Skocz do zawartości
  • Witaj na forum Attitude

    Dołącz do najstarszego forum o pro wrestlingu w Polsce!

Omnibus

Wrestling Quiz

Przemk0

Rekomendowane odpowiedzi


  • Posty:  104
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  01.01.2014
  • Status:  Offline


  • Posty:  2 283
  • Reputacja:   41
  • Dołączył:  02.07.2013
  • Status:  Offline
  • Urządzenie:  Android

W zasadzie czoło wypadło mi z głowy, jakkolwiek to brzmi :D

Implanty też są do tego cudactwa zaliczane, więc się zgadza.


  • Posty:  380
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  30.12.2014
  • Status:  Offline

Mimo iż Kurt Angle zadebiutował na Survivor Series 1999, to jego właściwy debiut (nie in-ring) miał miejsce trochę wcześniej. Podaj datę, nazwę gali i co się wtedy wydarzyło. :)

  • Posty:  1 157
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  21.11.2009
  • Status:  Offline

Czy chodzi o dzień 26 października 1997 roku, gdzie Angle debiutował w ECW i udzielał wywiadu, ale opuścił budynek po ukrzyżowaniu Sandmana, bo go ten widok bardzo zniesmaczył?

  • Posty:  380
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  30.12.2014
  • Status:  Offline

Dobrze DUBS, lecisz z pytaniem (Badu, w sumie troszkę zwaliłem bo nie napisałem że chodzi tylko i wyłącznie z WWF :D)

  • Posty:  1 775
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  20.07.2011
  • Status:  Offline

Oficjalnie - problem z wizą; nieoficjalnie - brak porozumienia co do bookingu (nie chciał jobbnąć z pasa czy coś)

  • Posty:  48
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  29.12.2014
  • Status:  Offline

Brock nie miał problemu z jobbnięciem, chodziło o to, że nie chcieli zapłacić mu jego tradycyjnej stawki, więc wziął pas do Stanów i jobbnął go jakiś czas później na pierwszej gali IGF u Inokich (którzy wcześniej chcieli go wykiwać w NJPW) przeciwko Kurtowi Angle. Za podanie "oficjalnej" wersji możesz zadawać.

 

Cytaty z książki Brocka:

 

 

>Part of my deal with New Japan was also to get paid up front. My lawyers set up an escrow account in the United States, and our deal was that I don’t get on a plane until the Inokis wire my money into that account. Then, when my match is over, the money is released directly to me so I never have to worry about going over to Japan and getting stiffed on my payoff. The system worked . . . for a while.

 

>On one of my last trips to Japan, I didn’t get all my money up front, but I got on the plane anyway. I figured the Inokis needed me because I was their champion, and I wasn’t going to step into their ring until I got the word that all of my money had been deposited into the U.S. account. What could go wrong? Plenty. But I should have known that. Another lesson in life. And, I guess, an interesting story for this book.

 

>When my match was over, the Inokis threw me onto the bus with all the other boys headed to the airport. What the hell? It was in my contract that I was supposed to have a car and driver from the time I land in Japan until the time I’m dropped off at the airport to go home. That bus ride is just brutal, and I wanted no part of it. The Inokis knew I wasn’t expecting to end up riding the bus, and I kept wondering to myself why they would give the IWGP World Heavyweight Champion such a bush-league send-off.

 

>What game were they trying to play with me? I had been schooled on all sorts of shenanigans the Inokis could try and pull on me. Brad had smartened me up to a famous negotiating trick the Inokis liked to use. They take you to lunch or dinner, and then just stare at you, trying to make you feel uncomfortable. They want you to do all the talking so that you reveal your cards and expose your own business strategy.

 

>The first three times I met with the Inokis, that’s exactly how they tried to play me. Thanks to Brad, I was wise to that tactic, so it didn’t work with me. I would stare back at the Inokis, and talk about whatever popped into my head. I’d keep saying things like, “How about this weather?”; “This food is really great”; “What a beautiful country you have.” I would go on about anything and everything . . . except business. I knew their game, and I was ready for it. That probably drove them crazy.

 

>Another game I was ready for was the Inoki Slap. I guess part of the initiation over in Japan is that all the newcomers end up getting slapped by Antonio Inoki, who is a living legend over there. I let them know where I stood on that one right away. No one was going to slap me. Not Inoki. Not anyone. They got the point.

 

>But when they threw me on the bus with everyone else, I looked over at Brad, who had seen it all in Japan. Even he didn’t know what was coming next, so we knew to be prepared for anything. When we got to the airport, Simon Inoki comes up to me and says in this soft-spoken, respectful tone, “Mr. Lesnar, you should leave the title belt with me, because we want to polish it up for you and fix the rhinestones so that the belt looks very nice for when you come back to Japan!”

 

>The Inokis had to know there was a chance I wasn’t coming back, so that meant there was a possibility they were going to ask me to turn over the title belt. I was one up on them, though, because I had the title belt buried all the way at the bottom of my suitcase … and you can just imagine what my grip on that suitcase must have been like. I was holding on for dear life, because they still hadn’t paid me, and I wanted to keep their title belt as an insurance policy. As long as I had possession of the IWGP Heavyweight Championship belt, I knew they would find a way to come up with the money they owed me.

 

>As polite as Simon was to me, I was even more polite to him. I thanked him for the offer to take care of the belt for me, but told him that I was planning on polishing it myself back home, and that I was going to make the rhinestones look nice for the New Japan fans.

 

>Always trying to stay one step ahead of everyone, the Inokis must have anticipated my response, because Simon had a couple of the New Japan wrestlers with him. It looked to me and Brad like they were going to try to strong-arm me for the title belt. They had the advantage because I was a foreigner on their home turf and didn’t speak the language, and if security jumped in they could say anything they wanted to. But, when those guys tried to intimidate us, Brad and I stared right back at them as we backed ten steps to the ticket counter, where I just let them know in no uncertain terms, “I’m taking the title with me!”

 

>There was nothing they could do at that point unless they wanted to create a major incident in an international airport, so Brad and I checked in and got on the plane with the title belt still in my possession. I had heard New Japan was talking to TNA about a joint promotion, and it was easy to figure out that they were going to want me to come back and drop the title. That gave me a lot of negotiating leverage. I had something they wanted, and they had the money to pay me, so I used that to my advantage.

 

>It wasn’t long before Simon Inoki called my lawyers and wanted to set up a big title match in Japan. I told my lawyers, “Here’s my price, give them the number and tell them to take it or leave it.” They tried to counter, so we didn’t have a deal.

 

>As the months rolled by, Simon kept calling, but he wouldn’t meet my price. Eventually, over a year later, after I was well into training for my first MMA fight and had more or less put wrestling in my past (although the IWGP belt looked good hanging in my garage), my lawyers got a another call from Simon. The Inokis had cut ties with New Japan and were starting a new promotion called “IGF.” They needed a main event for their first show and they wanted it to be Brock Lesnar vs. Kurt Angle for the IWGP title. Now they were willing to meet my price.

 

>I agreed to do it, but, since Kurt was working for TNA, I made Simon confirm that both TNA and Kurt were committed to the match, and let them know that it could not take place until after my first MMA fight. I enjoyed getting back in the ring with Kurt for one night and had no problem dropping the title to him.

 

>When I did that match, I was sure that I would never have to lace up a pair of wrestling boots again . . . with just one exception. In the back of my mind, I knew that when I became a big enough commodity doing something else in life, there would always be a big payday waiting for me when I decided to come back for one big event, one big night, one big match.

 

Edytowane przez DUBS

  • Posty:  1 775
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  20.07.2011
  • Status:  Offline

Przyznam szczerze, że szczegółów nie znałem (będę musiał się przyjrzeć książce Lesnara w wolnym czasie).

 

Pytanie: Jak nazywa się, gdzie się urodził pomysłodawca Dropkicka oraz z czego wziął pomysł na ten move?


  • Posty:  72
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  29.07.2012
  • Status:  Offline

Abe Coleman urodzony w Polsce w Żychlinie. Dropkick zainspirowany był atakami kangurów.

  • Posty:  1 775
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  20.07.2011
  • Status:  Offline

rafciu27, jedziesz :)
  • 3 tygodnie później...

  • Posty:  72
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  29.07.2012
  • Status:  Offline

Wymień 3 wrestlerów WWE którzy są kibicami Realu Madryt.

  • Posty:  610
  • Reputacja:   0
  • Dołączył:  07.12.2010
  • Status:  Offline

Rusev, Alberto Del Rio, Rey Mysterio

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.


  • Najnowsze posty

    • HeymanGuy
      Domyślam się, że nie chodzi o twórców tych kul, tylko o sam efekt ich działania. Te kule z Ziemi spełniają 1-2 życzenia i są ograniczone mocą twórcy. Kule z Nameku są większe, spełniają 3 życzenia i z tego co pamiętam miały większą moc. W GT chyba było coś na zasadzie Czarnych Gwiezdnych Kul, które spełniały po jednym życzeniu, ale ich użycie groziło zniszczeniem planety, jeśli nie wróciły do roku od ich zużycia (w sensie, że na planetę na której zostały użyte).
    • HeymanGuy
      To w sumie tylko kwestia czasu, tak jak kolega wyżej wspomniał. WWE w swojej historii rzadko kiedy podejmowało współpracę z innymi federacjami bez ukrytej agendy, więc jeśli ktoś wierzy, że TNA wyjdzie na tej współpracy jak Zabłocki na mydle, to... cóż, chyba się nie myli. Z perspektywy WWE, to po prostu rozszerzanie terytorium i zabezpieczanie rynku. To zawsze kończy się tak samo – mniejsza federacja zostaje albo połknięta, albo odstawiona na boczny tor, kiedy przestanie być potrzebna. Ten cały plan z wprowadzeniem TNA na opuszczone przez WWE sloty telewizyjne? Strategia czystej wody. WWE chce zapewnić, że AEW nie przejmie tych czasów antenowych, zwłaszcza na rynkach międzynarodowych. AEW już teraz czai się jak sęp, by zgarnąć każdy kawałek miejsca, gdzie tylko może, a WWE – mając kieszenie wypełnione pieniędzmi TKO – woli podsunąć TNA jako „bezpiecznego partnera”. Pamiętajmy, że WWE to maszyna korporacyjna – ich strategia zawsze opiera się na kontroli. Co do tego, że WWE przejęłoby TNA – jestem w stanie w to uwierzyć na 100%. Historia pokazała, że każda firma, która blisko współpracowała z WWE, koniec końców traciła swoją niezależność (ECW, WCW, Evolve – przypomnijcie sobie te wszystkie przypadki raz jeszcze). Jednym z niewielu wyjątków było NJPW, ale to wynika bardziej z tego, że Japonia to inny rynek z własnymi zasadami gry, a WWE nigdy nie miało tam tak silnej pozycji. W przypadku TNA, które jest amerykańską federacją z niestabilną historią, raczej nie ma miejsca na sentymenty. TKO wyłoży kasę, WWE zgarnie zasoby (bibliotekę wideo, talenty, kontrakty telewizyjne), a TNA stanie się co najwyżej przybudówką, takim „podkręconym NXT”. Prędzej czy później panowie w garniturach po prostu pociągną za sznurki. I nie zdziwcie się, jeśli za rok albo dwa Impact wyląduje jako kolejny dodatek do oferty na Peacocku, Netfliksie, czy ciul wie gdzie z rebrandingiem i jakimś nowym WWE Originals w stylu „Rise and Fall of TNA”. Czy mi to przeszkadza? Raczej nie. Po prostu taka jest rzeczywistość wrestlingowego biznesu. Trudno mieć nadzieję, że nagle WWE zacznie działać z czystym sercem i bez drugiego dna. Jeśli to TNA podpisało tę umowę, to pewnie liczyli na korzyści krótkoterminowe, ale w dłuższej perspektywie ta współpraca może ich zjeść od środka.
    • Jeffrey Nero
      W serii Dragon Ball, Dragon Ball Z i Dragon Ball GT oczywiście najważniejszą postacią jest Goku, ale równie ważną rolę pełnią smocze kule. Pojawiły się trzy wariacje kul czym się różniły?
    • IIL
      Jemu raczej o to chodzi, aby takie werbacje jak najbardziej odłożyć w czasie i nie pokazywać tych ludzi więcej w tv. Przykład wzięty z polityki Vincenta (chociaż ten wolał zajobbować najpierw delikwenta na maxa). Praktycznie wszystkie przejścia z AEW do WWE okazały się wielkim sukcesem (Cody jest ich największym drawem, Punk tuż obok).  Dla przypomnienia puścił Cody'ego wolno mimo, że miał klauzulę na przedłużenie jego kontraktu i zwolnił Punka, gdy ten miał dalej przynajmniej rok + czas kontuzji. Mógł każdego z nich uwalić na dobre miesiące/lata w poczekalni.  Ponad pięć lat nauczyło go brudnych i względnie niezbędnych taktyk.
    • -Raven-
      Co do Baker to nie chce mi się wierzyć, że Khan by się nie zgodził. Dentystka jest uważana za w chuj konfliktową na backu, jest bardzo nielubiana w szatni i ogólnie nie dogaduje się z Tonym. Chodziły ploty, że Khan nie chce jej już bookować.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...