WEC 46 - wyniki

[Longer]

http://hyy.pl/images/97WEC_46_official.bmp

 

Walka wieczoru:

Pojedynek o pas mistrza wagi lekkiej WEC

155 lbs.: Benson Henderson pok. Jamie Varnera przez poddanie ( gilotyna ), 2:41 runda 3

 

Główna karta:

 

145 lbs.: Urijah Faber pok. Raphaela Assuncao przez poddanie ( duszenie zza pleców ), 3:49 runda 3

155 lbs.: Kamal Shalorus pok. Dave’a Jansena przez jednogłośną decyzję, 30-27, 30-27, 29-28

145 lbs.: Mike Brown pok. Anthony’ego Morrisona przez poddanie ( duszenie zza pleców ), 1:54 runda 1

145 lbs.: Deividas Taurosevicius pok. Mackensa Semerziera przez jednogłośną decyzję, 3 x 29-28

 

Pozostałe:

 

135 lbs.: Charlie Valencia pok. Akitoshi’ego Tamurę przez niejednogłośną decyzję, 29-28, 28-29, 29-28

135 lbs.: Wagnney Fabiano pok. Clinta Godfreya przez jednogłośną decyzję, 3 x 30-27

145 lbs.: Mark Hominick pok. Bryana Carawaya przez poddanie ( balacha ), 3:48 runda 1

135 lbs.: Eddie Wineland pok. George’a Roopa przez jednogłośną decyzję, 3 x 30-27

135 lbs.: Will Campuzano pok. Coty’ego Wheelera przez jednogłośną decyzję, 30-26, 30-27, 30-27

 

źródło: www.mmarocks.pl

Edytowane 15 Stycznia 2010 przez Longer

[-Raven-]

Faber vs. Assuncao - dość średnia walka. Urijah usiłował szaleć w swoim stylu, ale Brazylijczyk nie bardzo mu na to pozwalał. Nieszablonowy styl Fabera i ciosy "znikąd" zaowocowały dwoma nokdaunami. Ładne RnC na sam koniec, chociaż Faber i tak prowadził na punkty. Ogólnie ta walka nie porwała mnie jakoś za specjalnie. Ciekaw jestem starcia Fabera z Aldo, ale patrząc na to jak Urijah nie trzyma gardy i nie osłania brody, to stawiam na cięzkie KO w wykonaniu mistrza. Faber może zaskakiwać Jose swoim nieszablonowym stylem i trochę popunktować, ale Aldo jak raz trafi to mu urwie głowę.

 

Varner vs. Henderson - także mało zachwycająca (jak na WEC) walka. Pomimo, że prawie cały czas starcie toczyło się w stójce, to stosunkowo mało było czystaych trafień a sporo "czajenia się". Varner dominował od samego początku (ładna praca kolanami w klinczach i pod siatką) i poza kilkoma ładnymi kopnięciami - Henderson nie bardzo wiedział jak go "ugryźć". Jak to jednak w MMA bywa (i w tym tkwi piękno tego sportu), chwila nieuwagi i Hendersonowi udało się zapiąć ładną gilotynę (na stojącym rywalu), po której mieliśmy szybkie odklepanie.

Walka podobała mi się pod kontem sportowych postaw zawodników, którzy nie żałowali sobie uderzeń, ale wraz z gongiem - z uśmiechem przybijali sobie zawsze "piątkę". Fajnie to wyglądało i jasno pokazywało, że "to co w klatce, to klatce - ale my tu rywalizujemy wyłącznie sportowo".

Henderson zdobył tytuł i czeka go chyba teraz rewanż z Cerrone, z którym słabo go widzę. Może się Ben niezbyt długo pocieszyć pasem.

 

Will Campuzano vs. Coty Wheeler - przyznam, że ta walka podobała mi się o wiele bardziej niż starcia z karty głównej. W prawdzie Campuzano bezlitośnie demolował mniejszego i bardziej "nalanego" Wheelera, ale Coty'emu nie można odmówić serca do walki, ponieważ pomimo otrzymywanych razów (strasznie mu Will masakrował facjatę) - parł cały czas do przodu i często przypuszczał próby poddania oponenta. Bardzo mi się podoba taki duch walki (baaardzo imponujące), ale Campuzano był tego wieczora poza jego zasięgiem - walczył spokojnie, celnie kontrował i mocno trafiał "fruwającymi kolanami". Bardzo ładnie i strategicznie rozegrana walka ze strony Will'a, który na spokojnie rozmonował rywala (nie dając sobie nawet zarysować buźki:). Wielkie uznanie dla waleczności Wheelera, który mimo że przegrał zdecydowanie (jednogłośna decyzja) - pozostawił po sobie bardzo pozytywne wrażenie.