu zakapiorowi że nie jest pępkiem świata, za jaki się uważa!

JR: Myślałem że nie lubisz Ahmeda Johnsona

Jerry Lawler: Zmieniłem zdanie, chyba wolno mi? Żyjemy przecież w wolnym kraju.

JR: Clothesline w wykonaniu Johnsona

Jerry Lawler: Widziałeś ten impet? Widziałeś jak głowa Austina odskoczyła do tyłu?

JR: Ahmed wstrzymał ataki. Stoi nad leżącym Austinem i spogląda na sędziego. Przyklęknął nad swoim przeciwnikiem, co tam się dzieje?

Jerry Lawler: Koniec walki, sędzia nakazuje natychmiast ją przerwać, a zaczynało robić się ciekawie.

JR: Martwi mnie to, że Austin wciąż się nie podnosi. King spójrz, to służby medyczne …

(72%)

 

Do trzeciej walki nigdy nie doszło. Raw skończyło się kilka minut wcześniej niż powinno.

 

http://images.tvrage.com/shows/7/6661.jpg

Co zaszło na Saturday Night Shotgun?

- Dodane zostały dwie walki na Unforgiven PPV. New Age Outlaws zmierzą się z New Midnight Express a zwycięzcy zunifikują pasy mistrzowskie WWF i NWA. Drugą walką jest Triple Threat pomiędzy Chainzem, Kurrganem oraz Savio Vegą. Wygrany zachowuje swój gang, natomiast gangi przegranych muszą się rozpaść.

- Wyniki walk:

Billy Gunn of New Age Outlaws beat Bart Gunn of New Midnight Express

Skull&8-Ball over Los Boricuas and Sniper&Recon in 3-way tag match

Goldust /w Luna beat Taka Michinoku

Intercontinental Champion Ken Shamrock beat Marc Mero /w Sable

 

WWF z dumą prezentuje najbliższe PPV:

http://xc8.xanga.com/9ccd875659d31155064185/w116040035.jpg

 

Obecna karta:

 

Inferno Match

Undertaker vs Kane /w P.Bearer

 

European Championship

Steel Cage Match (Sgt.Slaugher as Special Guest Referee)

Triple H © /w Chyna vs Owen Hart

 

Rocky&M.Henry&D-Lo Brown vs Farooq&Ken Shamrock&Steve Blackman

 

WWF and NWA Tag Team Title Unification

New Age Outlaws (WWF TT Champions) vs New Midnight Express (NWA TT Champions)

 

Winner keeps his stable

Savio Vega vs Chainz vs Kurrgan

Edytowane 17 Kwietnia 2011 przez LooseCannon

[Andrew]

Ciekawa sprawa z tym Twoim diary. Masz bardzo duże pole do popisu, widząc Twoje poprzednie diary(Heart & Soul) jestem spokojny o poziom "Here comes the Crap", liczę że w tym przypadku wena Ci się nie skończy. W ankiecie powinienem zaznaczyć coś pomiędzy jedynką a dwójką, stąd też głosu nie oddałem. Edytowane 2 Maja 2010 przez Andrew

[Ja Myung Agissi]

Owen od długiego czasu nie jest w stanie go pokonać ze względu na ciągłe interwencje Chyny, kobiety, która byłaby mężczyzną, gdyby tylko nie nazywała się Chyna.

 

 

Komentarz będzie szybki, bo już kolejna odsłona WWF czeka w poczekalni. Moim skromnym zdaniem bardzo dobrze oddajesz charakter tamtego okresu, plus szczególnie dobrze wychodzi Ci komentarz. Wspomniałem o tym aspekcie, gdyż bardzo często w takich publikacjach wypowiedzi podczas walk są traktowane po "macoszemu". Tutaj wyraźnie widać "chemię" między Lawlerem a Rossem. Jedyne do czego mogę się przyczepić, to odstępy. Moim zdaniem zastosowanie spacji między wypowiedziami komentatorów wprowadziłoby lepszy efekt wizualny. To taka pierdołka, napisana całkowicie subiektywnie.

Edytowane 1 Maja 2010 przez Ja Myung Agissi

[LooseCannon]

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/s/steveaustin/16.jpg

BREAKING NEWS!

Koniec kariery Steve’a Austina. Zawodnikowi odnowiła się kontuzja szyi po zbyt stiffowo wykonanym Lariacie przez Ahmeda Johnsona. Kilka miesięcy temu, Steve Austin ucierpiał w wyniku nieudanego Piledrivera w wykonaniu Owena Harta. Obecnie jego kark jest w na tyle złym stanie, że jakakolwiek sportowa aktywność może skończyć się trwałym paraliżem. Dziękujemy Austinowi za wspaniałą karierę i życzymy sukcesów w innych dziedzinach życia.

Wydarzenie to jest ciosem dla World Wrestling Federation. Austin jest mistrzem tej federacji, a także od wielu miesięcy największym drawem z finansowego punktu widzenia. Jego nieobecność może odbić się bardzo niekorzystnie na ratingowej wojnie z konkurencyjną federacją, World Championship Wrestling.

 

Ratingi dotychczasowych gal:

Raw 06.04.98: 4.7 (Nitro 4.6)

Raw 13.04.98: 4.6 (Nitro 4.2)

 

Roster World Wrestling Federation

(Uwaga, sporo zawodników wkrótce zadebiutuje, a kilku również opuści federację. Nie będę aktualizował rosteru tutaj, ale będę dodawał tych nowych w późniejszych postach)

Stan na 20 Kwietnia 1998 roku

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/u/undertaker/58.jpg

Undertaker – jedna z największych gwiazd federacji. Truposz, którego nie trzeba nikomu przedstawiać. Dwukrotny były mistrz WWF i jeden z czołowych babyface’ów. Jego największym wrogiem jest były manager, Paul Bearer, próbujący uprzykrzać Deadmanowi życie na wszelkie możliwe sposoby. Póki co jednak Undertaker poradził sobie ze wszystkimi przeciwnościami, jakie stały na jego drodze. Czy ktoś w końcu będzie w stanie go zatrzymać?

 

http://www.wrestlerbiographies.com/wp-content/uploads/2009/01/16342119.jpeg

Shawn Michaels – jedna z największych, walczących współcześnie gwiazd pro wrestlingu. Arogancki, zadufany w sobie, ale cholernie dobry w tym co robi. Jego największa wadą jest charakter i niechęć do promowania innych (pamiętajmy, że to jest rok 1998 i HBK jest przed swoim nawróceniem). Z jego humorami musi liczyć się nawet sam Vince McMahon, gdyż odejście Shawna byłoby ciosem dla federacji. HBK jest już trzykrotnym byłym mistrzem WWF i z pewnością marzy o zdobyciu tego tytułu po raz czwarty.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/m/mickfoley/36.jpg

Cactus Jack – najstarszy z trzech gimmicków Micka Foleya. Cactus Jack to hardcorowiec pełną parą. Krew, drut kolczasty, połamane stoły, upadki z wielkich wysokości, to dla niego chleb powszedni. Uwielbia ból, zarówno otrzymywany, jak i zadawany innym.

 

http://i8.piczo.com/view/s/9/g/e/c/m/c/y/f/y/p/img/i28183838_11630_2.jpg

Dude Love – kolejne wcielenie Micka Foleya. Jako Dude Love, zadebiutował on w 1997 roku aby pomóc Steve’owi Austinowi w jego zmaganiach z Hart Foundation. Dude Love to hipis, luzak, uwielbia kobiety i dobrą zabawę. Powstał w głowie Foleya jako przeciwieństwie Mankinda, czyli jest lubiany, wesoły i powszechnie akceptowany. (w tamtych czasach nie było jeszcze wesołego Makinda z Mr.Socko, tamten pojawił się dopiero w drugiej połowie 98 roku)

 

http://library.thinkquest.org/CR0214220/www/images/Mankind.jpg

Mankind – „Deranged One”, czyli „Obłąkany”. Najdziwniejsze wcielenie Micka Foleya. Mankind żyje w kotłowni, lubi wyrywać sobie włosy z głowy, nosi maskę podobną do tej, jakiej w słynnym filmie używał Hannibal Lecter. Finisherem Mankinda jest Mandible Claw, który polega na uciskaniu jednego z nerwów dolnego podniebienia, co powoduje „odpłynięcie” przeciwnika. Jest to chwyt o tyle obrzydliwy, że wymaga włożenia palców do ust rywala.

 

http://content2.myyearbook.com/zenhex/images/quiz46/226400/226400_res8_kane.jpg

Kane – młodszy brat Undertakera, który w dzieciństwie został poparzony w na skutek pożaru, jaki wybuchł z winy samego Deadmana w domu pogrzebowym, prowadzonym przez ich wspólnych rodziców. Kane jest trwale okaleczony psychicznie i nosi znamiona schizofrenii. Jego zachowanie jest nieprzewidywalne, co biorąc pod uwagę wielkość i siłę, czyni z niego bardzo niebezpiecznego człowieka. Z Undertakerem mają różnych ojców. ale wspólną matkę, która niegdyś miała romans z Paulem Bearerem. Upiorny były manager Undertakera jest więc zarazem ojcem Kane’a (bosh, co za telenowela).

 

http://bowtiebetting.com/wp-content/uploads/2008/09/ken-shamrock1.jpg

Ken Shamrock – zawodnik MMA, były mistrz UFC. Zwany „Najniebezpieczniejszym człowiekiem na świecie”. Jeszcze nikt w WWF nie był w stanie pokonać go czysto. Jedyne porażki Shamrocka przychodziły w wyniku dykswalifikacji, kiedy ów fighter odmawiał uwolnienia przeciwnika ze swojego finishera – Ankle Locka. Jego zaletami są siła, technika, atletyzm, no i doświadczenie w walkach w klatce. Obecnie jest babyfacem, feudującym od wielu miesięcy ze stajnią The Nation.

 

http://getreadytorumble.files.wordpress.com/2009/11/owen-hart1.jpg

Owen Hart – przez większy okres swojej kariery był heelem zazdrosnym o sukcesy swojego bardziej znanego brata. Teraz jednak Owen jest ulubieńcem publiczności. Ostatnim przedstawicielem rodziny Hartów po niesławnym Montreal Screw Jobie. Owen nosi misję zemsty za to, co spotkało Breta. Jego siłą jest błystkoliwa technika, ringowe doświadczenie, a także ogromna determinacja. Po zwycięstwie w turnieju King of the Ring przyjął pseudonim „The King of Hearts”. Teraz jednak mianuje się jako “Black Heart” lub też “The Lonely Heart”.

 

http://backstagebusiness.files.wordpress.com/2009/12/legionwwf.jpg

LOD 2000 (Hawk oraz Animal) – jeden z najbardziej zasłużonych tag teamów w historii. Legendarni Road Warriors, którzy od pewnego czasu przemianowali się na Legion of Doom 2000. Unikalne fryzury, tatuaże, pomalowane twarze, i ogromna siła, to ich wizytówka. Nie należy również zapominać o ich finisherze, który wykonują wspólnie – Doomsday Device.

 

http://images.fanpop.com/images/image_uploads/Rocky-Maivia-dwayne-the-rock-johnson-775390_238_275.jpg

„The Rock” Rocky Maivia – ultracharyzmatyczny, niezwykle utalentowany, sukces ma wręcz wymalowany na twarzy. Zaczął jako babyface, gwiazda trzeciej generacji. Jego cukierkowa postawa była jednak systematycznie wygwizdywana przez publiczność. Zmęczony tym Rocky zmienił swoje nastawienie o 180 stopni. Stał się arogancki i bardzo pewny siebie. Dołączył do stajni The Nation, z której potem wygryzł dotychczasowego lidera, Farooqa. Teraz świat stoi przed nim z otwartymi drzwiami.

 

http://files.myopera.com/elfenom/blog/New_DX.jpg

Degeneration X – na górze od lewej: X-Pac, Hunter Hearst Helmsley (Triple H), Chyna. Na dole od lewej: Bad Ass Billy Gunn i Road Dogg Jesse James. Liderem i największą gwiazdą tej stajni jest Shawn Michaels. Hunter Hearst Helmsley to jego prawa ręka i wschodząca gwiazda federacji. Billy Gunn i Jesse James razem tworzą team New Age Outlaws, który w ostatnim czasie zdominował dywizję tagów. X-Pac to nowe wcielenie dawnego 1-2-3 Kida. Jest szybki i przebojowy. Chyna jest osobistym ochroniarzem Triple H’a i jedną z najtwardszych kobiet na świecie. Zwie się „Ósmym cudem świata”. Grupie Degeneration X przyświeca jedna idea – jeżeli gdzieś panują jakiekolwiek zasady, to oni muszą je złamać. Nie uznają autorytetów. Fani reagują na nich mieszanką popu i heatu.

 

http://www.accelerator3359.com/Wrestling/pictures/vader.jpg

“Man the call” Vader – zawodnik niebywale zręczny biorąc pod uwagę jego warunki fizyczne. Pomimo obfitej tuszy, jest w stanie bez problemu wykonać Moonsaulta. Obecnie jest babyfacem po tym, jak w 97 roku wspomógł team USA w walce z Hart Foundation, którzy w tamtym okresie byli dominującą heelową grupą w WWF.

 

http://4.bp.blogspot.com/_jmVQrV1-Ks8/SdkKm3st-RI/AAAAAAAACXc/MjqrkmGTj1o/s320/vince-mcmahon.jpg

Vincent Kennedy McMahon – chairman WWF. Kontrowersyjny, nieprzewidywalny, niezwykle dumny i zawistny. Nie daruje nikomu, kto tylko zajdzie mu za skórę.

 

http://www.bpn.hu/news_images/9/don_frye_www_kepfeltoltes_hu__418_20090226115916_525.jpg

Dan Severn – podobnie jak Shamrock, jest zawodnikiem MMA. Zwany „Bestią”, należy do stajni reprezentującej National Wrestling Alliance (NWA), dowodzonej przez Jamesa Cornette’a. Dopiero niedawno zadebiutował w WWF i chyba tylko sama opatrzność wie, jak wielki może być jego impet.

 

http://n64media.ign.com/docroot/media/news/newimages/nomercy/readerheat/faarooq_bio.jpg

Farooq – były lider The Nation (zwanej za jego kadencji Nation of Domination). Obecnie jest babyfacem i feuduje ze swoimi byłymi podopiecznymi, teraz dowodzonymi przez Rockiego Maivię.

 

http://www.canoe.ca/WrestlingImagesG/golddust_99apr23.jpg

Goldust – alter ego Dustina Rhodesa, najdziwniejsza postać w całym WWF. Obecnie jest w wyraźnym dołku, zaliczając bardzo wiele porażek. Dzieje się tak od czasu rozstania z żoną – Terri (która miała pseudonim ringowy "Marlena"). Nową towarzyszką jest Luna Vachon, którą trudno nazwać piękną, ale na pewno można nazwać dziwną. Goldust ma zadatki na gwiazdę wielkiego formatu ale w tym celu musi wrócić do formy i zacząć wygrywać.

 

http://i209.photobucket.com/albums/bb296/tnawrestlingfan/ic-jarrett01-1.jpg

Jeff Jarrett – członek stajni NWA, menadżerowany przez Jamesa Cornette’a. Uważa się za najlepszego wrestlera w WWF i przyszłość tego biznesu. Czas pokaże, co z tego będzie. Jest nie tylko wrestlerem, ale także muzykiem country.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/r/rock/77.jpg

The Nation – druga po Degeneration-X licząca się stajnia w WWF. Od lewej: Mark Henry, Rocky Maivia (lider), Kama oraz D-Lo Brown. Kiedy stajnia powstawała, jej celem była promocja czarnoskórych zawodników, którzy zdaniem ówczesnego lidera – Farooqa, byli hamowani w federacji i nie dostawali zasłużonego pushu. Obecnie The Nation pod wodzą The Rocka skupia się bardziej na tym, aby stać się najsilniejszą grupą w WWF, odchodząc od pierwotnych założeń grupy.

 

http://www.fredbaye.com/pix/sabnmm1.jpg

„Marvellous” Marc Mero and Sable – małżeństwo. O ile Sable jest ulubienicą publiczności, to Marc nie jest zbyt popularny. Jest uważany za mizogina, który źle traktuje swoją żonę. On jednak postuluje, że nie życzy sobie, aby jego ukochana biegała skąpo odziana po ringu (co fani wręcz uwielbiają), gdyż w ten sposób nie szanuje samej siebie. Sable jednak nie wydaje się z nim szczęśliwa. Marc wydaje się również zazdrosny o jej popularność wśród widowni WWF.

 

http://www.therealmccoys.com/images/signed/headb1.jpg

The Headbangers (Mosh i Trasher) – może i nie grzeszą inteligencją, ale czy napewno o to w tej rozrywce chodzi? Dwóch metalowców, uwielbiających uderzać się nawzajem głowami.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/r/robvandam/18.jpg

Rob Van Dam – była gwiazda ECW, ściągnięta natychmiast do WWF ze względu na nieprawdopodobny talent ringowy (tylko u mnie w diary, w rzeczywistości RVD pojawił się w WWF o wiele później) . Ekscytujący babyface, którego publika kocha bardziej z walki na walkę.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/t/toocoldscorpio/08.jpg

Scorpio – wcześniej występował pod pseudonimem Flash Funk. Podobnie jak wyżej, była gwiazda ECW. I również podobnie, bardzo atletyczny zawodnik i mistrz akrobacji.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/t/terryfunk/26.jpg

Terry Funk – legenda hardcore’u. Nie ma takiej siły na tym świecie, która byłaby w stanie trwale go zniszczyć. Jest już bardzo wiekowy, ale wciąż ma to „coś”.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/t/taka/12.jpg

Taka Michinoku – obecnie reprezentacyjna postać dywizji lekkociężkiej w WWF. Wielki talent ringowy i umiejętność stworzenia dobrej walki niezależnie od przeciwnika.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/a/alsnow/18.jpg

Al Snow – kolejny przybysz z ECW. Wcześniej występował w WWF pod pseudonimem Leif Cassidy. Al jest trochę niezrównoważony, ale łatwo łapie kontakt z publiką i emanuje z niego charyzma.

 

http://www.wrestleinfo.com/Img38.jpg

Barry Windham – były członek Four Horsemen. W WWF brakuje mu takich sukcesów, jakie odnosił w poprzednich federacjach. W dodatku nie jest już pierwszej młodości. Na początku roku dołączył do reprezentacji NWA, i jest menadżerowany przez Jamesa Cornette’a.

 

http://olympia.fortunecity.com/cobb/17/wwf/brianchristopher1.jpg

Brian Christopher – syn komentatora i okazyjnego wrestlera – Jerrego Lawlera. Po ojcu odziedziczył ciężką do wytrzymania powierzchowność.

 

http://freepages.rootsweb.ancestry.com/~rberko1/Wrestling/WWF/Champs/Tag/057Quebecers.jpg

The Quebecers – od lewej: Jacques Rougeau i Pierre Carl Oullette. Dwaj Kanadyjczycy, starający się znaleźć swoje miejsce w rosterze federacji. Jacques jest jednym z dosłownie kilku ludzi na świecie, którzy czysto spinowali Hulka Hogana. Nie mówi się o tym jednak głośno biorąc pod uwagę, że jest on raczej jobberem. A Hogan podłożył mu się na własne życzenie, w imię przyjaźni z jego rodziną.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/b/brianlee/08.jpg

Chainz – lider stajni Disciples of Apocalypse, do której należą również Skull oraz 8-Ball. Twardy harlejowiec, wytatułowany i odziany w skóry. Kiedyś był fałszywym Undertakerem.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/s/saviovega/07.jpg

Savio Vega – lider portorykańskiej stajni Los Boricuas. Znany ze swoich słynnych Spinning Kicków. Niegdyś miał wyższą pozycję w federacji, obecnie raczej okupuje dolne partie karty.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/d/doncallous/03.jpg

The Jackyl – menadżer stajni Truth Commission. Niezwykle charyzmatyczny i bezwzględny.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/j/jimcornette/02.jpg

James E. Cornette – promotor i menadżer NWA. Jego podopieczni to: Dan Severn, Jeff Jarrett, Barry Windham, Bob Holly oraz Bart Gunn.

 

http://stylepointsblog.files.wordpress.com/2009/05/paul-bearer2.jpg

Paul Bearer – ojciec Kane’a i były menadżer Undertakera.

 

http://www.lobsterbush.com/vintagewwf/singles2/sgtslaughter1.jpg

Sgt. Slaughter – żołnierz i patriota, obecny WWF Commissioner. Nie cierpi stajni DX za to, że ci nie okazują szacunku ani jemu, ani wyznawanym przez niego wartościom.

 

http://slam.canoe.ca/Slam/Wrestling/Bios/lawler.jpg

Jerry „The King” Lawler – komentator i były wrestler. Posiadacz najbardziej irytującego śmiechu w całym WWF. W przeciwieństwie do Jima Rossa, zawsze kibicuje heelom.

 

Mistrzowie:

Stan na 20 Kwietnia 1998 roku

WWF World Championship

http://www.100megsfree4.com/wiawrestling/graphics/SCSABELT.jpg

Posiadacz: Steve Austin (skończył karierę, pas czeka na nowego posiadacza)

 

WWF Intercontinental Championship

Posiadacz: Ken Shamrock

 

WWF Tag Team Championship

Posiadacze: New Age Outlaws (Billy Gunn oraz Jesse James)

 

WWF European Championship

Posiadacz: Triple H

 

WWF Lightheavyweight Championship

Posiadacz: Taka Michinoku

 

NWA World Championship

http://freepages.rootsweb.ancestry.com/~rberko1/Wrestling/WCW/Belts/nwa3.jpg

Posiadacz: Dan Severn

 

NWA North American Championship

Posiadacz: Jeff Jarrett

 

NWA Tag Team Championship

Posiadacze: The New Midnight Express (Bob Holly i Bart Gunn)

[Menez]

Twoje diary to miód na moje serce - coś nowego, ze świetnym wykonaniem. Świetna sprawa móc przypomnieć sobie młodego Dwayne'a, ale również innych świetnych ludzi, których teraz już nie ma - Road Warriorsów, Terry'ego Funka (ostatni raz był chyba na ONS 2006, ale głowy nie dam sobie uciąć) czy Owena. Ech, niestety, Hart był w czołówce niedocenianych zawodników. Ale wracając do diary, wykonanie jak już wspomniałem genialne, oby tylko nie zabrakło Ci zapału, a będzie świetnie.

[estevez]

Koniec kariery Stone Colda? No to będzie ciekawie - ja stawiam na powrót Shawna Michaelsa i jego panowanie jako mistrza WWF. A może jednak Deadman gdy skończy feud z Kane'em? Tak czy inaczej jest ciekawie dzięki tej kontuzji Rattlesnake'a. Czekam już na kolejny odcinek, diary z tamtego okresu na forum jeszcze nie było więc spory + .

[LooseCannon]

//Wielkie dzięki wszystkim za komentarze! Wszelkie sugestie biorę pod uwagę, co zresztą widać w poniższej gali. Jestem bardzo ciekaw czy jakieś konkretne promo szczególnie Wam przypadło do gustu?

 

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/8/8a/Rawiswar.jpg

 

RAW IS WAR

20 Kwiecień 1998

 

Tydzień temu Vince McMahon wyznaczył Steve’owi Austinowi specjalny Gauntlet Match. WWF Champion, w celu zachowania swojego pasa mistrzowskiego, miał wygrać aż trzy walki pod rząd. Przegrana którejkolwiek z nich oznaczała natychmiastową porażkę i utratę pasa. Niestety, Steve Austin nie był w stanie dokończyć walki numer dwa, z Ahmedem Johnsonem. Po bardzo stiffowym lariacie Teksański Grzechotnik padł na matę. I już się z niej nie podniósł o własnych siłach.

 

Show must go on

Chairman WWF stoi pośrodku ringu, a towarzyszy mu Commissioner Slaughter, oraz kilku oficjeli. Wszyscy wyglądają na przybitych i jest to zupełnie zrozumiałe biorąc pod uwagę zaistniałe okoliczności. Największa gwiazda federacji, mistrz WWF, został tydzień temu zniesiony z ringu na noszach. W odpowiedzialności właściciela WWF leży to, aby w takiej chwili wyjść na ring i wyjaśnić wszystko wiernej publiczności.

- Każdy z nas jest tylko człowiekiem. A ludzie nie są niezniszczalni. Mieliśmy ze Stevem Austinem pewne spięcie. Jednak nigdy nie przyszloby mi na myśl, aby życzyć mu czegoś takiego. Z przykrością muszę stwierdzić, że nie zobaczymy już Steve’a Austina w ringu (ogłuszający heat widowni). To nie jest scenariusz. To się dzieje naprawdę. Jego szyja była w bardzo złym stanie. Kontuzja, której nabawił się tydzien temu, mogła skończyć się trwałym paraliżem. Na szczęście do tego nie doszło, ale jakakolwiek cięższa fizyczna aktywność mogłaby do tego doprowadzić. I niestety, nie możemy nic na to poradzić. Możemy jedynie z pasją i oddaniem wspomnieć wielkiego wrestlera, jakim był Stone Cold Steve Austin (wielki pop publiczności).

Głos Vincenta McMahona nagle się załamał. Publiczność spoglądała na titantron, gdzie było zbliżenie na twarz Chairmana.

 

Jim Ross: Jerry, czy Pan McMahon właśnie? Nie, nie wierzę …

 

Jerry Lawler: Uwierz JR bo to się właśnie dzieje …

 

Mr.McMahon wybuchł śmiechem który mógłby należeć do samego diabła.

- Nie mogę już dłużej tego ciągnąć wybaczcie. Jestem taki cholernie szczęśliwy, ze ten łysy zakapior nigdy więcej nie postawi stopy na moim ringu (ogromny heat, w stronę ringu lecą kubki po napojach i inne śmieci). Wygrałem! Rozumiecie to? Wygrałem. Vincent Kennedy McMahon pozbył się Stone Colda Steve’a Austina. Raz na zawsze. On już nie wróci, nigdy! I wy nie możecie nic z tym zrobić. Sarge, przejmij tę ceremonię, ja muszę otworzyć szampana!

 

Vince McMahon opuścił halę, żegnamy ogłuszającymi wręcz gwizdami. Niektórzy z widzów nawet opuścili budynek w geście oburzenia. Ta noc z pewnością nie zostanie szybko zapomniana. Tymczasem Sgt. Slaughter wziął na siebie dokończenie przemówienia. W przeciwieństwie do swojego szefa, on szczerze oddał hołd Austinowi, a następnie dokonał szeregu zapowiedzi. Wobec tak wielkiej straty, jak kontuzja Grzechotnika, z przerwy błyskawicznie powraca Shawn Michaels. Już dzisiaj, były WWF Champion, zmierzy się w main evencie gali z Owenem Hartem. Za sześć dni odbędzie się PPV Unforgiven, na którym dwóch zawodników stanie do walki o zawieszony wobec kontuzji Austina, pas WWF Championship. Jednym z nich będzie były mistrz – nie kto inny jak właśnie HBK. Jego rywal zostanie zaprezentowany jeszcze dzisiaj, także proszę zostać z nami. Gwiazdy WWF zrobią dziś to, co potrafią najlepiej – dostarczą rozrywki.(78%)

 

Man, that makes me sad!

Dok Hendrix jest na zapleczu, gdzie udziela wywiadu z legendarnym teamem, który od Wrestlemanii 14 przyjął nazwę LOD 2000.

 

Hendrix: Czeka was walka z arcywrogami, New Age Outlaws. Jakie są wasze przemyślenia?

 

Animal: Fatalnie wyszło ze Stevem … eee … kiepska sprawa … mam nadzieję że wszystko z nim będzie ok. … eee …. a co do tych dwóch frajerów … eee. a powiedz im Hawk

 

Hawk: Racja, jest nam przykro z powodu tego co spotkało Austina. Równy był z niego zabijaka. Nie zapominajmy jednak, ze dwóch największych zabijaków wciąż jest zdrowych i gotowych aby sprawić łomot degeneratom. Może i ta walka nie jest o pas ale nie znaczy to że odpuścimy. Degeneration X to banda chojraków którym przyda się pożądny wstrząs. Ooooooh …What a Rush!

 

Non-title Match

New Age Outlaws (WWF Tag Team Champions) vs LOD 2000

Bad Ass Billy Gunn i Road Dog Jesse James z początku wyglądali tak, jakby nie tyle dążyli do pokonani rywali, co wręcz walczyli o przetrwanie. Legendarni Road Warriors, teraz pod nową nazwą, motywowani wsparciem publiczności, spuszczali mistrzom tagów niezłe lanie.

 

Jerry Lawler: Nie wiem co ludzie widzą w tych dwóch mięśniakach z LOD. Zobacz jakie mają fryzury, jak są wymalowani. Oni nie należą do tej epoki. Mamy już inne czasy, oni są tacy … passe

 

Jim Ross: Passe?

 

Jerry Lawler: No wiesz, odwrotność „trendy”.

 

Jim Ross: I oni są twoim zdaniem … passe?

 

Jerry Lawler: Jak najbardziej!

 

Jim Ross: Powiedział człowiek, który biega dookoła w replice królewskiej korony.

 

Kiedy Billy Gunn szukał sposobności do tego, aby oszukać i uderzyć Hawka pasem mistrzowskim, pojawili się NWA Tag Team Champions, Bart Gunn i Bob Holly. Zaatakowali oni Billego Gunna aby uniemożliwić mu cheap shot. Wtedy jednak zauważył to sędzia i ogłosił dyskwalifikację. LOD już tydzień temu przegrali przez DQ, i musieli to przeboleć. Dwa razy z rzędu to chyba jednak za wiele. Wzięli na celownik winnych całego zajścia. Outlaws szybko wycofali się na bezpieczną pozycję, podczas gdy w ringu New Midnight Express zebrali niezłe cięgi. Hawk i Animal zadowolili się dopiero wtedy, gdy Bob Holly otrzymał karę w postaci Doomsday Divice. New Age Outlaws wyglądali na zadowolonych z faktu, że ich przyszli rywale zostali nieźle poobijani. LOD 2000 natomiast świetnie bawili się tauntując do zaspokojonej publiczności.

Wynik: New Age Outlaws przez DQ (83%)

 

Bow down to your King

Rob Van Dam, wspaniały atleta, prawdziwy król przestworzy, stoi w ringu i wita się ze swoimi fanami. Na widowni pojawiają się transparenty z jego nazwiskiem, a także pseudonimem „Mr. Monday Night”.

- Nazywam się Rob … Van … Dam (publiczność skandowała razem z nim). I mogę obiecać wam wszystkim, że szczęśliwy z tego ringu schodził będę jedynie wtedy, gdy zostawię was zadowolonych z mojego występu. Tak, walczę dla was. Po to, abyście nie żałowali ani centa z pieniędzy, które wydaliście na bilet.

 

Jerry Lawler: Mój Boże, co za kretyn!

 

Jim Ross: Nie zgadzam się, to naprawdę wspaniały gest w stronę publiczności z jego strony.

 

Jerry Lawler: Wspaniały gest? Nie JR, to się nazywa wchodzenie tym idiotom w tyłek. Jak się nie posiada prawdziwego talentu, to trzeba używać takich tanich sztuczek.

 

Jim Ross: O spójrz, to Brian Christopher. Czyżby miał Robowi coś do powiedzenia?

 

Jerry Lawler: Jakbym wywołał wilka z lasu mówiąc o tym prawdziwym talencie, do boju Brian, pokaż mu!

 

Brian Christopher uniósł mikrofon na wysokość twarzy, jednak zamiast powiedzieć słowa, uderzył nim Van Dama w twarz. Zaczął tauntować do publiczności, która przyjęła to buczeniem.

 

Jerry Lawler: To było świetne, ten zarozumialec dostał to, na co zasługiwał!

 

Jim Ross: A moim zdaniem to był zwykły cheap shot, coś niegodnego gwiazdy WWF

 

Jerry Lawler: Cheap shot? To była słusznie wymierzona sprawiedliwość!

 

Jim Ross: King, spójrz, Van Dam się podniósł. Brian go nie widzi gdyż wciąż tauntuje do publiczności!

 

Jerry Lawler: Odwróć się kretynie, on stoi za tobą, niech to szlag …

 

Brian Christopher odwrócił się tylko po to, aby wyłapać buta z wyskoku na twarz. RVD rozejrzał się po publiczności, domagając się „podładowania”. Kiedy je otrzymał, wskoczył na narożnik.

 

Jim Ross: King, gdzie idziesz? Co robisz? A niech to …

 

Jerry Lawler opuścił stolik komentatorski po to, aby zrzucić Van Dama z narożnika. Następnie wykonał na ofierze piledrivera. Wziął mikrofon i rzucił wyzwanie:

- Uważasz się za takiego mocnego? Będę na ciebie czekał na Unforgiven. Jeżeli masz choć jeden miligram czegoś, co w Ameryce zwie się jajami, stawisz się tam na moje wyzwanie. Hahahaha (buczenie na piskliwy, trademarkowy śmiech Lawlera) (68%)

 

Non-title Match

Jeff Jarrett (NWA North American Champion)/w J.Cornette vs Vader

Jeff Jarrett walczył mądrze i taktycznie, jednak siła i agresja Vadera ostatecznie przeważyła. James Cornette uderzył wielkiego zawodnika rakietą tenisową, powodując dyskwalifikację. Jednak uderzenie nie zrobiło na Vaderze absolutnie żadnego wrażenia. Chwycił on Cornette’a i rozejrzał się po publiczności. Wtedy jednak Jeff Jarrett zaatakował go od tyłu. Wykorzystując moment, kiedy Vader dochodził do siebie, razem z Cornettem uciekł z ringu. Gdy doszli do rampy, Cornette krzyknął na odchodne

- Sprowadzę bestię, przysięgam, sprowadzę bestię i będziesz żałował że mnie kiedykolwiek dotknąłeś!

Wynik: Vader przez DQ (84%)

 

Who’s your daddy, WWF

The Show Stopper. The Main Event. Mr. Wrestlemania. Shawn “The Heartbreak Kid” Michaels powraca. Rozpoczął od przywitania się z publicznością, nie szczędząc lekceważącego tonu.

- Wiedziałem, że moje wakacje nie potrwają długo. To wszystko przez to, że jestem jedyną gwiazdą, która może pociągnąć tę federację. WWF beze mnie jest jak król bez swojej korony … nie gap się tak Lawler bo zaraz odrobina słodkiej, gardłowej muzyki utuli twoje królewskie dupsko do snu. Ale na czym to ja stanąłem. Ach tak. Niedługo wszystkie pasy mistrzowskie trafią tam, gdzie jest ich miejsce, czyli do Degeneration X (typowa dla DX w tym okresie mieszana reakcja popu z heatem). A ja przejmę ten najważniejszy z nich. Czy wam się to podoba, czy nie.

Wtedy rozbrzmiał theme Dude Love’a, który to zawodnik, został przywitany owacjami przez publiczność. Sympatyczny wrestler wszedł na ring, trzymając w ręku mikrofon:

- Shawn Michaels! Świetnie wyglądasz, no wiesz, biorąc pod uwagę że leżałeś jeszcze niedawno jak nieboszczyk po tym ciosie Mike’a Tysona (pop). Dude Love przybywa aby wyznać coś, co leży mu na sercu. Nie, nie tobie Shawn … (rozgląda się po hali) … muszę wyznać coś wszystkim tu obecnym(Love wstrzymał się na moment, dając publiczności czas na wyciszenie się) … To ja miałem być trzecim przeciwnikiem Austina tydzień temu (heat). Zawarłem pakt z diabłem aby zaspokoić swoje chore rządze. Chciałem zemścić się na Stone Coldzie za to, że ten nie okazywał mi należnego szacunku. A uważałem go za przyjaciela. Ale to nie był jedyny powód mojego potencjalnego sojuszu z McMahonem. Chciałem też zostać mistrzem. Od lat zdzieram z siebie skórę w tym biznesie i zasługuję na to, aby chociaż przez chwilę być na szczycie świata, dzierżąc najcenniejsze dla mnie złoto. Ale moja zachłanność mnie zgubiła. Steve’owi przydarzyło się coś okropnego. I szczerze, w głębi serca, poruszyło mnie to. Natychmiast zadzwoniłem do szpitala, i po kilku próbach wreszcie udało mi się z nim porozmawiać. To twardy gość i za okazywanie litości najchętniej sprzedałby mi Stunnera. Ale rozumiem to. Jestem taki sam. W każdym razie, chciałem przeprosić jego, a także was wszystkich za to, że o mało co nie zrobiłem czegoś, czego żałowałbym potem do końca życia.

Shawn Michaels wysłuchał całego przemówienia, wykonując jednak lekceważące gesty. W końcu nie wytrzymał i podjął mikrofon:

- Urzekła mnie twoja historia. A może jeszcze zwieńczysz ją tym, aby poinformować nas, kogo według ciebie to właściwie obchodzi? Nikt nie dba o twoje wewnętrzne rozterki, o twoje relacje z Austinem. Nikt nie dba o ciebie. Spójrz na siebie. Wyglądasz jak nieślubne dziecko niedźwiedzia grizzly z Charlesem Mansonem. Podczas swoich prom rozklejasz się jak mała dziewczynka. Mam propozycję nie do odrzucenia. Zabieraj się z mojego ringu i nie zawracaj nikomu głowy swoimi idiotycznymi problemami.

Dude Love wydał się rozbawiony słowami Michaelsa:

- Posłuchaj … dziwko (pop i szok na twarzy Michaelsa). Jeszcze tego nie rozgryzłeś, tak? To ja jestem twoim przeciwnikiem na Unforgiven. To ze mną będziesz walczył o zawieszony pas mistrzowski WWF. Więc lepiej dla ciebie żebyś jednak zaczął się mną przejmować. A co do dzisiaj, jestem wyjątkowo głodny akcji. Co powiesz na to, żeby zamiast walczyć solo z Owenem, zrobić walkę tagową? Weźmiesz swojego chłopaka Huntera i razem będziecie walczyć przeciwko mnie i Owenowi. Jeżeli odmówisz to zostawię cię nieprzytomnego tu i teraz (Dude Love spojrzał Shawnowi głęboko w oczy, czekając na odpowiedź, publiczność domagała się brawlu już teraz).

Michaels przyjął wyzwanie, zastrzegając jednak, że nie ma to nic wspólnego z groźbami Foleya. Publiczność nie była jednak co do tego taka pewna. A więc zmiana main eventu dzisiejszego Raw. Owen Hart i Dude Love kontra oryginalne DX w składzie: Triple H i Shawn Michaels. (83%)

Non–title Match

Taka Michinoku (Lightheavyweight Champion) vs Devon Storm

Walka toczyła się w szybkim tempie a dwóch zawodników wagi lekkociężkiej dało popis atletyzmu. Jednak ich zmagania zostały przerwane przez Kane’a, który jak gdyby nigdy nic wparował na ring, po czym wykonał podwójny Choke Slam. Potem zarówno jednego, jak i drugiego, potraktował dewastującym Tombstonem. Paul Bearer zaraz po tym wgramolił się na ring.

 

Jim Ross: O Boże, King spójrz, on ma karnister z benzyną? Mój Boże nie, ktoś go musi powstrzymać. Podaje karnister Kane’owi, a sam trzyma zapalniczkę. Chyba tego nie zrobią? Ochrona, gdzie jest ochrona?

 

Jerry Lawler: Ochrona to nie idioci, kto o zdrowych zmysłach sprzeciwiłby się Kane’owi?

 

Jim Ross: Undertaker?

 

Jerry Lawler: Powiedziałem, kto O ZDROWYCH ZMYSŁACH.

 

Jim Ross: To nieludzkie!

 

Jerry Lawler: Nie narzekaj, baw się! Kane, daj czadu, zrób to, spal tych dwóch cherlaków!

 

Kane jednak odrzucił karnister, co wywołało szok w oczach Paula Bearera. Jeszcze większy szok wywołało w nim to, że Kane wyrwał mu zapalniczkę z ręki i również odrzucił. Następnie olbrzym pokręcił głową, po czym opuścił ring. Co za przejaw miłosierdzia ze strony Czerwonego Demona!

Wynik: Remis, przez interwencję Kane’a (58%)

If ya smeeeeeeeeeeeeell …

The Rock, razem z trzema pozostałymi członkami The Nation, stoi obok Michaela Cole’a, który właśnie zamierza przeprowadzić wywiad z byłym mistrzem interkontynentalnym. Zaczął od nieśmiałego „Rocky, chciałbym spytać …”, jednak nie zdołał dokończyć gdy lider Nation zaczął mówić:

 

- Dla ciebie „The Rock”. To jedyna forma, jakiej może używać taki jabroni jak ty. No właśnie, The Rock nie zna cię. Kim ty do błękitnego piekła jesteś?

 

- Nazywam się …

 

- A kogo to obchodzi jak się nazywasz? Przyszedłeś tutaj, aby The Rock udzielił ci wywiadu, czy tak? Nic nie mów. To było pytanie retoryczne. Oczywiście ze przyszedłeś tu po wywiad przed walką. Więc The Rock mówi, dzisiaj kolejny rozdział z kroniki pod tytułem Farooq i jego ciąg niekończących się upokorzeń. Tydzień temu The Rock pokonał najnudniejszego czarnucha na świecie i dzisiaj jest gotów zrobić to ponownie. Ale wygląda na to, że nie będzie musiał, gdyż D-Lo i Mark Henry zrobią to za niego. A Ken Shamrock niech cieszy się swoimi ostatnimi chwilami jako mistrz interkontynentalny, gdyż ten pas moralnie należy wciąż do The Rocka. Shamrock nie pobił Rocka uczciwie, ale wykorzystał frajerską interwencję Farooqa. Jak mogło do tego dojść? The Rock przejrzał was na wylot. The Rock widzi jak Farooq … patrzy na Kena Shamrocka. Ale mało tego. The Rock widzi również jak Ken Shamrock … patrzy na Farooqa. Ale to, że posiadacie siebie nawzajem, wam nie wystarczy. Jeżeli jeszcze raz podniesiecie rękę na Nation, to The Rock weźmie głowę Farooqa … wykręci ją niczym mokry ręcznik … a następnie wsadzi tak głęboko w dupę Kena Shamrocka, że ten będzie w stanie ugryźć ją własnymi zębami. If you smeeeeeeeeeell … what The Rock … is cookin’! (95%)

 

Farooq&Ken Shamrock (IC Champion) vs Mark Henry&D-Lo Brown /w The Rock&Kama

Publiczność najżywiej reagowała nie na żadnego z uczestników walki, ale na dopingującego swoją drużynę The Rocka. Chanty „Rocky sucks” rozbrzmiały w całej hali, a sam zainteresowany nie krył tym oburzenia. Walka toczyła się pod dyktando The Nation. Mark Henry na zmianę z D-Lo pastwili się nad Farooqiem. W końcu jednak udało mu się zmienić ze swoim partnerem, i były mistrz UFC zaczął dzielić i rządzić w ringu. Wyrzucił Marka Henrego za ring i założył D-Lo Brownowi ankle lock. Przedstawiciel Nation nie zdążył jeszcze odklepać, gdy Rocky wparował na ring i zaatakował Shamrocka, powodując dyskwalifikację. Dołączył również Kama i przez chwilę było czterech na dwóch. Wtedy jednak na ring wbiegł Steve Blackman, uzbrojony w solidną deskę, podobną do tej, której z lubością używał niegdyś Hacksaw Jim Duggan. The Nation odpuścili i uciekli z ringu, nie chcąc narażać swoich głów na ciosy bronią.

Wynik: Farooq&Ken Shamrock poprzez DQ (65%)

 

Goldust /w Luna vs Marc Mero /w Sable

Sable odziana była w czarny, damski płaszczyk, i z widowni można było słyszeć głosy namawiające ją do jego zrzucenia. Nie podobało się to jednak jej mężczyźnie, który w ringu miał ciężką przeprawę z Goldustem. Dziwoląg po raz kolejny twarz miał wymalowaną na biało, niczym Brandon Lee w filmie „Kruk”. Jego strój z kolei miał kolor czarnego bazaltu. Jest to oczywista aluzja do Stinga, gwiazdy WCW, który wczorajszej nocy stracił swój pas mistrzowski na rzecz Macho Mana, Randy Savage’a. Goldustowi póki co jednak daleko do popularności Stinga.

 

Jerry Lawler: JR … czy słyszysz to?

 

Jim Ross: Czy słyszę CO?

 

Jerry Lawler: To … moje serce, czy słyszysz jak bije?

 

Jim Ross: King, ja naprawdę nie z tych, wiesz że jestem konserwatywny …

 

Jerry Lawler: Nie bije dla ciebie grubasie! O czym ty w ogóle myślisz? To Sable, ona działa na mnie lepiej niż viagra, znaczy się nie to żebym potrzebował …

 

Jim Ross: Używasz viagry?

 

Goldust powalił Marca Mero potężnym bulldogiem. Zakłada mu camel clutch! Marc cierpi ale nie chce się poddać! Goldust nie zwalnia uścisku. Co za serce do walki ze strony Mero. Sable nie może chyba już patrzeć na ciepienie swojego męża. Wbiega na ring, czyżby chciała zaatakować Goldusta? Wbiega również Luna, i zagradza jej drogę do swojego sojusznika. Co zrobi Sable.

 

Jim Ross: Nie, to nie do przyjęcia, ten program ogląda młodzież

 

Jerry Lawler: Tak maleńka, zrób to, Sable, Sable, Sable!

 

Płaszczyk opadł na matę, a męska część widowni oniemiała.

http://www.catfightdreams.com/wp-content/uploads/2009/04/sable.jpg

 

Jim Ross: Niech ktoś ubierze tę panią, to program przed 23. Jerry, wszystko w porządku? King?

 

Jerry Lawler: …

 

Goldust zwolnił chwyt i stanął naprzeciwko Sable, walcząc ze swoimi tysiącami lat ewolucji. Oburzona Luna coś do niego krzyczała, ale bez odzewu. Marc Mero wstał i zaatakował przeciwnika od tyłu. Zamiast jednak kontynuować ofensywę, podbiegł do swojej żony i zaczął czynić jej wyrzuty. Próbował założyć jej z powrotem płaszcz, co spotkało się z heatem publiki. Goldust wykorzystał to, i tym razem to on zaatakował rywala od tyłu. Zrobił to jednak skuteczniej, gdyż powalił go swoim finisherem Courtain Call i spinował. Po walce Marc Mero odwrócił się od swojej małżonki, która chciała pomóc mu dojść do siebie, po czym zdegustowany i wściekły udał się sam na zaplecze.

Wynik: Goldust przez pinfall (72%)

 

Respect is earned

Jim Ross opuścił stolik komentatorski i stanął z mikrofonem pośrodku ringu.

 

- Wczoraj dostąpiłem zaszczytu możliwości odwiedzin Stone Colda Steve’a Austina w jego domu. Został już wypisany ze szpitala i czeka go teraz rehabilitacja. Nagraliśmy tam krótki wywiad. I teraz, chciałbym państwu zaprezentować ten materiał.

 

Na titantronie pojawia się jeden z pokoi w rezydencji Steve’a Austina. Jim Ross siedzi skupiony na krześle, gotowy do przeprowadzenia wywiadu. Natomiast Stone Cold, z kołnierzem usztywniającym na szyi, wciąż porusza się na wózku inwalidzkim z powodu częściowego paraliżu, który jednak na szczęście minie, jeśli rehabilitacja pójdzie pomyślnie. Steve Austin częściowo złamał keyfabe i wyszedł poza charakter Stone Colda. Podziękował wszystkim pracownikom i wrestlerom, z którymi miał okazję pracować. Nie zapomniał również o fanach, także swojej rodzinie. Jego kariera pro wrestlera była najpiękniejszą rzeczą, jaka go spotkała w życiu. Los bywa jednak nieprzewidywalny i niesprawiedliwy. Wypadki się zdarzają i to, co trzeba w takich okolicznościach zrobić, to pójść dalej. Teraz Stone Cold Steve Austin musi zająć się czym innym. Oczy Jima Rossa zaszkliły się łzami.

 

Tymczasem w hali rozległy się chanty „Thank you Steve”, które trwały jeszcze kilka dobrych minut, aż uderzyła muzyka Degeneration X. (98%)

 

Owen Hart & Dude Love vs Original DX (Shawn Michaels & Triple H)/w Chyna

Przed walką Owen Hart wziął mikrofon i stwierdził, że Steve Austin chciałby teraz zobaczyć, jak jego dawni wrogowie – DX, dostają solidny łomot. Obiecał fanom, że tak się właśnie stanie.

 

Walka toczyła się pod dyktando heelowej drużyny. Triple H dobrze współpracował z Michaelsem, natomiast obijany w ringu był głównie Owen. Walka wyglądała trochę nierealistycznie ze względu na overselling Michaelsa, który miejscami powodował wręcz grymasy na twarzy przeciwników, które to z kolei ciężko było traktować jako część keyfabe’u. Doświadczony Mick Foley kilka razy krzyknął coś w stronę HBK, lecz ten dalej zachowywał się bardzo ignorancko.

W kulminacyjnym momencie, Shawn zasłonił się sędzią przed Spinning Kickiem Owena. Znokautowanie arbitra otworzyło drogę do tego, aby interweniowała Chyna. Zrobiło się dosyć duże zamieszanie, Dude Love wylądował poza ringiem, natomiast Owen nie miał żadnych szans opierać się aż trójce przeciwników. HBK założył mu Sharpshootera, podczas gdy Triple H tauntował do publiki. Nagle wybuchł potężny pop na widowni. Dude Love wparował na ring, ale tym razem nie zgołymi rękoma. Dewastujący Chair Shot powalił Huntera. Następnie Michaelsa. Chyna stanęła przed Foleyem i wyzywa go do walki.

 

Jim Ross: Mick, nie rób tego, to kobieta!

 

Jerry Lawler: Nazywasz to coś kobietą? Dalej, uderz ją, niech suka ma za swoje!

 

Dude Love jednak odrzucił krzesło w bok. Chyna odprowadziła je wzrokiem i zagapiła się na tyle, że Foley najpierw kopnął ją w brzuch, a następnie wykonał Double Arm DDT. W tym momencie Owen już miał HBK’a w Sharpshooterze! Członkowie Degeneration X w składzie X-Pac, Billy Gunn oraz Jesse James pojawiają się w pobliżu ringu, lecz Foley podjął krzesło i wręcz zaprasza ich do siebie. Ale nagle na ring wbiega WWF Commissioner, Sgt. Slaughter, w koszule sędziowskiej. Członkowie DX nie mają jak interweniować gdyż Dude Love skutecznie krzesłem zapobiega ich wejściu na ring. HBK jest już po drugiej stronie, ten ból jest nie do wytrzymania! Michaels tapuje!!! Nareszcie stało się coś, na co czekaliśmy od miesięcy. Cóż za piękny gest dla Steve’a Austina w wykonaniu Owena Harta! Pretendenci zarówno do European, jak World Championship, zdołali pokonać DX. Pozostali członkowie stajni zdjęli poległych z ringu i pomogli im opuścić halę. Zwycięzcy natomiast jeszcze długo celebrowali w ringu, ku uciesze publiczności.

Wynik: Owen Hart oraz Dude Love przez submission (77% - poziom walki obniżyła postawa HBK, który miał obiekcje przeciwko zajobbowaniu)

 

 

 

http://www.fortunecity.com/olympia/mcmahon/48/shotgun99.gif

Shotgun Saturday Night

25 Kwietnia 1998

 

Rezultaty:

Al Snow pokonał Barry Windhama przez roll up, po walce Windham go zaatakował wraz ze swoim managerem Jamesem Cornette

Kurrgan oraz Jackyl pokonali Skulla i 8-Balla, po walce doszło do brawlu pomiędzy Truth Commission, Disciples of Apocalypse, oraz Los Boricuas

X-Pac pokonał Aguillę (meksykańskiego luchadora) po face busterze

„The Rock” Rocky Maivia pokonał Scorpio

 

Wieści ze świata wrestlingu

 

- Nitro wygrało starcie w ratingach na 20 Kwietnia 1998 roku, osiągając bardzo wysokie 5.1. Raw musiało zadowolić się jedynie 4.4, co i tak jest wciąż niezłym rezultatem.

- Na wspomnianej gali Nitro Hollywood Hogan pokonał Randy Savage’a i przejął od niego pas mistrzowski tej federacji. Z kolei Goldberg jest nowym mistrzem Stanów Zjednoczonych po tym, jak pokonał na tej samej gali Ravena.

 

Ostateczna karta na PPV Unforgiven:

 

WWF Championship

Dude Love vs Shawn Michaels

 

Inferno Match

Undertaker vs Kane

 

European Championship Steel Cage Match with Sgt. Slaughter as guest referee

Triple H © vs Owen Hart

 

WWF and NWA Tag Team Title unification

New Age Outlaws (WWF Tag Champs) vs New Midnight Express (NWA Tag Champs)

 

6 Man Tag Team Match

Ken Shamrock&Farooq&Steve Blackman vs Rocky Maivia&D-Lo Brown&M.Henry

 

Only the winner can keep his stable in WWF

Chainz vs Kurrgan vs Savio Vega

 

Jerry Lawler’s challenge to Rob Van Dam

[estevez]

Póki co najlepszy odcinek - ciekawy - dobre segmenty, pisane tak, że idealnie oddają prawdziwy charakter postaci. McMahon na początku w świetny, The Rock w swoim stylu.

Mam pewne przeczucia, że jeszcze Stone Cold powróci, jako personality, ewentualnie jako manager jednego z wrestlerów - rzecz jasna pałający chęcią zemsty na chairmanie WWF. Można by rozpisać na tej podstawie ciekawy storyline.

Na koniec wielka pochwała za main event. Lubię walki gdzie jest sporo dramaturgi - interwencje, powalenia sędziego, chairshoty i inne elementy zmian przewag w dramatycznych okolicznościach. Oby więcej takich walk

[LooseCannon]

Pre-Show

W dark matchu przed galą odbyła się walka dwóch tag teamów. LOD 2000 w składzie Hawk oraz Animal, pokonali drużynę złożoną z Jeffa Jarretta oraz Barrego Windhama. Ze względu na obecność dawnych Road Warriorsów, starcie to nakręciło publiczność i pobudziło apetyt przed właściwym show (82%)

 

WWF z dumą prezentuje:

 

http://xc8.xanga.com/9ccd875659d31155064185/w116040035.jpg

 

Galę otwiera nagranie video:

 

Niektóre zbrodnie są zbyt okropne, aby o nich zapomnieć...

Obraz płonącego domu, dym okrywa nocne niebo.

 

Chociaż pamięć staje się balastem …

Obraz strażaków gaszących pożar. Dwóch funkcjonariuszy na noszach wynosi człowieka owiniętego w koce i szmaty. Po wielkości można domyślić się, iż jest to dziecko. Spod jednej ze szmat widać poparzoną, dziecięcą rączkę.

 

Nie można zapominać …

Scena w której Dude Love, razem ze Stevem Austinem, wygrywają drużynowe pasy mistrzowskie.

 

Bez wspomnień tracimy część siebie …

Odwrócony tyłem do kamery Kane trzyma przed sobą w ręku swoją maskę.

 

Tę część, która pcha nas do przodu …

Dude Love wykonuje Double Arm DDT na HBK’u

 

Ponieważ to ona pozwala nam wierzyć …

Zdziwienie na twarzy Undertakera kiedy ten pierwszy raz zobaczył Kane’a

 

Że niektóre zbrodnie muszą pozostać …

Dude Love testujący odwagę Michaelsa na ostatnim Raw

 

BEZ PRZEBACZENIA …

Undertaker i Kane stoją naprzeciwko siebie, patrząc sobie prosto w oczy.

 

Fajerwerki otwierają kwietniową galę PPV. Przy stoliku komentatorskim: Jim Ross oraz Michael Cole

 

Royal challenge

Przy akompaniamencie swojego entrance theme’u, Jerry Lawler tauntuje do publiczności, znajdując się na ringu, ubrany w strój do walki.

- Bob Van Ram czy ja ci tam było, nie myśl, że zapomniałem o tobie. Takie śmieci z pospólstwa jak ty są po to, aby zmieść je sprzed moich królewskich stóp. I teraz nadszedł czas, abym zrobił to osobiście. Mogłeś sobie odnosić sukcesy w tej podrzędnej federacji ECW, ale tutaj jest WWF. Twój Król we własnej osobie wzywa cię na audiencję więc zabieraj tu swoje nędzne cztery litery. (Jerry rozejrzał się po publiczności, otrzymując porcję heatu). Nie raczysz się stawić na królewskie wezwanie? Tak myślałem, jesteś tchórzem. Tchórzem!

Niespodziewany pop publiczności, King rozpromieniał i zaczął czynić królewskie pozdrowienia ręką. Nie zauważył jednak, że ten pop nie był przeznaczony dla niego. Rob Van Dam przedarł się wśród publiczności, pokonał barierkę, następnie wślizgnął się na ring. Jerry dalej pozdrawiał wiwatującą publiczność królewskim gestem, nie widząc swojego przeciwnika, który stał tuż za nim. RVD z kolei wykonał swój trademarkowy gest, unosząc ręcę w górę, i kierując kciuki w swoją stronę, trzykrotnie wskazał na siebie, pozwalając publiczności zachantować:

ROB … VAN … DAM

Nagle mina Jerrego Lawlera zrzedła:

- Co?! – po czym odwrócił się tylko po to, aby przyjąć na twarz kopnięcie z wyskoku i z półobrotem. Van Dam podniósł mikrofon i stwierdził, że przyjmuje wyzwanie. Wtedy na ring wbiegł sędzia i rozpoczął walkę.

 

Jerry „The King” Lawler vs Rob Van Dam

Rob Van Dam spojrzał na leżącego, półprzytomnego Lawlera. Rozejrzał się po widowni. Naładowany popem, wskoczył na narożnik. Five Star Frog Splash! 1..2..3! Rob Van Dam w swoim debiucie na PPV spod znaku WWF pokonuje Jerrego Lawlera w zaledwie kilkusekundowym pojedynku.

 

Jim Ross: Biedny King, mam nadzieję że dojdzie szybko do siebie i dołączy do nas jeszcze dziś.

 

Michael Cole: Naprawdę tego chcesz? Aż nie chcę myśleć w jakim on będzie humorze. Na wszelki wypadek lepiej nie wspominajmy przy nim o tej walce.

 

Rob Van Dam opuścił ring, żegnany brawami publiczności.

Wynik: RVD przez pinfall (77%)

 

WWF and NWA Tag Team Title Unification

New Age Outlaws (WWF) vs The New Midnight Express (NWA) /w J.Cornette

 

Kolejna walka toczy się o zunifikowanie drużynowych pasów mistrzowskich. Pierwsi na ringu pojawiają się New Age Outlaws, którzy otrzymali swoją standardową mieszankę popu z heatem. Road Dogg podjął mikrofon:

 

- Panie i panowie, chłopcy i dziewczęta, dzieci w każdym wieku. Degeneration X z dumą prezentuje wam Tag Teamowych mistrzów świaaaaaata (i razem z publicznością) „The Road Dogg” Jesse James, „The Bad Ass” Billy Gunn, a razem jesteśmy NEW AGE OUTLAWS!

 

Następnie mikrofon przejął Billy:

- A jeśli wam to nie pasuje, mamy dla was dwa słowa – Billy nie musiał kończyć, wystarczyło że podniósł mikrofon do góry dając wykazać się kilkunastu tysiącom ludzi na hali.

 

SUCK IT!!!

 

W końcu pojawili się mistrzowie NWA, „Bombastic” Bob Holly oraz „Bodacious” Bart Gunn. Publiczność nie zareagowała na nich jakoś szczególnie. Zdecydowanie preferowała Outlawsów pomimo tego, że ci na codzień są heelami. Przebojowością i osobowością bili jednak przeciwników na głowę co sprawiło, że w tej walce pełnili rolę babyface’ów. Manager drużyny NWA zasiadł przy stoliku komentatorskim na czas trwania tej walki, dołączając do Jima Rossa i Michaela Cole’a. Rozpoczęło się od starcia dwóch braci (kayfabe oczywiście), Barta i Billego. Ich wzajemne relacje od dłuższego czasu są dosyć chłodne. Publiczność buczała na każdy przejaw przewagi Barta, natomiast cheerowała podczas ofensywy członka teamu Outlaws.

 

Jim Ross: James, powiedz nam, dlaczego wybrałeś dwóch zawodników WWF jako swój reprezentacyjny tag team? Sprowadziłeś przecież drużynę Rock&Roll Express, dlaczego odwróciłeś się przeciwko nim?

 

Cornette: Dlaczego? Czy naprawdę o to pytasz? Myślałem że to oczywiste. Byli słabi, przegrywali wszystkie swoje walki. Gunn i Holly są twardzi. WWF nie dbało o ich kariery. Nie wykorzystało ich potencjału. Woli inwestować w jakiś pajaców, którzy mocni są jedynie w gębie. Nie na tym polega wrestling. Holly i Gunn będą podtrzymywać tradycję prawdziwych tag teamów przez długie lata. Jesteśmy właśnie świadkami kreowania się historii JR, radzę ci obserwować i delektować się każdą minutą.

 

Na ringu okresy przewagi zmieniały się jak w kalejdoskopie. Obecnie Bart na zmianę z Bobem Hollym, pastwili się nad Road Doggiem, który rozpaczliwie dążył do tagu z Billym.

 

Cornette: Na czym to ja stanąłem. Ach tak. Dzisiaj dojdzie do unifikacji pasów drużynowych. A to znaczy, ze gdy już moi chłopcy wygrają, będą mogli połączyć oba mistrzowskie pasy w jeden. Ale to jeszcze nie koniec. W planach jest również zunifikowanie pasów NWA North American, oraz WWF Intercontinental. Obserwujesz właśnie fuzję JR. To jest właśnie cel inwazji NWA na WWF. Chcemy połączyć ze sobą obie federacje, ale to tytuły National Wrestling Alliance będą tymi reprezentacyjnymi. Chcemy dominować!

 

Jim Ross: Dominować?

 

Michael Cole: Dominować tak jak Imperator Palpatine?

 

Cornette: Kto to kurwa jest Imperator Palpatine? W każdym razie, przy moich chłopakach ten wasz Imperator jak mu tam to może sobie co najwyżej …

 

Jim Ross: Zmiana! Nareszcie Billy Gunn wchodzi na ring.

 

Billy korzystając ze świeżych sił wykonał Back Drop na nadbiegającym Hollym. Następnie szybki brawl z Bartem, a gdy sędzia nie widział, uderzenie po oczach. Publiczność jednak zamiast wybuczeć tą akcję, cheerowała. Road Dogg zdjął Barta z ringu i zaczął okładać poza nim. Holly uniknął Lariata w wykonaniu Billego, po czym próbował wykonać Alabama Slam. Billy jednak wyrwał się i skontrował tę akcję w swój finisher – Fame Asser. Widownia liczyła razem z sędzią do trzech i muzyka New Age Outlaws rozbrzmiała w hali. Szczęśliwi przedstawiciele Degenaration X chwilę tauntowali do tłumu, a następnie udali się z łącznie czterema pasami do szatni.

 

Zrezygnowani Bart Gunn i Bob Holly patrzyli, jak wściekły do czerwoności Cornette wchodzi na ring. W ręku trzymał mikrofon:

- Zwalniam was!!!

Nie trzeba było więcej słów. Wszystko było jasne. The New Midnight Express nie są już pod pieczą Jima Cornette.

Wynik: New Age Outlaws przez pinfall (72%)

 

Chainz vs Savio Vega vs Kurrgan

 

Konsekwencje tej walki będą bardzo istotne dla wszystkich trzech uczestników. Tylko zwycięzca może zachować swoją stajnię w WWF. Pozostałe gangi muszą zostać rozwiązane. W ciągu ostatnich kilku miesięcy byliśmy świadkami prawdziwej świętej wojny między nimi. Dzisiejsza noc będzie zwieńczeniem tej wojny.

 

Już od samego początku walki, mogliśmy oglądać połączone siły Chainza i Savio Vegi, przeciwko Kurrganowi. Ma to związek z tym, że reprezentant Truth Commission to mierzący 210 cm wzrostu olbrzym. Portorykańczyk na spółkę z motocyklistą nie mieli jednak łatwo, gdyż potężny zawodnik zdawał się wręcz niezniszczalny.

 

Kurrgan powala Chainza Side Slamem. Wstaje i rozgląda się za Savio Vegą, który wcześniej oberwał Lariatem. Wtedy jednak harlejowiec chwyta giganta za nogę. Kurrgan stara się wyrwać ale nie zdąża przed Spinning Kickiem w wykonaniu Savio. Ta akcja wreszcie powala wielkiego zawodnika na matę. Chainz unosi jego nogi aby uniemożliwić mu wstanie. Wtedy Vego wchodzi na narożnik i wykonuje Leg Drop z drugiej liny. Teraz to Portorykańczyk unieruchamia Kurrgana unosząc jego nogi, natomiast na narożnik wchodzi Chainz, i teraz to on wykonuje Elbow Drop, również z drugiej liny. Savio daje mu do zrozumienia, żeby spróbował raz jeszcze. Harlejowiec ponownie wchodzi na narożnik. Sprytny Vega jednak wtedy podbiega i zrzuca Chainza na matę. Szybki pin ale tylko do dwóch. Od tego momentu zaczął się już Triple Threat pełną parą.

 

Kurrgan trzyma Savio w Paralazing (coś jak to ściskanie głowy Khaliego). Portorykańczyk walczy z bólem. Wtedy jednak Chainz wpada z krzesłem! Reguły Triple Threat wykluczają dyskwalifikację. Publiczność nieco ożyła. Motocyklistra uderza Kurrgana krzesłem. Ten jednak wyprostował się, odrzucił Vegę, i spojrzał demonicznym wzrokiem na swojego przecownika.

 

Jim Ross: To nieprawdopodobne jak mocny jest Kurrgan!

 

Michael Cole: Zupełnie jak Terminator!

 

Jim Ross: W końcu twoje porównanie jest zrozumiałe.

 

Kurrgan zaprasza Chainza aby ten spróbował jeszcze raz! Chce pokazać, że nic nie jest w stanie powalić go na matę. Nawet uderzenie krzesłem. Chainz zamachuje się i uderza ponownie! Kurrgan słania się na nogach i …

 

Jim Ross: Mówiłeś coś o terminatorze?

 

Olbrzym pada oszołomiony na matę! Savio próbuje Spinning Kicka na motocykliście, ten jednak robi unik, jednocześnie trafiając krzesłem Portorykańczyka w locie! Następnie wykonuje Death Valley Driver i przypina! 1..2..3! Disciples of Apocalypse trwają dalej, to już koniec Boricuas i Truth Commission. Publiczności ten fakt zdecydowanie się podoba. 8-Ball i Skull pojawiają się na ringu i świętują razem ze swoim liderem, który odwalił kawał dobrej roboty. Niech żyje Ameryka, niech żyją królowie dróg!

Wynik: Chainz przez pinfall (62%)

 

Don’t say a fuckin word you peon!

Jerry Lawler pojawia się znowu w hali i udaje się do stolika komentatorskiego. Zasiada obok Jima Rossa i Michaela Cole’a.

 

Jerry Lawler: Jak leci panowie?

 

Jim Ross: …

 

Michael Cole: …

 

Jerry Lawler: No co? Mowę wam odjęło?

 

Michael Cole: Nie, po prostu cieszymy się wszystko w porządku po tej, cóż chciałbym nazwać to walką, ale …

 

Jerry Lawler: Ani słowa więcej! Jeszcze raz o tym wspomnisz a zatargam cię tam na ring i sprzedam takiego Pile Drivera że dołączysz do Austina w jego małym klubie rehabilitantów!

 

European Championship Steel Cage Match with Sgt.Slaughter as Special Referee

Triple H © /w Chyna vs Owen Hart

 

Are you ready?

 

Ya think you can tell us what to do

Ya think you can tell us what to wear

You think you're better

Well you better get ready

Bow to the masters

 

Break it down!

 

Triple H i Chyna znajdują się już na ringu, przy akompaniamencie piosenki “Break it down”. Sgt. Slaughter każe pokaźnej postury menadżerce opuścić klatkę, która otacza cały ring. Kraty mają uniemożliwić jakąkolwiek interwencję, gdyż jak dotąd nierealnym było przeprowadzenie walki Huntera z młodszym z braci Hart tak, aby przebiegła ona w sposób uczciwy. Commissioner Slaughter dołożył jednak wszelkich starań, aby teraz tak właśnie było. W hali rozbrzmiał theme Owena Harta, a sam „The Lonely Heart”, nie tracił czasu na wejście. Wbiegł do klatki, ruszając od razu na Huntera. Rozpoczęło się coś, co bardziej przypomina walkę uliczną, niż czysty wrestling. Oficjel znajdujący się poza ringiem zamknął żelazną konstrukcję i zawodnicy byli zdani już tylko na siebie.

 

Początkowe fragmenty walki przypominały właściwie tortury, wymierzane przez Owena. Wykorzystał on kraty aby zapoznać z nimi twarz swojego przeciwnika. I to przy niejednej okazji. W końcu jednak Triple H zdołał skontrować próbę Piledrivera w Back Dropa. Uderzeniem kolanem z rozbiegu udało mu się oszołomić Owena na tyle, że nie wybronił się przed następną akcją – Side Suplexem. Teraz dalszy ciąg tortur, jednak tym razem ze zmianą stron.

 

Triple H próbuje wykonać Vertical Suplex, Owen jednak wyślizguje się balansem ciała, ląduje na nogach i kontruje w German Suplex. Próba pinu, jednak tylko do dwóch. Owen chwyta przeciwnika do Reverse Pile Driver. Tą akcją swego czasu złamał kark Steve’owi Austinowi! Triple H jest w opałach. Wymachując nogami zdołał jednak przeważyć Owena i teraz to „The Lonely Heart” jest w opałach. Reverse Pile Driver w wykonaniu Huntera! 1..2.. kick out! Cóż za determinacja Owena! Tortur ciąg dalszy.

 

Triple H chwyta Owena do Pedigree. Ten jednak przerzuca go nad sobą. Taunt do publiczności, która odpowiada popem. Teraz to Owen chwyta Huntera do Pedigree! Ten jednak podcina mu nogi i zakłada Sharpshootera! Triple H trzyma Owena w jego własnym finisherze. Ale co się dzieje?! Hart łapie nogi Huntera i zaczyna go przeważać …

 

Jim Ross: Fenomenalna kontra! Owen Hart właśnie skontrował Sharpshootera w … Sharpshootera!

 

Jerry Lawler: Miał farta, do boju Hunter, nie daj się!

 

Hunter jednak nie dysponuje techniką Owena i jego próby wyswobodzenia się z legendarnego chwytu braci Hart są daremne. Ale jego wierna menadżerka Chyna zaczyna wspinać się po kracie! Slaughter każe jej przestać, jednak dzielna kobieta wciąż próbuje dostać się od góry do klatki. Owen wtedy jednak rozluźnia uchwyt podbiega i uderza w kraty od strony wewnętrznej. Impet uderzenia przenosi się w oczywisty sposób na stronę zewnętrzną ściany i Chyna zostaje odrzucona do tyłu! Chyna spada na matę poza ringiem! Triple H za ten czas wyjmuje jakiś przedmiot. Slaughter jednak próbuje mu go wyrwać. To kastet! Triple H kopie w brzuch Commissionera, po czym uderza go kastetem! Ale gdy odwraca się, Owen Hart trafia go potężnym Spinning Kickiem. Następnie chwyta do Pedigree! Czy uda mu się? Tak!!! Owen wykonuje na Hunterze jego własny finisher. Ale sędzia jest znokautowany, co zrobi Owen? Zaczyna wspinać się po ścianie klatki! Jest już na szczycie.

 

Jim Ross: Owen, co zamierzasz? Przecież reguły tej walki wykluczają zwycięstwo poprzez ucieczkę!

 

Jerry Lawler: Co ten kretyn zamierza? JR, on chyba chce skoczyć!

 

MOONSAULT ze szczytu klatki! Owen przypina Triple H’a, lecz sam jest ledwo żywy. Trwają tak jakiś czas, lecz sędzia Slaughter wciąż nie doszedł do siebie. X-Pac pojawia się w hali, dobiega do klatki, i zaczyna się po niej wspinać. Jest już na szczycie, już przekracza jej górną część i jest po wewnętrznej stronie ringu. 1 … 2 … 3!!! Slaughter zdołał w porę dojść do siebie i odliczyć! X-Pac jest już na ringu ale spóźniony! Owen jest półprzytomny, ale niezwykle szczęśliwy.

 

Hunter Hearst Helmsley zostaje odprowadzony przez X-Paca i Chynę, niemalże nie ma siły iść o własnych siłach. Zatroskana menadżerka ściera białym ręcznikiem krew z jego twarzy. Nogi Owena również drżą, ale stoi pośrodku ringu, wznosząc pas European Championship ponad swoją głową, podczas gdy publiczność skanduje „Owen! Owen! Owen!”.

Wynik: Owen Hart przez pinfall (81%)

 

IC Champion Ken Shamrock, Farooq and Steve Blackman vs Rocky Maivia, Mark Henry and D-Lo Brown /w Kama Mustafa

 

Walkę rozpoczynają Ken Shamrock oraz The Rock. Pierwsze kilkadziesiąt sekund upływa na podchodach Rockiego, który uparcie unikał otwartego starcia z byłym mistrzem UFC. W końcu zmienił się z Markiem Henrym. „The World’s Strongest Man” nie zwykł unikać konfrontacji, także wymiana ciosów rozpoczęła się na dobre. Henry przez chwilę dominował, jednak ostatecznie został powalony Frankensteinrerem, na który się nadział, nacierając na przeciwnika. Shamrock zakłada Ankle Lock! Mark Henry próbuje dostać rękoma lin, jednak jest za daleko. Ale co się dzieje? Henry z całej siły szarpnął nogą, odrzucając Kena w tył!

 

Jerry Lawler: Mark Henry ma siłę byka! To jest przyszły mistrz JR!

 

Jim Ross: Myślałem że nie przepadasz za nim po tym, jak w swoim debiucie rzucił tobą jak workiem kartofli.

 

Jerry Lawler: Stare dzieje JR. Teraz , pod okiem Rockiego, Henry ma szanse wyjść na ludzi. A gdyby znowu odważył się podnieść na mnie swoje łapska to sprawiłbym mu królewski łomot.

 

Michael Cole: Taki jak ten który sprawiłeś Van Damowi?

 

Jerry Lawler: Szukasz zaczepki chłopcze? Chcesz narobić sobie kłopotów? (King podnosi się z fotela)

 

Michael Cole: … nie, ja tylko, eee …

 

Jim Ross: Panowie, spokój, jesteśmy wszyscy w pracy.

 

D-Lo prowadzi dosyć szybką wymianę ciosów z Blackmanem. Członek Nation powala przeciwnika Powerslamem, po czym wchodzi na narożnik. Blackman jednak odsuwa się i D-Lo nie trafia Frog Splahem. Blackman zmienia się z Farooqiem, ten chwyta Browna do Dominatora. Wtedy jednak Rocky wchodzi na ring, absorbując uwagę sędziego. To daje możliwość interwerncji Kamie, który powala Farooqa butem na twarz i błyskawicznie ucieka z ringu przed Shamrockiem.

 

Jim Ross: To niedopuszczalne!

 

Jerry Lawler: Co? Ja nic nie widziałem.

 

Farooq wymierza Rockiemu zemstę za to, że ten swego czasu wygryzł go z fotela lidera The Nation, drugiej po DX najważniejszej stajni w WWF. Spine Buster, a następnie próba Dominatora. Rocky wyślizguje się, ląduje na nogach, po czym wykonuje na Farooqu szybkie DDT. Przygotowuje się do People’s Elbow! Odbija się dwa razy od lin i uderza łokciem prosto w klatkę piersiową leżącego Farooqa. 1 … 2 … Kick Out!

 

Przez następne minuty członkowie Nation, często się zmieniając, pastwili się na Farooqu. W końcu Rocky wszedł na narożnik, chcąc wykonać z niego skok na stojącego Farooqa. Ten jednak zdołał wyłapać go w locie i utrzymać się na nogach, błyskawicznie wykonując Uranage Slam. Zmiana z Shamrockiem! Shoot Fighter wpadł na ring z energią bomby atomowej, powalając najpierw próbującego interweniować D-Lo Suplexem, a następnie Side Kickiem Marka Henrego. Kama próbował również interweniować ale powstrzymał go Steve Blackman. Shamrock jest sam na sam z oszołomionym Rockym! Próbuje wysokiego kopnięcia, jednak Rock przechwytuje je, „zakręca” całym Shamrockiem i błyskawicznie chwyta do Rock Bottom. Powala mistrza interkontynentalnego swoim finishere!

 

Jim Ross: Ale chwila, gdzie jest sędzia? Spójrz King, tam po drugiej stronie, rozdziala Kamę i Blackmana!

 

Jerry Lawler: Rock ma zwycięstwo w kieszeni ale nie może dopiąć swego przez nieobecność sędziego! To skandal, wstyd! Zwolnić tego sędziego, co on wyprawia?

 

Farooq odzyskał siły i natarł na Rockiego Elbow Dropem. Chwyta go do Dominatora, jednak już drugi raz Rocky się oswabadza i kontruje w Rock Bottom! Pinuje Farooqa. Sędzia jest już na ringu. Ale nie odlicza! To Shamrock jest legalnym facetem na ringu, nie Farooq. Oburzony Rock zaczyna kłócić się z sędzią, ale wtedy Shamrock wykonuje na nim Roll Up i przypina do trzech! Cóż za pech lidera The Nation! IC Champion świętuje razem z Farooqiem i Blackmanem, podczas gdy pozostali członkowie The Nation próbują uspokoić bardzo zagniewanego Rocka. The Nation nie przeprowadziło jednak odwetu, gdyż The Rock był właściwie bardziej oburzony pracą sędziego, niż porażką samą w sobie.

Wynik: Ken Shamrock, Steve Blackam oraz Farooq przez pinfall (73%)

 

It’s gonna be a tough love

Na zapleczu Kevin Kelly przeprowadza krótki wywiad z pretendentem do pasa mistrzowskiego WWF, Mickiem Foleyem, który obecnie występuje jako Dude Love. Sympatyczny zawodnik ma swojemu przeciwnikowi coś do powiedzenia:

 

- Shawn, czy wiesz, że degeneracja w każdym wypadku oznacza słabość? To przez nią upadały imperia. Twoje zepsucie sprawia, że nie widzisz niczego poza sobą i twoimi aktualnymi potrzebami. Nie potrafisz wyjrzeć w przyszłość, poza własne ego. A tam, z tej przyszłości, nadciąga fala. Taka, jakie na kalifornijskim wybrzeżu unoszą surferów na ich deskach. I ta fala pochłonie cię niczym niedoświadczonego pływaka. Mógłbyś się jej oprzeć gdybyś tylko nie był zdegenerowany. Bo rozkład i zepsucie to słabość Shawn. Fala oczyści z ciebie świat. Na twoich gruzach powstaną nowe monumenty. Jesteś imperium, które chyli się ku upadkowi. A ja jestem falą.

Inferno Match

Undertaker vs Kane /w Paul Bearer

 

Pierwszy na ringu pojawił się Kane, a towarzyszył mu jak zwykle jego upiorny menadżer, będący również jego ojcem – Paul Bearer. Fani zgromadzeni w hali czekali już na uderzenie dzwonu. Kiedy w końcu nastąpiło, wybuchli w ekstatycznym popie, witając najsłynniejszego Władcę Ciemności w świecie wrestlingu. Kiedy już obaj przeciwnicy znajdywali się na ringu, stojąc twarzą w twarz i patrząc sobie prosto w oczy, zapłonęły ognie. To pierwszy w historii Inferno Match, fani WWF nigdy wcześniej nie mieli okazji oglądać czegoś podobnego.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/05/inferno.jpg

 

Pierwsze minuty walki upłynęły głównie na brawlu, przecinanym próbami podpalenia przeciwnika. Obaj zawodnicy byli jeszcze świezi i żaden nie mógł znaleźć skutecznego sposobu, aby roztrzygnąć walkę na swoją korzyść. W końcu obaj padli na matę po jednoczesnym trafieniu się Big Bootem.

 

Jim Ross: Ciarki mnie przechodzą gdy na to patrzę, oni walczą otoczeni przez najprawdziwsze płomienie!

 

Jerry Lawler: A ja mam nadzieję że Kane spali Undertakera i wyśle go z powrotem tam, skąd przyszedł.

 

Michael Cole: Niczym ta dzielna rodzina która spaliła złą Laleczkę Chucky!

 

Jerry Lawler: O czym ty do cholery mówisz?

 

Kane powala Undertakera Choke Slamem! Paul Bearer krzyczy do swojego podopiecznego, aby ten sponiewierał przeciwnika jeszcze bardziej. Kane podnosi swojego brata i chwyta go do Tombstone Piledrivera! Ale Undertaker zdołał się wyswobodzić i wylądował na nogach. Chwycił Kane’a za szyję i zaczął dusić. Czy da radę wykonać Choke Slam na czerwonym demonie? Kane ucina wszelkie spekulacje, chwytając w odpowiedzi szyję Undertakera. Oba potwory trwają w tej próbie wywalczenia sobie siłą uścisku przewagi. Taker kopie jednak przeciwnika w goleń! Kane zgiął się w bólu i zwolnił uchwyt. Ale Undertaker zamiast wykonać Choke Slam, pchnął go z tak wielką siłą, że czerwone monstrum wylądowało poza ringiem, pokonując górną linę. Publiczność zareagowała mieszanką popu i ekscytacji. Podczas tego upadku Kane z pewnością miał kontakt z ogniem. Ale nie był on jednak wystarczająco długi i zamaskowany olbrzym wciąż był cały. Uspokoiło to Paula Bearera, który wcześniej wręcz zawył, gdy zobaczył Kane’a wypadającego z ringu. Undertaker spada na obu stojących poza ringiem, zarówno swojego rywala, jak jego menadżera! Samobójczy skok ponad trzecią liną, coś niebywałego w wykonaniu ponad dwumetrowego człowieka. Zaczyna się brawl poza ringiem, natomiast Paul Bearer wydaje się znokautowany.

 

Jerry Lawler: Nie daj się Kane! Usmaż go jak JR swoją kiełbasę na grillu!

 

Jim Ross: Bardzo śmieszne.

 

Kane wykonuje drugi już Choke Slam, ale tym razem przerzuca Undertakera przez barierki! Fani są wniebowzięci, będąc tak blisko samego Deadmana. Kane przekracza barierkę i obaj znajdują się w strefie dla publiczności. Czerwony demon bierze krzesło, po czym wymierza nim celny cios. Potem następny, i następny. Undertaker jest ledwo żywy. Kane przerzuca go z powrotem. Podnosi, i rozpędza w stronę ringu. Płonącego ringu! Starszy brat jednak zdołał zachować wystarczająco dużo przytomności, aby zamiast uderzyć o zewnętrzną stronę ringu, narażając się tym samym na podpalenie, wślizgnął się szybko na niego, ograniczając czas kontaktu z ogniem do minimum. Dzięki temu pozostał cały. Niepocieszony tym Kame wrzucił na ring krzesło, po czym po metalowych schodkach, unikając płomieni, dołączył do swojego przeciwnika. Undertaker dalej jest oszołomiony. Kane wykonuje na nim Tombstone!!! Składa ręce swojego brata niczym do pacierza. Przytrzymuje przez kilka sekund jakby pokazując, że gdyby tylko ta walka mogła skończyć się przez pinfall, to zwycięzcą już teraz zostałby czerwony demon.

 

Kane chwyta Undertakera za gardło, ale nie wykonuje Choke Slama. Idzie w stronę płomieni, targajac wręcz półprzytomnego przeciwnika. Cały czas trzyma Deadmana w uścisku. Głowa Grabaża jest już milimetry od płomieni. Ale w tym momencie jaśniej niż ognie samego piekła zapłonęły oczy Takera, który wrócił niczym po długiej podróży. Odwzajemnił duszenie i ponownie obaj wrestlerzy siłują się trzymając się za gardła. Zbliżenie kamery na twarze. Obaj patrzą sobie w oczy, obaj równie demoniczni. W pewnym momencie grymas Undertakera nasilił się jeszcze bardziej. To nie był widok przeznaczony dla ludzkich oczu. Na Kane’a patrzył w tej chwili demon gorszy niż wszystko, co jakakolwiek wyobraźnia może stworzyć. Kane zerwał kontakt wzrokowy!!! Undertaker wykorzystując jego dezorientację, lewą ręką chwycił Kane’a za jego prawą rękę, trzymającą Grabaża za gardło. Ścisnął ją w przegubie, tak że Kane zwolnił uścisk. Następnie, cały czas dusząc demona prawą ręką, lewą skierował w stronę płomieni. Mija sekunda, dwie, Kane ocknął się z jakiego transu, zaczął się opierać. Wykorzystując przewagę siły i masy, odepchnął Undertakera z łatwością ale …

 

Jim Ross: Mój Boże, on płonie, jego ręka! Niech ktoś mu pomoże!

 

Jerry Lawler: Niedługo w ofercie McDonalda będzie McKane hahaha!

 

Michael Cole: Przecież mu kibicowałeś.

 

Jerry Lawler: Zmiana planów. Nie będę kibicował wielkiemu, czerwonemu kurczakowi z rożna!

 

Służby medyczne interweniowały z gaśnicami, płomienie buchnęły po raz ostatni, a theme Undertakera rozbrzmiał w hali. Paul Bearer zawodził żałośnie nad losem swojego podopiecznego, natomiast Undertaker świętował zwycięstwo w ringu.

Wynik: Undertaker (88%)

 

Single Match For Vacated WWF World Championship

Shawn Michaels /w X-Pac vs Dude Love

 

Dude Love, z pewnością najsympatyczniejsze z wcieleń Micka Foleya, właśnie udaje się w stronę ringu. Towarzyszą mu dwie młode dziewczyny. Przy sporym popie publiki, pożegnały Dude Love’a, częstując go naraz buziakiem, każda w inny policzek. Udały się z powrotem na zaplecze, tymczasem Foley dalej tauntował do widowni.

 

“Break it down” po raz kolejny zabrzmiało w hali. Człowiek, który miesiac temu stracił pas mistrzowski na Wrestlemanii, teraz zmierzał na ring, aby go odzyskać. Na twarzy Michaelsa maluje się niespotykane od długiego czasu skupienie. Zdaje sobie sprawę z tego, że czeka go niełatwe zadanie. Czekający na niego zawodnik udowodnił na ostatnim Raw, jak potrafi być niebezpieczny. Na szczęście dla lidera DX, u jego boku jest sojusznik – X-Pac, którego obecność może budzić pewne obawy co do uczciwego przebiegu pojedynku. Prezentacja obu wrestlerów, i wreszcie gong!

 

Dude Love natarł z agresją i po kilku bardzo stiffowych uderzeniach powalił Michaelsa, który natychmiast „zwinął manatki” i wytoczył się z ringu. X-Pac szybko do niego podbiegł i dokonał oględzin głowy, niczym menadżer bokserski który dba o zdrowie swojego podopiecznego przed następną rundą. Nagle nad głową HBK’a pojawiła się ręka Foleya, która złapała go za włosy i wręcz wtargała z powrotem na ring. Zaczęło się kolejne starcie.

 

Jerry Lawler: JR, uważam, że dołączenie do Degeneration X naprawdę dobrze by ci zrobiło. Jesteś taki sztywny że czasami zaczynam się zastanawiać czy nie jesteś jakimś amiszem albo mormonem.

 

Jim Ross: Czy ja wyglądam na amisza?

 

Shawn Michaels siedzi na narożniku, plecami do ringu. Został tam umieszczony przez Dude Love’a, który przymierza się do wykonania Super Plexu. Michaels jednak strąca go łokciem. Stoi już na trzeciej linie i czeka aż przeciwnik podniesie się na nogi. Moonsault! 1 … 2 … Kick Out. HBK ustawia się w narożniku i w charakterystyczny sposób tupie nogą. Fani wiedzą co to oznacza. Uszom Micka Foleya zaraz dostanie dostarczona odrobina słodkiej, gardłowej muzyki! Sweet Chin Music!!! Nie, Dude Love wyłapuje nogę przeciwnika! Zbija ją na bok, zmuszając rywala do tego, aby się obrócił. Kiedy ponownie stają twarzą w twarz, HBK otrzymuje kopnięcie w brzuch i Double Arm DDT! 1 … 2 … noga Shawna jest na linach. Love nie zwalnia tempa. Unosi prawą rękę w górę, pokazując specjalną rękawicę, służącą do zakładania przeciwnikowi swojego chwytu – Mandible Claw! Michaels wstaje, nie wiedząc co go czeka. X-Pac krzyczy próbując go ostrzec, ale jego słowa trafiają w eter.

 

Jerry Lawler: Shawn, on chce ci zrobić coś złego, nie odwracaj się, uciekaj!

 

Jim Ross: Za późno …

 

Mandible Claw! Shawn walczy jak może ale powoli opuszczają go siły. W końcu zebrał się w sobie i postawił wszystko na jedną kartę …

 

Jerry Lawler: Tak jest, udało się!

 

Jim Ross: Kopnął go w krocze, to nielegalna akcja

 

Dyskwalifikacja!!! Fani wstają z miejsc podczas gdy Announcer obwieszcza:

 

LADIES AND GENTLEMAN, THE WINNER AND NEW WWF WORLD CHAMPION DUDE LOVE!!!

 

Oburzenie Shawna Michaelsa i X-Paca nie zna granic! Obaj szarpią sędziego za koszulkę domagając się wyjaśnień. Wszystko jest jasne. Pas nie miał posiadacza a zwycięzca tej walki miał zostać nowym mistrzem. Według zasad WWF, pas nie może zmienić właściciela z jednego na drugiego przez dyskwalifikację. Ale tutaj sytuacja była inna gdyż pas nie miał żadnego posiadacza!

 

NO CHANCE IN HELL

 

W rampie pojawia się chairman WWF, Vince McMahon, przywitany festiwalem gwizdów i wyzwisk pod swoim adresem. Obwieszcza, że prestiż tej walki jest zbyt duży, aby pozwolił on na taki jej koniec. Dude Love nie jest mistrzem federacji. Pojedynek jest kontynuowany, ale tym razem dyskwalifikacje nie obowiązują!

 

Jim Ross: Mick Foley był tak blisko spełnienia swojego marzenia, mam nadzieję że ta decyzja go nie załamie i nie pozwoli sobie na jakiekolwiek rozkojarzenie. Ma prawdziwą wojnę do wygrania.

 

Jerry Lawler: Zartujesz sobie? Ten kloszard ma zostać dzisiaj mistrzem? Dobrze że Pan McMahon czuwa nad federacją w takich momentach.

 

Brawl poza ringiem. Dude Love wykonuje Double Arm DDT na matę poza ringiem. Zamiast wtoczyć Shawna na ring, ustawia go na stole komentatorskim. Wtedy jednak interweniuje X-Pac. Foley jednak radzi sobie i z nim, rozpędzając go tak, aby ten uderzył w stalowe schodki, prowadzące na ring. Dude Love wraca na ring i wspina się na narożnik!

 

Jim Ross: O mój boże, czy on naprawdę chce skoczyć?!

 

Jerry Lawler: Uciekaj Shawn!

 

Flying Elbow Drop!!! Michaels zdołał się odtoczyć! Dude Love spada na stół, łamiąc go. Sędzia właśnie kończy odliczanie.

 

… 9 …

 

Shawn wtacza się na ring

 

… 10 …

 

THE WINNER BY COUNT OUT AND NEW WWF CHAMPION, SHAWN MICHAELS!!!

 

Jim Ross: Mick Foley poświęcił swoje ciało ale niestety na próżno, dziś zwyciężył sprytniejszy, a nie silniejszy.

 

Jerry Lawler: To się nazywa taktyka JR! Czasami trzeba ruszyć głową zamiast rzucać się po stołach jak jakiś szaleniec. Życie jest tylko jedno.

 

HOLD ON RECRUITS!

 

W rampie pojawia się Commissioner Slaughter!!! Oznajmia, że podobnież jak wcześniej Vince McMahon, musi interweniować aby ratować prestiż pojedynku. Shawn Michaels nie jest mistrzem WWF, walka trwa dalej. Ale tym razem zasady wykluczają Count Out!

 

Shawn Michaels jest wściekły! Wykonuje Suicide Dive na Foleya, który już zebrał się i stanął na nogach! Ten jednak zdołał skierować HBK’a w stronę barierek. Michaels uderzył plecami w barierki i zgiął się niczym wąż. Ból przeszył całe jego ciało, podczas gdy Dude Love wyszedł z całej akcji niemal bez szwanku. Unosi prawą rękę w górę! Czas na Mandible Claw po raz drugi! Ale wtedy interweniuje X-Pac. Chwila brawlu. X-Pac osłabia Micka kopnięciem, po czym próbuje wykonać Face Buster. Dude Love jednak zdołał się wyrwać, kopnął znacznie mniejszego zawodnika w brzuch, i złapał go do Texas Piledriver! Głowa X-Paca uderzył o matę poza ringiem. To powinno go wyłączyć na dobre! Dude love, niesiony popem publiczności niczym na skrzydłach, wtoczył Shawna Michaelsa na ring. Po czym wszedł sam, i uniósł rękę do góry! Nie ma już możliwości interwencji gdyż X-Pac leży nieprzytomny poza ringiem! MANDIBLE CLAW!!! SWEET CHIN MUSIC!!! Jakimś cudem HBK zogniskował energię aby zadać swój śmiercionośny cios, pomimo skrajnego wyczerpania.

 

1 … 2 … 3

 

W hali rozlega się theme Degeneration X. Shawn Michaels nie podnosi się, podobnie jak jego przeciwnik. Pojawiają się New Age Outlaws, którzy zabierają zarówno Shawna, jak i X-Paca, pomagając im opuścić halę. Na odchodne, ostatkiem sił, The Heart Break Kid uniósł w górę wspaniały, złoty pas mistrzowski.

Wynik: Shawn Michaels przez pinfall, zostając nowym mistrzem WWF (76%)

[LooseCannon]

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/8/8a/Rawiswar.jpg

 

Raw is War

27 Kwiecień 1998

 

Life rounds full circle

Raw otwiera theme Degeneration X. Przy ogromnej, mieszanej reakcji publiczności, cała szóstka w składzie: Shawn Michaels, Triple H, Chyna, Road Dogg, Billy Gunn oraz X-Pac, pojawia się na ringu. Członkowie New Age Outlaws oraz najbardziej osobliwa z kobiet, jakie kiedykolwiek pracowały dla WWF, wyglądają na rześkich i pełnych energii. X-Pac ma wokół szyi założony kołnierz usztywniający, co może mieć bezpośredni związek z Texas Piledriverem, jakiego stał się ofiarą zeszłej nocy. HBK i Hunter z kolei wyglądają jak chodzące nieszczęście, poobijani i obandażowani w kilku miejscach. Lider ugrupowania wznosi mikrofon:

- A nie mówiłem?! (gwizdy i buczenie) – Shawn wzniósł w górę swój pas mistrzowski, uśmiechnął się prowokacyjnie, po czym kontynuował:

- Jak powiedziałem, tak zrobiłem. Czy wam się to podoba, czy nie. Bo Shawn Michaels nie rzuca słów na wiatr. Jestem jedyną gwiazdą, która jest godna dzierżyć ten kawałek złota. I ani Mick Foley, ani Commissioner Slaugher, ani nawet sam Bóg nie jest w stanie nic na to poradzić. Życie zatacza pełne koło a to, co mi się prawowicie należy, znowu znajduje się w moich rękach (heat kiedy HBK ponownie wznosi pas do góry). Ale jeżeli wydaje wam się, że HBK myśli tylko o sobie … to jesteście w błędzie. Zeszłej nocy, człowiek o podbródku wielkości cycka Pameli Anderson, Komisarz Slaughter, wykorzystał swoją pozycję do tego aby zadać cios Degeneration X. Triple H walczył z wszelkimi przeciwnościami jednak nie był w stanie poradzić sobie z przytłaczającymi siłami przeciwnika, które sprzysięgły się przeciwko niemu. W efekcie czego człowiek, który swoim brakiem osobowości zanudziłby nawet 90-letnią babcię, Owen Hart, wyszedł zwycięsko. Ale Degeneration X nie przegrywa wojen. A następna bitwa rozegrana zostanie nie w ringu, a przy stoliku.

Chyna podaje Shawnowi kartkę papieru. Wygląda to jak jakiś dokument. HBK z teatralnym przejęciem kontynuuje:

- Oto nasze podanie, którego adresatem jest WWF Chairman, Vincent Kennedy McMahon. Wznosimy w nim oficjalną prośbę o odsunięcie Slaughtera od funkcji Komisarza. Prośbę tę motywujemy rzucającym się w oczy brakiem profesjonalizmu z jego strony, który objawia się osobistą niechęcią do najbardziej dochodowej dla federacji grupy, Degeneration X! Sierżant Slaughter musi odejść!

Wtedy jednak sam zainteresowany pojawił się w rampie, z kilkoma innymi pracownikami federacji, a także z grupą ochroniarzy. Członkowie DX pozwolili sobie na kilka obscenicznych gestów w jego stronę. WWF Commissioner zapowiedział, że ma gdzieś zmęczenie zarówno Shawna, jak i Huntera. Czekają ich walki już dzisiejszej nocy. Świeżo upieczony mistrz federacji zmierzy się dziś z legendą hardcore’u – Terrym Funkiem, natomiast Triple H musi już zacząć się rozgrzewać, gdyż jego walka jest następna. (94%)

Triple H and Chyna vs Marc Mero and Sable

Trudy ostatniej nocy były doskonale widoczne w Triple H’u. Marc Mero bez problemu zdominował go w ringu i co rusz próbował pinu. Hunter walczył dzielnie i nawet dostał nieco popu od publiczności, która w zdecydowany sposób buczała na jego przeciwnika. Słychać było również chanty z Sable w roli głównej.

 

Jerry Lawler: To takie niesprawiedliwe! Jak Komisarz WWF mógł już w pierwszej walce umieścić osobę, która jeszcze wczoraj stoczyła kilkudziesięciominutowy bój?

 

Jim Ross: Triple H sam nie jest święty i jak najbardziej mu się to należało.

 

Jerry Lawler: Ale gdyby był wypoczęty to skopałby dupę temu wąsatemu kretynowi i może Sable znowu musiałaby interweniować. No wiesz, jak tydzień temu …

 

Jim Ross: Protestuję, to poważny program a nie jakieś, jakieś, eee …

 

Jerry Lawler: Porno? Daj spokój JR, grzeczna telewizja umarła. Młodzież chce oglądać cycki!

 

Jim Ross: Jesteś obrzydliwy, nawet tego nie skomentuję.

 

W końcu na ringu pojawia się Chyna. Marc Mero zmierzył ją wzrokiem, macnął rękoma i zmienił się ze swoją małżonką. Między obiema paniami jest kolosalna różnica warunków fizycznych. Sable przypuszcza atak, jednak członkini DX szybko sprowadza ją na ziemię. Kompletnie dominując swoją rywalkę, Chyna ostatecznie wykonuje Gorilla Press i nogą pinuje nieszczęsną Sable. Sędzia odlicza do trzech i rozradowany Triple H wkracza na ring aby świętować ze swoją panią ochroniarz.

Wynik: Triple H and Chyna przez pinfall (68%)

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/00/hhhchyna1.jpg

 

You are my faint!

Kiedy już człnkowie DX opuścili ring, z powrotem znalazł się na nim Marc Mero. Jego małżonka dalej zbierała się po tęgim laniu ze strony Chyny.

 

Jerry Lawler: Marc wygląda na wkurzonego.

 

Jim Ross: Zamiast się złościć powinien pomóc swojej żonie wstać i być dla niej podporą w takiej chwili. Tak powinien zachować się porządny mąż.

 

Jerry Lawler: Ja bym wolał żeby za karę zdarł z niej te łachy i wystawił jej wdzięki na widok publiczny hahaha!

 

Kipiący złością Mero wzniósł mikrofon:

- To wszystko przez ciebie! Pchasz się na ring zupełnie jakbyś była jakąś gwiazdą tu w WWF. Tymczasem jesteś tylko kobietą (głośny heat publiki). Powinnaś siedzieć w domu przy garach, dzieciach, a wolny czas spędzać w sklepie na zakupach. I to powinnaś kupować jedynie te ubrania, które mi się spodobają i które ja zaakceptuję. Bo jesteś moją własnością! (jeszcze głośniejszy heat) Przynosisz mi wstyd, rozbierajac się przed tymi wszystkimi frajerami! Przegrywasz za mnie moje walki! Jesteś niczym więcej jak moją słabością. Wiem że przyjdziesz do mnie jak skomlący pies, błagając o przebaczenie. Bo jestem dla ciebie całym światem. Ty dla mnie jesteś tylko rzeczą którą mogę używać ile chcę. A kiedy się tobą rozczaruję, mogę cię wyrzucić na bruk! I właśnie robię to teraz!

Mikrofon upada na ring a Marc Mero opuszcza halę, zostawiając Sable z oczyma mokrymi od łez. Wtedy jednak rozlega się pop „Sable, Sable”. Diva pozdrowiła publiczność z uśmiechem wciąż duszonym przez płacz. (75%)

 

Non-Title Match

IC Champion Ken Shamrock vs Barry Windham /w James Cornette

„Najniebezpieczniejszy człowiek świata” próbował szeregu duszeń, jednak doświadczony Windham cały czas szukał kontaktu z linami, uniemożliwiając byłemu mistrzowi UFC wygranie walki przez poddanie się. W późniejszym etapie walki Barry Windham niemalze spinował swojego oponenta, kiedy skontrował jego Frankensteinera w Powerbomb. Kiedy jednak chciał go podnieść, Shamrock chwycił przeciwnika za nogę i wymanewrował nim tak, że w końcu założył perfekcyjny Ankle Lock! Liny są daleko, James Cornette wyraźnie się ożywił, kibicując swojemu podopiecznemu. Barry tapuje, jednak sędzia jest zaabsorbowany Cornettem, który już niemalze wgramolił się na ring. Wtedy na ringu pojawia się NWA North American Champion – Jeff Jarrett. Sędzia wtedy odwrócił się w stronę walczących i ujrzał jak Jarrett powala Shamrocka swoim pasem mistrzowskim. Dykswalifikacja! Po chwili tauntowania Jeffa do publiczności, Shamrock odzyskał przytomność i wstał. Znany z łatwego wpadania we wściekłość, wojownik MMA spojrzał demonicznym wzrokiem na wszystkich członków stajni NWA. Ci jednak zachowali wystarczająco dużo zdrowego rozsądku, aby w porę zwiać z ringu, zostawiając w nim Shamrocka, który otrzymał solidny pop od publiczności, podczas gdy w głośnikach rozbrzmiał jego theme "Ultimate" .

Wynik: Ken Shamrock przez DQ (76%)

You’re not the one to make these voices in my head disappear

Pomimo tego, że jeszcze wczoraj został poparzony przez płomienie, Czerwony Demon Kane, stoi pośrodku ringu, wraz ze swoim ojcem-menadżerem – Paulem Bearerem. Ten z kolei zapowiedział, że to jeszcze nie koniec dręczenia Undertakera. Że jego Demon jest niezniszczalny, nie do pokonania ani w walce, ani przez płomienie. Że nie ważne ile razy Undertaker go zniszczy, ten i tak odrodzi się aby powrócić silniejszy niż kiedykolwiek. Całą tą przemowę przerwał sam Kane, który odebrał swojemu ojcu mikrofon.

- Nie

Słowo to rozległo niczym echo w uszach wszystkich zgromadzonych w hali. A chyba najbardziej przejęty był Paul Bearer. Chciał wyrwać Kane’owi mikrofon, Czerwony Demon jednak nie zwolnił uścisku, a zamiast tego wzniósł mikrofon ponownie i począł mówić dalej:

- Nie …

Kiedy Kane chciał opuścić ring, Paul Bearer zasypał go wyrzutami. Próbował nawet potrząsać swoim ogromnym podopiecznym, co jednak nie przynosiło zbyt widocznego skutku ze względu na potężne rozmiary Kane’a. W końcu olbrzymowi puściły nerwy. Chwycił za szyję swojego menadżera i począł go dusić. Oczy Bearera niemalże wyszły z orbit, a zwieńczeniem jego cierpienia był Choke Slam, który wstrząsnął ringiem. Kolor czerwony po raz kolejny opanował halę, gdzie przy wielkim popie publiki Kane opuścił ring, zostawiając na nim swojego nieprzytomnego ojca. (80%)

 

Non-title Match

Vader vs NWA Champion Dan Severn /w James Cornette

„Bestia” Dan Severn oraz „Man they call” Vader starli się w brutalnej wymianie ciosów. Brawl szybko przeniósł się poza ring. Kiedy Vader przerzucił Lariatem Severna przez barierki, zwrócił swoją uwagę w stronę irytującego Jima Cornette. Menadżer przerażony tym faktem, uciekał dookoła ringu, natomiast Vader nie spiesząc się, podążał za nim. W końcu Severn odżył i zaatakował rywala od tyłu. Walka przeniosła się na ring. Tam Vader szykował się do wykonania Powerbomba, lecz Cornette stanął przy linach krzycząc wyzwiska w jego kierunku. Ogromny zawodnik ruszył w jego stronę na tyle szybko, że zdołał chwycić za wszarz. Wrzucił na ring i wykonał Body Slam. Dał publiczności do zrozumienia, że zaraz wykona na irytującym menadżerze Vader Bomb. Wtedy jednak Dan Severn powalił go kopniakiem w tył głowy. Następnie złapał do swojego finishera – Beast Chokera (połączenie Dragon Sleepera z finisherem Samoa Joe). Było to jednak dosyć blisko lin, także Vader sięgnął ich nogą. Dan jednak nie puszcza tylko dusi przeciwnika dalej. Sędzia każe mu przestać, ale bez odzewu. Vader odpływa do nibylandii a sędzia zarządza dyskwalifikację. Severn dalej nie zwalnia uchwytu, a publiczność zaczyna kierować w jego stronę zdecydowany heat. W końcu Bestia puszcza swojego przeciwnika, który nie daje nawet znaku życia.

Wynik: Vader przez DQ (72%)

 

Rob Van Dam and Scorpio vs The New Midnight Express

Bardzo lubiani przez publiczność ze względu na widowiskowy styl walki - RVD oraz Scorpio, radzili sobie świetnie z drużyną, która nie zdołała wczoraj zunifikować pasów drużynowych WWF i NWA.

 

Jim Ross: King, spójrz tylko jakim atletyzmem dysponuje Rob Van Dam!

 

Jerry Lawler: JR, ostrzegam …

 

Jim Ross: Kolejna fantastyczna akcja ze strony Roba …

 

Jerry Lawler: Zamknij się grubasie! Nie chce słyszeć o tym beztalenciu! Jeszcze raz o nim wspomnisz a zatargam twoje grillowe dupsko na ten ring i zaaplikuję takiego Piledrivera że odbije ci się ponczem z balu maturalnego! Nie wkurwiaj mnie tylko komentuj walkę!

 

Jim Ross: A co ja niby robię?

 

Scorpio wyrzuca za ring Barta Gunna wykonując Hurricanranę przez liny. W tym czasie RVD powala Boba Holliego kopnięciem z wyskoku i półobrotem. Scorpio jest już na trzeciej linie. Moonsault! Ale Van Dam wspiął się na narożnik po przeciwległej stronie. Scorpio robi mu miejsce. Biedny Holly! Five Star Frog Splash! RVD pinuje przeciwnika i raz ze swoim partnerem świętuje w ringu, ku wyraźnej dezaprobacie Jerrego Lawlera.

Wynik: RVD and Scorpio przez pinfall (72%)

 

Here comes Texas Death!

Michael Cole jest na zapleczu, gdzie wywiadu udziela mu Legenda Hardcore’u, Terry Funk. Wiekowy już zawodnik powrócił po miesięcznej przerwie aby skopać dupsko temu, kto wczorajszej nocy pokonał jego wieloletniego przyjaciela Micka Foleya. Mowa oczywiście o mistrzu WWF – Shawnie Michaelsie. Terry mówi o tym że zdaje sobie sprawę z różnicy wieku. Że Shawn jest młody, atletyczny, wytrzymały. Ale jest za to zepsuty, arogancki i nie respektuje etyki pracy. Terry zawsze daje z siebie ponad sto procent. Jest całym sercem zaangażowany w to co robi i dzieki nieprawdopodobnej determinacji dzisiaj pokona lidera Degeneration X. Mało tego, zgotuje mu łomot w iście teksańskim stylu. Twarz HBK’a po tej walce nie będzie piękniejsza niż przed nią, to pewne jak w banku. (75%)

 

Non-title Match

WWF Champion Shawn Michaels vs Terry Funk

Terry na potwierdzenie swoich wcześniejszych słów rzucił się z furią na swojego przeciwnika. Shawn Michaels był wyraźnie poobijany po wczorajszej walce z Mickiem Foleyem i nie radził sobie zbyt pewnie z wypoczętym i zaangażowanym Funkerem. Teksański weteran powalił go DDT, a następnie zaczął tauntować do publiki. Chwycił Michaelsa do Texas Piledrivera, ten jednak wyrwał się i opuścił ring. Terry pognał za nim.

 

Jerry Lawler: Do boju Shawn! Nie bój się tego starego piernika, nim walka się skończy on i tak umrze na zawał hahaha!

 

Jim Ross: To nie było śmieszne.

 

Zamiast zawału, Funker dorobił się jednak wyraźnej przewagi. Michaels nie mógł znaleźć na niego sposobu. W końcu próba SCM, jednak Funker wyłapuje jego nogę. Obraca przeciwnikiem, kopie w brzuch, i próba Texas Piledrivera po raz drugi. Przy ringu pojawia się jednak w międzyczasie Triple H, wraz z Chyną. Rozkojarzyło to Funkera, który odrzucił Shawna w bok i skoczył między drugą a trzecią liną, wpadając na członków DX niczym torpeda. Przez ten czas Shawn Michaels stanął na nogi, podczas gdy publiczność wybuchła w egzaltycznym popie. Tuż za nim stał Cactus Jack. Double Arm DDT! Sędzia ogłasza dyskwalifikację po tym jak Foley w swoim najstarszym wcieleniu powalił mistrza WWF. Terry Funk wtoczył na ring Triple H’a, a następnie wziął krzesło. Drugi z filarów Degeneration X stanął oko w oko z Cactusem Jackiem, który uśmiechał się do niego demonicznie. Gdy Triple H odwrócił się w celu ucieczki z ringu, dostał krzesłem prosto w głowę, od Funkera, który zdążył już wejść na ring. Terry następnie zamachnął się na Chynę, jednak ta szynko odskoczyła i znalazła się za ringiem. Dołączył do niej X-Pac, jednakże krzesło Terrego uniemożliwiało im interwencję. Cactus Jack złapał półprzytomnego Michaelsa do Texas Piledrivera i tym razem głowa mistrza WWF huknęła o matę. Ale to nie koniec. Terry oddaje Cactusowi krzesło, po czym łapie Triple H’a do Texas Piledrivera! Kolejny cios w formację Degeneration X i dwie legendy hardcore’u świętują razem w ringu, podczas gdy X-Pac i Chyna dostali wreszcie szansę zgarnięcia swoich towarzyszy i zatargania ich półprzytomnych do szatni.

Wynik: Shawn Michaels przez DQ (87%)

Undertaker vs Mark Henry /w The Nation

„Najsilniejszy człowiek świata” Mark Henry, stał już na ringu w pełnej gotowości. Razem z nim byli wszyscy pozostali członkowie The Nation – Rocky Maivia, Kama oraz D-Lo. Publiczność wstała z krzeseł gdy w hali rozległ się dźwięk dzwonu. Kilka minut później obaj zawodnicy walczyli już na całego.

 

Mark Henry zdołał osiągnąć pewną przewagę i pokazał, że jest zagrożeniem także dla tych najlepszych. Próba Gorilla Press.

 

Jim Ross: To niesamowite, nie wierzę. On podnosi Undertakera! (w tamtych czasach Henry był do tego zdolny)

 

Jerry Lawler: Szkoda że to nie jest Casket Match. Wyobraź sobie jakby cisnął nim tak do trumny hahaha!

 

Undertaker jednak wyrywa się i ląduje za Markiem Henrym. Wysokie kopnięcie osiada na twarzy czarnoskórego zawodnika. Były strongman jest oszołomiony a Taker chwyta go za szyję! Czyżby Choke Slam? Tak! Cały ring zatrząsł się po tym jak wielkie cielsko Marka huknęło o matę. 1 … 2 … kick out! Ależ Mark Henry ma wolę walki. Undertaker wstaje I wykonuje swój ulubiony gest “poderżnięcia gardła”. To jednak uaktywniło członków The Nation. D-Lo wspiął się na narożnik i skoczył na Truposza. Ten jednak wyłapał go za szyję i wykonał Choke Slam przerzucając nad trzecią liną. Następny w kolejce był Kama który usiłował Big Boota z rozbiegu. Taker uchylił się, a następnie wykonał na nim Snake Eyes. The Rock w tym czasie tylko czekał. Undertaker niczego się nie spodziewa, gdy lider Nation podbiega do niego od tyłu, szybko obraca i wykonuje Rock Bottom. Deadman powalony na matę. W tym czasie Henry stanął na nogi. Rocky uśmiechnął się od ucha do ucha (co spotkało się z heatem publiki, poza tym wciąż słychać chanty „Rocky sucks”). Wskazał Markowi leżącego Takera. Były siłacz rozpędził się i trafił potężnym Splashem. Rockiemu to jednak nie wystarczyło i rozkazał Henremu wykonać Splash ponownie. Dobity w ten sposób Undertaker nie dawał znaku życia. Gdy członkowie Nation w drodze do szatni byli już praktycznie na rampie, Undertaker podniół swój tułów, siedząc dalej na ringu, i posłał im spojrzenie tak demoniczne, że wręcz nie przeznaczone dla ludzkich oczu.

Wynik: Undertaker przez DQ (75%)

 

You think you know me

Gwizdy i buczenie nie miały umiaru gdy Chairman WWF – Vincent Kennedy McMahon, uśmiechem pozdrawiał publiczność, chodząc po ringu. Słychać było chanty „Stone Cold”, „You screwed Bret”, oraz obowiązkowe „You suck!”. Chairman podjął mikrofon:

- Wiecie jaki dzisiaj mamy dzień? Mamy … udany dzień! Bo każdy dzień bez Stone Colda Steve’a Austina taki jest. Szampan smakuje lepiej, Słońce świeci jaśniej, żona wydaje się piękniejsza a szczekanie psa nie jest tak irytujące jak zawsze. Czy łapiecie, co mam do powiedzenia? Ja czuję że żyję! Jestem prawdziwym zwycięzcą i człowiekiem sukcesu. Mistrzem mojej federacji jest największa gwiazda tego biznesu – Shawn Michaels (heat). Pozbyłem się dwóch największych trucizn jakie niszczyły tę firmę od środka – Harta i Austina (heat dla Vince’a się wzmaga). Teraz mogę z optymizmem patrzeć w przyszłość. I nie ma takiej siły na całym tym świecie, która mogła by stanąć mi na drodze …

 

Publiczność oszalała gdy Owen Hart pojawił się w hali. Zawodnik, który zeszłej nocy zdobył po ciężkim boju pas European Championship, zmierzał prosto do ringu. Nie wyglądał na szczęśliwego. Uczynił McMahonowi wyrzuty odnośnie pamiętnej akcji z Bretem, a także oznajmił, iż ma ogromny szacunek do Steve’a Austina, i nie pozwoli Vince’owi oczerniać jego nazwiska.

 

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/o/owenhart/49.jpg

 

Chairman WWF zachował spokój:

- Owen … Owen, możesz już przestać. Pracujesz dla mnie już tyle czasu i wydaje ci się, że cię nie znam? Że nie widzę kim naprawdę jesteś? Owen … jesteś wzorem profesjonalisty. Tak, powiedziałem to. Jesteś tytanem pracy i gościem który zdziera z siebie skórę aby dobrze wykonywać swoją robotę. I doceniam to. Dlatego właśnie pozwoliłem ci zostać w federacji. Zawsze wiedziałeś gdzie twoje miejsce i nie próbowałeś wybijać się ponad twój stan. Nie byłeś taki jak twój buntowniczy brat, albo ten przeklęty zakapior Austin. W milczeniu robiłeś swoje gdyż to jest twoja praca. Nie jesteś typem buntownika Owen i wykorzystaj to, że w tej chwili mam dobry humor i mogę puścić ci to najście płazem. Odwróć się, udaj się do szatni i udajmy że nic takiego nie miało miejsca. … No co tu jeszcze robisz? (ton Vince’a zmienia się a sam chairman zdaje się być zagniewany) Głuchy jesteś czy co? A może nie rozumiesz angielskiego? Każdy wie że nie masz jaj swojego brata także …

- Wydaje ci się że mnie znasz – Owen przerwał mu w pół zdania. Vince spytał niedowierzająco:

- Słucham?

- Wydaje ci się że mnie znasz – Owen powtórzył po czym zaaplikował swojemu szefowi kopnięcie w brzuch, które było jednak tylko początkiem.

 

STUNNER!!!

 

Publiczność wstała z krzeseł świętując razem z Hartem, który zostawił oszołomionego Vince’a, leżącego na środku ringu. (81%)

 

 

 

Shotgun Saturday Night

2 Maj 1998

 

The Quebecers beat Headbangers

X-Pac beat Goldust

Rocky Maivia beat Steve Blackman

New Age Outlaws beat LOD 2000

[LooseCannon]

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/8/8a/Rawiswar.jpg

 

Raw is War

4 Maj 1998

 

The game starts tonight

Jerry Lawler oraz Jim Ross przy stoliku komentatorskim witają publicznosć zgromadzoną w hali. Galę otwiera theme Vince’a McMahona – „No chance in hell”. Chairman WWF wychodzi z grymasem gniewu na twarzy, przywitany gwizdami i buczeniem widowni. Kiedy znajduje się już na ringu, wznosi mikrofon. Mówi o tym, że sam jest sobie winny tego, co stało się tydzień temu. Że czasami człowieka spotyka kara za to, że próbuje być zbyt szlachetny i współczujący. Postanowił nie wyrzucić Owena Harta z federacji razem z całą jego rodziną. Zamiast tego dał mu szansę kontynuowania kariery w największej kompanii reprezentującej tę rozrywkę. I jak ten mu się odwdzięcza? Wykonując na nim Stunnera, akcję, która dla Vince’a była wręcz koszmarem przez ostatnie miesiące. Kiedy Stone Cold Steve Austin zakończył karierę wrestlera, Pan McMahon wzniósł kieliszek szampana. Jednym z powodów był domniemany fakt, iż już nigdy nie ucierpi z powodu Stunnera. I aż do zeszłej nocy święcie w to wierzył.

Ale zwolnienie nie będzie rozwiązaniem. To byłoby zbyt proste. Owen Hart będzie niewolnikiem tu w WWF. A Vince McMahon osobiście dopilnuje, aby jego życie stało się piekłem. Dzisiaj będzie zmuszony bronić swojego pasa European Championship w walce przeciwko liderowi The Nation, Rockiemu Maivii. Walka będzie odbywała się według szczególnych zasad, a mianowicie wszelkie interwencje są dozwolone. Nie wróży to dobrze Owenowi, który nie może narzekać na nadmiar przyjaciół w federacji. Rocky z kolei ma swoją stajnię, gdzie trzej ambitni zawodnicy gotowi są pójść w ogień za swoim liderem.

Nagle twarz Owena pojawia się na titantronie. Publiczność przyjęła go owacjami, natomiast McMahon posłał piorunujące spojrzenie. Owen stwierdził, że nie nazywa się Hart, jeśli dzisiejsze Raw nie będzie świadkiem kolejnego łomotu, jakiego ofiarą stanie się chairman. Gra się rozpoczyna. (85%)

 

Vader and IC Champion Ken Shamrock vs NWA Champion Dan Severn and NWA North American Champion Jeff Jarrett

James Cornette, menadżer reprezentantów NWA, zasiadł przy stoliku komentatorskim razem z Kingiem i JR’em. Vader i Severn skoczyli sobie od razu do gardeł, natomiast ich partnerzy oczekują za linami na swoją kolej.

 

Jim Cornette: Wszyscy widzieliście co Dan Severn zrobił Vaderowi tydzień temu. Obezwładnił go jak amatora i pokazał, że to on jest najniebezpieczniejszym facetem, jaki kiedykolwiek postawił stopę na tym ringu.

 

Jim Ross: Tak ale noga Vadera była na linach i Severn został zdyskwalifikowany.

 

Jim Cornette: A kogo to obchodzi? Ważne że Dan zostawił go na ringu nieprzytomnego. Bo właśnie to będzie robił podczas swojego pobytu w tej federacji.

 

Jim Ross: Nie wróżę mu dobrego bilansu zwycięstw jeśli będzie przegrywał wszystkie swoje walki przez dyskwalifikacje.

 

Jim Cornette: Przegrywał? Zdominowanie przeciwnika i wysłanie go do nibylandii nazywasz pierdoloną porażką? Powiem ci co jest porażką. Ken Shamrock przegrał z Danem Severnem w klatce. Tak, wasz ulubieniec Shamrock przegrał. Reklamujecie go jako „najniebezpieczniejszego człowieka świata”. Jako wielkiego wojownika MMA. Tymczasem Severn jest jeszcze lepszy od niego i udowodni to w najbliższych tygodniach.

 

Po kilku minutach walki, gdzie byliśmy świadkami zmiany zawodników, Ken Shamrock powala Jarretta Suplexem. W tym czasie Vader wdał się w ostry brawl z Severnem, poza ringiem. Ostatecznie olbrzym z Gór Skalistych rozpędził wojownika MMA w stalowe schodki. To wyłączyło Dana z gry na ilość czasu wystarczającą do tego, aby Vader zmienił się ze zmęczonym Shamrockiem. Jarrett próbuje doczołgać się do swojego narożnika, jednak widząc brak partnera oczekującego na zmianę, przeżył małe załamanie. Kiedy stanął na nogi i odwrócił się, stanął twarzą w twarz z Vaderem. Cornette opuścił stolik i próbował odwrócić uwagę Vadera, jednak Shamrock znalazł się tuż przy nim. Przerażony Cornette natychmiast dał nogę, podczas gdy Vader powalił Jarretta najpierw Powerbombem, a następnie wykonał swój widowiskowy finisher – Vader Bomb. 1 … 2 … 3! Severn doszedł do siebie i wpadł w furię, jednak Cornette zdołał go opanować. Razem ściągnęli Jarretta z ringu i udali się na zaplecze. Mistrz NWA, opuszczając halę, nie spuszczał wzroku z Vadera. Ten z kolei, razem z Shamrockiem, świętował w ringu zwycięstwo.

Wynik: Vader oraz Shamrock przez pinfall (78%)

 

This is not a place for the old men

Na ringu znajduje się trójka członków Degeneration X – Triple H, Chyna oraz X-Pac. Hunter jest wściekły i nawiązuje do tego, co zaszło tydzień temu. Terry Funk powalił go Teksańskim Piledriverem. W wyniku tej samej akcji, ale z kolei w wykonaniu Micka Foleya, dwa tygodnie temu ucierpiał X-Pac. Wykolejeńcem z roztrojoną osobowością zajmie się Shawn Michaels, natomiast Terry podpisał na siebie wyrok podnosząc rękę na największą stajnię w całej federacji. Triple H robi sobie żarty z wieku zawodnika:

- Terry, jesteś już w takim stanie że twój syn powinien zawieźć cię do weterynarza i uśpić, abyś więcej nie przynosił wstydu swojej rodzinie. Osobiście z dobroci serca zastrzeliłbym cię abyś się już nie męczył. Tak postępuje się ze starymi i schorowanymi zwierzętami. WWF to nie jest miejsce dla próchna twojego pokroju. Teraz jest czas młodych, a ich najgłośniejszą manifestacją jesteśmy my, Degeneration-X.

Wtedy jednak Funker pojawia się w hali. W ręku trzyma … piłę mechaniczną. Zetknięcia się z tak niebezpiecznym przedmiotem nie podjąłby się chyba żaden zawodnik WWF, a już na pewno nie członkowie DX, którzy jednomyślnie opuścili ring. Terry zaczął szaleć wymachując piłą dookoła. Hunter był w szoku w jego oczy przypominały planety które wypadły ze swojej orbity. Nie spodziewał się aż tak mocnej reakcji ze strony 53-latka.

Na rampie pojawił się Commissioner Slaughter. Poprosił on Terrego o wyłączenie urządzenia i oddanie go służbom ochrony. Jeżeli to zrobi teraz i bez oporów, to nie zostaną wyciągnięte wobec niego żadne negatywne konsekwencje. Mało tego, będzie miał okazję wymierzyć członkom DX odrobinę twardego wychowania. Funker zgodził się i oddał piłę funkcjonariuszowi ochrony. Wtedy jednak Triple H oznajmił, że po ostatnich dwóch tygodniach uczestnictwa w bardzo ciężkich walkach, potrzebuje przerwy. I że ma w swoich rękach zalecenie lekarza, aby dzisiaj nie uczestniczył w żadnej akcji ringowej. Jeżeli Slaughter zignoruje ten fakt, może mieć bardzo poważne problemy z zachowaniem swojej posady. Groźby Huntera nie były widocznie bez pokrycia, gdyż Commissioner popadł w pewne zakłopotanie. Po czym jednak stwierdził:

- W porządku, zabieraj się do szatni i więcej tu nie pokazuj. X-Pac, rekrucie, ty zostajesz. Twoim przeciwnikiem jest Funker a walka odbywa się TERAZ! (83%)

 

Terry Funk vs X-Pac /w Chyna

X-Pac z początku wydawał się nosić jakąś traumę, jak gdyby wciąż nie mógł do końca przekonać się aby wyjść na ring z człowiekiem, którzy jeszcze przed chwilą biegał z piłą mechaniczną. Właściwie trudno mu się dziwić. Ale wykonując cheap shota pod nieuwagę sędziego, zdołał uzyskać wreszcie przewagę. Zaatakował przeciwnika seriami kopniaków, które są jego znakiem rozpoznawczym.

 

Jim Ross: X-Pac jest młody, szybki i kopie niezwykle mocno. Ciężko będzie Funkerowi za nim nadążyć ale ten zawodnik pokazał, że jego serce do walki jest naprawdę ogromne.

 

Jerry Lawler: Tak, prawie tak ogromne jak jego przerost prostaty.

 

Pod koniec walki Terry Funk po raz kolejny odżył i złapał X-Paca do Texas Piledrivera. To oczywiście aktywowało Chynę, która usiłowała wejść na ring, w czym próbował przeszkodzić jej sędzia. Wtedy jednak na ring wparował Triple H, wcześniej odesłany do szatni przez Slaughtera. Potężnym Chair Shotem zwalił Funkera z nóg, położył na nim rękę X-Paca, po czym opuścił ring. Chyna wtedy odpuściła i sędzia mógł z powrotem skupić się na walce. Zobaczył X-Paca „pinującego” Funkera i odliczył do trzech. Członkowie Degeneration X wielce zadowoleni udają się na zaplecze, podczas gdy Terry zbiera się z maty.

Wynik: X-Pac przez pinfall (80%)

 

Over the Edge

James Cornette jest na zapleczu, gdzie Michael Cole próbuje udzielić z nim wywiadu. Oczekuje jednak aż Jim skończy rozmowę z Vincem McMahonem i Commissionerem Slaughterem. W końcu obaj przełożeni, po naradzie, rozchodzą się. Jim informuje Cole’a, że uzgodnione zostały dwie walki na nadchodzące PPV Over the Edge. Dan Severn zmierzy się z Vaderem w walce o pas NWA Championship. Z kolei tytuły NWA North American (Jeffa Jarretta) oraz WWF Intercontinental (Kena Shamrocka) zostaną na tej gali zunifikowane. Jarrett i Shamrock zmierzą się ze sobą i zwycięzca połączy oba pasy w jeden.

 

Rob Van Dam vs WWF and NWA Tag Team Champion Road Dogg/ w Billy Gunn

Mistrzowie tagów, którzy zunifikowali drużynowe pasy WWF i NWA – Road Dogg oraz Billy Gunn, pojawili się w ringu pierwsi. Tym razem jednak Billy Gunn stanie poza ringiem a jego partner stoczy solową walkę. Wkrótce pojawia się Rob Van Dam, usiłujący jak zwykle przede wszystkim złapać kontakt z publicznością. I udaje mu się to. Rozpoczyna się pojedynek.

 

Rob Van Dam powala przeciwnika Huricanraną. Rozgląda się po widowni, oczekując aprobaty. Billy Gunn odczytuje to jako sygnał, że najwyższy czas pomóc Road Doggowi. Odwraca uwagę RVD co pozwala Jessemu Jamesowi na atak od tyłu. Zadowolony z siebie Billy jednak nie przewidział kolejnej interwencji. Pojawia się Scorpio który bezceremonialnie go atakuje. Tymczasem w ringu Road Dogg próbuje wykonać na RVD Pumphandle Slam. Ten jednak wyślizguje się, ląduje na nogach, i wykonuje kopnięcie z wyskoku, z półobrotem. James pada na matę niczym rażony piorunem. RVD nie traci czasu tylko wskakuje na narożnik. Five Star Frog Splash! Pin do trzech i faworyt publiczności świętuje w ringu, a dołącza do niego jego tag team partner, Scorpio. Wściekli Outlaws opuszczają tymczasem halę zarzekając się, że to jeszcze nie koniec.

Wynik: Rob Van Dam przez pinfall (75%)

 

I would be nothing without you

Wracamy do Michaela Cole’a, który na zapleczu przeprowadza wywiad z Sable. Zanim jednak zdołał zadać jakiekolwiek pytanie, w kadrze pojawia się Marc Mero. Ma na sobie marynarkę a w ręku trzyma kwiaty. Zaskakująco uprzejmie odnosi się do Michaela, prosząc go, aby dał mu chwilę sam na sam ze swoją żoną. Sable nie jest zachwycona widokiem męża, od którego tydzień temu usłyszała kilka gorzkich słów. Ten jednak patrzył na nią z czcią i począł mówić:

- Zachowałem się jak największy idiota na tej planecie. Kochanie, to co powiedziałem tydzień temu … jak tak wcale nie myślę. Nie wiem co mnie napadło. Teraz chcę ci powiedzieć to, co czuję naprawdę. Bez ciebie jestem nikim. To właśnie ty uczyniłaś mnie lepszym człowiekiem. Kocham cię za każdy uśmiech, każdy najdrobniejszy gest (publiczność zaczyna buczeć oglądając telenowelę w titantronie), za każdy poranek kiedy mogę patrzeć ci w oczy podczas jedzenia płatków. Zdaję sobie sprawę z tego jak bardzo cię skrzywdziłem. Ale naprawdę, poruszę niebo i ziemię, aby tylko udowodnić ci, jak bardzo tego żałuję. Proszę, daj mi szansę.

Marc klęka wręczając żonie kwiaty. Ta nie jest do końca przekonana, ale przyjmuje podarunek i mówi, że Mero dostanie swoją szansę, ale będzie ona jego ostatnią. Uradowany tym zawodnik dziękuje jej jakby co najmniej ocaliła go z trzęsienia ziemii. (72%)

The Moon Patrol (Scott Morgan and Andy Martin) vs Goldust and Savio Vega

 

 

Jesteśmy świadkami debiutu nowego tag teamu. Zapowiedzeni są jako:

Scott Morgan

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/v/valvenis/01.jpg

oraz Andy Martin

http://www.obsessedwithwrestling.com/pictures/t/test/10.jpg

A razem nazywają się The Moon Patrol. Obaj wychodzą w białych ręcznikach, owiniętych wokół talii. Kompletnie ignorują męską część widowni, skupiając się na tauntowaniu do pań. Na ringu prezentują taniec bioder.

 

Jim Ross: Matko kochana … (konserwatywny JR łapie się za głowę)

 

Jerry Lawler: No co? Chłopaki świetnie się bawią.

 

Przypadkowy team Goldusta i Savio nie wykazywał zbytnej chemii pomiędzy zawodnikami. Goldust był raczej zrezygnowany i niezbyt palił się do walki. Savio był osamotniony w swoich staraniach ale jako portorykański macho nie odpuszczał łatwo. Ostatecznie Andy powala Vegę Doctor Bombem, a następnie zmienia się z Morganem. Ten wchodzi na narożnik i wykonuje Frog Splash. Goldust nie kiwnął palcem aby ratować swojego partnera. Nowy team wygrywa w swoim debiucie.

 

Jerry Lawler: Haha, Vince ty stary skyrwysynu, zrobiłeś to, naprawdę to zrobiłeś!

 

Jim Ross: Jeżeli Pan McMahon cię teraz słyszy to możesz mieć poważne kłopoty.

 

Jerry Lawler: JR, niczego nie kumasz? Ten stary sukinkot zatrudnił właśnie gwiazdy porno! Do diabła z grzeczną telewizją!

 

Owe gwiazdy porno świętowały dalej w ringu, czyniąc dwuznaczne gesty w stronę pań zgromadzonych w hali.

Wynik: The Moon Patrol przez pinfall (68%)

 

Kane vs Marc Mero /w Sable

Marc był niczym naładowany energią i z ochotą rzucił się na Kane’a. No właśnie, rzucił się na Kane’a. Nie można tak po prostu rzucić się na Kane’a.

 

Jim Ross: Marc wreszcie postąpił jak porządny mąż i przeprosił swoją żonę. Trochę żal mi go, że teraz ze wszystkich ludzi na tym świecie przyszło mu walczyć akurat z tym jednym.

 

Jerry Lawler: Ile mu dajesz? Ja idę o zakład że w ciągu dwóch minut Kane zmasakruje go tak, że Sable będzie mogła zamieść go na szufelkę i wyrzucić do kosza. A wtedy jej wdzięki będą należeć do nas wszystkich!

 

Jakby to powiedział Andrzej Supron, Mero to jednak nie ułomek. Nie dał się kompletnie zdominować i po pewnym czasie spróbował kontrofensywy. Jego atak był brawurowy ale na dłuższą metę nie okazał się wystarczający aby zneutralizować Karmazynową Śmierć. Ostatecznie seria Choke Slam i Tombstone załatwiają sprawę. Kane dostał spory pop od publiki, która wyraźnie wspiera go od zeszłego tygodnia, gdy posłał na deski swojego ojca-menadżera. Teraz Kane stanowi siłę samą dla siebie, co w żadnym wypadku nie znaczy, że jest chociaż odrobinę mniej niebezpieczny. Kiedy Czerwony Demon opuścił już halę, Sable próbowała ocucić swojego męża. Ten na początku zapłonął gniewem, ale potem błyskawicznie stonował i zaczął zapewniać, że wszystko jest w porządku.

Wynik: Kane przez pinfall (81%)

 

Draw me a heart

Lider The Nation, Rocky Maivia, udziela wywiadu Michealowi Cole’owi. Ten pyta się o zeszłotygodniowe zajście z Undertakerem:

- Undertaker? Pytasz Rocka o Undertakera? A kim do cholery jest Undertaker? – zszokowany Cole nie wiedział co robić, jednak podjął próbę wytłumaczenia, co szybko przerwał The Rock:

- Co do błękitnego piekła jest z tobą nie tak? Przecież The Rock doskonale wie kim jest Undertaker. Rock robił sobie z ciebie jaja ale widać ty nie masz wystarczająco wysokiego ilorazu inteligencji aby zdać sobie z tego sprawę. Ale kogo zresztą obchodzi taki jabroni jak ty. (Rock zwrócił twarz do kamery)Undertaker, Rock nie ma nic do ciebie i proponuje rozejm. Nation nie będzie wchodziło ci w drogę a ty nie będziesz wchodził w drogę nam. To jest propozycja Rocka. Dzisiaj ktoś inny jest na celowniku. Owen Hart, zwany „Czarnym Sercem”. Zapewne dlatego, że lubi płakać jak mała dziewczynka, i oprócz hektolitrów łez, wylewa również hektolitry atramentu pisząc notki w swoim pamiętniczku. Dzisiejsza będzie wyglądała tak: Drogi pamiętniczku. Jest mi bardzo źle. The Rock skopał mi mój cukierkowy tyłek i teraz mnie boli. Jeszcze bardziej niż po ostatniej wizycie w biurze Commissionera Slaughtera. Nie wiem co ze sobą zrobić. O wiem. Narysuję sobie serduszko. I pomaluję je na czarno. I przyłożę tę karteczkę ciasno do mojej piersi. Następnie ją złożę, potem rozłożę, zagnę, odegnę, i wsadzę sobie w dupę głębiej niż Commissioner Slaughter kiedykolwiek dotarł! If ya smeeeeeeeeell …what The Rock … (People’s Eyebrow prosto do kamery) is cooking! (94%)

 

European Championship Match

Owen Hart © vs „The Rock” Rocky Maivia /w The Nation

Do JR’a oraz Kinga, przy stoliku komentatorskim, dołączył Vince McMahon. Chciał osobiście obejrzeć pogrom człowieka, który poważnie podpadł mu w zesżłym tygodniu. Owen Hart wyszedł pierwszy i z ringu czynił groźby pod adresem Chairmana. Wtedy jednak uderzyła

(zajebisty theme, obczajcie sobie). Rocky i Owen rzucili się sobie do gardeł podczas gdy pozostali członkowie Nation, a więc D-Lo, Mark Henry i Kama, czuwali tuż przy ringu.

 

Vince McMahon: Zawodnicy tacy jak Rock to przyszłość i przede wszystkim teraźniejszość tej federacji. To dla nich tysiące ludzi kupuje bilety. Owen Hart to przeżytek i przereklamowana pseudogwiazda. Nikt nigdy o niego nie dbał. Zawsze był w cieniu innych, i to bynajmniej nie bez powodu.

 

Jim Ross: Ale sam powiedziałeś tydzień temu, że Owen jest wzorem profesjonalisty.

 

Jerry Lawler: Ja niczego takiego nie słyszałem!

 

Vince McMahon: Tak, ale rzemieślnicy nie zostają gwiazdami. Zostają nimi artyści. The Rock jest artystą w tym co robi. Owen jest co najwyżej upapranym po łokcie i kolana robotnikiem.

 

Rocky wykonuje Running Shoulder Block. Nieudana próba pinu. Lider Nation wchodzi na narożnik i czeka, aż Owen się podniesie. Flying Body! Ale Hart kontruje Drop Kickiem. Publiczność jest bardzo żywa, na Rocka reaguje mieszanie, natomiast Owenowi cheeruje w sposób solidarny. Naładowany tym popem, ostatni przedstawiciel swojego rodu w WWF, próbuje wykonać Reverse Piledriver. Rocky jednak wyrywa się i szybko kontruje Spine Busterem. Wyrzuca swój nałokietnik daleko, uszczęśliwiając jednego z fanów. Następnie szykuje się do People’s Elbow. Pierwsze odbicie od lin, drugie i … Owen zdołał błyskawicznie się podnieść i zdjąć Rockiego w biegu Spinning Kickiem. Próba Sharpshootera skontrowana w Small Package. Sędzia odlicza ale tylko do dwóch. Obaj zawodnicy się podnoszą, ale niespodziewanie na ring wchodzą pozostali trzej członkowie The Nation. Owen przeciera oczy ale to nie żaden sen. Ma przed sobą nie jednego, a czterech facetów. W tym tylko jeden – The Rock, jest zmęczony walką. Cała reszta rześka i gotowa na sprawienie mu lania. Owen krzyknął „Come on!” i złożył ręce w gardę. Jest to właściwie taki gest rozpaczy z jego strony.

 

Ciemność zapadła w całej hali.

 

Jerry Lawler: Co do cholery?!

 

Vince McMahon: Ja chcę zobaczyć krawiącego i błagającego o litość Harta, co się do diabła dzieje?!

 

Jim Ross: Takie metody kojarzą mi się tylko z jednym człowiekiem, o ile można go tym mianem nazwać …

 

I stała się światłość. Rocky Maivia stoi pośrodku ringu. Owen znajduje się tam gdzie był, przy jednym z narożników. Trzech członków Nation wylądowało poza ringiem i wyglądają, jakby dostali porządnie w głowę. Za Rockiem stoi Undertaker.

 

Vince McMahon: Jak on śmie!!!

 

Jerry Lawler: Nie odwracaj się Rocky!

 

Tombstone Piledriver!!! Sędzia nie może ogłosić dyskwalifikacji ponieważ zasady tej walki pozwalają na zewnętrzną interwencję. Owen pinuje przeciwnika upewniając się wcześniej, że Undertaker nie postanowi zaatakować i jego. Grabaż jednak miał inne plany gdyż majestatycznie opuścił ring. 1 … 2 … 3! Vince opuścił stolik komentatorski i zaczął coś krzyczeć do sędziego. Owen nie tracił jednak czasu i od razu po pinie wstał, rozpędził się i wpadł na Chairmana karkołomnym Suicide Divem. Po czym zaczął okładać Vince’a, co spotkało się z ekstazą publiczności. Służby ochrony błyskawicznie znalazły się przy ringu rozdzielając walczących. Owen został siłą zabrany na zaplecze, cały czas wygrażając się McMahonowi. Ten z kolei został opatrzony przez służby medyczne, gdyż obficie krwawił z nosa. Był wściekły i krzyczał na każdego dookoła.

Wynik: Owen Hart przez pinfall (86%)

 

I don’t care if I lose my mind

Na ringu znajduje się Commissioner Slaughter. W ręku trzyma mikrofon. Zapowiada zawodnika, który jest pretendentem numer jeden do pasa mistrzowskiego WWF. Doskonale znany i lubiany, Mick Foley. W hali rozlega się muzyka Cactusa Jacka, i to właśnie w tym gimmicku sam zainteresowany pojawia się na ringu. Przejął od mikrofon od Slaughtera, który uścisnął mu dłoń i opuścił ring. Cactus miał coś do powiedzenia:

- Dwa tygodnie temu przegrałem walkę o pas mistrzowski WWF. Przegrałem ją w handicapie trzech na jednego. Musiałem poradzić sobie zarówno z Shawnem Michaelsem, X-Packiem, jak i cofnięciem decyzji o mojej wygranej przez Pana McMahona. Ale nie przyszedłem tutaj aby szukać wymówek. O nie, to nie jest w moim stylu. Przyszedłem tu aby osobiście poinformować moich fanów … (Jack zamilkł na chwilę delektując się popem) … że na Over the Edge będę miał kolejną szansę. I tym razem już moim przeciwnikiem będzie „Heartbreak Kid” Shawn Michaels. I tylko on. Interwencja któregokolwiek z członków DX oznacza natychmiastowe odebrania pasa mistrzowskiego Shawnowi. Mało tego. Walka odbędzie się w stypulacji „No holds barred”. Także nie skończy się ani dyskwalifikacją, ani przez wyliczenie za ringiem. Przyznam, że te zasady są dla mnie więcej niż zadowalające i chcę podziękować Commissionerowi Slaughterowi za ustalenie takich warunków.

 

Wtedy w hali rozlega się „Break it down”, a oczom widowni ukazuje się Shawn Michaels. Przy akompaniamencie gwizdów, buczenia, ale również okazyjnego cheeru, posiadacz najcenniejszego kawałka złota w WWF, wchodzi na ring. W dłoni dzierży mikrofon:

- … - Shawn rozejrzał się po widowni, uśmiechnął, po czym kontynuował

- Postarałeś się, jestem pod wrażeniem. Zastanawia mnie tylko, co jest w tej chwili bardziej wytarte, twój język czy twoje dupsko? Bo z i jednym i drugim Slaughter zdaje się mieć coś wspólnego – Cactus Jack uśmiechnął się od ucha do ucha i pokazał Michaelsowi kciuk wzniesiony w górę sygnalizując, że bawi go jego żart.

- Śmiejesz się? Cóż, na twoim miejscu zastanowiłbym się, czy naprawdę jest się z czego śmiać Foley. Nie potrafisz niczego osiągnąć sam, musisz powoływać się na facetów z góry. Nie wiedziałem tylko że ci faceci lubią takich chłopaków jak ty. Mniejsza z tym. Shawn Michaels ma gdzieś zasady Commissionera Slaughtera. Degeneration X wystosowało oficjalne podanie o usunięcie go z funkcji przedstawiciela WWF. Także jego ustalenia są gówno warte bo i tak za dwa tygodnie będzie bezrobotny. I co teraz grubasie, rozpłaczesz się czy zbierzesz swoich kumpli aby razem z nimi pograć w nintendo zajadając się największym zestawem z McDonalda? … Wciąż się śmiejesz?

Cactus Jack wciąż wydawał się być rozbawiony. Prawą ręką trzymał się nawet za brzuch, aby śmiech wyglądał bardziej teatralnie. HBK nic z tego nie rozumiał:

- Śmiejesz się? Z czego do cholery? Z tego, że jesteś życiowym nieudacznikiem? Z tego, że nigdy nie będziesz mistrzem WWF i żaden Slaughter ci w tym nie pomoże? … Do diabła! Przestań, powiedz coś!

Jack z trudem opanował chichotanie, po czym drżącym ze śmiechu głosem począł mówić:

- Shawn, te decyzje nie zostały zatwierdzone przez Slaughtera. Zostały zatwierdzone przez McMahona (szok na twarzy HBK’a). Któryś z twoich chłopaków interweniuje, ty tracisz pas. Krótka piłka. To się nazywa dbałość o prestiż tytułu mistrzowskiego. A to, co bawi mnie najbardziej to fakt, że najniebezpieczniejszy człowiek w całym Teksasie dokona dzisiaj MASAKRY! – Kopnięcie w brzuch a zaraz po nim Double Arm DDT powaliło mistrza WWF na matę. Cactus jednak nie kontynuował obijania przeciwnika, ale opuścił ring. Sięgnął ręką pod jego powierzchnię i wyciągnął stamtąd … kij owinięty drutem kolczastym! Demoniczny wyraz twarzy zagościł na obliczu Foleya, który wgramolił się z powrotem na ring. HBK zbiera się z maty nie mając pojęcia o tym, co go czeka. Na szczęście pozostali członkowie DX pojawili się i podjęli próbę uratowania swojego lidera od strasznego losu. Triple H, Chyna i X-Pac wzięli na siebie odwrócenie uwagi Foleya, natomiast New Age Outlaws zgarnęli Michaelsa. Wszyscy czym prędzej uciekli na zaplecze, zostawiając Cactusa na ringu. Wciąż trzymając kij w ręku, pretendent do pasa śmiał się sam do siebie a w jego oczach malowało się szaleństwo. W końcu wzięło nad nim kontrolę i powiodło na zaplecze, w poszukiwaniu zbiegłych degeneratów. Ci jednak zdążyli załadować się do limuzyny i odjechać. Raw kończy się sceną, gdzie Cactus na parkingu rzuca kijem w stronę będącego już w oddali samochodu, a następnie chwyta się za włosy, wciąż mówiąc coś sam do siebie. (93%)

 

 

http://www.fortunecity.com/olympia/mcmahon/48/shotgun.jpg

Saturday Night Shotgun

9 Maj 1998

 

Lightheavyweight Champion Taka Michinoku beat Brian Christopher

Kama beat Farooq

Triple H beat Al Snow

M.Henry and D-Lo beat LOD 2000

 

Newsy ze świata wrestlingu

 

- Nitro po raz kolejny pokonało Raw w ratingach. Gala spod znaku WCW uzyskała 5.5, natomiast WWF jedynie 3.5.

 

- Z WWF pożegnało się w ciągu ostatnich tygodni kilku zawodników: Sniper, Recon, Kurrgan, Jorge Estrada, Miguel Perez, obaj członkowie Rock'n'Roll Express, Steve Blackman. Po rozpadzie stajni Truth Commission i Los Boricuas, spodziewano się, że większość ich członków poleci, natomiast pozostali dostaną w przyszłości nowe gimmicki. Kurrgan miał co prawda blisko 210 cm wzrostu ale nie przekonał do siebie bookerów ze względu na kompletny brak ring skillsów i charyzmy. Niespodzianką jest zwolnienie Steve'a Blackmana.

 

- Na ostatnim Raw zadebiutował nowy tag team: The Moon Patrol. Scott Morgan był znany jako Sean Morley lub Val Venis. Andy Martin natomiast występuje pod swoim prawdziwym nazwiskiem (jakby kto się nie domyślił, to Andrew "Test" Martin). Ich gimmick gwiazd porno całkowicie zrywa jakiekolwiek więzy WWF z polityką programu pro rodzinnego.

 

Wstępna karta na Over The Edge

 

WWF Championship

No holds barred /DX members are banned from this match

Shawn Michaels © vs Cactus Jack

 

WWF Intercontinental and NWA North American Championship Unification

Ken Shamrock (IC Champion) vs Jeff Jarrett (NA Champion)

 

NWA Championship

Dan Severn vs Vader

 

Gala ta odbędzie się 24 maja.

[HardyZzZ]

Diary są bardzo fajne, szczególnie podobają mi się gale w twoim wykonaniu, mam wrażenie jakby teraz była era attitude i ty byś pisał raport z gal, tak realne to jest. Dajesz też zdjęcia i jest estetycznie dzięki temu. 9/10 za całe diary...

[Suchy]

Wszystkie gale trzymają poziom i to nie byle jaki, bo bardzo wysoki Cóż ja mogę jeszcze dodać? Trzymaj tak dalej i pisz, ponieważ twoje diary naprawdę są wciągające. Pozdrawiam i czekam na kolejne gale